کتاب درباره توانمندسازی

یکی از روش های برخورد با سکونتگاه های غیر رسمی و اقشار کم درآمد، روش توانمندسازی هستش، برای آشنایی بیشتر با این روش که طبق ارزیابی ها تا حالا بهترین روش بوده، می تونید کتاب زیر که نوشته ی دیانا میتلین و دیوید ساترسویت هستش رو از لینک زیر دانلود کنید و بخونید.

این کتاب موضوعی را مطرح می نماید که در مرکز توجه اقدامات صورت گرفته در برنامه ی سکونتگاه انسانی در مؤسسه بین المللی محیط و توسعه (IIDE)، از ابتدا ی ایجاد برنامه در ۱۹۷۷ قرار دارد : چه فرصت هایی در مراکز شهری یا محلات شهری خاص ، بر ای پاسخگویی به محرومیت های موجود برای اقشار کم درآمد وجود دارد؟ آماده سازی این کتاب همچنین منعکس کننده یکی از اصول اساسی سازمانی در فعالیت های این برنامه است : هماهنگی میان افراد و سازمانها در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین.

بیان نکته ای در مورد اصطلاحات ممکن است به خواننده کمک کند تا این کتاب را به فعالیت های پیشین برنامه ی سکونتگاه انسانی ارتباط دهد . تا سال ۱۹۹۵ ، واژه ی فقر در فعالیت های برنامه چندان بکار گرفته نمی شد، چراکه تمرکز اصلی برنامه بر ضرورت کشف راه هایی برای ارتقای شرایط زیست و سکونت و ارتقای زیرساخت ها و نظارت بر ایجاد خدمات بر ای ساکنان املاک استیجاری، پانسیون های ارزان قیمت ۴ یا سکونتگاه های غیررسمی و همچنین نمایش مشکلات سلامت محیطی و ظرفیت های سلامتی موجود در محیط بود . در طول دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ و اوایل دهه ی ۱۹۹۰ ، این موضوعات جنبه هایی از فقر بشمار نمی آمدند. فعالیت برنامه بر اساس این ادراک بنیان شده بود که حقوق مدنی و سیاسی – شامل حق سازمان دهی و اعلام نیازها – بخش مهمی برای رفع این مشکلات است . ادراک مهم دیگر، نیاز به یک حاکم یت محلی دموکراتیک و مسئولیت پذیر و سیستم های قانون گذاری برای حمایت بیشتر از نیازهای گروه های کم درآمد بود.