آشکار شدن پتانسیل معادل زغال سنگ به وسیله طراحی پارک – موزه لوور لنز

[Mohammad Aref 120,438]

نوشتار حاضر به توصیف پارک موزه لوور لنز می پردازد. پارک منظرینی که دارای طرحی مدرن است و با ردپایی که از تاریخ معدن بر جای مانده، ترکیب شده است. اثر هنری عظیمی به طول ۲۵ هکتار که موزه لوور لنز در فرانسه را احاطه کرده است. این مکان دارای منظری است که بدون وجود هیچگونه دیواری گسترش یافته است؛ مکانی برای برگزاری برنامه های فرهنگی، انیمیشن و گردهمایی های رایج که طرحی مدرن را با بقایای تاریخ معدن ترکیب کرده است. این اثر بی شک مقصدی شاعرانه برای افرادی است که مشتاق معماری منظر هستند که در ادامه به دلایل آن خواهیم پرداخت.

 

پارک موزه لوور لنز

این موزه هر ساله بازدیدکنندگان زیادی دارد که حاکی از اهمیت و جذابیت این مکان است. این در حالی است که پارک نیز به عنوان مکانی خوشایند و جذاب، دارای مقصدی در درون خود است و به نوعی کاراکتر موزه را با درآمیختن تاریخ، هنر، معماری و منظر به نحو شایسته ای تکمیل کرده است.

 

سایتی که هم اکنون پارک موزه لوور لنز در آن واقع شده است، توسط صنعت زغال سنگی که زمین این سایت را در دهه ۱۸۵۰ شکل داده، تحت تاثیر قرار گرفته است. مسیری که به دلیل تولید و انتقال مواد و مصالح، امتداد یافته و نه تنها بر زمین سختی که پارک، امروزه روی آن ساخته شده، اثر گذاشته بلکه مناطق مسکونی پیرامون و نوع زندگی ساکنان طبقه های اجتماعی مختلف (خانواده ها، افراد مجرد، مهندسان و کارگران) را نیز تحت تاثیر قرار داده است.

 

پارک به طول ۲۵ هکتار از شرق تا غرب کشیده شده و بر روی توده ای افقی از زباله های صنعتی واقع شده تا به عنوان مخزنی برای مواد بهره برداری شده مورد استفاده قرار گیرد. باغهای شهر و مناطق مسکونی در همسایگی تمامی اضلاع سایت قرار گرفتند که این نتیجه نقل مکان مردم به این سایت به دلیل کار کردن در معدن است.

 

این پروژه اهداف مهمی داشته که حاکی از ارزش و کارایی است که زمانی این زمین دارا بوده و بر آن است تا با کمترین مداخله در منظر آن، خاطرات فعالیتهای معدن را که در گذشته اتفاق می افتاد، زنده نگه دارد. اینجا مکانی برای زنده شدن خاطره ها است؛ مکانی که ادارک آن به واسطه تاریخ سایت و روابطی که با مخازن زغال سنگ داشته، صورت می گیرد.

 

نحوه بازگو کردن تاریخ توسط پارک

سطح پارک همانند صفحه ای مجازی است که به کمک نقشه منابع زیرزمینی پنهان، فرم یافته است. برخی از مسیرهای عبوری (مسیرهایی که برای انتقال مواد و مصالح به کار می رفت) اکنون به گذرهای رفت و آمد تبدیل شده اند که این اقدام شما را به سوی گشت و گذاری در کل سایت از شرق تا غرب فرا می خواند و با ترفندی کاملاً ظریف و زیرکانه، تصویری ذهنی از گذشته را بازآفرینی می کند. ورودی تاریخی و هواکشهای معدن همچنان حفظ و به عنوان المانهای اصلی با طرح پارک ادغام شده اند.

 

پس از اینکه سایت معدن به صورت مکانی متروکه درآمد، پوشش گیاهی به آرامی قلمرو آن را بهسازی و احیا کرد. این عمل زمینه توسعه جنگل به سمت غرب و کریدورهای بومی را در امتداد مرزهای مسیرهای عبوری فراهم نمود. این سایت پیش از این، کاراکتر و اصالت خود را به سادگی در طول زمان به دست آورده بود. موزه لوور لنز، نشانه ای قدرتمند است و اهمیت زیادی در منظر دارد. سطح دیوار آن با نوری خاکستری، منظر پیرامون را در حالتی بسیار خوشایند و زیبا منعکس می کند.

 

سطح بتنی کف، در حین قدم زدن در بیرون موزه، از ساختمان آن به سمت پارک گسترش می یابد. قطعات مدوری که با شن و ماسه یا گیاهان پر شده اند، محیطی تعاملی آفریده اند و شما را به دنبال مسیرهای بتنی طولانی هدایت می کنند تا از این طریق شما را به گردش در کل سایت بکشانند. در برخی نواحی، زمین گشوده شده تا توسط خزه پوشانده شود که این اقدام در نهایت فلزات سنگین را جذب کرده و گرد و خاک موجود در هوا را کاهش می دهد.

 

شبکه ای از مسیرهای عبوری به راههای مابین درختانی که از قبل وجود داشتند، کشیده شده اند تا بدین وسیله محیط پیرامون را به شکلی دعوت کننده به منظور کشف مردم بیافرینند. مسیرهای عبوری در امتداد لبه های چوب، بازدیدکنندگان را به سمت محیطی وسیع که طرفین آن با ردیفی از درخت به صورت کاملاً شفاف درآمده، هدایت می کنند. موقعیت قرارگیری این سایت، ارتباط آن با مناطق مسکونی پیرامون را تسهیل کرده و مکانی برای برقراری تعاملات اجتماعی شهروندان به حساب می آید. پارک موزه لوور لنز تنها مکانی برای تفریح، سرگرمی و گذران اوقات فراغت نیست بلکه صحنه ای آموزشی در رابطه با گذشته صنعتی این مکان و ارزشهای اکولوژیکی آن است.

 

مصالحی که در این مکان به کار رفته، از بتن، چمن، شن، درختان و بوته ها تشکیل شده که به طور متناسب و هماهنگ با هم ترکیب شده اند و جریانی طبیعی در سرتاسر پارک آفریده اند و سه لایه متفاوت را آشکار کردند تا بازدیدکنندگان به جستجو و کشف آن لایه ها از قبیل لایه معدن، لایه محیط و لایه فرهنگ بپردازند. مطابق با نظر طراحان، هنر، واسطه تمامی دوره های تاریخی و پلی به منظور ایجاد نگرشی نو است. پارک به عنوان حلقه اتصالی، پیوند میان زندگی گذشته و حال این سایت تاریخی را ایجاد کرده که همچون اندوخته ای ارزشمند برای دیروز و فردا است.

 

پارک موزه لوور لنز همانگونه که در مطالب بالا نیز بدان اشاره گردید، در تقاطع سه لایه معدن، محیط و فرهنگ واقع شده است. ادراکی مدرن از زمینهای بایر زغال سنگ که تاریخ را به شکل محترمانه ای محافظت و آنرا به اثر هنری شاعرانه ای تبدیل کرده که آماده کشف، شکوفایی و رونق است.

 

مترجم: شبنم محمدزاده

منبع: معمار منظر