جستجو در تالارهای گفتگو

فصل پیوند بنابر آنچه بیان شد موقع پیوند زدن زمانی است که گیاه در دوره فعالیت یعنی شیره نباتی در جریان باشد.بنابراین از نظر علمی در هر موقع از ستال به استثنای موقعی که گیاه در دوره استراحت به سر می برد و شیره نباتی راکد گردیده می توان عمل پیوند را انجام داد. این نظریه در عمل به اشکالاتی بر می خورد که عملا موقع پیوند زدن را محدود می کند. 1- مقدار زیاد شیره نباتی مانع ایجاد تماس بین پیوندک و پایه در ناحیه طبقه مولده و جوش خوردن آنها با یکدیگر می شود و به اصطلاح باغبانان پیوندک در شیره نباتی مایع مانع ایجاد تماس بین پیوندک و پایه در ناحیه طبقه مولده و جوش خوردن آنها با یکدیگر می شود و به اصطلاح باغبانان پیوندک در شیره نباتی خفه می گردد. 2- حرارت زیاد باعث تبخیر فوق العاده پیوندک شده و قبل از آنکه سلولهای طبقه مولده یکی شوند و شیره نباتی کافی به پیوندک برسد، گرما پیوندک را خشک نموده از بین می برد. 3- سرمای زمستان و یخبندان و بطور کلی حرارت کمتر از 10 درجه در هوای اطراف پیوندک نیز مانع فعالیت سلولهای نامبرده گردیده جوش خوردن پیوند را غیر ممکن می سازد. بنابر آنچه گفته شد عملاً در دو فصل بطور حتم می توان گیاهان را پیوند کرد .یکی در فصل بهارپس از بیدار شدن پایه و قبل از انکه شدت جریان شیره نباتی زیاد شود و یا انکه سرمای اول بهار مانع فعالیت سلولهای قسمت هوایی گیاه گردد و دیگری در اواخر تابستان و یا ائایل پائیز (بنا بر نوع درخت ) که جریان شیره نباتی تا اندازه ای کند شده و سرمای زمستان هنوز فرا نرسیده است.بدیهی است که هر گاه ممکن شود با وسایل مناسبی از اثر سوء گرمای تابستان جلوگیری به عمل آید و یا آنکه گرمای هوای محل اجازه دهد می توان درفصل نامبرده نیزعمل پیوند را انجام داد. وسایل و لوازم پیوند زدن این ادوات عبارتند از : اره بزرگ و کوچک – داسک – قیچی باغبانی – چاقوی پیوند زنی – داس مخصوص جهت تهیه پایه در پیوند اسکنه – ریسمان و چسب پیوند می باشد. ریسمانی که در پیوند زدن به کار می رود باید دارای شرایط زیر باشد : 1- در مقابل آفتاب و رطوبت زود نپوسد. 2- ریسمان باید به اندازه کافی قابل کشش باشد تا مانع نمو قطری پایه در محل پیوند نگرددزیرا اگر ریسمان فاقد این خاصیت باشد پیوندک از بالای محل پیوند نمو زیاد نموده و متورم می گردد در صورتی که پایه در آن نقطه نازک و ضعیف می ماند و این امر ممکن است در آتیه باعث سستی درخت پیوندی گردیده و در اثر جزیی حادثه و یا وزش باد نسبتاً شدیدی قسمت پیوندی درخت از پایه جدا شود. 3- ریسمانی که برای بستن به کار می رود نباید در اثر رطوبت کوتاه شود و یا به اصطلاح معروف « آب برود» زیرا در این صورت ریسمان کوتاه شده به پایه و پیوندک فشار وارد آورده مانع نمو و رشد قطری شاخه می گردد.در عین حال رطوبت و حرارت نباید موجب طویل شدن ریسمان گردد چه در این جالت ریسمان از دو شاخه باز شده و نتیجه مطلوب ازبستن پیوندک و پایه حاصل نمی شود.هر اندازه درخت قوی و ضخیم تر است ریسمان نیز باید کلفت تر و محکم تر باشد. 4- ریسمان باید به اندازه کافی محکم باشد تا در اثر قطور شدن شاخه ریسمان قبل از موقع مناسب پاره نشود. انواع ریسمان ریسمانهای مختلفی که برای بستن پیوندک به کار برده می شود عبارت است از : ریسمان پشمی – پنبه ای – علفی و یا پوست پاره ای از درختان مانند پوست درخت بید و غیره. برای بستن انواع پیوند های نازک و متوسط ریسمان پشمی وسیله خوبی است .رطوبت در این نوع ریسمانها تاثیر ندارد.مخصوصا اگر در موقع تهیه آنها شم مورد استفاده را مدتی در روغن گذارده باشند.قوه کشش پشم نیز به اندازه کافی می باشد. در رسمان پنبه ای نیز تغییرات جوی مخصوصا رطوبت تاثیر نداردولی قوه کشش آن کم است و در بستن درختان سریع الرشد مانع نمو قطری محل پیوند می شود .ریسمان پنبه ای بیشتر برای بستن درختان ضخیم و آنهایی که نمو و رشد قطری کمی دارند مورد استفاده قرار می گیرد. ماده ای که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد ، چسب پیوند نام دارد و باید دارای خواص زیر باشد: 1- چسب پیوند باید در مقابل گرمای خورشید آب نشود زیرا در این صورت جوانه هایی که زیر محل پیوند قرار گرفته است ، در اثر ذوب چسب پوشیده شده و از فعالیت و نمو باز می ماند. 2- چسب پیوند باید به نحوی ترکیب شود که در مقابل سرمای اتفاقی ترک نخورد و منفذی بزای تبخیر پیوند و دخول آب و هوا زیر پیوند و پوست درخت ایجاد نشود. 3- چسب پیوند باید به اندازه کافی نرم باشد تا بتوان آنرا به آسانی روی شکافها و درخت مالید . 4- چسب پیوند باید غیر قابل نفوذ به آب و هوا باشد. 5- چسب پیوند باید از موادی ترکیب شده باشد که مضر برای سلامتی درخت نباشد ، یعنی پوست درخت را نسوزاند و سلولهای جوان را نکشد. چسب پیوند از مخلوط کردن اجسام مختلف که هر ک دام دارای چند یا یکی از خواص نامبرده می باشد به دست می آید و این اجسام عبارت است از : صمغ –سقز – قیر- زفت – موم – پیه- روغن کتان – پارافین – دوده – گل افرا – و در بعضی موارد الکل و تربانتین .در عمل تعداد معینی از اجسام نامبرده را به نسبت معین با یکدیگر مخلوط نموده مورد استفاده قرار می دهند. ترکیب و تهیه چند نوع چسب مخلوط اول : زفت 300 گرم – رزین 100 گرم – موم 50 گرم – پیه 25 گرم – گل افرا 25 گرم. کلیه مواد نامبرده به غیر از گل افرا را بعد ازخرد کردن باهم ذوب نموده پس از ان گل افرا را اضافه می کنند.بعد از آنکه در اثر بهم زدن ملوط یکنواختی تهیه شد ، ان را در آب سرد ریخته آنقدر مالش می دهند تا یک جسم کروی و سفتی به دست اید. مخلوط دوم: رزین 250 گرم – زفت 750 گرم – پیه 250 گرم – و گل افرا 500 گرم .رزین و زفت از طرفی و پیه از طرف دیگر علیحده ذوب و بعداً مخلوط شده به مجموع مواد مذاب نامبرده گل افرا را اضافه می کنند. مخلوط سوم : رزین 5 قسمت – زفت 3 قسمت – پیه 1 قسمت – گل افرا 2 قسمت. دو جسم اول را علیحده و پیه را جداگانه ذوب نموده باهم مخلوط می کنند و بعد گل افرا را اضافه می نمایند. مخلوط چهارم : موم 2 قسمت – صمغ (رزین ) 4 قسمت – پیه 1 قسمت. مخلوط پنجم:موم 400 گرم – پیه 150 گرم – سقز 100 گرم. مخلوط ششم : موم 5 قسمت صمغ (رزین ) 16 قسمت -روغن کتان 1 قسمت – دوده یا افرا 2 قسمت. به طوریکه ملاحظه می شود انواع چسب و طرز تهیه آن متفاوت استو هر باغبان باید مطابق آب و هوای منطقه خود با مواد نامبرده چسب مناسبی تهیه کند. چسب سرد مخلوط اول : رزین 1000 گرم – موم 500 گرم – الکل 180 سانتی متر مکعب مخلوط دوم: زفت 5000 گرم – گچ نرم 1200 گرم – اکل صنعتی 900 گرم - تربانتین 600 گرم موم 100 گرم. زفت و موم را جداگانه ذوب نموده مخلوط می کنند سپس الکل و تربانتین را با هم در مخلوط بالا ریخته مدتی هم می زنند بعد گچ را به تدریج اضافه می کنند و آنقر هم می زنند تا محلول یک دستی به دست آید.این چسب مانند کلیه چسب های سرد باید پس از سرد شدن مورد استفاده قرار گیرد. مخلوط سوم : زفت 1100 گرم – پیه 500 گرم – موم 250 گرم – الکل صنعتی 250 گرم. برای نگهداری چسب سرد باید مقدار کمی از آن را در جعبه فلزی که در آن کاملاً بسته شود و هیچ منفذی برای تبخیر الکل یا تربانتین نداشته باشد قرار دهند. طرزاستعمال چسب پیوند هنگام استعمال چسب نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد: 1- کلیه زخمهای درخت و محل پیوند را باید فوراً و بدون وقت پس از انجام عمل پیوند با چسب بپوشانند. 2- در مصرف چسب نباید صرفه جویی کرد یعنی با ید به مقدار زیاد آن را روی زخمهای درخت قرار داد.تا از نفوذ آب و هوا زیر پوست گیاه به حداکثر و به طور موثری جلوگیری به عمل آید. 3- در انتهای پیوندک اگر بریدگی وجود داشته باشد باید آن را نیز زیر چسب پیوند پوشانید. 4- در صورتی که چسب گرم مورد استفاده قرار گیرد درجه حرارت آن باید به اندازه ای باشد که انگشتان بتوانند تحمل آنرا بنمایند زیرا در غیر اینصورت گرمای زیاد چسب باعث سوختن پوست و کشته شدن سلولهای زنده طبقه مولد و بطور کلی تمام سلولهای نبات که با چسب تماس دارند می گردد. انتخاب پایه و پیوندک پایه و پیوندک باید هر ک دام دارای خواص و صفاتی باشد تا پیوند زدن ممکن و یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه گردد. 1- انتخاب پایه: بهترین پایه باید دارای شرایط زیر باشد: مقاومت به سرما-این موضوع در نواحی گرمسیر و یا نقاطی که دارای آب و هوای معتدل می باشندچندان دارای اهمیت نیست ولی در مناطث سردسیر برای دوام درخت پیوندی و برداشت بهره کافی باید پایه هایی انتخاب نمود که در مقابل سرمای سردترین زمستان محل مقاومت کند و مخصوصاً این نکته را باید در نظر گرفت که مقاوت پایه به این عمل باید بیشتر از مقاومت پیوندک باشد چه اگر پایه به سرما حیای تر از پیوندک باشد در سالهای خیلی سرد و فوق العاده درخت پیوندی به کلی از ریشه خشک می شود در صورتی که اگر مقاومت آن زیادتر شد.در چنین سالی هر وقت پیوندک در اثز سرما ازبین رفت می توان ازریشه قوی یا زیاد پایه که د مقابل سرما اثتقامت کرده استفاده نموده مجدداً آن را پیوند کرد.در این صورت نمو پیوندک سریع بوده زودتر از درختی که پایه آن جوان و ضعیف است میوه خواهد داد. 2-ازدیاد پایه: برای پایه نوعی را باید انتخاب نمود که تکثیر آن به آسانی و با هزینه کم میسر باشد و مخصوصاً تا جایی که ممکن است باید پایه را بوسیله غیر تناسلی ازدیاد کرد زیرا فقط در این صورت است که پایه ها یکنواخت و از یک جنس بوده و با در نظر گرفتن اثر متقابل پایه و پیوندک در یکدیگر باغ یکنواخت به دست می آید و بهره برداری از آن آسانتر و کم هزینه تر می شود. 3- مقاومت به بیماریها: یکی از شرایط مهم در انتخاب پایه مقاومت آن به انواع مختلف بیماریها و آفات می باشد .مثلا درباره انواع مو که از نظر علمی به ویتیس وینفرا معروف است ( کلیه موهای ایران از این نوع است ) مورد حمله حشره زیر زمینی واقع می گردد که فیلکسر نام دارد.این آفت روی ریشه مو زندگانی می کند و در مدت نسبتاً کمی درخت را خشک نموده از بین می برد.در مقابل موهای محلی ایران یک نوع دیگردرخت انگور یافت می شود که اصل آن از آمریکا بوده و این حشره به ریشه آن صدمه نمی زند. خوشبختانه این آفت در ایران مشاهده نشده ولی هر گاه در ناحیه شیوع یافت باید موی ایرانی را روی پایه آمریکایی پیوند نمود.تا بوته انگور از گزند فلیکسر در امان بماند. 4- آسانی عمل پیوند زدن:پوست پاره ای از گیاهان به سختی از چوب جدا می شود ودر بعضی دیگر پوست به اندازه ای نازک است که جدا کردن آن از چوب غیر مقدور می باشد.و این موضوع در پیوند تاجی و شکمی دارای اهمیت فراوان است.بنابراین در مورد پیوند کردن باید نوعی از گیاه به عنوان پایه انتخاب شودکه به آسانی بتوان پوست آن را از چوب جدا نمود. 5- مقدار و نوع ریشه:نباتاتی که دارا یریشه سطحی و قوی می با شند بر گیاهانی که دارای ریشه عمودی و ضعیف می باشند از نظر پایه ترجیح دارند چه تغییر مکان دادن درختانیکه ریشه سطخی دارند به مراتب آسانتر و موفقیت در گرفتن آنها در محل اصلی بیشتر از درختانی است کا دارای ریشه عمودی هستند. 6- پا جوش دادن پایه:درختانی که پاجوش زیاد تولید می نمایند صلاحیت آن را ندارند که به عنوان پایه مورد استفاده قرار گیرند زیرا پاجوش باعث ضعف درخت پیوندو درنتیجه نامرغوبی میوه آن می شود و از بین بردن یعنی کندن آنها نیز مستلزم صرف وقت و هزینه زائد است.مثلاً برای ازدیاد و انتشار انواع یاس درختی یا خوشه ا ی اصلاح شده بهتر است از برگ نوبه عنوان پایه استفاده شود تا یاس درختی معمولی و نرک زیرا نوع اخیر بنابر طبیعت تولید پاجوش زیاد می نماید در صورتی که برگ نو کمتر پاجوش می دهد. 7- توافق پایه با انواع مختلف خاک:هر چند یک نوع معین از گیاه را نمی توان در خاکهای مختلف کاشت و از نظر علمی یک نوعمعین از نبات در نوع معینی از خاک بهترین نتیجه را می دهد ، معهذا از نظر اقتصادی و تهیه نهال پیوندی برای فروش باید سعی نمود که پایه انتخاب شده در بیشتر از انواع خاک ها زندگانی کرده و بهره کافی بدهد. انتخاب پیوند- پیوندک نیز مانند پایه دارای صفاتی می باشد که ذیلاً به شرح آن می پردازیم : 1- فرابت و تجانس آن با پایه به قسمی که شرح آن گذشت. 2- پیوندک باید یکساله بیاشد.در پیوند پائیزه می توان از شاخه های همان سال یعنی از شاخه هایی که در بهار ظاهر شده اند استفاده نمود.سن پیوندک نباید از یکسال تجاوز نماید ولی باید کاملاً رسیده باشد .یعنی چ.ب آن به اندازه کافی سفت گردیده . مواد ذخیره کافی در آن جمع باشد. 3- پیوندک باید از شاخه های گل یا میوه دهنده پایه مادر تهیه شود.پیوندی که از شاخه نرک برداشت شود معمولاً میوه نخواهد داد. 4- بهتر است پیوندک را از قسمت وسطی شاخه تهیه نمایند زیرا جوانه های قسمت فوقانی خیلی جوان و ضعیف هستند و جوانه های تحتانی شاخه کم محصول می باشند. 5- در درختانی که دوره استراحت کامل دارند برای پیوند بهاره باید پیوندک را بعد از شروع دوره استراحت و قبل از بیدار شدن پایه مادری از خواب زمستانه تهیه نمود.هر گاه خطر یخبندان و سرمای شدید در بین باشد قطع پیوندک از درخت مادر قبل از یخبندان باید انجام گیرد زیرا سرمای شدید شاخه ها را خشکانیده و از بین می برد. در نگهداری پیوندک هایی که قبل از موعد پیوند کردن از شاخه مادری جدا می کنند باید دقت زیاد نمود و آنها را در محلی نگه داشت که سرما به یه پیوندک صدمه نزند و گرمای بی موقع نیز باعث بیدار شدن و در نتیجه تبخیر و خشک کردن انها نشود . برای این منظورشاخه ها را در خزه و یا در خاک اره مرطوب در مکانی که حد اکثر 5 تا 6 درجه حرارت داشته باشد نگاه می دارند.برای حفظ پیوندک از سرما و یا گرما ممکن است آنها را در نقطه ای از باغ زیر خاک کرد. 6- پیوندک و پایه در یک درجه ار فعالیت حیاتی باشد و اگر این امر ممکن نشود پایه نسبت به پیوندک جلو باشد یعنی دارای فعالیت بیشتر باشد.به عبارت دیگر پایه باید قبل از پیوندک از خواب زمستانی بیدار شده شروع به فعالیت نماید ( در پیوند بهاره ) زیرا در غیر این صورت پیوندک قبل از جوش خوردن با پایه شروع به فعالیت کرده در اثر تبخیر و از دست دادن جزیی ذخیره غذایی که با خود همراه دارد و نرسیدن مواد غذایی از پایه قبل از جوش خوردن خشک می شود.

درختان و درختچه های ایران ( درختان همیشه سبز) اهميت اين‌گونه درختان در باغ ايراني، بيشتر ايجاد سايه و زيبايي است. اينگونه درختان كه اكثراً غير مثمر هستند بيشتر در محور اصلي باغ كاشته مي‌شدند. در اينجا انواع درختان به ترتيب اهميت آنها در باغ ايراني معرفي مي‌گردند منابع مورد استفاده در اين مبحث‌، باغهاي ايراني ( پيرنيا، محمد كريم ) باغ ايراني (دانش دوست‌، يعقوب ) باغ ( ابوالقاسمي، لطيف ) گياهان پهن برگ مقاوم به شرايط نامساعد( يارايي‌، رامي) فلور ايران ( قهرمان‌، احمد ) و كتاب TREES Coombes,Allem هستند. 1- سروها: Cupressus Cupressaceae : تيره 1-1- سرو ناز:Cupressus sempervirns داراي تاج مخروطي شكل و زيباست و ميوه آن به صورت كروي است. برگهاي فلسي و متراكم دارد و نوك آن به سمت بالا قراردارد. زربين C.V var. horizon tallis با انشعابات فرعي و افقي و سرو شيرازC.v .var. Fastigiata كه بعنوان گياه تزئيني در باغهاي تاريخي و در محورهاي اصلي كاشته مي‌شده و به باغ زيبايي خاصي مي‌بخشيده‌اند، از واريته‌هاي سروناز هستند. 1-2- سرو نقرهاي: Capressus arizonica داراي برگهاي نقرهاي است . بومي ايران نمي باشد. ولي در باغها كشت آن ديده شده است و ارتفاع آن به 8 متر مي رسد. 1-3- سرو خمره‌اي Bieta orientalis داراي برگهاي فلسي شكل است. رنگ عمومي آن سبز و روشن است كه در زمستان كمي تغيير رنگ مي‌دهد. بعنوان پرچين هم از آن استفاده مي‌شود. ميوه آن مخروطي كوچك است. از2 الي 5 فلس تشكيل شده كه در كنار هر فلس دو دانه قرار گرفته است. سروها از گونه‌هاي رايج در باغ‌هاي ايراني هستند و در اكثر باغهاي تاريخي بويژه در باغهاي شيراز، باغ فين كاشان و باغ شاهزاده ماهان مشاهده مي‌شوند. 2- چنار: درختي پهن برگ و خزان كننده‌، با پوست روشن (خاكستري) است. ارتفاع آن به 25 متر مي‌رسد. ميوه آن كركدار وگرد و داراي دنباله است. دنباله ميوه‌ها اكثراً بين 6تا 8 سانتي‌متر است .ميوه آن در پاييز مي‌‌رسد. برگها با پهنك داراي 5 تا 7 قطعه دندانه‌‌دار هستند. گرده آن باعث آلرژي در افراد مي‌شود مهمترين گونه آن P.orientalis است كه در باغهاي قديمي در مناطقي مانند تهران رواج بسيار داشته است و اصولاً تهران در قديم چنارستان بوده است. از گونه‌هاي ديگر آن مي‌توان به P.hispanica و P.aceiflia اشاره كرد. 3-كاج ايرانيPinus eldarica Pinaceae(Abistacaea) : تيره درختي بزرگ با ميوه مخروطي شكل است كه ارتفاع درخت به 20 تا30 متر مي‌رسد. شاخه‌هاي آن نسبتاً بلند هستند برگهاي آن دائمي با يك رگبرگ مي‌باشد. دانه گرده ( ميكروسپور: اندام توليد مثلي نرگياه) آن داراي بادكنك است كه موجب تسهيل در عمل گرده افشاني مي‌گردد. دستگاه ماده مخروطي شكل و بر روي آن برگه‌هاي متعددي موجود است كه آنها را برچه ( كوچكترين واحد مادگي) مي نامند، درون آن تخمك )مگاسپور: اندام توليد مثلي ماده گياه ( قرار دارد. چوب آن صمغي است و مصارف صنعتي دارد. اين گونه گياهي از حلب وارد ايران شده است. از گونه‌هاي ديگر كاج كه در باغها كاشته مي‌شوند: كاج جنگلي P.sylvestris‌، كاج كاشفي P.longifolia‌، كاج سياه P.laricio مي‌باشد. كه اكثراً بومي ايران نمي‌باشند. در بيشتر باغهاي تاريخي و در اكثر نقاط كشور به جز جنوب و حاشيه خليج فارس اين گونه گياهي وجود دارد. 4- صنوبرPopulus spp Salicacea : تيره اين درخت داراي ريشه‌هاي سطحي بوده ولي رشد آنها بسيار عالي است و دركمتر از15 سال به ارتفاع 25 متر مي رسد. خزان كننده‌، پهن برگ و تك پايه(دانه گرده و مادگي روي يك گياه تشكيل و لقاح صورت مي گيرد) است. گلها منفرد، اكثراً كركدار، و با گل آذين(طرز قرارگرفتن گلها روي ساقه و يا شاخه) خوشه‌اي بوده و ميوه‌ها كركدار است. گونه هاي آن عبارتند از: 4-1- سپيدار: P.alba درختي است ستوني شكل و بلند. پشت برگها روشن‌تر است و نقره‌اي رنگ مي‌باشد ارتفاع آن 25-18 متر و بسيار مقاوم است. در باغهاي تاريخي و قديمي زياد كاشته مي‌شده است چه بعنوان باد شكن در حاشيه‌ها و بعضاً در مسيرهاي اصلي نيز كاشته مي‌شد. 4-2- صنوبر خاكستري: P.canescens ارتفاع آن به 30 متر مي‌رسد. اندازه برگ آن با سپيدار تفاوت دارد. پوست تنه آن خاكستري مايل به زرد مي‌باشد. 4-3- تبريزي:( اشالك‌، صنوبرآسيايي، صنوبر لمباردي)P.nigra var Italica از درختان با ارتفاع زياد و زيبا مي‌باشد. معمولاً در كنار باغها كاشته مي‌‌شده است. برگهاي آن لوزي شكل و زيبا كه درازي برگها بيش از پهناي آن مي باشد. در پاييز به رنگ زرد قناري در مي‌آيد. 4-4- صنوبر لرزان: ( آشنگ ) P.tremula برگهاي آن شبيه نارون است. 4-5- پده P.eupratica مخصوص نواحي گرم است. 5- نارون ( وسك‌، قره آغاج )Ulmus Ulmaceae : تيره درختي است با پوست شكافدار، برگهاي متناوب، خزان كننده و رگبر‌گهاي شانه‌اي، دمبرگ كوتاه، پهنك معمولاً در قاعده مورب‌، حاشيه‌اي اره‌اي مضاعف يا ساده. گوشوارك( زائده اي درقاعد ه برگ كه معمولاً زير برگ قرار دارد) ريزان دارد. گلهانر- ماده ( اندام جنسي نروماده روي يك گل قراردارد )يا تك جنسي(گلهاي نر و ماده از يكديگر جدا هستند)‌، قبل از ظهور برگ ظاهر مي‌‌شود. پوشش گل، استكاني ( منظور شكل گل آذين است) و داراي 4 تا 8 لوب است. پرچمها( اندام نر گياه) داراي ميله باريك و طويل هستند، ميوه فندقه بالدار( سامار: دراين نوع ميوه‌ها ( اپيدرم (پوست خارجي) يك تخمدان رشد كرده و به صورت زائده‌هاي بال مانند در مي‌آيند) بوده بال‌‌ها در انتها شكافدارهستند. تشكيل ميوه 3 تا 4 هفته بعد ازگل دهي انجام مي‌گيرد. در نواحي شمال، شمال غرب و شمال شرق ايران بيشتر ديده مي شود . خصوصاً درتهران بسيار زياد كشت مي شود. 5-1- نارون چتري:Ulmus umbraculifera برگها متقارن و داراي قاعده تقريباً قلبي شكل بوده و نوك داندنه ها تيز نيست. فصل گل‌دهي اواخر زمستان بوده و گياه متعلق به بخشهاي مركزي فلات ايران است. گونه‌‌هاي نارون 5-2- ملج U. Montana 5-3- اوجا U. Campestris ساير درختان سايه‌دار: 1- آزاد: Zelkova Carpini folia Ulmaceae : تيره درختي بلند به ارتفاع تا 35 متروداراي برگهاي بيضي شكل به طول حدود 8 و عرض 4 سانتي متر است.برگها اكثراً نوك هستند اما انواع نوك تيز نيز درآنها مشاهده شده است. حاشيه برگها ساده بدون كنگره‌، اما گاهي دندانه‌هاي هلالي كند درآنها مشاهده مي‌شود. سطح فوقاني برگ نرم وسطح زيرين آن تقريباً بدون كرك است. پوست درخت خاكستري تيره است. دمبرگها كوتاه1‌،2و حداكثر 3 ميلي متر است. فصل گل‌‌دهي آنها اوايل بهار است. در شمال ايران زياد به چشم مي‌خورد و بيشتر درختي جنگلي محسوب مي‌شود. 2- داغداغان (تا): Celtis spp. Ulmaceae: تيره درخت يا درختچه‌اي با پوست صاف است كه پوست آن به آساني جدا نمي‌شود. برگها متناوب‌، خزان كننده، داراي 3 رگبرگ مشخص در قاعده هستند. دمبرگ آنها مشخص است. گلها نرو ماده و از هم جدا يا به صورت هر ما فروديت (نرماده) مي‌‌باشد. زمان پيدايش آنها تقريباً همزمان با زمان پيدايش برگهاست.گلها در ماده‌ها منفرد و در نرها مجتمع هستند. ميوه آن شفت، (داراي ميانبر ضخيم و گوشتي درونبر استخواني)‌، كروي يا تخم مرغي بوده، دمگل آن مشخص وهسته آن سخت است. از درختان قديمي بومي ايران است. 3- زبان گنجشگ: (ون) Fraxinus excelsior Oleaceae : تيره شاخه‌هاي آن به سرعت به صورت عرضي رشد مي كنند. برگهاي آن ريز و كوچك بوده و به برگچه‌هايي تبديل مي‌شوند. در بهار به برگ مي‌نشيند. ارتفاع آن گاهي به 18 متر مي‌رسد. ميوه آن در تابستان ظاهر مي‌شود. درختي مقاوم با عمر طولاني است. دو واريته(Variety ) دارد: F.excelsior Var Jaspidea F.excelsior Var pendula در باغها در مسيرهاي فرعي كاشته مي‌شده است و سايه مناسبي دارد. 4- توس ( غان)Betula pendula Betu laceae : تيره درختي است خزان كننده و با رشد زياد. برگهاي آن نوك تيز و دندانه‌داراست. در پاييز رنگ برگها متمايل به زرد مي‌‌شوند. چوب اين درخت بسيار محكم است. بهتر است در نزديك درختان سبز خصوصاً سوزني برگان كاشته شود تا جلوه بيشتري پيدا كند. عمر اين درخت كم است. در هر نوع خاك بعمل مي‌آيد. محيط آفتابي يا نيم سايه‌دار را مي‌پسندد. پوست زيبايي دارد كه معمولاً به رنگ سفيد است 5- راش ( آلش‌، راج، مرس) Fagus sylvatica Fagaceae : تيره درختاني پهن برگ و خزان كننده با چوب صنعتي هستند كه برگهاي بي‌دندانه يا كم داندانه و گلهاي نر نزديك به هم دارند و همانند سنبله‌هاي توپي، 1 تا3 ميوه در گريباني(پوشش گل كه گلبرگها را در بر مي‌گيرد) چهار برگه خاردار بوجود مي‌آيد. ارتفاع آنها تا 30 متر و گاهي بيشتر مي رسد و شاخه‌هاي فرعي زياد و برگهاي سبز براق آنها در پاييز زرد مي‌شوند. دندانه برگها ملايم است. بعنوان پرچين يا حصار هم مي‌توان از آن استفاده كرد. 6- بيد معمولي:Salix alba Salicaceae : تيره بزرگترين بيد است كه ارتفاع آن به 15 متر مي‌رسد. برگهاي آن دراز و باريك و ميوه آن كم و بيش بدون كرك است. گونه S.chrysocoma يا بيد مجنون كه خيلي سريع رشد مي‌كند. در باغ ايراني كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد به طور كلي از بيد در جاهايي كه سايه وجود داشته استفاده مي‌گرديده و هرگز كنار استخر يا در مسيرهاي اصلي باغ كاشته نمي‌شده است. 7- بيدمشك : Salix aegyptica Sali caceae:تيره داراي گلهاي سفيد يا خاكستري بسيار معطر است. ازگل آن عرق بيدمشك تهيه مي شود كه استفاده داروئي دارد و استفاده از آن درگذشته بسيار معمول و متداول بوده است. اين درخت از جمله گياهاني است كه به جز جنبه زيبايي آن، داراي استفاده هاي فراوان ديگري نيز مي‌باشد. 8- درخت ابريشم:(شب خسب)Albizia julibrissin Mimosacae: تيره ارتفاع اين درخت به 8 متر مي‌رسد پوست آن خاكستري تيره است و برگهاي شانه‌اي دارد. محور برگ به طول 10تا 28 سانتي متر داراي يك غده در قاعده دمبرگ بوده و در محل بين آخرين جفت شانه‌‌،(برگهاي مقابل هم )گوشوارك دارد. شانه هاي برگ به تعداد 4 الي 14 جفت به طول 15 سانتي متر است كه تعداد برگچه هاي آن 10 الي 30 جفت مي باشد. طول برگچه‌ها تا 18 و عرض آنها 3تا7 ميلي متر است. دانه‌هاي گل به تعداد 8 تا 15 عدد بوده و فصل گلدهي آن بين خرداد تا مرداد ماه است و زمان رسيدن ميوه شهريور ماه تا مهرماه است .اين درخت در قديم بسيار استفاده بسيار مرسوم و متداول بوده است. بويژه در تهران كه اين درخت با آب و هواي اين شهر سازگاري دارد. اين درخت درشمال مركز ايران ديده مي‌شود. در شمال و مركز ايران ديده مي‌شود. 9-كهور ايراني: Prosopis Mimosaceae : تيره ارتفاع اين درخت به 10 متر و گاهي 15 متر مي‌‌رسد. پوست آن متمايل به خاكستري رنگ است. خارهايي بامنشأ اپيدرمي( خارجي ترين لايه گياه) دارد كه طول آنها بين 3 تا 7 ميلي متراست. خارها (اكثر درختان مناطق گرمسير خاردارند) معمولاً راست و گاهي خميده است. مخروطي شكل و قاعده آن پهن است.گل آذين آن شبه سنبله به طول 7تا 16 سانتي متر مي‌باشد گلهاي آن زرد، بدون كرك و كاسه گل كوچك است. طول گلبرگها 5/3 تا 5/4 سانتي مترو زمان گل‌دهي اسفند ماه تاس خرداد و زمان رسيدن ميوه خرداد و تير است. 10- ممرز( اولس):Carpinus betulus Mimosaceae : تيره بيشتر در نواحي شمال مي‌رويد و برگهاي آن دندانه داراست. گلهاي نر با خوشه‌هاي دراز همراهند و ميوه‌هاي آن شبيه ميوه رازك هستند. در هر نوع خاك حتي خاكهاي سنگين نيز بعمل مي‌‌آيد و در آفتاب يا نيم سايه بعمل مي‌آيد. 11-اقاقيا معمولي: Robinia psedo acaia Legaminosae :تيره ارتفاع اين درخت به 15 متر مي‌رسد تاج آن گسترده است و برگهاي آن متناوب‌، شاخه‌ها شفاف و قهوه‌اي رنگ هستند، گل آن كاسه اي استكاني، جام سفيد، شيري رنگ معطر و موسم گل آن ارديبهشت مي باشد. اقاقيا درخت مقاومي است كه با انواع آب و هوا سازگاري يافته و در اكثر باغهاي قديمي نيز كاشته مي‌شده است. 12- ارغوانCeris siliquastrum Leguminoseae : تيره درخت يا درختچه‌اي به ارتفاع 5 تا 10 متر با برگهاي قلبي شكل با گل آذين صورتي ارغواني و به شكل خوشه‌‌هاي كوچك است كه ميوه آن نيام (اين نوع ميوه از يك كارپل بوجود آمده و داراي دو رديف دانه است) نام دارد. موسم گل‌دهي آن فروردين و ارديبهشت قبل از پيدايش برگها مي باشد. درگرگان‌، گيلان، نواحي غرب كشور و زياد به چشم مي‌خورد. 13- بيد قرمز: Salix carmanica Salicaeae: تيره درخت كوچكي به ارتفاع 5 متر يا بيشتر است.و تنه آن ضخيم بوده و تا قطر 70 سانتي متر مي رسد. پوست آن خاكستري مايل به سياه با شكافهاي طولي عميق و شاخه هاي باريك كم و بيش آويخته است. پوست شاخه ‌هاي جوان يكساله در پاييز و زمستان ارغواني و قرمز مي‌شود. گل اين درخت‌، تك جنسي‌، سنبله (به حالت خوشه سنبل)‌، تنك و سبز مات است. در نواحي خشك و كوهستاني‌، جنوب شرقي‌، بخش مركزي غرب آذربايجان و غرب ايران و كرمان، يزد‌، اصفهان، آذربايجان، اروميه و كرمانشاه انتشار دارد. :Althea tehranica Malvaceae:ختمي -14 تيره گياهي است پايا و پوشيده از كرك. ساقه آن به ظاهر فاقد كرك ولي پوشيده از كرك ستاره‌اي است. برگها به صورت سر نيزه‌‌اي پهن و گل به رنگ بنفش متمايل به قرمزاست. گلبرگها تخم مرغي واژگون و موسم گل‌دهي ارديبهشت تا تير ماه مي باشد. در تهران‌، شميرانات، قلهك، تپه‌هاي ونك يافت مي‌شود

شهروندان تهران بار دیگر متعجب شدند؛ تعدادی از درختان اتوبان چمران شب گذشته قطع شد سبزپرس- گروه فضای سبز: شب گذشته تعدادی از درختان اتوبان چمران قطع شد. شهروندان تهرانی در تماس با سبزپرس از قطع شبانه تعدادی از درختان اتوبان چمران در محدوده «نمایشگاه بین المللی» تا «تقاطع بزرگراه یادگار امام» خبر دادند. درختان موجود در این محدوده، اکثراً درختانی مسن بودند و علاوه بر درختان، درختچه ها و بوته های پای درختان نیز به کلی پاکسازی شده است. گفته می شود علت قطع این درختان، توسعه خطوط BRT در تهران بوده است. پیش از این رئیس اداره محیط زیست شهر تهران از قطع درختان در پایتخت توسط شهرداری تهران انتقاد کرده بود. از سوی دیگر، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان تهران نیز از پیشنهاد این اداره کل برای عضویت در کمیسیون ماده 7 شهرداری به منظور جلوگیری از قطع درختان پایتخت خبر داده بود. هنوز تعداد دقیق درختان قطع شده و همچنین میزان افزایش احتمالی محدوده فعالیت توسعه BRT مشخص نیست.

از نظر پرورش درختان میوه می توان ایران را به پنج اقلیم بزرگ تقسیم کرد که عبارتند از : اقلیم سردسیری شمالی و ارتفاعات بالای 1500 متر در استانهای جنوبی تر که مناسب پرورش درختان میوه سردسیری از قبیل گیلاس ٬ آلبالو ٬ سیب ٬ گردو ٬ بادام و .... هستند . اقلیم نیمه سردسیری و خشک فلات مرکزی که بیشتر به کشت میوه های نظیر انگور ٬ انار ٬ انجیر و پسته اختصاص دارند.( انگور در مقیاس زیاد در اقلیم اول نیز کشت می شود ) اقلیم نیمه گرمسیری ساحلی در شمال و جنوب که به کشت مرکبات و سایر انواع میوه های نیمه گرمسیری از قبیل خرمالو اختصاص دارد. اقلیم گرمسیری و خشک که بیشتر مخصوص کشت خرما است. اقلیم گرمسیری که خیلی محدود بوده و در این اقلیم علاوه بر خرمالو میوه هایی نظیر موز انبه و پاپایا به عمل می آید .

گام نخست: طبقه بندي گياهان سرگذشت انسان از سرآغاز زندگي اش بر روي زمين همواره با گياهان پيوندي ناگسستني داشته است. از گياه ممنوعه خورد و بر زمين آواره و سرگشته گشت. پس از آن گياه در لحظه لحظه ي زندگي اش جاري بوده و هست. نقوش گياهي در آثار گوناگون از نقاشيهاي ديواري بر غارها گرفته تا مفرغها و سفالينه ها و نقش برجسته ها و ... همه و همه نشانگر نقش گياهان در زندگي ، اعتقادات و باورهاي انسان از آغاز تا به امروز مي باشد . گياهان را از جنبه هاي گوناگون مي توان مورد بررسي قرار داد ، از سمبل شناسي گرفته تا رده شناسي ( Taxonomy) . آنچه در اين بخش بيشتر مورد نظر است بررسي گياهان از نظر كاربرد آنها در معماري منظر مي باشد كه علاوه بر پرداختن به جنبه هاي عيني ، ويژگي هاي ذهني آنها را نيز هم در نظر مي آورد . براي گشايش اين مهم نياز به دانستن اطلاعات پايه در مورد گياهان است. به همين دليل در اين مقاله به طبقه بندي گياهان پرداخته مي شود. طبقه بندي گياهان از يك جنبه گياهان به دو گروه تقسيم مي شوند : 1- گياهان ميكروسكوپي 2- گياهان ماكروسكوپي گياهان ميكروسكوپي : آن دسته از گياهان را شامل مي شوند كه با چشم غير مسلح قابل رؤيت نيستند . گياهان ماكروسكوپي : آن دسته از گياهان را شامل مي شوند كه با چشم غير مسلح قابل رؤيت هستند. در طراحي معماري منظر تنها گياهان ماكروسكوپي مورد توجه قرار مي گيرند. طبقه بندي گياهان بر اساس اندازه : اساس طبقه بندي باغباني گياهان خصوصيات ظاهري آنهاست نه ويژگي هاي وراثتي . 1- درختان 2- درختچه ها 3- بوته ها درختان (Trees) 1- گياهان چوبي (Woody plants)(منظور از گياهاني است كه پوسته خارجي ساقه ي آنها خشك است و معمولا در زمستان از بين نمي روند و هر سال به قطر ساقه ي آنها افزوده مي شود. مانند نارون و افرا و ...) 2- داراي تاج و تنه ي مشخص هستند. 3- حداقل ارتفاع آنها به هنگام بلوغ 4.5 متر است. تقسيم بندي ارتفاعي درختان: 1- كوچك 4.5 تا 9 متر 2- متوسط 9 تا 18 متر 3- بزرگ بيش از 18 متر درختچه ها (Shrubs) 1- چوبي 2- غالبا داراي تنه ي غير مشخص 3- حداكثر ارتفاع 6 متر تقسيم بندي ارتفاعي درختچه ها: 1- كوچك حداكثر 1.5 متر 2- متوسط 1.5 تا 3 متر 3-بزرگ 3 تا 6 متر بوته ها اين اين گياهان به چند دسته تقسيم مي شوند: 1- گياهان پوششي 2- گياهان زينتي و پيازي 3- بالا رونده ها تقسيم بندي گياهان بر اساس فصل سرسبزي 1- گياهان هميشه سبز 2- گياهان برگ ريز خزان پذير گياهان هميشه سبز: اين گياهان در 4 فصل سال برگ دارند. برگ هاي آنها تك تك مي ريزند و برگهاي ديگر جايشان را مي گيرند. اين برگ ها در سراسر سال همواره سبزند. مانند :انواع مركبات، كاج، سرو و ... نكته: سبز بودن در اين تعريف درمقابل خزان يافته قرار مي گيرد و جنبه هاي رنگ شناسي آن مد نظر نيست. گياهان برگ ريز خزان دار: برگ هاي اين گياهان مي ريزند و هر سال يك دوره ركود را از سر مي گذرانند. مانند: زبان گنجشك، عرعر، صنوبر و ...

درختان و بوته ها اندازه درختان و بوته ها درختان و بوته ها از نظر رشد سه گروهند: گروه اول، بوته هایی هستند که ارتفاع آنها حداکثر ۵/۱ متر است. این رستنی ها نمی توانند به عنوان حصار مورد استفاده قرار گیرند زیرا به لحاظ ارتفاع کم، همیشه پایین تر از سطح دید قرار می گیرند. از این بوته ها در زمین های غیر معدنی یا چمن کاری شده و حتی گاهی برای ایجاد ترکیب مختلطی از رنگ و شکل استفاده میشود. گروه دوم را درختان و بوته هایی تشکیل می دهند که ارتفاع آنها گاه تا چهار متر می رسد. از آنجا که این نوع رستنی ها، به لحاظ چنین ارتفاعی، حصاری مناسب در مقابل سطح دید یک شخص بالغ ایجاد می کنند، بیشتر برای ایجاد حصاری های طبیعی و انبوه مورد استفاده قرار می گیرند. همچنین از این نوع بوته ها برای پوشش فضایی که مصالح سختی مانند سیمان و قیر معدنی در آنها به کار نرفته استفاده می شوند. این عمل برای ایجاد هماهنگی بین بنا و محیط اطراف آن صورت می گیرد. گاه حتی برای تعیین حدود یک قطعه زمین نیز از این نوع گیاهان استفاده می شود بوته ها معمولا به صورت انبوه یا گروهی در محوطه های چمن کاری یا درخت کاری شده،دیده می شوند. البته اگر این بوته ها به تنهایی کاشته شوند، زیبایی و همچنین کاربرد بیشتری پیدا خواهند کرد. برای جلوه بیشتر بوته هایی که به صورت گروهی کشت می شوند، اغلب از ترکیب گونه های مختلف آن استفاده می شوند. برای این منظور، با رعایت توالی کاشت بوته ها،فضای آرامش بخش بوجود خواهد آمد. انواع بوته های کاشته شده در فضاهای شهری بسیار متنوع است. به این ترتیب انواع بوته ها بر اساس خصوصیات مختلفشان قابل طبقه بندی اند. برای مثال، بوته هایی که به صورت گروهی و یا بوته هایی که به صورت تک، در فضایی محدود کاشته شده اند، از آن جمله اند انواع دیگر بوته ها عبارتند از ـ بوته هایی که ساقه برهنه دارند و برگ و گل آنها در انتهای ساقه می روید؛ مثل رز مجنون و رز پا کوتاه ـ بوته هایی که مدورند و از بن ساقه تا نوک شاخه هایشان برگ و گل دارند؛ مثل ریش بزی، کرک دار و بته جقه ای ـ بوته های انبوه و پر برگ برای تزیین فضا های بیرون شهری می توان از گیاهان زیر استفاده کرد ـ بوته های هرس شده گز و یا رز، بوته های استوانه ای، بوته های تززیینی که شاخه های در هم دارند و بوته های پهن برگ وغیر بومی ـ بوته های خمیده که قابلیت پوشاندن سطوح مختلف را دارند ـ بوته های پهن برگ و گل دار که به صورت انبوه کاشته می شوند ـ بوته های فرشی که برای پوشاندن سطوحی به کار می روند که قبلا چمن کاری شده بودند گروه سوم، درختانی هستند که ارتفاع آنها به ۱۵ متر می رسد و شاخ و برگشان کاملا از سطح زمین جداست. عمر یک درخت که از سه دوره تشکیل شده، بر حسب نوع آن کم و بیش طولانی است. بطور کل می توان این سه دوره را با خصوصیات زیر مشخص کرد ـ دوره جوانی یک درخت، که با انبوه زیاد برگ ها و رشد عمودی تنه درخت مشخص می شود ـ دوره بلوغ درخت، که طی آن رشد طولی درخت برای ظهورو رشد شاخ و برگ متوقف می شود ـ دوره پیری که طی آن شاخه ها ضعیف می شوند عمر یک درخت به نوع آن بستگی دارد. با کاشت این درخت، آینده مقید می شود؛ درخت را نمی توان جا بجا کرد، محیط زیست درخت را نیز نمی توان بدمن مواجهه با تبعات علاج ناپذیر تغییر داد . یک درخت معمولا ده ها سال عمر می کند. آشنایی با چگونگی رشد طولی و عرض درخت،کیفیت خاک و قدرت شبکه ریشه ای درخت، انتخاب نوع مناسب درخت را سبب می شود. قبل از کاشت درخت باید روش نگهداری از درخت نیز مشخص شود. بزرگ و بلند بودن انواع گوناگون درختان خیابانی مشکل پر کردن فضای خالی را حل می کند. درختان را می توان از نوع جوان، ساقه ای یا شاخ و برگدار انتخاب کرد.این درختان باید مستقیم،سالم و خوش ترکیب بوده و ریشه های قوی داشته باشند.ساقه ها باید نوک تیز بوده و ساقه مرکزی کاملا عمود باشد. گاهی از درختان قطور و بلند استفاده می شود. قدر مسلم این که درخت در مناطق معدنی،علی رغم هزینه خرید، کاشت و نگهداری اش، نقش مهمی ایفا میکند. گاهی چندین سال طول می کشد تا درختان جدید با محیط تازه سازگار شوند. درختان، از نظر ارتفاع به سه دسته تقسیم می شوند: ارتفاع ۲۰ متر یا بیشتر؛ ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ متر، و ارتفاع ۵ تا ۱۰ متر تراکم شاخ و برگ درختان تراکم و انبوهی شاخه های درختان دومین معیار برای تفکیک و تشخیص انواع آنها و تاثیری است که بر محیط وارد می کنند. تراکم برگها مانعی نسبتاً بزرگ در مقابل نور و صدا محسوب می شود. بدینسان ، برگهای انبوه درخت، پرده ای سبز در مقابل باد یا عناصر دیگر تشکیل می دهند. تراکم شاخ و برگ ، بر حسب نوع و گونه درخت ، رشد آن (ارتفاع، گستردگی و غیره) و فصل سال متفاوت است. درختان، با توجه به این ویژگیهای مختلف ، سه نوع پرده ایجاد می کنند. پرده کدر، پرده نیمه شفاف و پرده شفاف پرده های کدر کاملاً غیر قابل نفوذند. خانواده کاج ها اساساً دارای چنین ویژگی هستند. کاج ها با رشد و گسترش خود پرده سبز کدری تشکیل می دهند اکثر درختانی که برگ شکسته دارند، از قبیل زیرفون و شاه بلوط، پرده نیمه شفاف ایجاد می کنند . شاخ وبرگ این درختان از فاصله ای دور متراکم به نظر میرسد،اما با کاهش تدریجی فاصله، مشخص می شود که این شاخ و.برگها نور را به راحتی ازخودعبور داده و به صورت پرده ای نیمه شفاف در می آیند پرده های شفاف در درختان میوه یا برخی از انواع صنوبر ها که شاخ و برگ بسیار سبک دارنددیده می شود. این درختان ، هرگز سایه ای انبوه و متراکم ایجاد نمی کنند وتابش نور از لابلای شاخ وبرگ آنها متغییر است. شکل درختان سومین معیار برای تفکیک انواع گونه های درخت در فضاهای شهری است. شکل هر درخت عبارت است از نمای کلی وترکیب شاخه های آن. نمای درختان را می توان به شش نوع مختلف تقسیم کرد: پهن ،هرمی، تخم مرغی، استوانه ای، مجنون و کروی. درختانی که نمای مدور، مربع یا عریض دارند، مانند بلوط، شاه بلوط،چنار و نارون غالبا برگهای شکسته دارند واز آنها در کاشت ردیفی درختان استفاده می شود. درختانی که نمای نوک تیز،مخروطی یا استوانه ای دارند در فضاهای شهری به ویژه خیابان ها و میادین، بسیار نادر هستند. درختان سرو و تبریزی از آن جمله اند ترکیب و بار شاخه ها و برگهای درختان نیز دو عنصر مهم تر در تعیین نوع درخت در محیط شهر محسوب می شوند. با توجه به سه معیار ذکر شده، می توان نوع مناسب درختان را در آزمایش فضای شهر تعیین نمود وجوه تمایز دیگری نیز در انواع رستنی ها و درختان وجود دارد که توجه به آنها مفید خواهد بود. در مورد درختان برکگدار، می توان به برگهای بادوام، شکوفه های بهاری و سایه ایجاد شده در تابستان و برگهای رنگارنگ درختانی چون آلش، بلوط، افرا، زبان گنجشک و گردو در پاییز اشاره کرد کاشت ردیفی گیاهان درختانی که به صورت ردیفیدر امتداد خیابان ها و بلوار ها کاشته می شودند باید خصوصیات لازم را برای بقا در محیط زیست شهری، خصوصا در فضای خیابانها ـ که قالبا محدود است ـ را داشته باشند. درخت خیابانی نمایی مستقیم و منظم دارد و انشعابات آن بسیار متوازن است. در این رابطه بایدانواعی از درختان انتخاب شوند که چوبشان شکننده نبوده و ریشه های آنها ضروری برای مصالح پیاده رو ها و کانالها ایجاد نکنند. در این خصوص اغلب درختانی ارجح اند که برگهای آنها کوچک بوده و به سهولت توسط باد پراکنده می شوند. این نوع برگها روی گذر گاه ها و پیاده رو ها فرشی لغزنده ایجاد نخا هند کرد قبل از کاشت هر نوع گیاه باید طبیعت خاک کاملا بررسی شود. خاک ضعیف را می توان با خاک گیاهی یا کود مناسب غنی ساخت. کاشت درخت مستلزم حفر گودالهای نسبتا وسیع است. بلافاصله پس از کاشت درخت، باید نهال را، به ویژه در سال اول رشد آن را آبیاری کرد. درختان کاج، خصوصا، نیاز به مواد ضد عرق دارند. همچنین باید انواع داربست های حایل،از قبیل چوب در پای درخت، بند و بست و نرده پیش بینی شوند. البته برای کاشت گیاهان در معابر عمومی فاصله خاصی نسبت به ساختمانهای اطراف تعیین نشده است ، در آیین نامه خدمات شهری ، حد فاصل هر گونه گیاهی که ارتفاع آن از ۲ متر بیشتر باشدتا ۲ متر و گیاهانی که ارتفاع آنها کمتر از۲ متر باشد تا ۰.۵ متر از ساختمان های اطراف پیش بینی شده است . در شهر برای جلو گیری ازهر گونه وقفه در تردد،حداقل فاصله مطلوب میان مسیر تردد و درخت باید ۱.۵ متر در نظر گرفته شود. حد فاصل درختانی که رشد متوسط دارند ۱۰ تا ۱۲ مترو درختانی که رشد سریع دارند ۱۲ تا ۱۵ متر و همچنین حداقل ارتفاع زمین تا تاج درخت ۴.۲۰ متر و حداکثر آن ۶ متر است پس از کاشت گیاهان جوان،پیش بینی نحوه نگهداری آنها امری ضروری است . اطراف گودال کاشت درخت نباید مسدود شود، بنا براین توصیه می شود که در اطراف کنده درخت دایره ای به قطر ۳ متر آزاد بماند و توسط پنجره ای(آهنی،فولادی یا بتنی)جهت جذب آب پو شانده شود . تنه درختان جوان معمولاً توسط نرده های چوبی یا آهنی در مقابل تصادم اتومبیل یا سایر وسایل نقلیه محافظت می شوند. اغلب درختان تحت تاثیر عملیاتی که در حوالی آنها انجام می شود قرار می گیرند؛بنا بر این قبل از آغاز هر نوع عملیات کارگاهی در یک فضای درختکاری شده باید وضعیت محل بطور مشروح مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، بهتر است در قرار داد ها اقداماتی را برای حفاظت از درختان پیش بینی کرد. با چنین اقداماتی می توان از تنه درختان با استفاده از موانعی محافظت کرده و در صورت ایجاد خساراتی توسط بانیان آن، غرامت مطالبه نمود. اتخاذ این گونه تصمیمات از قبیل ایجاد موانع یا مطالبه غرامت موجب توجه بیتری به درختان خواهد شد

اینم از خلقت خدا،آدم واقعا میمونه:ws11: کسی هست که بدونه اینا بجز خاست خداوند دلیل خاصی دیگه ای هم داشتن که این شکلی شدن؟؟؟:ws4:

درختان وتاثير آنها در محيط زيست

تقویم زمانی هرس درختان و درختچه های فضای سبز 1- شمشاد نام علمی : Buxus sempervirens زمان هرس: بهار، پاییز 2- جوالدوزک نام علمی : Catalpa speciosa زمان هرس: آخر تابستان،زمستان 3- سدر نام علمی : Cedrus زمان هرس:تابستان 4- ارغوان نام علمی : Cercis زمان هرس:زمستان نحوه هرس: هرس این درخت بسته به نوع فرم آن می تواند بدون هرس و تنها با قطع اجباری شاخه های خشک به صورت گلدانی و باز باشد و یا با هرس شاخه زنی می توان تاج آن را انبوه و کروی ساخت. 5- افرا نام علمی : Acer زمان هرس:زمستان 6- عرعر نام علمی : Aillanthus زمان هرس: زمستان،تابستان 7- ابریشم نام علمی : Albizzia زمان هرس: بهار 8- زرشک نام علمی : Berberis زمان هرس:زمستان،تابستان 9- دم موشی نام علمی : Buddleia davidii زمان هرس:اواخر زمستان نحوه هرس: یا شاخه اصلی را در زمستان از قسمت های داخلی حذف نمود(هرس نسبتا شدید)تا گیاه تحریک به رشد دوباره گردد. 10- به ژاپنی نام علمی : Chaenomeles زمان هرس:تابستان،زمستان 11- شبه سرو نام علمی : Chamaecyparis lawsoniana زمان هرس:تابستان 12- گل یخ نام علمی : Chimonanthus praecox زمان هرس:بهار ، تابستان 13- درخت پر نام علمی : Cotinus coggyria زمان هرس:تابستان 14- شیر خشت نام علمی : Cotoneaster زمان هرس:بهار،تابستان،زمستان 15- سرو نام علمی : Cupressus زمان هرس:بهار و تابستان 16- گل طاووسی نام علمی : Cytisus زمان هرس:بهار 17- یاس زرد نام علمی : Forsythia زمان هرس:بهار 18- زبان گنجشک نام علمی : Franinus زمان هرس:زمستان 19- لیلکی نام علمی : Gleditsia زمان هرس:زمستان 20- ختمی درختی نام علمی : Hibiscus syriacus زمان هرس:بهار،تایستان و پاییز 21- یاسمن نام علمی : Jasminum officinal زمان هرس:بهار ،تابستان نحوه هرس: در بهار و تابستان بر حسب زمان گلدهی باید بعد از اتمام دوره گلدهی نسبت به حذف شاخه های ضعیف اقدام نمود و شاخه های خیلی بلند را تا نیمه کوتاه نمود. 22- سرو کوهی نام علمی : Juniperus زمان هرس:بهار ،تابستان 23- برگ نو نام علمی : Ligustrum زمان هرس:زمستان ،بهار،تابستان 24 - ماگنولیا نام علمی : Magnolia زمان هرس:تابستان نحوه هرس: بهتر است تا جای ممکن به دلیل التیام زخمهای حاصل از هرس و کندی رشد درخت هرس نشوند ولی در صورت لزوم می توان نسبت به خذف شاخه های نابجا و یا شکسته اقدام کرد. 25- زیتون تلخ نام علمی : Melia زمان هرس:تابستان 26- توت نام علمی : Morus spp زمان هرس:زمستان ،تابستان 27- خرزهره نام علمی : Nerium oleander زمان هرس:تابستان 28- نرگس درختی نام علمی : Philadelphus زمان هرس:بهار،تابستان،پاییز نحوه هرس: این درختچه معمولا نیازی به هرس چندانی ندارد و تنها باید هر سه یا چهار سال یکبار در اوائل بهار یا پاییز تعدادی از ساقه های خیلی مسن را از قاعده قطع کنیم.همچنین هرس پنسمان یا چیدن نوک شاخه های تازه روئیده در تابستان باعث جلوگیری از حجیم شدن تاج شده و آنرا متراکم تر می سازد. 29- نوئل نام علمی : Picea زمان هرس:بهار ،تابستان 30-کاج نام علمی : Pinus spp زمان هرس:بهار 31- چنار نام علمی : Platamus spp زمان هرس:تابستان ،زمستان 32- صنوبر نام علمی : Populus spp زمان هرس:تابستان 33- پیراکانتا نام علمی : Pyracantha spp زمان هرس:تابستان ،آخر زمستان 34- بلوط نام علمی : Quercus spp زمان هرس:تابستان،زمستان 35- سماق نام علمی : Rhus زمان هرس:زمستان 36- اقاقیا نام علمی : Robinia زمان هرس:تابستان،زمستان 37- بید نام علمی : Salix spp زمان هرس:زمستان،تابستان 38- اسپیره نام علمی : Spirea زمان هرس:بهار 39- سرو خمره ای نام علمی : Thuja زمان هرس:بهار،تابستان،پاییز 40- نارون نام علمی : Ulmus spp زمان هرس:اواخر تابستان ،زمستان 41- بداغ نام علمی : Viburnum spp زمان هرس:بهار،اواسط تابستان 42- مروارید درختی نام علمی : Symphoricarpus زمان هرس:اوائل بهار 43- گز نام علمی : Tamarix spp زمان هرس:بهار ،تابستان 44- سرخدار نام علمی : Taxus spp زمان هرس:اواخر بهار،تابستان