معرفی شهر کرمانشاه

[Mohammad Aref 120,438]

مقبره حمزه قادری

 

این مقبره در سر پل ذهاب کرمانشاه و بر سر راهی که به «مله دیزکه» منتهی می شود، قرار دارد. این مقبره در داخل آتشکده ای از دوره ساسانی قرار دارد و به وسیله لاشه سنگ و ملات گچ ساخته شده است. وجود این مقبره موجب شده که بقایای آتشکده ساسانی تاکنون سالم بماند. اهالی محل متعقدند که این آتشکده مقبره حمزه قاری است و برای آن احترام خاصی قایلند. «ابوعماره حمزه بن حبیب بن عماره بن اسماعیل کوفی» معروف به «زیات»، قاری معروفی است که «ابوالحسن کسایی»، دانشمند و نحوی معروف، قرائت قرآن را از وی آموخته است. حمزه روزگار خود را به تجارت بین کوفه و حلوان می گذراند و در یکی از سفرهای تجارتی به سال 156 ه.ق در سر پل ذهاب درگذشت و طبق سنت اسلامی در همان جا دفن شد

 

 

مقبره معروف به سر قبر آقا

 

مقبره معروف به سر قبر آقا متعلق به «محمد علی» فرزند «آقا محمد باقر بهبانی» فقیه معروف است. آقا محمد علی در حدود سال 1188 ه.ق بر حسب تقاضای اهالی کرمانشاه به این شهر آمد و به ترویج مذهب و تدریس علوم اسلامی پرداخت. گذشته از فضایل، مبارزاتی که او با درویشان و خصوصاً «معصوم علی شاه هندی» نمود، مبارزاتی که نام وی بلند آوازه گردد. مقبره او در بین مردم به «قبر آقا» شهرت دارد

[Mohammad Aref 120,438]

حمام حاج شهباز خان

 

 

حمام شهباز خان در بافت قدیمی شهر کرمانشاه، در خیابان مدرس قرار دارد. این حمام نیز مانند بسیاری از حمام های دوره قاجاریه شامل سربینه یا رخت کن، گرم خانه و خزینه های آب سرد و گرم است. سطوح داخل گنبدهای آن به وسیله آهک بری مقرنس کاری شده است و قسمت سربینه نیز به وسیله نقاشی های دیواری تزیین شده است. این حمام به دستور «حاج شهباز خان» پسر «منوچهر خان بیگلربیگی» یکی از رجال سیاسی و اجتماعی دوره قاجار در کرمانشاه. به سال 1232 ه.ق ساخته شد

[Mohammad Aref 120,438]

حمام حسن خان

 

این حمام در کنار تکیه معاون الملک شهر کرمانشاه قرار دارد و در حقیقت با این تکیه یک مجموعه را تشکیل داده است. این حمام نیز دارای سربینه، گرم خانه و فضاهای متعدد دیگری است. در سربینه و گرم خانه حمام، گنبدها بر روی ستون های سنگی که به شیوه مارپیچ تزیین شده اند، قرار دارند. این حمام در اواسط دوره قاجاریه ساخته شد و به مرور زمان متحمل خسارات فراوانی گشت. در سال جاری، میراث فرهنگی کرمانشاه اقدام به مرمت و بازسازی آن نموده است

[Mohammad Aref 120,438]

تپه آسیاب

 

اين محوطه تاريخي در پنج کيلومتري شرق کرمانشاه، مشرف بر رودخانه‎ ‎قره سو قرار دارد. در نتيجه گمانه زني در اين تپه، بخشي از يک کليه مسکوني بيضي شکل‎ ‎به قطر ده متر شناسايي شد که نيمي از آن در داخل زمين حفر شده بود‎. ‎در داخل‎ ‎اين کلبه، بقاياي دو اسکلت پوشيده شده با محلول گل آخري شناسايي شد. در کنار اين‎ ‎اسکلت ها مقداري بقاياي استخوان نيز به دست آمد. از جمله اشياي به دست آمده در تپه،‎ ‎تيغه ها و ريز تيغه هايي است که بر روي بعضي از آنها آثار درخشندگي ناشي از قطع‎ ‎گياهان ديده مي شود. علاوه بر آن در اين محوطه، سنگ ساب، مهره هاي سنگي، قسمتي از‎ ‎دست بند مرمري و قطعاتي از پيکرک هاي گلي نيز به دست آمده است. در ميان پيکرک ها،‎ ‎پلاک هايي با صورت انساني ديده مي شود. کاوش گران تاريخ آثار مکشوفه از اين تپه را‎ ‎بين نه تا يازده هزار سال پيش نسبت مي دهند

[Mohammad Aref 120,438]

تپه سراب

 

اين تپه به‎ ‎صورت برجستگي کوچکي در حاشيه شرقي شهر کرمانشاه، در داخل زمين هاي زراعي روستاي «ده‎ ‎پهن» قرار دارد. اين محوطه تاريخي در سال 1969 م توسط «رابرت بريدوود» شناسايي و در‎ ‎همان سال توسط وي مورد کاوش قرار گرفت. در نتيجه کاوش در اين محوطه، سکونت گاه هاي‎ ‎مدوري شناسايي شد که کف آنها از سطح زمين هاي اطراف پايين تر بود. سقف اين سکونت‎ ‎گاه ها از ني و گل بود‎. ‎مطالعات انجام شده بر روي بقاياي استخوان هاي‎ ‎حيواناتي که از آنها براي مصرف غذايي استفاده شده بود، نشان مي دهد در اين تپه‎ ‎اجتماع کوچکي در تمام طول سال اقامت داشتند. علاوه بر معماري، تعدادي ابزار سنگي،‎ ‎مهره، ظروف سنگي، دست بندهاي سنگي، وسايل ساده آشپزخانه اي، ميخ هاي گلي، توپي ها،‎ ‎گلوله هاي و ديسک هاي گلي و پيکره هاي حيواني و انساني شناسايي شد. از اين محوطه،‎ ‎در مجموع 797 پيکره حيواني شامل سگ، خوک، گراز، بز و گوسفند به دست آمده‎ ‎است‎. ‎از مجموعه 650 پيکره هاي انساني به دست آمده، تعداد هجده عدد آن پيکرک‎ ‎مرد و بقيه پيکرک زن هستند. مشهورترين پيکرک انساني به دست آمده از اين تپه، پيکرک‎ ‎مشهور به « ونوس سراب» است که شهرت جهاني دارد و در موزه ايران باستان نگه داري مي‏‎ ‎شود. اين پيکرک زني را نشان مي دهد که نشسته و پاهاي خود را دراز کرده است. در ساخت‎ ‎اين پيکرک، هنرمند از روش مدل گيري بهره جسته است. در ميان پيکرک هاي حيواني نيز‎ ‎پيکرک «گراز وحشي» در نوع خود بي همتا است‎. ‎از تپه سراب مقدار زيادي قطعات‎ ‎ظروف سفالي به دست آمده است که به سه گروه تقسيم مي شوند: سفال با نقش بچه قورباغه،‏‎ ‎سفال هندسي، سفال با نقوش خطي‎. ‎از آنجا که تعداد قابل توجهي از بقاياي‎ ‎استخوان حيوانات متعلق به بز است، کاوش گران معتقدند ساکنان سراب، بز را اهلي کرده‎ ‎اند. تاريخ آثار به دست آمده از اين تپه را بين هشت تا نه هزار سال پيش مي دانند‏‎. ‎آزمايشات کربن 14 نيز تا حدودي تاريخ پيشنهادي را تأييد مي کند

[Mohammad Aref 120,438]

تپه گنج دره

 

 

تپه گنج دره يا «چيا خزينه» در مسير جاده کرمانشاه به هرسين در نزديکي‎ ‎روستاي قيسوند قرار دارد. اين تپه مخروطي شکل حدود شش متر از سطح زمين هاي اطراف‎ ‎بالاتر است‎. ‎اين محوطه نخستين بار در سال 1965 م توسط «فيليپ اسميت» مورد‎ ‎گمانه زني قرار گرفت و در چهار فصل ديگر طي سال هاي 1967، 1969، 1971 و 1974 م‎ ‎اقدام به حفاري آن نمود. در تپه گنج دره، پنج طبقه استقراري شناسايي شد که از سطح‎ ‎تپه تا خاک بکر با حروف الفبا نشان داده شده است. طبقه‏‎ A ‎جديدترين و طبقه‎ E ‎قديمي‎ ‎ترين طبقات استقراري گنج دره است. طبقه‎ A ‎از سطح تپه تا عمق يک و نيم متري است . در‎ ‎اين طبقه، تعدادي گور دوره اسلامي متأخر و در زير آن بقايايي از اجاق هاي ساده و‎ ‎ديوارهاي دوره نو سنگي که با خشت هاي قرمز رنگ چيده شده بودند، شناسايي شد. طبقه‎ B ‎از عمق حدو دو متري شروع و تا عمق حدود سه متري ادامه دارد. در اين طبقه فضاهاي‎ ‎مسکوني که با چينه ساخته شده بودند، شناسايي شد. طبقه‎ C‎نيز از عمق حدود 30/3 متري‎ ‎شروع و تا عمق 90/4 متري ادامه دارد. معماري اين طبقه استقراري نيز چينه اي است‎. ‎طبقه‎ D ‎از عمق حدود پنج متري شروع و تا عمق شش متري ادامه دارد. معماري اين طبقه‎ ‎ترکيبي از چينه و خشت است. طبقه‎ E ‎از عمق حدود شش متري شروع و تا عمق هفت متري يعني‎ ‎خاک بکر ادامه دارد. از ويژگي هاي اين طبقه، شناسايي سي حفره بود که تا عمق پنجاه‎ ‎سانتي متري در داخل خاک بکر کنده شده بودند. اين حفره ها داراي دهانه اي به قطر‎ ‎هفتاد سانتيمتر تا يک متر بودند‎. ‎از بقاياي طبقه استقرار‎ D ‎حدود 144 متر‎ ‎مربع از بافت روستا کاوش شده است. آثار معماري اين طبقه نشان مي دهد در اين دوره‎ ‎ساکنان گنج دره در منازلي که ديوارهاي آنها را با خشت خام مي ساختند، به سر مي‎ ‎بردند. خشت ها به شکل مکعب مستطيل هاي کوچکي که سطح آنها کمي بر آمدگي دارد و به‎ ‎نوع «پلانو کانوکس» معروف هستند. طول اين خشت ها بيت پنجاه تا نود و پنج سانتيمتر‎ ‎متغيير است. خانه هاي اين لايه به طور معمول در جهت جنوب شرقي – شمال غربي ساخته‏‎ ‎شده بود. از سنگ براي پي ديوار استفاده نمي کردند و کف ديوار بعضي از اتاق هاي خانه‎ ‎ها با گل اندود شده بود‎. ‎محلات اين دهکده از خانه هايي که بدون فاصله در‎ ‎کنار يک ديگر بنا شده بودند، شکل گرفته بود. به نظر مي رسد راه ورود به آنها از پشت‎ ‎بام بوده است. در برخي از خانه ها نيز اتاق هاي دو طبقه اي ساخته شده بود. روستاي‎ ‎گنج دره در اين دوره استقراري (طبقه‎ D) ‎در اثر يک آتش سوزي بزرگ کاملاً سوخته و‎ ‎براي مدتي متروک شده است. از جمله يافته هاي گنج دره، تعداد زيادي قطعات سفالين است‎ ‎که از طبقه‎ D ‎به بالا شروع مي شود. البته از طبقه‎ E ‎نيز يک قطعه سفال خاکستري به‎ ‎دست آمده است و به نظر مي رسد که نمونه آن نيز از طبقات ديگر شناسايي شده است‎. ‎ظاهراً ساکنان اوليه گنج دوره از سفال گري به اطلاع بودند‎. ‎علاوه بر قطعات‎ ‎سفالين تعدادي از ابزار سنگي از جمله تيغه، خراشنده، سنگ مادرهاي مخروطي و ريز تيغه‎ ‎هاي هندسي نيز به دست آمده است. همچنين تعدادي ظروف سنگي، هاون و دسته هاون، مشته‎ ‎سنگ ساب، چکش سنگي، پيکرک هاي گلي حيوان و انسان، صفحه هاي مدور گلي، سوراخ کن هاي‎ ‎استخواني، درفش و سوزن استخواني، مهره هاي زينتي از جنس صدف نيز در اين محوطه‎ ‎شناسايي شده است‎. ‎از نظر تدفين نيز بقاياي چهل و يک اسکلت شناسايي شده که‎ ‎متعلق به نوزادان تا افراد مسن است. بچه ها را در گوشه اتاق ها به صورت جمع شده و‎ ‎يا درازکش و افراد بالغ را به طور کاملاً جمع شده، دفن مي کردند. در يک مورد، مردي‎ ‎را همراه گردن بندي با مهره هاي سنگي و صدفي دفن کرده بودند. در کنار بقاياي اسکلت‎ ‎ديگري، آثاري از حصير مشاهد شد که به نظر مي رسد گاهي از حصير براي پوشش جسد‎ ‎استفاده مي کردند. در يک گور دسته جمعي نيز يک فرد بالغ، يک نوجوان و يک کودک را به‎ ‎هم در داخل تابوت گلي دفن کرده بودند‎. ‎بر اساس آزمايشات انجام شده، طبقات‎ A ‎و‎ D ‎گنج دره از اواخر هزاره هشتم و احتمالاً اوايل هزاره هفتم ق.م آغاز مي شود و‎ ‎تاريخ طبقه استقراري‎ E ‎بين سال هاي حدود 7500 تا 8500 ق. م است

[Mohammad Aref 120,438]

طاق گرا

 

 

بناي مستطيل شکل طاق گرا به ابعاد 7/7× 86/4 متر در‎ ‎گردنه پاتاق، بر سر راه کرمانشاه به سر پل ذهاب و در کنار راه باستاني سنگ فرش شده‎ ‎اي قرار دارد که فلات ايران را به بين النهرين ارتباط مي داد. به علت تغيير مسير،‎ ‎اين راه و بناي طاق گرا اکنون در شيب هاي پايين جاده آسفالته قرار گرفته‎ ‎است‎. ‎از نظر معماري، بناي طاق گرا، فضاي ايوان مانندي است که تماماً از سنگ‎ ‎ساخته شده است. ورودي آن به طرف جنوب و مشرف بر جاده سنگ فرش باستاني است و با بلوک‎ ‎هاي سنگي که به صورت مکعب مستطيل تراشيده شده اند، ساخته شده است. مصالح داخلي‎ ‎ديوارها نيز از لاشه سنگ و ملاط گچ است. ديوارهاي بنا تا حدودي بلندتر ساخته شده‎ ‎اند تا بتوانند سقف طاق را کاملاً مسطح نمايند. در بالاترين بخش بر روي لبه بام‎ ‎بنا، يک رديف کنگره به ارتفاع نود و دو سانتيمتر قرار گرفته است‎. ‎بنا بر اين‎ ‎ارتفاع بنا از سطح زمين تا بالاترين نقطه 7/11 متر است. همچنين عرض دهانه طاق 10/4‏‎ ‎متر و عمق آن 10/3 متر است. ديوارهاي داخلي بنا با نقوش هندسي حجاري شده‎ ‎است‎. ‎درباره قدمت اين بنا اختلاف نظرهايي وجود دارد. برخي آن رابه دوره‎ ‎اشکاني و برخي ديگر آن را به دوره ساساني نسبت مي دهند. همچنين براي اين بنا‏‎ ‎کارکردهاي متفاوتي چون راه کاروان رو، توقف گاه موکب شاهي، اريکه سلطنتي، پاسگاه‎ ‎مرزي، بناي يادبود يک پيروزي و ... ذکر شده است

[Mohammad Aref 120,438]

سراب نیلوفر

 

 

سراب زيباي نيلوفر داراي چند چشمه جوشان است كه آب اين سراب را تامين مي كند. اين سراب زيبا در فصول مختلف سال پذيراي گردشگران داخلي و خارجي است این سراب به صورت استخر وسیعی است که مملو از گل های نیلوفر است که غنچه ها و برگ های آن سر از آب برآورده و سطح وسیعی از سراب را می پوشاند . این سراب ظزفیت بهره دهی آب فراوان دارد و برای پرورش ماهی نیز مناسب است . سراب نيلوفر يكي از جاذبه هاي طبيعي و گردشگري استان كرمانشاه است. اين سراب زيبا در 24 كيلومتري شمال غربي شهر كرمانشاه و در ابتداي منطقه سنجابي واقع شده است. اين سراب به صورت استخر وسيعي مملو از گلهاي نيلوفر است كه غنچه ها و برگهاي اين گلها سر از آب برآورده و سطح وسيعي از سراب را پوشانده است. آدرس سراب نیلوفر: 14 کیلومتری شمال غربی شهر کرمانشاه در ابتدای منطقه سنجابی و در دامنه کوه کماجار

[Mohammad Aref 120,438]

تالاب هشیلان

 

 

هشيلان در 26 کيلومتري شمال غرب کرمانشاه در دهستان «الهيار خاني» و در دامنه کوه‌هاي «خورين» و «ويس» قرار دارد و با مساحت تقريبي 450هکتار، يکي از زيست‌بوم‌هاي زيباي غرب کشور است. اين تالاب محلي براي استراحت موقتي پرندگان مهاجر، نقشي موثر در تغذيه آب‌هاي زيرزميني و فراهم كردن محيطي مناسب براي رشد گونه‌هاي خاص گياهي و آب و هوا استان دارد. حيات پرندگان كنار آبزي وابسته به اکوسيستم موجود منطقه است و آبزيان ديگر نيز که شامل ماهي‌ها و لاک‌پشت‌ها و ديگر موجودات است در معرض نابودي قرار دارند. در اين تالاب حدود يک 110جزيره بزرگ و کوچک با مساحت تقريبي يک صد متر مربع تا يک هکتار وجود دارد و حدود سه درصد مساحت تالاب را تشکيل مي‌دهند. در اين جزاير به تناسب شرايط خاص، گونه‌هاي گياهي و جانوري شکل گرفته است. پوشش گياهي سطح تالاب علفي است و بعضا به صورت گياهان آبزي در داخل آب و غيرآبزي در جزاير مستقر شده است. پوشش گياهي اين تالاب شامل گونه‌هاي بيد به صورت پراکنده و بسيار اندک و گونه‌هاي علفي چون سيم واش، نيلوفر آبي، عدسک آبي، بزواش و ... است در داخل و حاشيه تالاب علاوه بر راسته جوندگان از خانواده موش‌ها، پستانداراني چون گرگ، روباه، خرگوش، شغال و گربه وحشي نيز زندگي مي‌کنند. ارتفاعات خورين واقع در شمال و شمال غرب تالاب، زيستگاه مناسبي جهت بز وحشي است. «تشي» نيز از جانوران ديگري است که در اين ارتفاعات مشاهده مي‌شود؛ همچنين تعداد زيادي مار و لاک پشت نيز در اين تالاب وجود دارند

[Mohammad Aref 120,438]

غار پراو

 

 

غار پَراو (پر آب) در کوه پراو در نزدیکی کرمانشاه و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو که در ۳۰۰ متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد، واقع شده. غار پراو یکی از غارهای عمودی برتر جهان است. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیا می‌باشد. غار پَراو در حدود دوازده کیلومتری شمال شرقی کرمانشاه ، در نزدیکی روستای چالابه بر بلندای ۳۰۵۰ متری کوه پراو بلند ترین قله استان کرمانشاهان (با ارتفاع ۳۳۵۷ متر از سطح دریا) و در کنار میدان جنوبی قله کوه پراو از رشته کوه زاگرس قرار دارد. مشخصات غار: عمق غار پراو ۷۵۱ متر و طول آن ۱۴۵۴ متر می‌باشد. تعداد ۲۶ حلقه چاه دارد و عمیق‌ترین چاه ، چاه ۱۶ است ، به عمق ۴۲ متر به علت این که آب جاری شده در غار پراو حاصل ذوب شدن یخچالهای زیر زمینی غار پراو است و همینطور بخاطر ارتفاع بالای این غار برودت آب خیلی زیاد است. (بین ۳-۱ درجه سانتیگراد) و در هیچ کجای غار دما بالاتر از این نیست. بدنه و دیوار سنگی داخل غار بسیار خشن و متخلخل است و این باعث می‌شود که لباس غارنوردان در حین پیمایش سریعا پاره شود. آب سرد به لباسهای زیر و سطح بدن نفوذ می‌کند که دشواری‌های پیمایش را زیادتر می‌کند . غار پراو با درجه سختی پیمایش «۵ دی» از دشوارگذر ترین غارهای جهان به شمار می‌رود و تاکنون ۴ نفر از غارنوردان ایرانی با نام‌های سعید امینی (سال ۱۳۷۶) ، امیر احمدی ، ویکتوریا کیانی راد (سال ۱۳۸۱) و خلیل عبد نیکویی (۱۳۸۷)در هنگام پیمایش این غار جان خود را از دست داده‌اند

[Mohammad Aref 120,438]

پارک جنگلی طاق بستان

 

 

این پارک در حاشیه شمالی شهر کرمانشاه و در دامنه کوه «پرآو» قرار دارد. عناصر طبیعی چون کوهستان، چشمه، فضای سبز و دریاچه های مصنوعی و وجود نقش برجسته هایی از دوره ساسانی، محیط جذاب و دیدنی ای را در این ناحیه به وجود آورده است. به علت موقعیت طبیعی و آب و هوای معتدل، این منطقه مورد توجه پادشاهان ساسانی قرار گرفته و آن جا را برای تفریح و شکارگاه سلطنتی خود انتخاب کرده بودند. به طوری که در دو طرف ایوان بزرگ طاق بستان، صحنه های شکار شاه ساسانی حجاری شده است. این پارک به علت امکانات تفریحی و آثار تاریخی یکی از پر جاذبه ترین مناطق شهرستان کرمانشاه محسوب می شود

[Mohammad Aref 120,438]

منطقه ریجاب و بان زرده

 

 

یکی از مناطق زیبای استان کرمانشاه منطقه ریجاب و بان زرده است که در یک صد و بیست کیلومتری شمال غربی شهرستان کرمانشاه قرار دارد. اطراف این منطقه به وسیله کوه های سر به فلک کشیده «دالاهو» محصور شده است. این کوه ها دارای قللی برف گیر است و دامنه های آن از جنگ پوشیده شده است. رودخانه زیبای «سراب ریجاب» - سرچشمه رودخانه الوند – در این منطقه جریان دارد. دره های این منطقه به وسیله درختان انجیر و گردو پوشیده شده است. وجود آثار تاریخی مانند قلعه یزدگرد و زیارت گاه های بابا یادگار و ابودجانه بر زیبایی های این منطقه افزوده است

[Mohammad Aref 120,438]

مسجد عماد الدوله

 

 

این مسجد از آثار دوره قاجاریه است.ساختمان نخستین مسجد در سال ۱۲۸۵ ه.ق توسط امامقلی میرزا عمادالدوله(والی غرب و سرحددار عراقین)ساخته شده‌است. مسجد عمادالدوله به صورت چهارایوانی بنا شده و دارای سردر، صحن، ایوان، شبستان ستوندار و حجره‌های زیاد است. بر کاشی‌کاری ایوان مسجد، کتیبه‌ای شامل :قصیده‌ای با ذکر نام پادشاه وقت( ناصرالدین شاه) ،نام سازنده و تاریخ ۱۲۸۵ ه.ق جای دارد.بر روی ایوان شرقی صحن مسجد،اتاقکی چوبین ساخته‌اند.ورودی اصلی مسجد از طریق این ایوان شرقی است که با در چوبی بزرگی به راستهٔ زرگرهای بازار کرمانشاه مرتبط می‌شود.پس از ساخت این مسجد، بانی آن یکی از درهای حرم حضرت علی را به کرمانشاه آورد و در این مسجد نصب نمود و به جای آن در نقره‌ای دیگری را وقف آستانه علوی نمود. این درگاه امروزه در مدخل مسجد و بازار زرگرها قرار دارد و به در «قاپی شاه نجف» مشهور است این درگاه چوبی به دوره صفویه تعلق دارد. در دیگر مسجد در ضلع جنوب غربی قرار داشته که توسط دالانی به تقاطع بازار زرگرها و بازار حوری آباد متصل می‌شود.این تقاطع زیر بزرگ‌ترین گنبد بازار که به میدان مشهور است قرار دارد.پایین تر از این تقاطع «جواهرفروشی کاشانی» قرارگرفته‌است

[Mohammad Aref 120,438]

مسجد جامع کرمانشاه

 

 

مسجد جامع کرمانشاه در بافت قدیم شهر کرمانشاه، در خیابان مدرس‎ ‎قرار دارد. از این مسجد تنها بخشی از شبستان آن باقی مانده‌است. این شبستان چهل و‎ ‎پنج طاق چشمه داشت و امروز تنها بیست و پنج طاق آن باقی مانده‌است. در سمت جنوبی‎ ‎مسجد، دو بالاخره وجود داشت که در گذشته مدرسه بود. مسجد جامع کرمانشاه از نظر ساخت‎ ‎شبیه مساجد دوره زندیه است و طبق کتیبه موجود در سال ۱۱۹۶ ه.ق مصادف با حکومت «علی‎ ‎مرادخان زند» ساخته شد. در قسمت جنوبی مسجد، مسجد دیگری با صحن و شبستان کنونی وجود‎ ‎دارد که به مسجد «ایمری» معروف است‎. ‎بانی این مسجد «امیر نظام زنگنه» از‎ ‎نوادگان «شیخ علی خان زنگنه» و از امرای دوره محمد شاه قاجار و اوایل سلطنت ناصر‎ ‎الدین شاه قاجار است‎

[Mohammad Aref 120,438]

مسجد دولتشاه

 

 

این مسجد در محله فیض آباد و در خیابان کزازی شهر کرمانشاه قرا دارد و توسط محمد علی میرزا دولت شاه فرزند بزرگ فتحعلی شاه در کنار دیوان خانه این شهر که دوازده عمارت داشت، ساخته شده است. ستون های سنگی مارپیچ، محراب مقرنس کار شده و گچ بری های زیبای شبستان زنانه، به این مسجد زیبایی خاصی بخشیده است. در حال حاضر این مسجد محل سکونت و تحصیل طلاب علومی دینی است

[Mohammad Aref 120,438]

بقعه سیده فاطمه

 

این مقبره در میدان آزادی شهر کرمانشاه قرار دارد. در گذشته این بقعه به صورت چهار طاقی سرپوشیده بود. بر اساس کتیبه موجود در بنا، این مقبره در سال 1287 ه.ق توسط «مصطفی قلی میرزا» فرزند امام قلی میرزا عمادالدوله والی معروف غرب احداث شد. در سال های اخیر این بنا توسط اداره اوقاف تخریب و ساختمان آجری جدیدی به جای آن ساخته شده است. این بقعه یکی از زیارتگاه های قابل احترام مردم کرمانشاه به ویژه بانوان است. در داخل این بقعه دو سنگ قبر وجود دارد. نوشته های هر دو قبر به خط کوفی و مربوط به قرون اولیه اسلامی است. یکی از قبرها مربوط به «شیخ علی» نامی و دیگری – به تاریخ سال 165 ه. ق – به «سیده فاطمه» تعلق دارد

 

 

حسینیه اما جمعه

 

این بنا در محله سبزه میدان شهر کرمانشاه قرار دارد. حسینیه امام جمعه از دو بخش تشکیل شده است: بخش اول شامل دو اتاق، شاه نشین ها و گنبد خانه است و در روزگار «آقا عبدالله» فقیه معروف و نواده «آقا محمد علی» بنا شد. بخش دوم که جدیدتر است، صحن سرپوشیده ای است و در سال 1324 ه.ق توسط «آقا اسدالله امام جمعه» فرزند آقا عبدالله بنا شد. در این حسینه حوض سنگی منقشی وجود دارد

 

 

امامزاده دده بکتر در دینور کرمانشاه

 

این بنا در جنوب روستای «دده بکتر بانین»، در بخش دینور کرمانشاه قرار دارد. بنای امامزاده از دو قسمت تشکیل شده است: قسمت اول به جمع خانه معروف است. جمع خانه فضایی مستطیل شکل با در گاهی کوتاه در جبهه شمالی است. پس از ورود به جمع خانه – در سمت راست – در اصلی ورود به بقعه قرار دارد. بقعه اصلی شامل اتاقی چهارگوش است که در وسط آن سنگ قبری به خط کوفی وجود دارد. متأسفانه به دلیل ساییدگی بیش از حدف خواندن آن میسر نیست

[Mohammad Aref 120,438]

مقبره بابا یادگار

 

 

این آرامگاه در روستای «بان زرده» کرند، نزدیک قلعه یزدگرد و در دامنه کوه «دالاهو» کرمانشاه قرار دارد. از نظر معماری این بنا به صورت فضای مربع شکل کوچکی است و بر روی آن گنبد مخروطی شکلی قرار گرفته است. سطوح داخلی و خارجی این بنا به وسیله ملاط گچ اندود شده است. این مقبره، یکی از زیارتگاه های مهم اهل حق به شمار می رود. هویت حقیقی بابا یادگار نیز مانند دیگر مشایخ اهل حق به درستی معلوم نیست. بیش تر از این مشایخ در اوایل حکومت صفویان زندگی می کردند و در نوار مرزی ایران و عثمانی به ترویج مذهب اهل حق اشتغال داشتند. مردم اهل حق طبق معتقدات دینی و سنتی خود که «تناسخ» باشد، بابا یادگار را مظهر روح حضرت امام حسین(ع) می دانند

[Mohammad Aref 120,438]

امامزاده شیرخان در دینور کرمانشاه

 

 

این امامزاده در شمال روستای «شیرخان» در بخش دینور کرمانشاه قرار دارد. بنای امامزاده بر روی تپه ای بلند به نام «تپه امامزاده» از آجر و گچ ساخته شده است. بنای اصلی بقعه از خارج چهار ضلعی و از داخل چهار ایوانی است. هر یک از ایوان ها دارای طاق هلالی است. فضای اصلی بقعه به ابعاد 75/5×75/5 متر است و بر روی آن گنبد مدور آجری قرار دارد. در داخل بنا، ضریح مشبک چوبی با سقف مسطح دیده می شود. در میان ضریح، سنگ قبری به طول 27/1 متر و عرض 35 سانتیمتر وجود دارد. بر حاشیه این سنگ قبر «آیه الکرسی» و بر سطح سنگ صلوات حک شده است. ورودی بقعه در ایوان غربی است. در هر یک از ایوان های شمالی و جنوبی، سه طاقچه با طاق هلالی و در ایوان شرقی یک طاقچه و در ایوان غربی دو طاقچه با طاق هلالی وجود دارد. بر بالای هر یک از ایوان ها نورگیری مستطیل شکل با طاق هلالی دیده می شود. این نورگیرها محوطه مرکزی امامزاده را روشن می کنند

[Mohammad Aref 120,438]

موزه مردم شناسی

 

موزه مردم شناسی کرمانشاه در 28 اردیبهشت سال 1369 ش برابر با روز جهانی موزه، در محل تکیه معاون الملک افتتاح شد. این موزه در بخش جنوبی عباسیه این تکیه، در تالاری به مساحت دویست مترمربع قرار دارد و شامل سی غرفه است. در این غرفه ها اشیای مختلف مردم شناسی شامل وسایل کشاورزی، دامپروری، شکار، بافت گیوه، آلات موسیقی، وسایل نگارش، روشنایی و نمونه هایی از پوشاک و نساجی بومی در معرض نمایش عموم قرار دارد. اخیراً نیز به منظور توسعه آن، تالار زیرین موزه به مساحت دویست متر مربع در حال آماده شدن است

 

 

موزه تاریخ طبیعی

 

این موزه دردانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاهف در بزرگراه امام خمینی(ره) قرار دارد و در سال 1370 ش توسط دانشگاه رازی افتتاح شد. ساختمان موزه دو طبقه و حدود ششصد متر مربع مساحت دارد. این موزه تخصصی دارای دو تالار و هشت غرفه است. در این غرفه ها نمونه های زیادی از گونه های گیاهی وجانوری از قبیل انواع پرندگان تاکسیدرمی شده، پستانداران، سنگواره ها و همچنین جنین دام و انسان در معرض نمایش عموم قرار دارد. این موزه به غیر از جمعه ها، در سایر روزهای هفته در وقت اداری دایره است

[Mohammad Aref 120,438]

موزه تاریخ طبیعی محیط زیست

 

در بخشی از ساختمان اداری سازمان محیط زیست استان زیبای کرمانشاه، یک تالار به موزه تاریخ طبیعی اختصاص یافته است. این موزه نمونه هایی از حیوانات بومی و پرندگان تاکسیدرمی شده را در معرض نمایش عموم قرار می دهد

 

 

موزه و نمایشگاه تمبر و اسناد پستی

 

این موزه در محل اداره پست شهید قندی، در ابتدای بلوار زن کرمانشاه قرار دارد و در سال 1381ش به مناسبت روز جهانی پست توسط اداره پست افتتاح شد. این موزه دارای دو تالار نسبتاً بزرگ و غرفه هایی در هر تالار است. در این غرفه ها تمبرهای ایرانی از دوره قاجار تا به امروز در معرض نمایش قرار دارند و موضوع آنها بیشتر ورزشی، ادبی، فرهنگی، سیاسی، آثار تاریخی و شخصیت ها است. در یکی از غرفه ها نیز وسایل و ماشین آلات مربوط به چاپ تمبر از گذشته تا به امروز به نمایش گذاشته شده است. این موزه همچنین تمبرهای یادگاری را به مشترکین ارایه می دهد