جستجو در تالارهای گفتگو

سلام دوستان عزیز اینجا قصد داریم عکسهایی از شاهکارها واستثناهای معماری رو با توضیحی مختصر درمورد اونا برا دیدن بقیه واشنایی با این شاهکارها قرار بدیم پیشاپیش وپساپس از همکاری صمیمانتون سپاسگزاریم موفق باشیم

سلام دانلود کتاب مبانی نظری معماری مبانی نظری معماری مولف : عبدالحمید نقره کار

سلام دوستان معمار:icon_gol: اصلا چه ربطی داره یه مکانیکی بیاد تو تالار معمارا بعدشم بیاد تاپیک بزنه خودشم باشه مهمون ناخونده عرض به حضور انور عالیجنابان خودم که : یه تعدادی عکس جالب به دستم رسید ومنم گفتم اخه بچه های معماری که خیلی باحالن حیفه اونا این عکسارو نبینن پس رفتیم سراغ ارچی اونم گفت اپ کنم وبزارمش اینجا ولی نگفت همچین تاپیکی بزنم منم از خلاقیت مکانیکی خودم استفاده نموده واین تاپیک را زنده گردانیدم:jawdrop: حالا هم اون عکسارو که بیش از 100 مگ بود بااجازتون ری سایز کردم(800*600) وبازم تیکه تیکشون کردم تا دوستانی که دایل اپی هم هستن بتونن دانلود کنن انشاا...که به دردتون خواهد خورد:ws2: بابا این همه تایپ این همه نطق تشویقم کنین دیگه میخواین مهمونتون دپرس بره از اینجا !!! اگه بازم چیزی پیدا کردم تقدیم حضورتان خواهد شد:icon_gol:

.

چنانچه از عنوان این نوشتار برمی‎آید، بتن یك ماده متناقض است: بتن با اینكه تداعی‎كننده مفهوم سختی می‎باشد، لیكن در ابتدای فرایند اختلاط مواد تشكیل‎دهنده‎اش، نرم و روان است؛ اگرچه بتن، بر اساس تعریفی كه از آن سراغ داریم، یك ماده پیوندی و چندرگه است كه از اختلاط سیمان، آب، ماسه و مصالح دانه‎ای معدنی از قبیل شن یا سنگریزه بدست می‎آید، اما معمولاً به عنوان یك ماده یكپارچه و دارای شخصیت مستقل در نظر گرفته می‎شود. بتن شكل ذاتی و طبیعی بخصوصی ندارد و از این‎رو باید با استفاده از قالب‎بندی به شكل معینی درآورده شود؛ یعنی شكل و بافت نهایی‎ بتن را قالبی كه بتن به درون آن ریخته می‎شود، تعیین می‎كند. بتن می‎تواند هر رنگ، بافت و طرحی را به خود بگیرد، از این رو شاید بتوان آن را به یك آفتاب‎پرست تشبیه نمود. رنگ بتن اغلب خاكستری است، اما از طریق انتخاب سیمان و مصالح دانه‎ای مناسب یا با استفاده از رنگدانه‎های شیمیایی می‎توان به آسانی آن را در رنگ‎های سفید، قهوه‎ای یا حتی قرمز روشن تولید كرد. بتن بسته به قالب مورد استفاده در تولید آن، می‎تواند صاف و ساده یا دارای طرح‎های دقیق و پیچیده باشد؛ بتن می‎تواند همچون شیشه صاف باشد یا همچون صخره زمخت و ناصاف. بتن ممكن است بدون پرداخت رها شود یا همچون یك تندیس بدقت روی آن كار شود. در واقع، بتن، با توجه به ویژگی‎های خاص سطح آن، یك فرآورده واحد نیست، بلكه طیف گسترده‎ای از مصالح را دربرمی‎گیرد كه از نظر بافت، رنگ و بیان معمارانه از قابلیت‎های بی‎شماری برخوردار هستند. سنگ روان در خدمت معماری نوین ـ 2 NewArchitecture in Liquid Stone - 2 تركیب مقاومت فشاری سنگ و مقاومت كششی فولاد در بتن مسلح، سازه‎های بتنی را قادر به تحمل وزن بسیار زیاد و پوشش دهانه‎های بزرگ می‎سازد. از آنجایی كه عناصر تشكیل‎دهنده سازه بتن مسلح می‎توانند بصورت یك شبكه ‎پیوسته و یكپارچه، به هم بافته شوند، استفاده از بتن مسلح در طراحی سازه، آن را از قابلیت انعطاف‎پذیری بی‎نظیری برخوردار می‎كند. معماران و مهندسان از این ویژگی برای خلق عناصر ساختمانی مختلف، از صفحات بتنی یكپارچه گرفته تا قاب‎های سازه‎ای سه‎بعدی و كنسول‎های عظیم و مهیب، بهره می‎گیرند. بررسی تاریخی كاربرد بتن در معماری نشان می‎دهد كه بتن توسط معماران رومی و صدر مسیحیت مورد استفاده قرار می‎گرفت، اما در قرون وسطی و رنسانس اغلب بی‎استفاده ماند، تا آنكه در نیمه دوم قرن نوزدهم بار دیگر، عمدتاً برای مصارف معمولی، مورد توجه قرار گرفت، به ویژه در مواردی كه ساخت ارزان، قابلیت ایجاد دهانه‎های عریض و نسوز بودن، ضرورت بكارگیری آن را ایجاب می‎كرد. مسلح كردن بتون نیز كه برای این كار میلگردهای فولادی را به منظور استحكام بیشتر در میان بتن قرار می‎دادند، به دهه 1870 باز می‎گردد. معماران قرن نوزدهم بعضاً به قابلیت‎های بتن مسلح خیلی اطمینان نداشتند و نسبت به آن بدگمان بودند. بتن در آن زمان یك ماده خیلی جدید به شمار می‎رفت و ویژگی‎های آن برای معماران به خوبی قابل درك نبود، زیرا فاقد یك فرم ذاتی و پایدار بود. جالب آنكه این دقیقاً همان خصوصیتی است كه بتن را برای بسیاری از معماران امروز، به وسیله‎ای امیدواركننده جهت تحقق ایده‎هایشان تبدیل می‎كند. پدیده بتن در چند سال آخر قرن نوزدهم كه معماران سعی كردند سبكی مبتنی بر این مصالح بیابند، آشكارتر گردید. در حالی كه یكی از طراحان احتمالاً چنین استدلال می‎كرد كه ویژگی انعطاف‎پذیری بتن آن را به ماده‎ای مناسب برای بیان‎گرایی هنری در معماری تبدیل می‎كند، دیگری ممكن بود بر نقش روش قاب و قاب‎بندی تكیه نماید و مدعی ارزش‎گذاری بر نمونه‎های پیشین گوتیك و یا حتی شیوه‎های معماری فولاد و شیشه شود. نظریات مشابه مختلفی نیز با توجه به جنبه بیرونی بتن ابراز می‎شد، بدین معنا كه یك معمار بتن را ماده‎ای معمولی و پیش پاافتاده و نیازمند پوشانیده شدن با كاشی‎ها و روكارهای آجری می‎دانست و دیگری از زیبایی ذاتی آن دم می‎زد كه به همین دلیل باید نمایان می‎ماند.