جستجو در تالارهای گفتگو

بچه ها یه سوالی هست که مدت زیادیه ذهن منو مشغول کرده که البته طرح اولیه سوال و جرقه اش رو استادم زده بود بحثی درباره ی "راز ماندگاری هنر" که حالا ایشون تحت عنوان "اعجاز زمان" مطرح کرده بودن. فکر میکنم بهتره با یک مثال شروع کنم: حتما براتون پیش اومده که مثلا یک تابلوی نقاشی قدیمی رو تو موزه ای ببینید و محوش بشید و از حسی که درونتون ایجاد میکنه شگفت زده بشید و مدت زمانی رو بدون اینکه متوجه باشید بهش خیره بشید و نتونید چشم ازش تابلو بردارید و تا مدتها هم همش تو ذهنتون باشه .... در عین حال یک تابلوی دیگه که خیلی هم تعریفشو شنیدید که خوب کار شده و وقتی هم میبینید کلی خوشتون بیاد و حتی کار پرتکنیکه ولی مثل اون روتون تاثیر نمیذاره و میتونید ازش بگذرید و حتی زودی هم فراموشتون میشه و بعد مدتی وقتی دوباره برگردید دیگه براتون جذابیت اول رو نداشته باشه؟ یا تو یه هنر دیگه مثلا موسیقی. وقتی یک موسیقی کلاسیک رو گوش میکنید میبینید همچنان براتون تازگی داره و محوش میشید و شمارو به اوج میبره ولی چنین تاثیرگذاری رو تو یکی از اثار موسیقی جدید حس نکرده باشید؟ یا تو بقیه ی هنرها،سینما، ادبیات، شعر و ... مثلا فکر میکنم اکثرا حداقل یکبار این سوال برای هرکس پیش اومده که چرا ما تو عصر حاضر با وجودیکه این همه شاعر خوب داریم .. این همه شعرهای خوب .. سبکهای مختلف و ... ولی هیچ کدوم زیبایی و تاثیرگذاریی شعری مثل دیوان حافظ رو نداره! -------------- واقعیت اینه که در تمام دوران تاریخ هنر، از ابتدا تا الان ما اثار ارزشمند زیادی داریم که همچنان جذابیت خودشونو حفظ کردن و همچنان تاثیرگذار و احساس برانگیزن. این حس هم نه صرفا بدلیل باستانی بودن و قدیمی بودنشون بلکه در وجود خود کاره. یعنی بدون درنظر گرفتن تاریخ خلق اون اثر و بدون اینکه فکر کنی ببینی این کار کی خلق شده، یا چه کسی خلق کرده، اون تاثیر گذاری رو داره! اما متاسفانه به نظر میاد هرچه قدر از اون دوران دور میشیم و مخصوصا در عصر حاضر و هنر جدیدمون ما دیگه چنین اثاری رو نمیبینم! هستن اثاری که موقتا تاثیرگذارن و سروصدا میکنن ولی با گذشت زمان اونها هم دیگه اون "تاثیرگذاری" یا به قول استادم "اعجاز" اولیه رو ندارن. حالا سوالی که مطرح میشه اینه که: چه چیزی دراون اثار وجود داره و خالق اثر اون رو لحاظ و حفظ کرده که با گذشت این همه سال همچنان جذابیت و تاثیرگذاری خودشونو دارن؟ یا حتی میشه اینطور مطرح کرد که: در هنر امروز ما و درهنگام خلق اثار چه چیزی نادیده گرفته میشه که اثار خلق شده به قولی تاریخ مصرف دارند و بعد از مدتی جذابیت خودشونو از دست میدن و ماندگار نمیشن؟ فکر میکنم برای شروع همینقدر توضیح کافی باشه . لطفا همه نظراتتون رو بگید، بقیه صحبتهارو با هم ادامه میدیم. امیدوارم بحث خوبی داشته باشیم و با کمک هم بتونیم به جواب این سوالات برسیم پ ن 1: بدون شک جواب این سوال کمک بزرگی به هنر و هنرمندانمون برای خلق اثاری ماندگار درطول تاریخ میکنه. پس لطفا اسپم نکنید و فقط درباره ی موضوع تاپیک نظر بدید. پ ن 2: بچه ها شاید جواب این سوالات موضوع خیلی ساده ای باشه شایدم یک موضوع پیچیده، کسی نمیدونه. به خاطر همین هر حدس یا فرضی یا حتی بدیهی ترین نظریات هم ممکنه برای رسیدن به جواب کمکمون کنه و جرقه ای ایجاد کنه. پس لطفا بدون تعارف و خجالت هرچی به ذهنتون میاد و فکر میکنید ممکنه دلیلش باشه بگید. ممنون

سلام دوستان عزیز خب یه عنوان کمی متفاوت برای اینکه مشتری دائمی پاتوق هنرمندان بشین اینجا یه مسابقه برای شناسایی هنرمندان (میتونه درهررده از هنر وایرانی وخارجی رو شامل بشه)برگزار میشه روال مسابقه هم به این صورت هست که کسی که مسابقه رو برگزار میکنه درچهارمرحله به ترتیب مشخصه هایی از هنرمند مورد نظر رو ارائه میده وبقیه دوستان از روی مشخصات ارائه داده شده اون کاراکتررو حدس میزنن به کسی که تو همون مرحله اول بتونه حدس بزنه ده امتیاز وبه کسی که درمرحله دوم بتونه حدس بزنه 5 امتیاز هم تعلق میگیره ضمن اینکه موضوعی میشه تا با هنرمندان وزندگینامه اونا اشنایی بیشتری داشته باشیم حالا مرحله اول مسابقه رو خودم برگزار میکنم واز این به بعد هرکدوم از دوستان که تمایل داشتند مجری مرحله بعدی باشند موفق باشیم

صحبت کردن در مورد هر اثر، به یک هفته زمان نیاز دارد. اما نقاشی های رویایی «یان دیوی» بر روی پر حتی در نگاه اول بسیار چشم گیرند. هنرمند ۴۶ ساله که در مزرعه ای در پارک ملی اسنودونیا، ایالت ولز زندگی می کند پرهایش را از یک مجتمع پرورش قو می گیرد. تنها از پرهایی که به صورت طبیعی و سالی یکبار از بدن قوها جدا می شوند استفاده می کند. پس از تمیز کردن، با انبر آنها را صاف و مرتب می کند. همیشه طرح اولیه ای از ایده اش می کشد چون تنها ۳۰ سانتی متر طول و ۸ سانتی متر عرض برای انجام کار دارد بنابراین باید دقیقا بداند چه طرحی را روی بوم اصلی پیاده کند. کمی ماده ی اولیه روی پر اضافه می کند و با رنگ های پلاستیک مخصوص نقاشی اش را بروی پر انجام می دهد. برای گنجاندن جزئیات ظریف نقاشی از قلم موی مخصوص با اندازه ۰۰۰ استفاده می کند. منبع: روزنـــــــه

پادشاهی جایزه بزرگی برای هنرمندی گذاشت که بتواند به بهترین شکل، آرامش را تصویر کند. نقاشان بسیاری آثار خود را به قصر فرستادند. آن تابلو ها، تصاویری بودند از جنگل به هنگام غروب، رودهای آرام، کودکانی که در خاک می دویدند، رنگین کمان در آسمان و قطرات شبنم بر گلبرگ گل سرخ. پادشاه تمام تابلو ها را بررسی کرد، اما سرانجام فقط دو اثر را انتخاب کرد. اولی، تصویر دریاچه آرامی بود که کوههای عظیم و آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود. در جای جایش می شد ابرهای کوچک و سفید را دید، و اگر دقیق نگاه می کردند، در گوشه چپ دریاچه، خانه کوچکی قرار داشت، پنجره اش باز بود، دود از دودکش آن بر می خواست، که نشان می داد شام گرم و نرمی آماده است. تصویر دوم هم کوهها را نمایش می داد. اما کوهها ناهموار بود، قله ها تیز و دندانه ای بود. آسمان بالای کوهها بطور بیرحمانه ای تاریک بود، و ابرها آبستن آذرخش، تگرگ و باران سیل آسا بود. این تابلو هیچ با تابلو های دیگری که برای مسابقه فرستاده بودند، هماهنگی نداشت. اما وقتی آدم با دقت به تابلو نگاه می کرد، در بریدگی صخره ای شوم، جوجه پرنده ای را می دید. آنجا، در میان غرش وحشیانه طوفان، جوجه گنجشکی، آرام نشسته بود. پادشاه درباریان را جمع کرد و اعلام کرد که برنده جایزه بهترین تصویر آرامش، تابلو دوم است.بعد توضیح داد : " آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سر و صدا، بی مشکل، بی کار سخت یافت می شود، چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت، آرامش در قلب ما حفظ شود. این تنها معنای حقیقی آرامش است."

فضاهای معمارانه در آثار هنرمندان معاصر جهان کوروش رفیعی چکیده: در این مقاله ، به بررسی و تحلیلی آثار دو تن از هنرمندان معاصر جهان می پردازیم که به نوعی با ماهیت معماری در ارتباط هستند . آثار راشل وایت رد فضایی را منجمد می کند که متعلق به حوزۀ معماری است . این فضا عنصر اصلی و بنیادین معماری است که اکنون به دست یک هنرمند مفهومی مومیایی می شود . او لحظۀ آفرینش و پیدایش فضا را برای ابد ثبت می کند . آما آثار کورنلیا پارکر ریشه در لحظۀ آفرینش و پیدایش فضا دارند . قسمت عمدهای از آثار او بازسازی صحنۀ انفجار عظیم است که برای خلق چنین صحنه ای از فضاهای کیهانی و عالم هستی ایده می گیرد . این گرایش هم سو با جنبش های اخیر معماری است که به فضا های کیهانی توجه دارند . دریافت متن کامل مقاله [ دریافت فایل ] ماخذ