آبیاری گوجه سالادی به وسیله آب رقیق‌شده‌ی دریا

[masi eng 47,044]

آبیاری گوجه سالادی به وسیله آب رقیق‌شده‌ی دریا

مزایای بی‌شمار آنتی‌اكسیدان باعث شده بسیاری از مردم راغب شوند تا نسبت به این موضوع آگاهی خود را افزایش دهند. قدرت مبارزه با سرطان و حمله‌های قلبی ازجمله توانایی‌هایی‌ست كه با بیشتر شدن آگاهی انسان نسبت به سلامتی خویش افزایش می‌یابد.

بر اساس مقاله‌ی تازه منتشرشده در Acs (مجله كشاورزی و صنایع غذایی) خبر جالب و جدید این است كه آبیاری گوجه سالادی به وسیله آب رقیق‌شده‌ی دریا به افزایش چشمگیر آنتی‌اكسیدان در این محصول می‌انجامد.

در این مطالعه، دانشمندان ایتالیایی یك گروه گوجه‌ سالادی را با آب معمولی آبیاری كردند و بخشی دیگر از گوجه‌ها به وسیله‌ی آبی كه 12 درصد آن آب دریا بود، آبیاری شد. دانشمندان دریافتند كه گوجه‌های آبیاری‌شده به وسیله آب رقیق‌شده دریا، به مراتب سطح آنتی‌اكسیدان بالاتری دارند (مانند ویتامین C، ویتامین E، اسید دی‌هیدرولیپوئیك و اسید كلروجنیك)

شاید برخی فكر كنند كه این خبر موضوع مهمی نیست، هیچ چیز حقیقت را كتمان نمی‌كند. طبق آمار كشاورزی (UNESCO) 70 درصد ذخیره آب جهانی برای آبیاری مصرف می‌شود.

براساس این گزارش، نیاز به آب به طور جدی متاثر از رشد جمعیت انسان‌ها و فعالیت‌های اقتصادی رو به رشد جهانی است. گزارش‌ها حاكی از آن است كه منابع آب زیرزمینی، تا قرن نوزدهم شش برابر افزایش داشته (زمانی كه جمعیت جهان در طول یك قرن، دوبرابر شده). توانایی استفاده از آب دریا برای آبیاری می‌تواند تفاوت بین مرگ و زندگی را برای بسیاری معنای جدید كند.

دكتر رابرت كاتلر می‌گوید كه آنتی‌اكسیدان به طور قطع می‌تواند برای انسان عمری طولانی را به ارمغان بیاورد. به زبانی ساده‌تر، كاتلر به طور كلی ثابت می‌كند كه آنتی‌اكسیدان بیشتر در بدن، با افزایش طول عمر ارتباط مستقیم دارد.

این واقعیتی است برای اینكه چرا بسیاری از طرفداران حامی سلامت این مسئله را در زندگی خود هدف قرار می‌دهند تا این دست اطلاعات را در جهان منتشر كنند. مزیت‌های آنتی‌اكسیدان تا حدی است كه بین محققان به عنوان موضوعی جالب و به روز منتقل می‌شود، اما حداكثر چند دكتر در مقابل بیماران خود به اهمیت این موضوع در سلامتی و طول عمر مردم می‌پردازند!؟ خوشبختانه راه‌های بسیاری برای پزشكانی وجود دارد كه بیماران خود را از قدرت غذاهایی كه پیشگیری‌كننده بیماری‌ها هستند- گاهی اوقات حتی درمان‌كننده- آگاه كنند، اما متاسفانه به چنین اقداماتی مبادرت نمی‌ورزند؟

متخصصان ایتالیایی كه در مورد تاثیر آب رقیق‌شده دریا بر روی گوجه سالادی تحقیق كرده‌اند اولین محققانی نبوده‌اند كه استفاده از آب دریا در رشد گیاهان مغذی را مورد بررسی قرار داده‌اند. در سال 1976 میلادی دكتر مری مقاله‌ای درجه یك را با نام «انرژی كشاورزی دریا» منتشر كرد. دكتر می‌خواست بیابد كه چرا زندگی دریایی- گیاهان و جانوران دریایی- بسیار سالم‌تر از زندگی روی خشكی است. او در كتابش مثالی ارائه داده كه در آن وال نوزاد را با وال بزرگ مقایسه كرده است.بررسی سلول‌های وال نوزاد و وال بزرگ تغییرات شیمیایی را در آنها نشان نمی‌دهد. در واقع او بر این باور است كه دلیل عدم وجود بیماری‌های مزمن در ماهی‌ و دیگر موجودات دریایی این است كه اقیانوس بهترین بالانس عناصر معدنی مورد نیاز برای سلامت بهینه برای موجودات دریایی و موجوداتی كه در خشكی زندگی می‌كنند را دارد. حتی او آزمایشی را بر روی حیوانات به وسیله تغذیه‌ی آنها با گیاهان متاثر از یك كود ویژه كه بخار آب دریا از آن عبور كرده انجام داده است و به این یافته رسیده كه این حیوانات بسیار سالم‌تر بوده‌اند و نسبت به حیواناتی كه به طور سنتی تغذیه می‌كنند، عمر بیشتری می‌كنند.

بدیهی است كه گیاهان رشدیافته در خاك‌هایی با مواد آلی و كانی كم، ارزش غذایی كمی دارند و یافتن راهی برای بهبود مواد معدنی در خاكی كه در اثر فرسایش آن را از دست داده بسیار پراهمیت است. با آشكار بودن كمبود آب پیش رو، در حیات كره زمین كنترل قدرت آب دریا برای آبیاری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و این دلیل تحقیقاتی است كه راه‌هایی جدید و موثر را برای حفظ آب و تولید غذای مغذی ارائه می‌دهد و نباید از آن چشم‌پوشی كرد. البته اگر بشر تمایل به ادامه زندگی در زمین را داشته باشد!