جستجو در تالارهای گفتگو

ساپورت ها : برای اجتناب از سر در گمی ، ضروری است که تعریفی از اصطلاح آویز لوله (PIPE HANGER) و ساپورت لوله (PIPE SUPPORT) و تفاوت این دو ارایه گردد : آویز لوله عموماً به گونه ای است که وزن لوله را از طرف بالا مهار می کند و عضو مهار کننده تحت کشش قرار دارد درحالیکه در پایپ ساپورت عضو مهار کننده لوله در زیر قرار می گیرد و تحت نیروی فشاری است. طراحی و انتخاب نوع آویز برای لوله ها به یکی از مهمترین مسایل مهندسی پایپینگ در صنایع فرایندی تبدیل شده است . در مواردی که دما و فشار خطوط بالا باشد طراح باید تاثیر نیرو های وارد به استراکچر و تجهیزات شامل نیروی وزن لوله و فیتینگ ها را مورد بررسی قرار دهد. مهندسانی که در زمینه طراحی ساپورت تخصص دارند روش های خاصی را برای بهبود طراحی پیش می گیرند تا به نتیجه مطلوب و مناسب در طراحی دست یابند . طراحانی که اغلب وقت خود را صرف طراحی ساپورت می کنند معمولاً مجموعه قابل توجهی از منابع و داده های محاسباتی و کاربردی پروژه را جمع آوری می کنند.مقصود از این اطلاعات ، داده هایی است که برای طراحی مورد نیاز است. این اطلاعات شامل متریال لوله ها ، وزن لوله ها ،داده های مربوط میزان انبساط گرمایی و غیره است در این قسمت برای مهندسانی که بطور گهگاه دست به کار طراحی ساپورت می زنند ، مراحل طراحی ذکر می گردد : اولین گام جمع آوری یک رشته از اطلاعات اولیه و مورد نیاز طراحی است. 1. مشخصات آویز . 2. یک ست کامل از نقشه های لوله کشی 3. یک ست کامل از نقشه های استراکچر شامل فونداسیون تجهیزات و استراکچر های مربوطه 4. نقشه های مربوط به محل داکت ها ، سینی (tray) سیم های برق ، پمپ ها ، مخازن و غیره 5. اسپک (دفترچه مشخصات) لوله کشی طرح مانند سایز لوله ها ، ضخامت لوله ها و دمای طراحی 6. یک کپی از اسپک عایق ها و چگالی آنها 7. داده های مربوط به شیر ها و اتصالات خاص که شامل وزن آنها نیز باشد 8. میزان مجاز حرکت و نیرویی که میتوان به فلنج تجهیزات وارد آورد . 9. نتایج محاسبات مربوط به تنش ، قابلیت انعطاف و قابلیت حرکت مجاز در سیستم های بحرانی مانند خطوط اصلی بخار و گرمکن های اصلی سیستم از این اطلاعات در مراحل بعدی که در زیر آمده است استفاده می شود : 1. تعیین محل آویز لوله 2. میزان بار وارده به آویز 3. تعیین میزان حرکت لوله بر اثر تغییر دما در نقاطی که آویز قرار داده شده 4. انتخاب نوع آویز که میتواند بصورت آویز سلب،ثابت ویا فنری باشد. 5. کنترل فواصل بین اجزای ساپورت و لوله های مجاور ، کانال های کابل برق ، داکت ها و تجهیزات گام آخر از درجه اهمیت کمتری نسبت به چهار مرحله دیگر برخوردار است . این مرحله از طراحی صرفاً مربوط به جانمایی بر اساس طرح پروژه می باشد. در حالیکه در مراحل 1 تا 4 یک روش طراحی خوب می تواند برای عموم پروژه های دیگر نیز بکار رود. واضح است که هر طرح جدید می تواند مسائی خاص خود را داشته باشد و نتوان یک سبک طراحی کاملاً ثابت برای همه طرح ها بکار برد ولی هدف از طرح این تمرین (که در ادامه خواهد آمد) میتواند نمونه خوبی برای طراحی ساپورت باشد. متعلقات جدایی ناپذیر (Integral Attachments): منظور از متعلقات جدایی ناپذیر یا اجزای لاینفک قطعاتی هستند که به لوله ها متصل می شوند مانند کفشک ها (shoes) ، گیره ها (Lugs)، رینگ ها ، قطعات استوانه ای متصل شده به لوله و غیره. این قطعات برای مهار کردن خطوط لوله در جهت های مختلف کاربرد دارد و اهمیت ویژه ای از لحاظ ایجاد تمرکز تنش در لوله کشی دارند ؛ روش های مختلفی برای محاسبه تنش های موضعی موجود است که نسبتاً ساده هستند. برای اطلاعات بیشتر در زمینه اجزای لاینفک و تحلیل های اجزای محدود (Finite Element) می توانید به بخش 121 از ASME B31.1 و بولتن های شماره 107 ، 198 و 297 WRC یا Welding Research Council و همچنین استاندارد ASME Code Case N-318,N-392 مراجعه کنید. مرجع : piping