جستجو در تالارهای گفتگو

محققان در دانشگاه استنفورد در حال تلاش برای بخشیدن یکی دیگر از صفات کاربردی حشرات به پهبادها هستند: توانایی فرود بر دیوارهای عمودی و حتی برعکس نشستن. تابه‌حال در توسعه سیستمی که قادر به انجام این کار باشند، پیشرفت زیادی کرده‌اند. همان‌طور که یکی از آن‌ها در مجله IEEE Spectrum می‌نویسد، در ساخت این پهپاد از دو بخش استفاده می‌شود: یک دم سفت و محکم و دیگری دو ستون فقرات خیلی کوچک. دم به پهپاد اجازه می‌دهد که در هنگام فرود جهت خود را به‌درستی مشخص کند. سپس دو ستون فقرات کوچک که در حقیقت پدهای دارای بافت کوچکی هستند که در کنار پهپاد به دیوار کشیده می‌شوند و به خطوط میکروسکوپی سطح می‌چسبند. [Hidden Content] نمونه اولیه قبلی این تکنولوژی در سال گذشته در چنین روزی نمایش داده شد، اما یک ویدئوی جدید به تشریح میزان پیشرفت محققان در مدت گذشته می‌پردازد. آن‌ها از تکنولوژی مذکور در یک پهپاد تجاری اصلاح‌شده استفاده کردند تا آن را در محیط آزاد امتحان کنند و به نظر می‌رسد که آزمایش به‌خوبی انجام‌شده باشد. Morgan Porpe یکی از محققان درگیر در پروژه می‌نویسد بااینکه پروژه هنوز با دشواری‌هایی مواجه است، بیش از گذشته به استراحت دادن به پهپادها در سطوح زاویه‌دار در محیطی خارج از آزمایشگاه نزدیک شده‌ایم. در این ویدئو کاری که پهپادها انجام می‌دهند با کار پشه‌ها و عنکبوت‌ها مقایسه شده و گفته می‌شود کاری که ستون فقرات کوچک پهپاد انجام می‌دهد، شباهت زیادی به کار این دو حشره دارد. و حالا علت اینکه چرا اصلاً باید پهپادها قادر به نشستن بر یک دیوار باشند؟ جالب به نظر می‌رسند و مهم‌تر اینکه یک پهپاد با این توانایی می‌تواند برای ساعت‌ها بر یک دیوار بنشیند، به جمع‌آوری داده به کمک حسگرها یا ضبط ویدئو بپردازد و بعد در امنیت به محل موردنظر بازگردد. پهپادها از الآن هم به دگرگون کردن نحوه‌ای که ویدئو ضبط می‌کنیم پرداخته‌اند، اما هر بار این ویدئوها بیشتر از چند دقیقه نمی‌شوند. اگر پهپادها بتوانند به سطوح متفاوتی بچسبند، فرصت‌های بسیار زیادی برای محققان و سازندگان فیلم مهیا خواهد شد. البته یک جنبه منفی این توانایی این است که پس‌ازآن پهپادها می‌توانند تقریباً در هرجایی مخفی بشوند. خوب است که فعلاً فقط می‌توانند به درودیوار آزمایشگاه بچسبند. منبع: فارنت

شته گل سرخ macrosiphum rosae منبع: جزوه استادم مهندس کلاهدوز

برگخوار صنوبر (Melacosoma populi) برگخوار صنوبر با نام علمی Melacosoma populiو از خانواده Chrysomelidae است. حشره كامل و لارو از آفات مهم برگخوار درختان صنوبر در خزانه‌ها و نهالستان‌ها به شمار مي‌رود. فعاليت اين آفت در اكثر مناطق، به‌ويژه در مناطق كوهستاني و سردسير استان‌هاي مركزي و آذربايجان مشاهده مي‌شود. در قسمت‌هاي غربي شمال غربي ايران گونه ديگري از جنس Melasoma موسوم به M. tremulae وجود دارد كه فعاليت آن گاهي اوقات موجب زيان‌هاي اقتصادي قابل توجهي مي‌گردد. حشره كامل اين گونه، سوسكي است به طول 10 تا 12 ميلي‌متر با بال‌پوشي به رنگ قرمز نارنجي كه در انتهاي آن لكه سياهرنگي به چشم مي‌خورد. سينه آن عريض و داراي جلاي سبز فلزي است. اين آفت زمستان را به حالت حشره كامل در زير كلوخه‌ها، علف‌هاي هرز و پوست تنه درختان صنوبر گذرانيده و در بهار پس از تغذيه از جوانه‌ها و برگ‌هاي جوان صنوبر و بيد، تخم‌هاي خود را به صورت توده‌هايي روي برگ‌ها و شاخه‌ها قرار مي‌دهد. تخم‌ها ابتدا نارنجي رنگ بوده و چند روز بعد به رنگ خاكستري مايل به سياه در مي‌آيند و در شرايط طبيعي پس از 6 تا 7 روز تفريخ مي‌شوند. لاروهاي نوزاد سياه رنگ بوده و منحصرا از پارانشيم برگ‌هاي جوان تغذيه مي‌كنند، ولي لاروهاي سن دوم و سوم و همچنين حشره كامل كليه قسمت‌هاي پهنك برگ را مورد تغذيه قرار مي‌دهند. روش مبارزه به منظور مبارزه با دو گونه سوسك برگخوار در خزانه‌ها و قلمستان‌هاي جوان، مبارزه مكانيكي به صورت جمع‌آوري حشرات كامل و لاروهاي مربوط از روي برگ‌ها و معدوم نمودن آن‌ها يكي از روش‌هاي متداول و مقرون به صرفه به شمار مي‌رود و قابل توصيه است. مبارزه شيميايي عليه لاروها و حشرات كامل اين آفت در خزانه‌هاي صنوبر با استفاده از تركيبات حشره‌كش نظير مالاتيون، گواتيون و ديازينون امكان پذير است، ولي روش اخير در قلمستان‌هاي بزرگ و چند ساله از نقطه نظر تحمل هزينه‌هاي سنگين مقرون به صرفه نبوده و توصيه نمي‌شود. برگخوار صنوبر ( Amorpha populi ) برگخوار صنوبر با نام علمی Amorpha populi و از خانواده Sphingidae است. فعاليت برگخواري لارو اين گونه همراه با گونه ديگري موسوم به A.Populeti Bien روي درختان تبريزي و انواع كلن‌هاي خارجي صنوبر در استان‌هاي مركزي، آذربايجان، كرانه‌هاي درياي مازندران از آستارا تا گرگان و گنبد مشاهده مي‌گردد. حشره كامل، پروانه‌اي است شب پرواز كه عرض آن با بال‌هاي باز بالغ بر 70 تا 80 ميلي‌متر مي‌شود. رنگ عمومي بدن و بال‌ها زرد آجري است. بال‌هاي جلويي داراي لكه‌هاي هلال مانند قهوه‌اي و بال‌هاي عقبي هر كدام در قسمت قاعده داراي يك لكه قهوه‌اي بزرگ هستند. پروانه معمولا 24 ساعت پس از خروج از شفيره تخم‌هاي خود را به صورت منفرد و يا گروه‌هاي چندتايي روي برگ درختان صنوبر و بيد قرار مي‌دهد. دوره رشد جنيني تخم كوتاه بوده و به طور متوسط يك هفته به طول مي‌انجامد. بر اساس پرورش‌هاي انجام شده در شرايط طبيعي و آزمايشگاهي لارو اين آفت داراي 5 سن لاروي است و جمعا به مدت 30 تا 35 روز از برگ درختان ميزبان تغذيه نموده و سپس به شفيره تبديل مي‌گردد. لارو كامل به رنگ سبز و به طول 100 ميلي‌متر بوده و در قسمت انتهاي بدن آن زائده شاخك مانندي مشاهده مي‌گردد. فعاليت برگخواري لاروهاي اين آفت در شرايط آب و هوايي كرج و مناطق مشابه آن تا اوايل مهر و در كرانه‌هاي درياي مازندران تا اواسط آبان ادامه دارد. لاروها زمستان را به صورت شفيره‌هاي قهوه‌اي رنگ به طول 20 تا 25 ميلي‌متر در پناهگاه‌هاي مختلف مي‌گذراند و در سال داراي يك نسل هستند. پروانه ابريشم باف ناجور (Lymantria dispar ) فعاليت برگخواري لارو اين پروانه موسوم به پروانه ابريشم باف ناجور Lymantria dispar از خانواده Lymantriidae از برگ درختان ميوه و تعداد زيادي از درختان جنگلي، از جمله انواع صنوبر به‌ويژه در مناطق شمال و شمال غربي ايزن (كرانه‌هاي درياي مازندران و استان آذربايجان) قابل توجه است. فعاليت شديد لاروهاي اين گونه اخيرا روي درختان سوزني برگ از نوع P.taeda و pinus radiate كه در سطح وسيعي به صورت جنگل‌هاي مصنوعي و به منظور تامين مواد اوليه براي شركت چوب و كاغذ ايران (چوكا) كاشته شده‌اند مشاهده گرديده است. حشره كامل اين آفت چندخوار، پروانه‌اي است كه عرض آن با بال‌هاي باز در افراد نر 35 تا 45 ميلي متر و در افراد ماده 65 تا 70 ميلي‌متر است. در پروانه نر بال‌هاي جلويي قهوه‌اي رنگ و داراي 4 تا 5 خط سياه زيگزاگ مانند هستند. در پروانه ماده ناحيه سينه و شكم حجيم بوده و از كرك‌هاي متراكمي پوشيده شده است. روي بال‌هاي كرم رنگ آن لكه‌ها و خطوط زيگزاگ مانندي به رنگ قهوه‌اي مشاهده مي‌گردد. پروانه ماده تخم‌هاي خود را به‌صورت كپه‌هاي 200 تا 500 عدي روي تنه و شاخه‌هاي جوان قرار مي‌دهد و روي آن‌ها را با كرك‌هاي قهوه‌اي رنگ انتهاي شكم خود مي‌پوشاند. اين آفت از اواسط تابستان تا اوايل بهار سال آينده زندگي خود را به حالت مرحله تخم و به صورت دياپوز مي‌گذراند. اوايل بهار تخم‌ها به‌تدريج تفريخ شده و لاروها مدت 45 تا 70 روز فعاليت برگخواري شديدي از خود نشان مي‌دهند و اكثرا موجب انهدام كامل پوشش برگ درختان ميزبان مي‌گردند. پروانه ابريشم باف ناجور يك نسل در سال دارد و معمولا در طبيعت فعاليت شديد و مرحله طغيان آن با فعاليت پارازيت‌ها و پرداتورهاي طبيعي همراه است، به نحوي كه پس از مدتي از جمعيت آفت به طور محسوسي كاسته مي‌گردد. روش مبارزه براي مبارزه با اين آفت جمع‌آوري و معدوم نمودن كپه‌هاي تخم از مدت‌ها پيش به‌عنوان مبارزه مكانيكي مرسوم بوده است. سابقا در مبارزه شيميايي عليه لارو آفت فوق از تركيبات د.د.ت و يا ارسنيكي استفاده مي‌شده است، ولي امروزه با توجه به مسايل مربوط به حفاظت محيط زيست و حمايت كامل از دشمنان طبيعي آفات روش مبارزه شيميايي بيش‌تر در خزانه‌هاي كوچك و در مساحت‌هاي كم قابل توصيه است. در سطوح بزرگ، كاربرد محلول‌هايي از ميكروارگانيسم‌هاي بيماريزاي آفت، از قبيل باكتوسپيئين، آن هم به صورت محدود در قسمت‌هايي كه آفت فعاليت بيش‌تري داشته در تقليل جمعيت آفت بي نهايت موثر خواهد بود. در ضمن ميكروارگانيسم‌هاي بيماريزا روي زنبورهاي عسل و همچنين فعاليت پارازيت‌ها و پرداتورهاي طبيعي هيچ گونه اثر سوئي نخواهند گذاشت.

qBot یک حشره پلاستیکی کوچک پر سر و صدا اما تند و تیز است . حتی اگر حشرات با هوش تر باشند اما qBot می تواند راهش را براحتی پیدا کند . توضیح کوتاه : بسیار تند و تیز چرخش درجا بر روی یک نقطه قدم برداشتن هماهنگ و متقارن گذر از موانع دارای سنسورهایی با دقت که تا فاصله های دور و کم ارزش را نیز پاسخگو است. کم کردن سرعت یا ایستادن ، از روی اراده مقاومت در مقابل نور مستقیم خورشید. دارای یک پردازندۀ ارزان قیمت . بدنه وقسمت های مکانیکی ساده . این مدل از qBot یک مدل ساده است که چون فاقد سنسور مسافت است ، از محیط اطرافش خبر ندارد. این روبات از 2 موتور جداگانه برای حرکت به جلو و عقب ساخته شده و هنگام چرخش با یک شعاع بسیار کم می چرخد. برای نگاه داشتن تعادل هنگام حرکت و تقارن قدم ها ، سنسورهایی در سمت چپ و راست سیگنال هایی رو به میکرو کنترلر یا پردازشگر می فرستند که این باعث تثبیت حرکت و قدم ها می شود و بدون آن روبات هنگام حرکت ، زمین می خورد. مشکل عمده این مدل آنست که اساساً با تابش نور خورشید دچار مشکل می شود . زیرا دارای انشعاب های موانع نوری سرباز هستند و با محیط بیرون در تماسند ، که این انشعاب های موانع نوری بر پایۀ اشعه ماورای قرمز برای تقارن قدم ها کار می کنند . این روبات حتی می تواند روی محیط دایره هایی به طور ناگهانی حرکت کند و بایستد. در این مدل حرکت بهتری داریم. با وجود اینکه فاقد سنسور مسافت است اما کاملاً هم از محیط اطراف بی خبر نیست چون در این حالت خود پردازشگر حدس می زند و عمل می کند . مثلاً ازبرهم زدن تقارن قدم های چپ و راست برای انحراف استفاده می کند . اگر هم هر یک از پاهای سه گانه به طور ناگهانی سرعتشان کم شد یا گیر کردند ، روبات می تواند خودش را آزاد کند . تکامل متوقف نمی شود این مدل علاوه بر داشتن همۀ تجهیزات مدل های قبلی 2 دیود فروسرخ و یک سنسور فروسرخ در زیرش دارد ، که قبل از برخورد با موانع راه در زیرش آن را پیدا و رد می کند . این مدل بر بالای مدار الکتریکی اش یک نوار از LED نصب شد که نشان می دهد در کدام طرف و در چه فاصله ای موانع قرار دارند. و این فاصله ها توسط همان میکرو کنترلر که قدم برداشتن را تجزیه تحلیل می کرد حس می شوند . این LED ها و سنسورها ارزان قیمت هستند و از هیچ سنسور مسافت یاب مخصوصی استفاده نشده . این مدل هم حرکت می کند و هم کار انجام می دهد . طوری که می بینیم موانع را در اطرافش حرکت می دهد و آنها را از میان برمی دارد. در ضمن مشکل تأثیر نور خورشید هم با سنسورهای مغناطیسی حل شده است . در نمای بالای این روبات نوار LED برای تخمین مسافت ، میکروکنترلر در یک سوکت آزمایشی باتری های قابل شارژ و بازوهای مکانیکی ، مشاهده می شود . میکروکنترلر یک Atmel ATTiny 2313 یا Atmel 89C2051 با2 K FLASH است. در زیر مدل ، کنترل 2 پل موتورها را تغذیه می کنند . ترانزیستور Mosfet برای این استفاده می شود تا تلفات مقاومتی را تا آنجا که امکان دارد نگه دارد تا از دست نرود. MOSFET: metal oxide semiconductor field-effect transistor) و در نمای پایین این روبات ، در سمت چپ تصویر که جلوی روبات می شود مسافت یاب نصب شده است این سنسور 2 LED جلوی روبات را کنترل می کند . در یک چرخه میلی ثانیه ای از 2 طرف راست و چپ پالس های فروسرخ بطور تناوبی فرستاده می شود که توسط ناحیه ای بازتابش می شود . که در آخر توسط سنسورهای در وسط دریافت می شوند. شدت پالس ها و قابلیت دریافت و حس کردن آن حتی در زیرتابش خورشید قابل تنظیم خواهد بود . همانطور که گفته شد . از هیچ سنسور مسافت یاب مخصوصی استفاده نشده است . این سنسورها در هر 1cm 10cm و در هر 1 متر cm 10 خطا در یافتن مسافت دارند .