جستجو در تالارهای گفتگو

یک خط فکری آزاردهنده و جنجالی در جامعۀ فیزیک شکل گرفته است. این خط فکری از این تفکر ناشی می‌شود که ما در حال رسیدن به حد نهایت قطعی در درک جهان پیرامون خود هستیم و علم بیش از این راهگشا نخواهد بود. فرادید| یک خط فکری آزاردهنده و جنجالی در جامعۀ فیزیک شکل گرفته است. به گزارش فرادید به نقل از ایندیپندنت، این خط فکری از این تفکر ناشی می‌شود که ما در حال رسیدن به حد نهایت قطعی در درک جهان پیرامون خود هستیم و علم بیش از این راهگشا نخواهد بود. هری کلیف، دانشمندان فیزیک ذرات در سازمان اروپایی پژوهشهای هسته‌ای (سِرن)، اخیراً در جریان یک گفتگوی TED در ژنو گفته است: "چند سال آینده آشکار خواهد که آیا می‌توانیم درکمان را از طبیعت افزایش دهیم و یا اینکه شاید برای اولین بار در تاریخ علم به سوالهایی برسیم که توان پاسخگویی به آن را نخواهیم داشت." دلیل رسیدن به این نهایت هولناک، آنگونه که کلیف می‌گوید این است که "قوانین فیزیک مانع از پیشروی بیشتر می‌شود." اساس استدلال کلیف، چیزی است که او دو عدد خطرناک کیهان می‌نامد. این اعداد مسئول وجود تمام ماده، ساختار و حیاتی هستند که ما در سراسر کیهان مشاهده می‌کنیم. اعدادی که کلیف می‌گوید که اگر حتی ذره‌ای متفاوت بودند، کیهان به جایی تهی و فاقد حیات بدل می‌شود. عدد خطرناک اول: توان میدان هیگز اولین عدد خطرناک مدنظر کلیف، ارزشی است که توان چیزی را که میدان هیگز نامیده می‌شود را نشان می‌دهد. سازوکار هیگز، یک میدان نامرئی انرژی است که کم و بیش با میدانهای مغناطیسی دیگر که در سراسر کیهان شاهدیم مشابه است. همچنان که ذرات در میدان هیگز شناور می‌شوند، جرم می‌گیرند و نهایتاً بدل به پروتونها، نوترونها و الکترونهایی می‌شوند که کل اتمهایی را ساخته‌اند که شما، من و هر آنچه اطراف خود را می‌بینید را تشکیل داده‌اند. بدون این عدد، ما اینجا نبودیم. ما تقریباً با قطعیت می‌دانیم که میدان هیگز وجود دارد و آن هم به مدد کشف عظیمی بود که در سال 2012 فیزیکدانان در پژوهشگاه سِرن انجام دادند و به وجود ذرۀ بنیادینی به نام بوزان هیگز پی بردند. برمبنای نظریۀ موجود، شما نمی‌توانید بدون وجود میدان هیگز، بوزان هیگز داشته باشید. اما موضوعی رازآلود در رابطه با میدان هیگز وجود دارد که همچنان ذهن فیزیکدانانی نظیر کلیف را به خود مشغول داشته است. بر اساس نظریۀ نسبیت عمومی انیشتین و نظریۀ مکانیک کوانتوم (دو نظریه در فیزیک عامل درک ما از کیهان در مقیاسهای فوق‌العاده عظیم و شدیداً کوچک هستند) آنچه که میدان هیگز انجام می‌دهد از دو حالت خارج نیست. یا باید خاموش باشد، یعنی اینکه ارزش توان آن صفر باشد و در این حالت کار نمی‌کند که به ذرات جرم دهد؛ یا اینکه باید روشن باشد و بر مبنای نظریه "روی ارزش باشد" که و این ارزش عددی بسیار بزرگ است. اما هیچ یک از این سناریوها چیزی نبوده که فیزیکدانها مشاهده کرده‌اند. کلیف می‌گوید: "در واقع، میدان هیگز تنها قدری روشن است. صفر نیست، اما ده هزاران تریلیون بار ضعیفتر از ارزش کاملاً روشن است؛ قدری شبیه به کلید لامپی که بین روشن و خاموش گیر کرده باشد. این ارزش حیاتی است. اگر عدد آن ذره‌ای فرق می‌کرد، هیچ ساختار فیزیکی‌ای در کیهان وجود نداشت." اینکه چرا توان میدان هیگز اینقدر ضعیف است، از درک ما خارج است. فیزیکدانان امیدوارند که با کشف ذرات جدید در شتاب‌دهندۀ ارتقایافتۀ سرن، به پاسخی برای این سوال برسند. تا اینجا اما، هنوز تلاششان ادامه دارد. عدد خطرناک دوم: توان انرژی تاریک عدد خطرناک دومی که کلیف از آن صحبت می‌کند، به چیزی بازمی‌گردد که فیزیکدانان به آن لقب "بدترین پیش‌بینی تئوریک در تاریخ فیزیک" را داده‌اند. این عدد خطرناک با اعماق فضای تاریک و پدیده‌ای به شدت پیچیده به نام انرژی تاریک سروکار دارد. انرژی تاریک، نیروی دافعه‌ای است که مسئول افزایش شتاب انبساط کیهان ماست و اولین بار در سال 1998 اندازه‌گیر شد. کلیف می‌گوید: "همچنان نمی‌دانیم که انرژی تاریک چیست. اما بهترین نظریه‌ در این مورد این است که این انرژیِ خود فضای تهی است؛ انرژی خلاء." اگر این موضوع حقیقت داشته باشد، شما برای محاسبۀ ارزش توان انرژی تاریک، باید مجموع کل انرژی خلاء را محاسبه کنید. و اگرچه فیزیکدانان تئوریک چنین کرده‌اند، اما یک مشکل عظیم در رابطه با پاسخشان وجود دارد که کلیف به شکل زیر آن را شرح می‌دهد. کلیف می‌گوید: "انرژی تاریک باید 10120 برابر قوی‌تر از ارزشی باشد که ما از نجوم به آن می‌رسیم. این عدد چنان بزرگ است که درک آن غیر ممکن است. این عدد از هر عدد دیگری در نجوم بزرگتر است. این عدد هزار تریلیون تریلیون تریلیون برابر از تعداد اتمهای موجود در کیهان بزرگتر است. این یک پیشگویی خیلی بد است." ما خوش شانس هستیم که انرژی تاریک کوچکتر از آن میزانی است که تئوریسین‌ها پیش‌بینی می‌کنند. اگر انرژی تاریک بر مبنای مدلهای نظری ما بود، آنگاه نیروی دافعۀ انرژی تاریک چنان عظیم می‌شد که کیهان را متلاشی می‌کرد. نیروهای بنیادینی که اتمها را کنار هم نگاه می‌دارد، در برابر این انرژی بی‌دفاع می‌ماند و هیچ چیز نمی‌توانست شکل بگیرد و خبری از کهکشانها، ستاره‌ها، سیارات و حیات وجود نداشت. از سوی دیگر، اینکه نمی‌توانیم با استفاده از نظریه‌های کنونی‌مان اندازه‌گیری بهتری از انرژی تاریک انجام دهیم که مطابق با مشاهدات موجود باشند، شدیداً ناامید کننده است. یافتن پاسخ ممکن است غیرممکن باشد کلیف می‌گوید که یک راه ممکن برای یافتن پاسخ برخی از این سوالات وجود دارد، اما ممکن است هیچگاه توان اثبات آن را نیابیم. اگر می‌توانستیم به طریق اثبات کنیم که کیهان ما فقط یکی از کیهانها در میان میلیاردها کیهان دیگر است، به گفتۀ کلیف، "ناگهان می‌توانیم ارزشهای این دو عدد خطرناک را که به شکلی عجیب تنظیم شده هستند و با هم هماهنگند را درک کنیم، چر که در اغلب کیهانهای تئوری چندکیهانی، انرژی تاریک چنان قوی است که کیهان فرو می‌پاشد یا میدان هیگز چنان ضعیف است که هیچ اتمی نمی‌تواند شکل بگیرید." برای اثبات این موضوع، فیزیکدانان می‌بایست ذرات جدیدی را کشف کنند که با تئوری‌های رادیکالی نظیر نظریۀ ریسمان که وجود چندکیهانی را پیش‌بینی می‌کنند جور دربیایند. در حال حاضر، تنها جایی در جهان که امکان احتمال تولید چنین ذراتی را، در صورت وجود، دارد، هادرون کلایدر بزرگ در سرن است. فیزیکدانان تنها دو تا سه سال وقت دارند، چرا که سرن قرار است برای ارتقا دادن هادرون کلایدر بزرگ آن را تعطیل کند. کلیف می‌گوید که اگر تا آن زمان چیزی یافت نشود، ممکن است آغاز یک پایان رقم بخورد. او می‌گوید: "ما داریم وارد عصر جدیدی در فیزیک می‌شویم. عصری که در آن به ویژگی‌های عجیبی در کیهان برمی‌خوریم که قادر به توضیحشان نیستیم. عصری که نشانه‌هایی از جهان چندکیهانی را شاهد هستیم، اما این نشانه‌ها فراتر از دسترس ما هستند. عصری که قادر نخواهیم به این پرسش پاسخ دهیم که چرا به جای هیچ، چیزی هست." منبع: Independent ترجمه: فرادید مترجم: بهزاد ساعدپناه

سیاهچاله‌ها زمانی‌ به وجود می‌‌آیند که ستاره‌ها در یک ابرنواختر می‌میرند. حال سوال اینجاست که سفیدچاله چیست؟ می‌خواهیم از قدرت تخیل خود استفاده کنیم و در مورد موجودات خیالی صحبت کنیم، مانند اسب تک شاخ، یا حتی عجیب‌تر و نادرتر از آن‌. قصد داریم راجع به سفیدچاله‌ها صحبت کنیم ولی‌ قبل از شروع بحث، بهتر است اطّلاعات کمی در مورد سیاهچاله‌ها داشته باشیم. سیاهچاله‌ها به محل‌هایی‌ در کیهان گفته می‌‌شود که ماده و انرژی به صورت بسیار متراکم و فشرده در کنار هم قرار دارند به طوری که سرعت فرار آنها از سرعت نور بسیار بیشتر است. اگر بخواهیم سیاهچاله را به طور کامل توضیح دهیم به روابط فانتزی ریاضی‌ نیز داریم، اما از نظر فیزیکی این طور می‌توان گفت که سیاهچاله‌ها واقعی‌ هستند و توسط نظریه نسبیت اینشتین پیش بینی‌ شده و در طول چند دهه ی گذشته کشف و مشاهده شده اند. وقتی‌ که ستاره های عظیم- بسیار بزرگ تر از خورشید ما-در یک ابرنواختر می‌‌میرند، یک سیاهچاله به وجود می‌‌آید. حال ببینیم سفیدچاله چیست و چگونه به وجود می آید؟ زمانی که متخصصان نجوم و فیزیک در حال بررسی‌ فضای اطراف سیاهچاله از نظر ریاضی‌ بودند، سفیدچاله تجسم و ساخته شد. با مطرح کردن سفیدچاله، فرض بر این شد که هیچ جرمی در افق رویداد سیاهچاله وجود ندارد. حالا با وجود این فرض که تکینگی سیاهچاله یا به عبارتی مرکز سیاهچاله هیچ جرمی ندارد، چه اتفاقی‌ خواهد افتاد؟ سفیدچاله‌ها مفاهیم ریاضی‌ و انتزاعی هستند که وجود خارجی‌ ندارند و نظریه‌ای نیست که ستاره شناسان به منظور توجیه یک مشاهده ی غیر معمول مثل ظهور تابش غیر عادی‌ ارائه داده باشند. حال اگر سفیدچاله‌ها واقعا وجود داشته باشند که بعید به نظر می‌‌رسد، رفتاری بر عکس سیاهچاله‌ها خواهند داشت- درست مانند همان چیزی که ریاضیات در این زمینه پیش بینی‌ می‌‌کند. یعنی‌ به جای اینکه مانند سیاهچاله‌ها همه چیز را در خود ببلعند، آن‌ را مانند فواره‌ای از شکلات سفید به بیرون پرتاب می‌کند. یکی‌ دیگر از مفاهیم ریاضی‌ سفیدچاله این است که سفیدچاله‌ها از نظر تئوری وجود دارند اگر کوچکترین ذره‌ای از ماده به محدوده ی افق رویداد سیاهچاله وارد نشود. به محض این که حتی یک اتم هیدروژن وارد این محدوده شود، کل سفیدچاله فرو خواهد ریخت. از آنجایی که کیهان در حال حاضر مملو از ماده‌های سرگردان است، حتی اگر سفیدچاله‌ها از آغاز کیهان و تولد کیهان به وجود آماده باشند، تا به امروز حتما از هم پاشیده اند. با وجود آنچه گفته شد، هنوز هم تعدادی از فیزیکدانان هستند که سفیدچاله‌ها را فراتر از یک فرضیه می‌دانند. هال هاگرد و کارلو روولی از دانشگاه اکسی‌ مارسی در فرانسه در حال مطالعه بر روی عملکرد سیاهچاله‌ها با استفاده از شاخه‌ای از فیزیک نظری به نام گرانش کوانتومی حلقوی هستند. از نظر تئوری، تکینگی یک سیاهچاله تا کمترین حد پیش بینی‌ شده در فیزیک به سمت پایین فشرده خواهد شد. و سپس به صورت یک سفیدچاله به مکان اولیه باز خواهد گشت( جهشی به حالت اولیه اما این دفعه به صورت یک سفیدچاله خواهد داشت). اما به دلیل اتساع زمانی‌ شدیدی که در اطراف سیاهچاله وجود دارد، میلیاردها سال طول خواهد کشید که حتی کمترین جرم‌ها ظاهر شوند. اگر پس از بیگ بنگ، سیاهچاله‌هایی‌ در مقیاس بسیار کوچک به وجود آمده بود، امروزه احتمالاً ما باید منتظر پدیدار شدن آنها به صورت سفیدچاله می‌بودیم. مگر اینکه طبق گفته ی استیون هاوکینگ، این سفیدچاله ها محو شده باشند. در نظریه ی جالب دیگری که توسط فیزیکدانان ارائه شده است بنابر تعریف سفیدچاله‌ها- محل‌هایی‌ که مقدار عظیمی‌ از ماده و انرژی خود به خود در کنار هم قرار گرفته اند- سفیدچاله‌ها ممکن است توضیحی راجع به بیگ بنگ ارائه دهند. در همه ی این نظریه ها، سفیدچاله‌ها در حد روابط فانتزی ریاضی‌ هستند و از آنجایی که روابط ریاضی‌ به ندرت با واقعیت همخوانی دارد، سفیدچاله‌ها احتمالا تخیلی‌ بیش نیستند! منبع: سایت بیگ بنگ

داشتم گشت میزدم اینودیدم گذاشتم ببینم نظرشماچیست ؟ ما توی فیزیک میگیم انرژی نه بوجود میاد و نه از بین میره . پس معجزاتی که پیامبران می کردن (مثلا وقتی که حضرت موسی (ع) عصاش رو زد به دریا و دریا باز شد )مگه انرژی نمی خواسته ؟ پس از کجا اومده؟ اینجوری باید بگیم مجموع تمام انرژی ای که از بدو جهان بوده تا حالا تغییر کرده!

پرتاب موشک کاغذی یکی از سنت‌های ایگ‌نوبل است مراسم سالانه جوایز ایگ‌نوبل دیشب در دانشگاه هاروارد برگزار شد و طنزآمیزترین و احتمالا عجیب‌ترین تحقیقات سال گذشته انتخاب شدند. مجله طنز علمی تحقیقات نامحتمل جایزه ایگ‌نوبل را از سال ۱۹۹۱ به کسانی اهدا می‌کند که دستاوردهای علمی و تحقیقاتشان باعث شود "مردم بخندند یا فکر کنند." از میان ده تحقیقی که جایزه سال ۲۰۱۵ را بردند، جایزه فیزیک را تحقیقی برد که نشان می‌داد که مدت تخلیه مثانه در تمام پستانداران بالای سه کیلو، ثابت و معادل ۱۳ ±۲۱ ثانیه است. این محققان با بررسی ادرار پستانداران مختلف به این نتیجه رسیدند که پستانداران بالای سه کیلوگرم با جریان و مکانیسمی ثابت ادرار خود را تخلیه می‌کنند اما پستانداران کوچکتر نمی‌توانند این جریان را ایجاد کرده و ادرار خود را قطره قطره دفع می‌کنند. دیوید هو، با توالت فرنگی بر گردن، جایزه تحقیق در مورد تخلیه مثانه پستانداران را گرفت پاتریشیا یانگ نویسنده اصلی این تحقیق به بی‌بی‌سی گفت: " ما هر گاه به کارکرد تازه‌ای نیاز داریم چیز تازه‌ای برای آن طراحی می‌کنیم." "اما در طبیعت برای تمام اندازه‌ها فقط یک سیستم وجود دارد. این باید الهام‌بخش ما باشد تا طرحی‌هایی داشته باشیم که برای هر اندازه‌ای مناسب باشند." جایزه ادبیات به مارک دینگمانس از موسسه ماکس پلانک رسید که تحقیقش نشان داد "هان؟" (?huh)، لفظ یا صوتی است که تقریبا در تمام زبان‌ها وجود دارد. جایزه پزشکی تشخیصی به تحقیقی رسید که نشان می‌داد اگر کسی درد شکم دارد و موقع عبور ماشین از دست‌انداز دردش بیشتر می‌شود به احتمال ۹۷ درصد آپاندیسیت دارد و از این رو افزایش درد با دست‌انداز ارزش تشخیصی دارد. بازسازی تشخیص آپاندیس با دست‌انداز در مراسم اهدای جایزه، دکتر اشداون در نقش دست‌انداز ظاهر شده ایده این تحقیق از شوخی رایج جراحان گرفته شده است. دکتر هلن اشداون که پزشک تازه‌کاری بود تصمیم گرفت که بفهمد آیا در این شوخی واقعیتی نهفته یا نه. او در بیمارستان معروف استوک مندویل در ایلزبری کار می‌کرد که در منطقه‌ای مسکونی قرار دارد و طبیعتا پر از سرعت گیر است: "ما متوجه شدیم که تعداد نسبتا زیادی از بیماران از اینکه چقدر در راه رسیدن به بیمارستان اذیت شده‌اند صحبت می‌کنند." در این تحقیق ۱۰۱ بیمار بررسی شدند و از ۳۴ نفری که تشخیص آپاندیسیت برایشان قطعی شد، ۳۳ نفر هنگام عبور ماشین از دست انداز دردشان افزایش پیدا می‌کرد. دکتر اشداون به بی‌بی‌سی گفت این معیار حساسی برای تشخیص آپاندیسیت است و "کسانی که حین عبور از دست انداز دچار درد نمی‌شوند خیلی بعید است آپاندیسیت داشته باشند." جوجه دمدار در نقش دایناسور جایزه زیست شناسی را دکتر رودریگو واسکز از دانشگاه شیلی برد که نشان داد اگر یک دم مصنوعی به یک جوجه وصل کنید و او را به همین شکل بزرگ کنید راه رفتنش شبیه دایناسور خواهد شد. با اینکه ممکن است خنده‌دار به نظر برسد اما این محققان می‌خواستند نحوه راه رفتن تیراناسوروس رکس را بررسی کنند و خوب روشن است که دستشان به چنین دایناسوری نمی‌رسید. بازسازی جوجه دمدار در مراسم "ما نمی‌توانستیم روی یک تی رکس واقعی یا هر نوع ددپایی (theropod) تحقیق کنیم اما روی جوجه می‌توانستیم." با چسباندن این دم مصنوعی مرکز ثقل بدن جوجه تغییر می‌کند و بنابراین کمی خمیده‌تر و با گامهای کمی بلندتر راه می‌رود و "با کشیدن گردن به جلو، وزن دم را متعادل می‌کند." جایزه ریاضی را الیزابت اوبرتسوخر و کارل گرامر از دانشگاه وین بردند. آنها یک شیوه ریاضی ابداع کردند تا ببینند آیا مولای اسماعیل خون آشام، پادشاه سلسله شریفیان مراکش، واقعا می‌توانسته در طول سی سال (بین سال‌های ۱۶۹۷ تا ۱۷۲۷ میلادی) ۸۸۸ بچه (۶۰۰ پسر) تولید کند یا نه. این تحقیق با استفاده از دو مدل ریاضی انجام شد، یکی با در نظر گرفتن این احتمال که مولای اسماعیل به هر زنی دسترسی داشته و یکی با این احتمال او فقط دستش به زنان حرمسرا بسنده می‌کرده است. نتیجه آنکه این مدلسازی ریاضی نشان داد، بله چنین چیزی ممکن است. جایزه پزشکی را پزشک ژاپنی هاجیمه کیماتا و سه دانشمند اسلواکیایی برای شناسایی آثار درمانی بوسیدن به دست آوردند. مولای اسماعیل ابن شریف پادشاه مراکش آنها نشان دادند که سی دقیقه بوسیدن شدید واکنش حساسیتی در میتلایان به آلرژی را کاهش می دهد و برای این کار مدت زمانی را که DNA مرد در دهان زن باقی می‌ماند اندازه گیری کردند. پیش از این در تحقیقی مشابه دکتر کیماتا نشان داده بود سی دقیقه بوسیدن شدید در حال شنیدن موسیقی ملایم مثل My Heart Will Go On سلین دیون، واکنش حساسیتی را در مبتلایان به اگزما یا تب یونجه کاهش می‌دهد. جایزه فیزیولوژی و حشره شناسی را جاستین اشمیت و مایکل اسمیت بطور مشترک بردند. جاستین اشمیت به دلیل ابداع " ضریب اندازه‌گیری درد نیش" این جایزه را برد، روشی برای ارزیابی دردی که افراد پس از نیش حشرات مختلف احساس می‌کنند. مایکل اسمیت برای اینکه بفهمد نیش زنبور عسل در کجای بدن دردناکتر است ۲۵ جای بدن خود را در معرض این نیش قرار داد و به این نتیجه رسید که نیش زنبور در جمجمه، انگشت وسط پا و بالای بازو کمترین درد و سوزش را ایجاد می‌کند اما در سوراخ بینی، لب بالا و آلت تناسلی مردانه بیشترین درد را. جایزه شیمی هم به کالوم اورموند و همکارانش در دانشگاه استرالیای غربی رسید که موفق شدند با استفاده از اوره و نوعی همزن مخصوص، تخم مرغ آب پز را دوباره به تخم مرغ خام تبدیل کنند. سیبل برای پرتاب موشک کاغذی جایزه مدیریت را گنارو برنیله از دانشگاه مدیریت سنگاپور که نشان داد بسیاری از کسانی که در تجارت بسیار موفقند از بچگی به ریسک کردن علاقه پیدا کرده‌اند چون در آن زمان بدون اینکه هیچ آسیب شخصی متوجه آنها شود شاهد بلایای طبیعی مثل (زلزله، آتشفشان، سونامی یا آتش سوزی جنگل‌ها) بوده‌اند. جایزه اقتصاد هم به پلیس بانکوک رسید که به پلیس‌هایی که از دریافت رشوه خودداری می‌کنند پول بیشتری می‌پردازد.

فلزات ابررسانا با مقید کردن الکترون ها بصورت جفت هائی به نام زوج کوپر کار میکنند که از این طریق حرکت آنها بصورت زنجیرهای طولانی از الکترون ها در می آید. نوسان این الکترون ها با نوسان شبکه ی هادی همزمان می شود (در حدود دمای صفر مطلق)در نتیجه از برخورد با اتم های فلز که مقاومت آن را تعیین می کنند، جلوگیری میشود.به گزارش الکترونیوز، جیمز والز، محقق دانشگاه Brown، مدعی است که موفق به کشفزوج های کوپر در ابرعایق ها گشته است که در دمای صفر مطلق، مقاومت بی نهایت از خودنشان می دهد. این ابرعایق ها می توانند بطور کامل از هدایت الکتریکی جلوگیری کنند وممکن است روزی به همراه ابررساناها، جهت تولید ابرمداراتی که هیچ گرمائی تولید نمیکنند، در سیم کشی استفاده شوند.والز می گوید: "ما به این موضوع دست یافته ایم که زوج کوپر نه تنها می تواندبرای هدایت الکتریسیته با مقاومت صفر استفاده شود، بلکه برای بلاک کردن جریانالکتریسیته نیز کارائی دارد."محققین Brown با استفاده از قرار دادن بیسموت (bismuth)، که یک ماده ی ابررسانامی باشد، در یک لایه ی نازک با ضخامت تنها چهار اتم، شروع به کشف ابرعایق ها کردند. آنها قالبی برای این لایه ی نازک ساختند که با حفره های 50 نانومتری سوراخ شده بود،و شرایط را به گونه ای تغییر می داد که امکان تبدیل بیسموت از یک ابررسانا به یکابرعایق را مهیا می ساخت.این محققین در حال حاضر بر روی توسعه ی تئوری ای کار می کنند تا با تئوریابررسانایی برابری کرده و در عین حال کاربردهای ابرعایقی را شرح و بسط می دهند. تاکنون، دانشمندان این مطلب را تئوریزه کرده اند که هنگام ابرعایقی، زوج های کوپر بهجای اتصال زنجیروار، با هم قفل می شوند. حفره های موجود در قالب بیسموت، زوج هایقفل شده را در حین اینکه بصورت مجزا در گرداب های بسیار ریزی در حال چرخش بودند،قادر به آشکارسازی می نمود.در مرحله ی بعدی، محققین Brownامیدوارند که ابرعایق هائی برای سیم های ابررساناتولید نمایند که در مقابل گرما مقاومت کنند. اگر ابرعایق ها بتوانند برای استفادهدر سیم ها کامل شوند، قدم بعدی می تواند یکپارچه سازی آنها در کنار ابررساناها برایاستفاده در مدارات باشد

نمونه سوالات المپیاد فیزیک در سالهای مختلف را می توانید از لینک های زیر دریافت کنید: سوالات مرحله‌ی اول اولین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی مرحله دوم پانزدهمین المپیاد فیزیک ایران سوالات مرحله‌ی اول یازدهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی سوالات مرحله‌ی اول هشتمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی مرحله دوم هجدهمین المپیاد فیزیک ایران مرحله دوم هفدهمین المپیاد فیزیک ایران مرحله دوم نوزدهمین المپیاد فیزیک ایران مرحله دوم چهاردهمین المپیاد فیزیک ایران سوالات مرحله‌ی اول چهاردهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلید سوالات مرحله‌ی اول نهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی سوالات مرحله دوم شانزدهمین دوره المپیاد فیزیک ایران سوالات مرحله‌ی اول سیزدهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی سوالات مرحله‌ی اول دوازدهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی سوالات مرحله‌ی اول دومین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی سوالات مرحله‌ی اول دهمین دوره المپیاد فیزیک ایران به همراه پاسخ کلیدی مرحله دوم بیستمین المپیاد فیزیک ایران مرحله اول بیست و دومین المپیاد فیزیک ایران همراه با پاسخ کلیدی مرحله دوم بیست و یکمین المپیاد فیزیک ایران دانلود نمونه سوالات پسورد و منبع: dlbook.net

فیزیک کوانتوم در اوايل قرن بيستم انقلاب هاى علمى در تال شكل گيرى و تكوين بودند. مهم ترين اين انقلاب ها در ساختارهاى اساسى فيزيك نظرى اتفاق افتاد. انقلاب هايى كه نتيجه آنها تغيير تصور امروزى ما از مفاهيم بنيادى مثل فضا، زمان، عليت، موضعيت، واقعيت و... است، همگى نتيجه همين انقلاب ها بودند. مكانيك كوانتومى و نظريه نسبيت خاص و عام مهم ترين انقلاب هاى علمى تمام تاريخ بوده اند. تدوين مكانيك كوانتومى تدود ۳۰ سال طول كشيد. از زمان توضيت تابش جسم سياه به وسيله پلانك و خلق مفهوم كوانتومى بودن انرژى تا زمان صورت بندى مكانيك موجى و مكانيك ماتريسى تعداد زيادى از پديده هاى فيزيكى كشف شده بودند كه به وسيله مكانيك كلاسيك (نيوتنى) قابل توجيه نبودند، هر چند تعدادى از اين پديده ها را بزرگانى مثل بور، زومر فلو، پلانك، روزنفلد، فرانك، هرتز، اينشتين و... به صورت پديده شناختى (Phenomenological) توضيت داده بودند. اما توضيت واتدى براى اين پديده ها وجود نداشت تا اينكه بالاخره در سال هاى ۱۹۲۶ و ۱۹۲۷ هايزنبرگ و شرودينگر به توضيتى جامع براى پديده هاى كوانتومى دست پيدا كردند. هايزنبرگ از ماتريس ها استفاده كرده بود و شرودينگر از پايه هاى فضاى هيلبرت. سال بعد ديراك نشان داد كه اين دو رهيافت در واقع يكى هستند. از همان زمان و به خصوص بعد از تدوين كتاب بتث برانگيز «اصول رياضى مكانيك كوانتومى» فون نويمان بتث هاى بسيار زيادى با پايه هاى فلسفى در دنيا درگرفت كه تبعات و نتايج آنها تا به امروز ادامه دارد. بتث هايى درباره مبانى فلسفى مكانيك كوانتومى دو دوره اوج دارد. يكى از اين دوره هاى اوج بين سال هاى ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۳ در كنگره هاى سولوى ظاهر شد. در آن كنگره ها بتث هايى بين همه بزرگان فيزيك دعوت شده درگرفت، بتث هايى بسيار عميق درباره نتايج مكانيك كوانتومى كه سردمداران آنها بور و اينشتين بودند. بور طرفدار دو آتشه مكانيك كوانتومى بود و مدافع اول آن به تساب مى آمد. از طرفى بسيارى از بزرگان هم عصر بور در موسسه فيزيك نظرى وى با او همكار بودند. نسل بعدى و تتى نسل بعد از آن هم به شدت تتت تاثير بور بودند. اكثر فيزيكدانان بزرگ معاصر يا شاگرد بور بودند يا شاگرد شاگرد او. به همين دليل اين ديدگاه مكانيك كوانتومى رواج بيشترى يافت. (البته بايد توجه كرد كه اين ديدگاه در توجيه پديده ها بسيار قدرتمند بود كه اوج آن را مى توان در توجيه كامل طيف اتم هيدروژن ديد.) به اين ديدگاه مكتب كپنهاگى مكانيك كوانتوم مى گويند، زيرا بور اهل دانمارك بود و در دانشگاه كپنهاگ كار مى كرد. در جبهه مقابل اينشتين قرار داشت كه به همراه دوبروى و شرودينگر مخالف تعبيرهاى فلسفى بور از نتايج مكانيك كوانتومى بود. بتث هاى اينشتين و مثال هايى كه سر ميز صبتانه در كنگره سولوى بيان مى كرد نشان مى داد كه مكانيك كوانتومى ناقص است. بتث هاى بور سر ميز شام نيز كه جواب ترف هاى اينشتين بود، معروف است. در اواخر دهه ۱۹۴۰ ديويد بوهم كتابى عميق و دقيق و البته آموزشى در زمينه مكانيك كوانتوم نوشت به نام «نظريه كوانتوم». او اين كتاب را براى اينشتين، بور، هايزنبرگ و ديراك و... ارسال كرد تا نظر آنها را جويا شود. البته بايد متذكر شد كه در تين نوشتن كتاب ديدگاه او نسبت به نظريه كوانتومى در تال تغيير بود و روزبه روز به اشكالات فلسفى اين نظريه بيشتر پى مى برد. اينشتين از كتاب او استقبال كرد و نامه اى برايش نوشت. همين ارتباط او با اينشتين او را تشويق كرد كه به تتقيق در اين زمينه بپردازد. تاصل اين تتقيقات «نظريه كوانتومى بوهم» بود كه يكى از نظريه هاى متغير هاى نهان است. • متغيرهاى نهان يكى از مبانى اصلى مكانيك كوانتومى كپنهاگى عدم قطعيت است كه هايزنبرگ آن را كشف كرده است. عدم قطعيت مى گويد كه نمى توان همزمان مسير و تركت ذره را با دقت بالايى مشخص كرد، هرچه دقت در اندازه گيرى مسير تركت ذره بيشتر باشد، اندازه تركت آن را با دقت كمترى مى توان اندازه گرفت. اين امر تبعات بسيار زيادى دارد كه نقض عليت يا طرد موجبيت از جمله آنها است. بوهم به دنبال رفع اين مشكل بود. اما مى دانست كه عدم قطعيت ذاتى مكانيك كوانتوم است بنابراين به دنبال تئورى كوانتومى بديل فاقد عدم قطعيت بود. او براى رفع «عدم قطعيت» پيشنهاد داد كه يك جمله به معادله شرودينگر اضافه شود. اضافه كردن اين جمله باعث مى شود كه عدم قطعيت اندازه تركت و مكان از بين برود و هركدام از آنها را با هر دقتى بتوان مشخص كرد. اما نكته اينجاست كه اضافه كردن اين جمله به معادله شرودينگر مستلزم در نظر گرفتن متغيرهايى است كه قابل آشكارسازى نيستند، اما وجود آنها باعث مى شود كه عدم قطعيت از بين برود. بوهم اين جمله اضافى را «پتانسيل كوانتومى» نامگذارى كرد. پتانسيل كوانتومى هم مسئله عبور ذره از دو شكاف را توجيه مى كند و هم مسئله عبور ذره از مانع پتانسيل را. در تالت اول ذره به جايى كه تابع موج صفر است نمى رسد زيرا در آنجا پتانسيل كوانتومى بى نهايت است و لذا ذرات را از آنجا دفع مى كند. در مورد دوم وجود پتانسيل كوانتومى ارتفاع سد پتانسيل را كم مى كند و در نتيجه ذره عبور مى كند. • نقد نظريه بوهم پس از انتشار نظريه بوهم در ،۱۹۵۲ پائولى نامه اى به او نوشت و به شدت اعتراض كرد. اعتراض پائولى اين بود كه اين مدل را نمى توان به چند ذره تعميم داد. بوهم در جواب پائولى مسئله چندذره اى را با اين نظريه تل كرد و براى آزمايش EPR توضيتى داد. اما واكنش اينشتين جالب تر بود. او فكر مى كرد كه نظر بوهم بيش از اندازه ساده انگارانه است. او انتظار داشت كه چيزى عميق تر از اين در كار باشد. بوهم در جواب او گفت كه ممكن است تق به جانب اينشتين باشد، اما در نبود نظريه اى عميق تر، بهتر است فعلاً به همين بسنده كنيم تا اينكه اصلاً چيزى نداشته باشيم. بعضى ديگر از فيزيكدانان گفته اند كه براى آنكه نظريه بوهم جدى تلقى شود، بايد در مواردى پيش بينى هايى غير از پيش بينى هاى مكانيك كوانتومى كپنهاگى داشته باشد. بوهم خودش معتقد بود كه مشكل است در عمل مواردى را پيدا كنيم كه اين دو نظريه پيش بينى هاى متفاوتى داشته باشند تا بتوان به تجربه در مورد درستى آنها قضاوت كرد. براى آن كه نظريه بوهم را مورد آزمون قرار دهيم بايد از چارچوب نظريه كوانتوم خارج شود تا بتوانيم متغيرهاى نهان را بيازماييم. تا زمان تال نتايج تجربى، مزيتى براى هيچ كدام از دو نظريه پيدا نكرده اند. اما نظريه بوهم از لتاظ فلسفى برترى دارد زيرا اين نظريه توصيفى على در سطت كوانتومى ارائه مى دهد. در اواخر قرن بيستم بوهم به همراه شاگردش هايلى نظريه نسبيتى را هم به اين موضوع اضافه كردند. امروز گرانش كوانتومى بوهمى هم از موضوعات مورد پژوهش است.

سلام دوستان عزیز خب من یه چندتا سوال درمورد فیزیک داشتم که فعلا به دلیل مسافرت به یادداشت هام دسترسی ندارم ولی یکیش تو ذهنم مونده وبرا همین خواستم همچین تاپیکی استارت کنم تا دوستان فیزیکدان عزیزمون پاسخگو باشن تا به زبانی ساده تر وقابل فهم تر وملموستری مطلب بیان بشه سپاس

مغناطیس همه ما اغلب با اجسام مغناطيسي آشنايي داريم. قطعه هاي كوچك مغناطيسي به تنهايي خود يك وسيله بازي جالب هستند . مغناطيس هاي كه امروزه نسبت به مغناطيس هاي گذشته پيشرفت به سزايي را داشته اند. در مغازه هاي اسباب بازي و يا قطعات راديو مي توانيد حلقه هاي قابل انعطاف پلاستيكي را تهيه و به راحتي با قيچي آن را برش دهيد. همچنين مي توانيد مغناطيسي هاي سراميكي خشك كه ارزان تر و قوي تر از آلينكو مغناطيس ها هستند را تهيه كنيد كه حتي از مغناطيس هاي كم ياب عالي نوع جديد قوي ترهستند اين مغناطيس ها از need/mium – iron – bron‌ يا samarium cobalt ساخته شده و خيلي قدرتمند هستند. در پايان اين بخش برخي از منابع مغناطيسي خوب يا ارزان و يا هم خوب و هم ارزان را ليست خواهيم كرد. بعضي از انواع خرد آن ها را كه جالب هم هستند مي توان در كاتالوگ ها پيدا كرد و همچنين از طريق سفارش پست خانگي مغناطيس هاي نوع اول را كه قدرت شگفتي خاصي دارند تهيه كرد. با حدود چهار دلار هر كدام از شما مي توانيد مغناطيس هايي را تهيه كنيد كه مي تواند جلد كتاب هاي شما را بر روي يخچال نگه دارد .حتي مي توان با قرار دادن جسم مغناطيسي در زير ميزي كه 12 اينچ ضخامت دارد اجسام فلزي روي ميز مثل قاشق ها و چنگال ها را حركت داد و ديگران را شگفت زده كرد. مردم از تأثير شگفت انگيزمغناطيس هاي قدرتمند غافل هستند و وقتي شما اين اعمال را انجام مي دهيد به شگفت مي آيند. به علت قدرت بالاي مغناطيس هاي نئودايمپوم ،‌قدرت جاذبه تأثير اندكي بر روي آن ها مي گذارد. قطعه كوچكي از آن ها را مي توان در يك طرف دماغ نگه داشت و تا زماني كه خنده اجازه دهد آن ها بر خلاف نيروي جاذبه بالا مي روند و همديگر را جذب مي كنند. مغناطيس هاي بلندتر را بايد با مراقبت حركت داد چون كه ممكن است با پوست تماس پيدا كنند، باعث تاول پوست شوند. مغناطيس ها همچنين در اطلاعات فروشگاه ها بر روي كارت هاي اعتباري يافت مي شود. فلاپي هاي فشرده نوارهاي ضبط صوت نيز از اين خاصيت پيروي كنند. اگر شما براي اولين بارمغناطيس ها را به آدم هاي كم سن و سال نشان دهيد شگفت زده مي شوند. از مغناطيس هاي سراميكي ارزان در قطعات راديو يا فروشگاه هاي اسباب بازي مي توان استفاده كرد. مغناطيس ها مي توانند همديگر را جذف يا دفع كنند. مقداري از مغناطيس ها را داخل جعبه هاي پلاستيكي تميز قرار دهيد و از طريق مخفي كردن آن ها در زمين شني و يا شن هاي ساحل نشان دهيد كه چگونه مغناطيس ها ماده آهن خارجي را جذب مي كنند سنگ معدن پاشيده شده روي كاغذي كه زير آن مغناطيسي قرار دارد بلافاصله جذب مغناطيس مي شود و براي درست كردن خطوط كماني پودري كه ردپا بر جا مي گذارد از خطوط فشار مغناطيسي استفاده مي شود. جعبه پلاستيكي سنگ هاي معدن مغناطيسي بصورت تميز نگه مي دارد و جايگزين كردن پودر را آسان مي كند. اگر پودرها از بيرون جمع شدند از مقداري نوار چسب براي جدا كردن آن استفاده مي كنيم. يك قطب نماي مغناطيسي كه در كنار پودركماني قرار گرفته است، مطابق با انحنايي كه شما در آن ايجاد مي كنيد خود را با آن ها تنظيم مي كند. مقداري مغناطيس در زير كاغذ اشكال جالبي را در سنگ معدن بالا ايجاد مي كند. گيره هاي كاغذ، سوزن هاي ته گرد ، دسته كليد و ديگر قطعه هاي فلزي آهني تحت تأثير مغناطيس هاي دائمي تبديل به مغناطيس هاي موقتي مي شوند. يك قطعه فلز مانند سوزن ته گرد يا يك پيچ گوشتي را بر روي يك مغناطيس بكشيد. نشان دهيد كه چگونه اين عمل يك مغناطيس جديد ايجاد مي كند و مغناطيس جديد سوزن هاي ديگر سوزن، استيل يا سنگ معدن را جذب مي كند. با قراردادن مغناطيسي جديد در زير كاغذ مي توان فهميد كه اين مغناطيس جديد به قوت و قدرت مغناطيس اصلي نيست . سوزن و پيچ گوشتي را حرارت دهيد و مشاهده مي شود حرارت اثر مغناطيسي را از بين مي برد. دو مغناطيسي را در زير كاغذ قرار دهيد آن ها را به وسيله يك گيره كاغذ يا يك قطعه كوچك فلزي از هم جدا كنيد. مطمئن شويد كه هر كدام گيره و كاغذ را لمس مي كند، حال وقتي شما پودر سنگ را بر روي كاغذ مي پاشيد كمان كوچك تري از پودر شكل مي گيرد، اين نشان دهنده تأثير موج متمركز كننده مغناطيس است در واقع گيره كاغذي فشار بين دو مغناطيس را باريك تر و قوي تر مي كند. اين مشاهده ساده زمينه اي است كه اين بخش بر اساس آن طراحي شده است. ما نشان خواهيم داد كه برخي از تأثيراتي كه اكنون چندان ساده و واضح نيستند دنباله يادگيري هاي ما از مغناطيس در دوران كودكي است. كار با مغناطيس سيالات يك سيال مغناطيسي مايعي سيال مغناطيسي قوي تر از مغناطيسي است . در مقدمه اين بخش گفتم كه چگونه سنگ معدن را از نوع ذرات شني ساحل استخراج مي كنيم. سنگ معدني كه در جعبه پلاستيكي به مغناطيس مي چسبد داراي مقداري شن است كه مي توان شن را با پالايش جداسازي كرد. در ابتدا مطمئن شويد كه سنگ معدن خشك است.سنگ معدن را بر روي صفحه كاغذي پهن كنيد و جعبه مغناطيسي را بر روي كاغذ نگه داريد تا ذرات سنگ معدن به طرف جعبه پرش مي كنند، اين سنگ معدن را در صفحه كاغذي ديگري بگذاريد و اين كار را تا زماني كه پالايش كامل انجام مي شود ادامه دهيد. از آن جايي كه تعدادي ذرات شن با سنگ معدن همراه شده است جعبه را زياد نزديك صفحه قرار ندهيد. سنگ معدن داخل صفحه دوم بايد بصورت محسوس تيره تر از صفحه اولي باشد. اگر در داخل صفحه دوم هم شن مشاهده كرديد اين فرايند را مجدد تكرار كنيد. سنگ معدن را داخل يك فنجان كوچك قرار دهيد، يك فنجان پلاستيكي فرم بهتر عمل مي كند. فنجان بايد آن قدر كوچك باشد كه سنگ معدن ،حاصل از مرحله سوم استخراج فنجان را كامل پركند. مقداري روغن نباتي به سنگ معدن اضافه كنيد و با يك قاشق پلاستيكي يا غيرفلزي ديگر آن را به هم بزنيد، روغن را اضافه كنيد تا زماني كه يك چسب سياه چرب به دست آيد. حال يك مغناطيس را به آرامي در يك طرف فنجان قراردهيد، به محض اين كه سنگ معدن را به طرف خود كشيد بايد به آن طرف بچسبد. سنگ معدن بايد به اندازه كافي خشك شود. روغن اضافي فنجان را خالي كنيد، آن چه كه در داخل فنجان باقي مي ماند مغناطيس سيال ما است. حال براي بخش هيجاني آماده ايم، فنجان را راست نگه داريد و مغناطيس را برداريد مايع را با يك قاشق پلاستيكي تكان دهيد، بتدا مقداري سخت و خشك است اما بعد به راحتي به هم مي خورد. فنجان را مقداري مايل نگه داريد و گودي قاشق را داخل مايع كنيد، حال براي اين كه اين معجون خشك تر و قوي تر شود. قاشق را به طور عمود و فنجان را راست نگه داريد: مقداري از اين ماده سيال را داخل جعبه پلاستيكي قرار دهيد و بگذاريد مغناطيسي به يك طرف بچسبد حال مي توانيد با فشار جعبه اين ماده را تشكيل دهيد. اين ماده مانند خاك رس عمل مي كند به شكل ديگر وقتي شما مغناطيسي را بر مي داريد شكل به حالت اول بر مي گردد. چرا به اين شكل عمل مي كند؟ سنگ معدن در روغن نسبت به حالتي كه در روغن نباشد به يك شكل عمل مي كند. تنها در يك مورد تفاوت دارد در واقع روغن اجازه مي دهد كه پودر سنگ معدن آسان تر سرازير شود نسبت به زماني كه خشك است و اين به خاطر وزن اضافي است كه پيدا كرده است. گفتن اين كه اين ماده مثل سنگ معدن خشك عمل مي كند جواب كاملي به سؤال نيست. مگر اين كه ما بدانيم چرا سنگ معدن به اين شيوه عمل مي كند. اگر ما با ذره بين يا ميكروسكوب نگاه كنيم مي بينيم كه اجزا، بيشتر بلند هستند تا اين كه عريض و پهن باشند. يك ميخ كوچك را در يك دست قراردهيد و مغناطيسي را در دست ديگران ، ميخ را اطراف مغناطيس بگردانيد آن قدر كه تحت تأثير مغناطيسي قرار گيرد، ميخ خود را با مغناطيس خالص تنظيم خواهد كرد. اگر هردو را به موازات هم قرار دهيد به طرف نقطه اي مي چرخد كه جهت هاي ميخ به طرف قطب است. حتي زماني كه ميخ بر روي قطب است جهت آن به طرف قطب خواهد بود. براي تفكر در مورد اين كه چه اتفاقي افتاده است وجود دارد. اين كه وانمود كنيم كه جاذبه مغناطيسي و جاذبه زمين وجود دارد و ميخ مانند يك مهره است كه در انتهاي آن قرار مي گيرد. فشار اندك باعث مي شود مهره بر سطح قرار گيرد و فشار بيشتري براي ايستادن دوباره آن لازم است. مهره (ميخ) زماني كه ايستاده است در مقايسه با زماني كه افتاده است، انرژي بيشتري دارد تمايلي وجود دارد كه مهره ها ، انرژي خود را در حالت افتاده از دست دهند و همچنين عكس آن صادق است. ميخ تمايل به افتادن دارد تا اين كه خود را با خطوط فشار مغناطيسي اطراف هماهنگ كند. براي نشان دادن راه دوم تفكر(مغناطيس و ميخ) به ميخ دوم نياز داريم. ميخ اولي را به موازات مغناطيسي (حدود نيم اينچ طرف راست) و ميخ دوم را موازي اولي با مقداري فاصله قرار دهيد. انتظار داريم ميخ دومي توسط ميخ اولي جذب شود. اگر ما ميخ دوم را پائين نگه داريم بالاي آن نزديك پايين ميخ اولي خواهد بود، حال ميخ اولي را جذب مي كند. ميخ ها وقتي در حضور يك مغناطيسي قرار مي گيرند تمايل به مغناطيس شدن دارند. هنگامي كه موازي هستند قطب هاي آن ها حالت دافعه دارند و هنگامي كه عمود هستند حالت جاذبه دارند. اگر قطب شمال مغناطيسي مقابل شما باشد قطب هاي جنوبي ميخ ها در مقابل شما قرار خواهد گرفت. ميخ ها مغناطيسي را جذب مي كنند. زيرا بر خلاف قطب ها يك ديگر را جذب خواهند كرد. ميخ ها هم ديگر را دفع مي كنند چرا كه مثل قطب يك ديگر را دفع مي نمايند. مشاهده اين آسان است كه چرا همين كه در اطراف مغناطيسي چرخيد ميخ خطوط فشار مغناطيسي را دنبال مي كند. قطب شمال آن به طرف قطب جنوب مغناطيسي جذب مي شود و برعكس زماني كه ميخ كنار مغناطيسي باشد موازي است. به خاطر اين كه جاذبه برابر است و زماني كه نزديك تر مي شود قطب شمالي (N) مغناطيسي، قطب جنوبي ميخ جذب و قطب شمالي دفع مي شود و آن مي چرخد. مغناطيسي زماني كه مقابل هم قرار گيرد يك ديگر را دفع مي كنند و وقتي كه آن ها مقابل هم يكديگر را جذب هم مي كنند. وضع طبيعي مجموعه مغناطيس ها اين است كه انتهاي آن ها هم ديگر را جذب مي كند. اگر دو شاخه كنار هم قرار گيرند.روي هم غلت مي خورند. قطب هاي مشابه تا حد امكان جداي از هم قرار مي گيرند اين شاخه يك ديگر را دفع مي كنند . اين در واقع عمل ذرات سنگ معدن پاشيده شده بر روي سطح كاغذ مغناطيس است. زماني كه مغناطيس بر روي يك طرف پودر سنگ آهن قرار مي گيرد پودر خود را به صورت يك رشته تنظيم مي كند. هر ذره پودر تبديل به مغناطيسي مي شود و قطب مخالف مجاور خود را جذب مي كند. اين رشته يك ديگر را به صورت دافعي شكل مي دهند و پودر گسترش پيدا مي كند. براي يادگيري بيشتر در مورد مغناطيس به بخش علمي باز گرديد.

پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه تکزاس ابزار جدیدی برای بررسی درون مولکول های سلول های زنده ارایه داده اند . به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، توانایی بررسی درون مولکول های زیستی سلول های زنده همیشه موضوع مورد علاقه و رویای محققان بوده است . اکنون محققان با استفاده از ساختار الماس شیوه نوینی را ارایه کرده اند که از این طریق می توان درون مولکول های سلول های زنده را بررسی کرد . پژوهشگران در دانشگاه تکزاس شیوه ای ابداع کرده اند که با استفاده از نقص خاص در ساختار شبکه الماس، چرخش مولکول های منفرد را شناسایی می کند. شیوه تصویر برداری mri در زمان حاضر مزایایی در زمینه مشاهده چرخش مولکولی دارد و می توان با استفاده از این روش تصویر شفاقی از اعضا و بافت های درون بدن ارایه کرد. با این حال برای دست یابی به تصویر شفاف تری در مورد کارکرد بیماری ها، باید مقیاس و اندازه این تصویر برداری به اندازه مولکول های زیستی منفرد کاهش یابد و در حالی که سلول ها هنوز زنده هستند از آنها تصویر برداری کند. “فیلیپ همر” مجری این تحقیقات و استاد مهندسی برق و رایانه گفت: ریشه بسیاری از بیماری ها مانند سرطان و پیری از سطح مولکولی آغاز می شود . وی افزود: از این رو اگر بتوانیم ابزاری طراحی کنیم که به ما کمک کند تصویر برداری mri از مولکول های زیستی منفرد درون سلول های زنده داشته باشیم، به ابزار قدرتمند جدیدی برای تشخیص و در نهایت ارایه درمان هایی برای چنین بیماری های سخت درمانی دست می یابیم. نتایج این تحقیقات در نشریه فیزیک منتشر شده است. خرداد ۳, ۱۳۹۰ سایت پزشکان بدون مرز

خلا(vacuum) ریشه لغوی واژه «خلا» به معنی تهی و خالی ترجمه واژه لاتین vacuum می‌باشد. این واژه معمولا در مورد محیطی بکار می‌رود که به ‌نحوی از هوا خالی شده‌است و چون در بیشتر آزمایشهای فیزیکی به محیطهای خلا نیازمندیم، بنابراین تکنیک خلا و روشهای ایجاد آن در فیزیک از اهمیت زیادی برخوردار است. اطلاعات اولیه در آزمایش فوتوالکتریک ، برای اینکه الکترونهای گسیل شده از کاتد بتوانند خود را به آند رسانده و جذب آن شوند، لازم است که درون محفظه شیشه‌ای که کاتد و آند در داخل آن قرار دارند، خالی از هوا باشد، تا الکترون بعد از گسیل ، بدون برخورد با اتمهای هوا به آند برسد. بنابراین اگر نتوانیم محفظه شیشه‌ای را از هوا خالی کنیم، آزمایش فوتوالکتریک ایجاد نمی‌شود. آنچه ذکر شد فقط یک مورد از موارد فراوانی است که برای مشاهده نتایج آزمایش به خلاسازی نیازمندیم. بنابراین روشن است که این کار تا چه اندازه دارای اهمیت است. این مساله باعث شده‌است تا روشهای مختلف خلاسازی مورد مطالعه قرار گرفته و انواع پمپ‌های خلا طراحی و ساخته شوند. تعریف خلا فشارهای پایین‌تر از فشار اتمسفر را به ‌عنوان خلا تعریف می‌کنند. به عنوان مثال ، چون در شهر تبریز فشار اتمسفر در حدود 650 میلیمتر جیوه است. لذا فشارهای 649 و پایین‌تر را به‌ عنوان خلا در نظر می‌گیرند. نواحی مختلف خلا واحدهای فشارسنجی همان واحدهای خلاسنجی هستند. بنابراین در خلاسنجی نیز واحدهای پاسکال (pascal) و میلی‌متر جیوه (mmHg) بکار می‌روند. توریچلی در تقسیم‌بندی خلا به نواحی مختلف بجای واحدهای فوق از واحد تور (Torr) استفاده کرد. وی نواحی مختلف خلا را به صورت زیر مشخص کرد. خلا پایین (low vacuum): به محیطهای با فشار یک اتمسفر یا یک تور اطلاق می‌گردد. خلا متوسط (medium vacuum): محیطهایی که فشار در آنها بین الی باشد، خلا متوسط می‌گویند. خلا بالا (high vacuum): اگر فشار هوا الی باشد، چنین محیطی را خلا بالا می‌گویند. خلا فرا بالا (ultra high vacuum): اگر در سیستمی فشار هوا و پایین‌تر باشد، در اینصورت خلا مورد نظر خلا فرا بالا نامیده می‌شود. از آنجا که سیستمهای کم ‌فشار بیشتر ماهیت گازی دارند، بنابراین بررسی خلاسازی بیشتر در این حالت از ماده انجام می‌گیرد.

خیلی از رشته های دانشگاهی مخصوصاً رشته های فنی و مهندسی با این فیزیک هالیدی برخورد دارن. تو این تاپیک حل المسائل فیزیک هالیدی رو به صورت PDF گذاشتم که می تونین از لینک زیر دانلودش کنین. دانلود حل المسائل فیزیک هالیدی

سلام به همه یه سوال دیشب یکی از دوستام این رو ازم پرسید موندم توش!!! سوال: دیروز دمای هوا 0 درجه بود. امروز 2 برابر هوا سردتره.. دمای هوای امروز چند درجه است؟؟؟ من که جوابش دادم: از لحاظ ریاضی مشکل داره سوال.. نمدونستم چی باید بگم که!!!

دفترچه سوالات کنکور ارشد 89 رشته فیزیک رو میتونید از لینک زیر دانلود کنید: دانلود دفترچه سوالات کنکور ارشد رشته فیزیک