جستجو در تالارهای گفتگو

تاریخچه خط گرم تعميرات خط گرم براي نخستين بار در سال 1913 در ايالت اهايو آمريكا صورت گرفت. در آن زمان ابزارهائی بسيار ساده و ابتدايي مثل چوبهاي بلند (STICK) در اختيار سيم بانان قرار مي‌گرفت كه با آن سيم برق‌دار را از محدوه كار خود دور كرده و تعويض مقره‌هاي شكسته را انجام مي‌دادند. به دليل عدم فن‌آوري در عايق سازي و ايجاد امنيت براي سيم‌ بانان، عمليات محدود به شبكه‌ها تا سطح 11 كيلوولت بود و براي ولتاژهاي بالاتر چوبهاي استيك جوابگو نبودند. با توجه به سود سرشار مالي در اين نوع تعميرات، شركتهاي ديگر نيز به اين نوع تكنولوژي روي آوردند. به طوري كه از سال 1913 تا 1920 سه شركت سازنده تجهيزات خط گرم در ايالتهاي مختلف آمريكا مشغول به كار شدند.بزرگترين شركت فعال در آن سالها شركت TIPS TOOLS بود كه پيشرفت‌هاي خوبي در اين زمينه بدست آورد بطوري كه انجام عمليات را تا سطح 33 كيلوولت امكان پذير ساخت. با ساخت عايقهاي بهتر، انجام تعميرات گرم تا سطح 66 كيلوولت و در سال 1935 تا سطح 110 كيلوولت ممكن شد. در سال 1937 شركت آمريكايي A.B CHANCE شركت TIPS TOOLS را خريداري كرده و تمامي فعاليتهاي شركت را معطوف به مطالعه در زمينه تجهيزات خط گرم كرد. نتيجه اين امر شگفت‌انگيز بود به طوري كه در سال 1948 امكان تعميرات تا سطح 300 كيلوولت ارتقاء يافت. او جي ‌اندرسون (O.G.Andrerson) و ام آر پاركين (M.R.Parkin) دو تن از مهندسان شركت چنس بودند كه روشي را براي تعويض مقره‌هاي آسيب ديده در خط 287 كيلوولتي هاور دام (HOOVIR DAM) به صورت گرم ابداع نمودند. در سال 1954 تعميرات خط گرم در خط 345 كيلوولتي ايالت ميشيگان با ابزارهائي از جنس MAPLAC انجام شد. تا پيش از آن جنس ابزارها از چوبهاي فشرده‌اي بود كه در شيار آنها روغنهاي خاصي تحت فشار زياد تزريق شده بود. MAPLAC در حقيقت پوشش ديگري بود كه بر روي اين چوبه قرار مي‌گرفت و سطح عايقي را بالاتر مي‌برد. اما با احداث شبكه 500 كيلوولت ابزارهاي MAPLAC نيز ديگر جوابگو نبودند.كارشناسان در ابتدا به فايبر گلاسها چشم دوختند، اما شكنندگي آنها خيلي زود باعث خارج شدنشان از گردونه شد. سرانجام مطالعات زياد كارشناسان چنس (CHANCE) نتيجه داد و در سال 1959 ماده شيميايي بنام ايپو‌كسي‌گلاس (EPOXIGLAS) توليد شد كه با درجه عايقي بسيار خوب (100 كيلوولت در هر فوت) و مقاومت مكانيكي عالي جايگزين كليه مواد در ساخت تجهيزات خط گرم شد. ايپوكسي‌گلاس از خانواده رزين‌هاست كه زيرمجموعه‌اي از پليمرها هستند و در شرايط سنتز خاص مي‌توان مقاومت مكانيكي بسيار خوب به همراه مقاومت الكتريكي عالي را از آنها بدست آورد. جنس قسمت عايق تجهيزات خط گرم از ايپوكسي‌گلاس و جنس قسمتهاي فلزي آن از آلياژ آلومينيومي حرارت ديده است كه با وزن كم مقاومت مكانيكي خوبي را ايجاد مي‌كند. در سال 1960 اولین کار خط گرم با استفاده از لباس برهند (Barehand) انجام شد. در سال 1970، IEEE پیشنهاد تهیه استانداردها و دستورالعمل های کار با خط گرم را مطرح کرد و در سال 1986 اولین دستورالعمل تدوین شده در این زمینه منتشر شد. امروزه کار با خط گرم در کشورهای صنعتی نظیر آمریکا ، کانادا ، ژاپن ، فرانسه و ... امری متداول و روتین می باشد. درحال حاضر شركتهاي زيادي در جهان مشغول به توليد تجهيزات خط گرم هستند كه بزرگترين اين شركتها Hubble Power system است و امكان هر نوع تعمير بر روي خطوط تا سطوح 750 كيلوولت مهيا مي‌باشد.