جستجو در تالارهای گفتگو

[h=2]با ورود اولین نسل تلویزیون های 3 بعدی به بازار در اوایل سال 2010، گام مهم دیگری در پیشرفت فن آوری ساخت تلویزیون برداشته شد. اگر مشغول تحقیق و بررسی برای خرید یک تلویزیون جدید هستید، مطالعه مطالب زیر می تواند شما را با کم و کیف فن آوری تلویزیون های 3 بعدی و لوازم مورد نیاز برای مشاهده آنها آشنا ساخته و به پرسش های مطرح در این زمینه پاسخ بدهد. ماهیت فن آوری[/h]این یک قابلیت در تلویزیون های وضوح بالای استاندارد HDTV است که نمایش تصاویر سه بعدی از منابع و محتویات 3 بعدی را امکان پذیر می سازد. در حال حاضر ضمن رشد فراگیر فیلم های 3 بعدی Blu-ray، شاهد عرضه تعدادی برنامه های 3 بعدی در شبکه های کابلی و شبکه های مشاهده در ازای پرداخت هستیم و فیلم ها و برنامه های 3 بعدی جدید بطور مستمر در حال ساخت می باشند. حتی شبکه های کاملاً 3 بعدی نیز در حال آماده شدن هستند. [h=2]می توانید تصاویر 2 بعدی را در یک تلویزیون 3 بعدی مشاهده کنید[/h]تلویزیون های 3 بعدی درست مانند تلویزیون های عادی می توانند برنامه های معمولی را پخش کنند و بسیاری از آنها مجهز به قابلیت تبدیل تصاویر 2 بعدی به 3 بعدی هستند. اگر یک تلویزیون 3 بعدی سامسونگ داشته باشید فقط کافی است دکمه “3D” کنترل از راه دور را فشار دهید، عینک های اکتیو 3 بعدی سامسونگ خود را بر چشم زده و از هیجان تصاویر 3 بعدی ساخته شده از منابع 2 بعدی لذت ببرید. [h=2]چگونگی کار[/h] 1. لنزهای بکار برده شده در عینک های اکتیو-شاتر می توانند بین حالت های سیاه (تصویر مسدود) و واضح (نمایش تصویر) سوئیچ کنند – ابتدا جلوی چشم چپ، سپس چشم راست و بعد دوباره چشم چپ و به همین ترتیب مسدود می شود. 2. این عمل همزمان با تلویزیون انجام می شود، خود تلویزیون نیز تصاویر راست و چپ را با زوایایی که کمی با هم متفاوت است پشت سر هم نمایش می دهد. 3. این کار آنقدر سریع انجام می شود که مغز انسان هر دو زاویه را همزمان می بیند و در نتیجه، برداشتی 3 بعدی درست مانند زندگی واقعی ایجاد می شود. [h=2]3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو[/h]دو نوع فن آوری 3 بعید رایج برای کاربری خانگی وجود دارد، این دو عبارتند از 3 بعدی اکتیو (Active - کنش گر) و 3 بعدی پسیو (Passive - کنش پذیر). تفاوت های میان فن آوری های 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو فراوان است اما مهم ترین آنها، کیفیت تجربه 3 بعدی خانگی است. فن آوری 3 بعدی پسیو از عینک هایی استفاده می کند که دقت تصویری 1080p را در هر چشم به نصف (540p) کاهش می دهند. عینک های 3 بعدی اکتیو سامسونگ تجربه فول اچ دی 1080p را در هر چشم ارائه می کنند. هنگام تماشای برنامه های 3 بعدی در یک تلویزیون 3 بعدی پسیو، به احتمال زیاد خطوط محو سیاه رنگ افقی از بالا تا پایین صفحه مشاهده خواهید کرد یا در زوایای عمودی نسبتاً کوچکی کیفیت 3 بعدی تصویر از بین خواهد رفت. این مشکل در فن آوری 3 بعدی اکتیو سامسونگ وجود ندارد. فن آوری 3 بعدی اکتیو تجربه اچ دی 1080p را بصورت پیوسته و بدون وقفه به هر چشم ارائه می کند و تصویر 3 بعدی بسیار خوبی – حتی از زوایایی تا 178 درجه می سازد. [h=2]تصاویر 3 بعدی را تماشا کرده و با نحوه کار آنها آشنا شوید[/h] [h=2]لوازم مورد نیاز[/h] 1. یک تلویزیون 3 بعدی یا پروژکتور 3 بعدی. برخی مدل های پیشرفته تلویزیون های وضوح بالا HDTV ال سی دی، ال ای دی و پلاسما دارای قابلیت 3 بعدی هستند. بسیاری از تلویزیون های 3 بعدی مدل های بسیار پیشرفته ای می باشند که عمق فوق العاده، دقت بالا و رنگ های غنی و کاملی را در تصاویر 2 بعدی یا 3 بعدی خویش می آفرینند. 2. یک پخش کننده 3 بعدی Blu-ray، کابل HD، یا گیرنده ماهواره ای HD. برای پخش دیسک های 3 بعدی Blu-ray به یک پخش کننده 3 بعدی Blu-ray و کابل سرعت بالای HDMI برای وصل کردن تلویزیون 3 بعدی خود به یک پخش کننده آماده 3 بعدی Blu-ray دارید. در مورد دستگاه گیرنده کابلی یا گیرنده ماهواره، دستگاه کنونی شما شاید قابل استفاده باشد یا باید با ارائه کننده خود تماس گرفته و درخواست ارتقا کنید. 3. برنامه های 3 بعدی. در حال حاضر ضمن رشد فراگیر فیلم های 3 بعدی Blu-ray، شاهد عرضه تعدادی برنامه های 3 بعدی در شبکه های کابلی و شبکه های مشاهده در ازای پرداخت هستیم. برنامه های 3 بعدی جدید نیز بطور مستمر در حال ساخت و عرضه می باشند – و هر روز فیلم ها و برنامه های بیشتری با فرمت 3 بعدی ساخته شده و شبکه های کابلی کاملاً 3 بعدی در حال راه اندازی می باشند. 4. عینک 3 بعدی. بدون آنها نمی توان برنامه های 3 بعدی را تماشا کرد. دو نوع عینک 3 بعدی رایج برای کاربری خانگی وجود دارد، این دو عبارتند از 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو. مارک عینکی که تهیه می کنید باید حتماً مشابه مارک تلویزیون شما باشد – چون خصوصیات فن آوری 3 بعدی هر سازنده منحصر بفرد است و عینک یک شرکت با تلویزیون شرکت دیگر سازگار نخواهد بود. [h=2]تصاویر را تماشا کرده و با لوازم مورد نیاز برای سیستم های 3 بعدی آشنا شوید[/h] [h=2]پرسش های رایج[/h][h=3]آیا می توان برنامه های عادی تلویزیونی را در تلویزیون 3 بعدی تماشا کرد؟[/h]بله – تلویزیون های 3 بعدی می توانند درست مانند هر تلویزیون دیگری برنامه های عادی را پخش کنند، و از سوی دیگر قادر به پخش برنامه های جذاب 3 بعدی می باشند. [h=3]آیا باید هنگام تماشای تلویزیون از عینک 3 بعدی استفاده کنم؟[/h]خیر – استفاده از این عینک ها فقط زمانی ضرورت دارد که بخواهید برنامه های 3 بعدی تماشا کنید. در غیراینصورت، تلویزیون شما فیلم های 2 بعدی را درست همانطور که عادت به مشاهده آنها دارید پخش خواهد کرد. به یاد داشته باشید، عینک های 3 بعدی دو نوع هستند – 3 بعدی اکتیو و 3 بعدی پسیو. دقت کنید که از عینک صحیح برای تلویزیون 3 بعدی خویش استفاده نمایید. [h=3]معنی "آماده 3 بعدی" چیست؟[/h]معنی دقیق "آماده 3 بعدی" (3D-ready) بسته به سازنده متفاوت است، اما بطور کلی بدین معنی است که تلویزیون می تواند برنامه های 3 بعدی را پخش کند. آسان ترین راه برای آگاه شدن از قابلیت پخش 3 بعدی تلویزیون این است که وب سایت سازنده یا دفترچه محصول را مشاهده کنید. ساده ترین راه برای آگاه شدن از آماده 3 بعدی بودن تلویزیون این است که وجود اتصال "3D Sync Out" در پانل پشت را بررسی کنید. [h=3]تفاوت میان 3 بعدی اصلی و 3 بعدی مجازی چیست؟[/h]3 بعدی اصلی به برنامه ها و تصاویری گفته می شود که با استفاده از دوربین های 3 بعدی فیلمبرداری شده اند. تصاویر 3 بعدی مجازی در اصل بصورت 2 بعدی فیلمبرداری شده اند اما بعداً تلویزیون وضوح بالای شما آنها را به حالت 3 بعدی تبدیل می کند. کیفیت این دو حالت متفاوت است. [h=3]عینک های 3 بعدی را چطور باید تمیز کرد؟[/h]روش اصولی تمیز کردن عینک های 3 بعدی این است که در هر بار یک سمت لنز را تمیز کنید. عینک های 3 بعدی عملاً در هر لنز خود دو صفحه دارند، بنابراین اگر همزمان به دو سمت آن فشار وارد کنید لنزها بهم فشرده خواهند شد، در اینصورت با هم تماس یافته و کیفیت مشاهده 3 بعدی دچار اختلال می گردد. ابتدا یک سمت و سپس سمت دیگر را با دستمال ریزدانه میکروفیبری تمیز کنید. از استفاده کردن از مواد شیمیایی محتوی الکل، حلال ها، یا مواد فعال سطحی، یا مواد شیمیایی مانند موم، بنزن، تینر یا روغن روانساز خودداری کنید. این مواد باعث تغییر رنگ و یا ترک خوردن سطح لنز می شوند. همچنین هرگز نباید مایعات تمیزکننده را مستقیماً به لنز اسپری کنید – در عوض آنها را به دستمال اسپری کنید.

احتمالا شما هم مانند من، تعداد زیادی فیلم و موزیک را روی کامپیوتر خود انباشته کرده اید. جلوی لپ تاپتان می نشینید و مادامی که دارید در وب گشت می زنید یا با دوستانتان چت می کنید؛ از کلکسیون زیبای موسیقیتان هم بهره مند می شوید. روش خوبی است! اما وقتی یک تلویزیون HD چهل اینچی در اتاق شما جای گرفته و باند های با کیفیت سینمای خانگیتان در کنار آن قرار دارند؛ استفاده از اسپیکر های کوچک لپتاپ، آن هم با یک مانیتور 15 اینچی؛ ترکیب جذابی به نظر نمی رسد. عالی نبود اگر می توانستید از تلویزیونتان مانند مانیتور لپتاپ خود استفاده کنید؟ نظرتان در مورد دسترسی به کلکسیون فیلم ها و موزیکهایتان از همان تلویزیون چیست؟ خب، شما می توانید همه این امکانات را داشته باشید. آن هم از چند راه نسبتا ساده. گزینه های زیادی برای نمایش محتوای لپتاپ شما روی HDTV وجود دارند. خیلی از آن ها برای دیدن فیلم و گوش کردن به موزیک عالی هستند. اما فقط تعدادی از روش ها برای گشت و گذار، ویدئو کنفرانس و دیگر فعالیت های کامپیوتری توصیه می شوند. و البته به علت کندی نسبی تکنولوژی های بی سیم فعلی؛ برای بازی کردن گیم های اکشن، راهی به جز استفاده از سیم ندارید. پس در این مطلب می خواهیم بهترین راه ها برای اتصال لپتاپ به HDTV را بررسی کنیم. پس در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا روش ایده آل خود برای این کار را بیابید. -استفاده از کابل: بهترین روش برای بازی بسیاری از نوت بوک های فعلی، از خروجی HDMI پشتیبانی می کنند. نوت بوک هایی هم که از این قابلیت محروم اند، معمولا پورت های DVI را به شما ارائه می دهند. در این مورد می توان پورت DVI را با یک آداپتور جمع و جور به HDMI تبدیل کرد. اگر هم از پورت DVI محروم هستید، لپتاپ شما احتمالا از درگاه VGA پشتیبانی می کند. پس باز هم مشکلی نیست. چون در بیشتر تلویزیون های اچ.دی، از این کابل به طور مستقیم پشتیبانی می شود. اگر دوست ندارید از در گاه تلویزیون با لپتاپتان کار کنید، می توانید آن را به عنوان مانیتور دوم خود استفاده کرده و فقط محتوای دلخواه خود را درون آن مشاهده کنید. نکته دیگر این است که در اکثر لپتاپ ها، درگاه های HDMI، DVI و VGA، نمی توانند وظیفه انتقال صدا را بر عهده بگیرند. البته اگر لپتاپ شما از خروجی صوتی روی کابل HDMI پشتیبانی می کند، می توانید کاملا خاطر جمع باشید. اما اگر این طور نیست، شما باید صدا را از در گاهی جداگانه به تلویزیون خود منتقل کنید. در این مورد هم گزینه های زیادی وجود دارند اما اگر شما به سرعت اهمیت میدهید؛ بهتر است باز هم از کابل استفاده کنید. با این روش شما تاخیر 0 ثانیه بین نوت بوک و HDTV خود را تضمین می کنید. این کار نوید صدایی با کیفیت و بدون تاخیر را در بازی های سنگین و اکشن به شما می دهد. پس سریعا به سراغ یک کابل 3.5 میلیمتری دو سر بروید و دست به کار شوید. مزیت: کمترین تاخیر ممکن را دارد – تنها روش مناسب برای بازی های اکشن سریع است ضعف: نیاز به کابل های فیزیکی دارد - شما را به محدوده تلویزیون محدود کرده و آزادی عمل را می گیرد – ممکن است به استفاده از یک کابل دیگر برای صدا هم نیاز داشته باشید. -WiDi : روشی برای تمام فصول اگر لپتاپ تان به تازگی تولید شده است، احتمال دارد که از تکنولوژی نمایش بی سیم اینتل یا WiDi داخلی بهره مند باشد. WiDi یک تکنولوژی متداول در لپتاپ های میان قیمت و سطح بالا است. مخصوصا لپتاپ هایی که روی قابلیت های مولتی مدیا و سرگرمی های خانگی تاکید زیادی دارند. اگر این قابلیت در نوت بوک شما وجود دارد، می توانید از گیرنده های WiDi که باقیمت حدودا 100 دلار ارائه می شوند استفاده کنید. این گیرنده ها را به تلویزیون HD خود متصل کنید و از این سیستم لذت ببرید. این روش برای پخش فیلم و وبگردی روی HDTV بسیار عالی کار می کند. اما از آن جایی که WiDi هنوز به اندازه کافی سریع نیست؛ این روش برای بازی های اکشن و سریع، زیاد به کار نمی آید. مزیت: بدون وصل کردن هیچ وسیله ای به نوت بوک، از صدا و تصویر بی سیم بهره مند می شید – از خروجی صدای دالبی 5.1 کاناله بهره مند می شوید. ضعف: عدم تعبیه WiDi در تمام لپتاپ ها به عنوان یک قابلیت استاندارد – تاخیر زیاد در بازی های اکشن و سریع – نیاز به WiDi 2 برای پشتیبانی از صدای دالبی 5.1 فکرش را بکنید، هم از پورت HDMI لپتاپ استفاده می کنید و هم نیازی به کشیدن کابل تا تلویزیون نیست. شما این قابلیت را با استفاده از یک کیت بی سیم HDMI خواهید داشت. Vizio XWH200 ، Asus WiCast و این محصول از Rocket Fish ؛ گزینه های شما به عنوان کیت های بی سیم HDMI هستند. البته نمونه های زیاد دیگری هم در بازار موجود است که می توانید بسته به سلیقه خود انتخاب کنید. یک قسمت کیت را با HDMI به نوت بوک خود متصل کنید و یک قسمت دیگر را به HDMI تلویزیون خود بزنید. این دو وسیله به طور بی سیم با هم ارتباط بر قرار کرده و مانند یک سیم در این بین عمل می کنند. محصولات Vizio و Rocket فیش، می توانند تعداد کابل های پشتیبانی شده را دو برابر کرده و تصویر را همزمان به چند مانیتور/ تلویزیون بفرستند. همچنین امکان سویچ تصویر با کنترل هم وجود خواهد داشت. مشکل اصلی این گونه دستگاه ها این است که باید فرستنده به طور جدا به نوت بوک شما متصل باشد. مشکل دیگر این است که کیت های با چند پورت، بزرگ هستند و دائما به لپتاپ شما می چسبند. این وسیله ای نیست که دوست داشته باشید دائم آن را در دست گرفته و به این گوشه و آن گوشه ببرید. محصول WiCast هم که در بالا ذکر شد؛ یک فرستنده باتری خور دارد. و همیشه باید یک آدابتور هم همراه آن داشته باشید. همه این ها باعث می شوند که این گونه محصولات ایده هایی باشند که کم تر برای ارتباط سریع و آسان بین لپتاپ و HDTV کاربرد پیدا می کنند. در این روش کیفیت صدا و تصویر، درست مانند کابل HDMI است. اما مانند سایر روش های بی سیم، در این یکی هم تاخیر به چشم می خورد. پس باز هم باید تکرار کنیم که این روش برای بازی کردن مناسب نیست. مزیت: به راحتی به عنوان یک کانکشن HDMI پیکره بندی می شود و نیاز به تنظیمات زیاد نیست. ضعف: ارتباط سیمی، بین فرستنده و لپتاپ چندان خوشایند نیست – این روش محدودیت فیزیکی ایجاد کرده و آزادی عمل را می گیرد. منبع : نارنجی باز نشر: مجله اینترنتی Bartarinha.ir