رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

در سالهای گذشته مجموعه تخت جمشيد و پاسارگاد در استان فارس، چغازنبيل در خوزستان، ميدان نقش جهان اصفهان، تخت سليمان در آذربایجان غربی، ارگ بم در استان کرمان، گنبد سلطانيه در استان زنجان، کتیبه بيستون در کرمانشاه، سه کليسای ارامنه در شمال ایران و سازه های آبی در شوشتر در فهرست جهانی میراث فرهنگی یونسکو جای گرفته بودند.

امسال با اضافه شدن بازار تبریز و بقعه صفی الدین اردبیلی به این فهرست، در مجموع دوازده بنای باستانی در ایران از سوی یونسکو ثبت جهانی شده اند. بقعه صفی الدین اردبیلی، محل دفن شیخ صفی الدین جد بزرگ شاه اسماعیل اول، بنیانگذار سلسله صفویه است. این آرامگاه در قرن هشتم هجری به دست فرزند شیخ صفی الدین در اردبیل بنا شد و سپس با قدرت گرفتن صفویان در ایران و ارادات سلاطین صفوی به نیای خود، به مکانی مقدس تبدیل شد.

در طول سالهای حکمرانی صفویان اماکن دیگری در کنار قبر شیخ صفی الدین ساخته شد و بسیاری از هنرمندان عهد صفوی از جمله میرعماد، خطاط مشهور آثاری به سفارش سلاطین صفوی در آنجا خلق کردند. بناهای چون ساختمان چینی خانه و مسجد جنت سرا از جمله مکان هایی است که بعدها در کنار این بقعه ساخته شد.

بازار تبریز نیز از جمله بزرگترین بناهای آجری سرپوشیده در جهان به شمار می رود که هنوز بافت سنتی خود را حفظ کرده و همچنان قلب تجاری مرکز استان آذربایجان شرقی محسوب می شود. ساخت این این بازار به قرن هفتم هجری، زمانی که تبریز پاتخت ایلخانان مغول بود باز می گردد. موقعیت جغرافیایی تبریز، بازار این شهر را در طول قرن ها محلی برای داد و ستدی بازرگانان عثمانی، گرجی، روس و هندی تبدیل و به همین دلیل تبریز و به تبع آن بازارش همواره یکی از قطب های اصلی تجارت ایران بوده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...
  • پاسخ 255
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بلندترين ساختمان جهان سبز مي شود

2965171.jpg

 

سازندگان بلندترين آسمانخراش تكميل شده جهان، كه در تايوان است، تصميم گرفته اند اين ساختمان را با موازين زيست محيطي منطبق كنند و اميدوارند كه برنامه آمريكايي"ال ايي ايي د"، (Learship in Energy and Environment Desighn)، طرح پرهزينه آنها را تائيد و اعلام كند كه "تايپي 101"، بلندترين ساختمان "سبز" جهان است.

"ال ايي ايي د"، پرشتاب ترين و بزرگترين برنامه بين المللي صدور مجوز براي ساختمان هايي است كه با توجه به نيازهاي محيط زيست ساخته شده است.

شركت همكاري هاي مالي تايپي، مالك آسمانخراش تايپي 101، درصدد است نزديك به دو ميليون دلار روي اين ساختمان خرج كنند تا مصرف برق و آب اين ساختمان و همچنين ميزان گازهاي گلخانه اي را كه به خاطر اين ساختمان وارد محيط زيست مي شود، كاهش دهد.

در اين ساختمان از لامپ هايي استفاده خواهد شد كه كم مصرف است و 10 هزار نفري كه در اين ساختمان كار مي كنند ترغيب خواهند شد آشغال هاي خود را در ظرف هاي بازيافت جمع كنند و دستگاه تهويه را طوري تنظيم كنند كه دماي اين ساختمان همواره 26 درجه سليسيوس باشد.

مستاجران ساكن اين آسمانخراش همچنين ترغيب مي شوند از وسايط نقليه عمومي استفاده كنند و خريدهاي روزانه خود را از خيابان هاي اطراف انجام دهند تا ميزان رفت و آمد خودرو به اين محل كمتر شود .

كاتي يانگ، از مسئولان تايپي 101 مي گويد كه اجراي اين تغييرات باعث خواهد شد تا هزينه هاي اداره اين ساختمان سالانه 615 هزار دلار كاهش يابد.

سازندگان تايپي101، كه در سال 2004 تكميل شد، اميدوارند اين ساختمان با تغييراتي كه خواهد داشت، به نماد بين المللي نهضت سبز تبديل شود.

ارتفاع اين آسمانخراش 509 متر است و 101 طبقه دارد. سيندي سوئي، گزارشگر بي بي سي در تايوان مي گويد كه تايپي 101، كه به ساقه يك گياه بامبو شباهت دارد، يكي از ديدني هاي جذاب جهان محسوب مي شود.

به گفته او ساختمان هاي بلند در سراسر جهان، همچون شهرهاي عمودي اند كه برخي از آنها بزرگترين آلوده كنندگان محيط زيست در شهرها به حساب مي آيند. تا كنون 3500 ساختمان در جهان به لحاظ محيط زيست ساختمان هاي برتر اعلام شده است.

تغييراتي كه براي آسمانخراش تايپي 101 اعلام شده است در طي هجده ماه آينده اجرا و تكميل مي شود.

 

منبع:
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
آسمانخراش تايپي 101، 509 متر ارتفاع دارد

لینک به دیدگاه

مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان در گفتگو با خبرگزاری «آرت نا» بیان کرد: عملیات ترمیم و بازسازی قسمتهای مختلف داخلی گنبد سلطانیه همچنان در حال انجام است و تاریخ دقیق اتمام آن مشخص نیست.

وی اظهار داشت: به دلیل ظرافت و وسعت کار نمی توان تاریخ مشخصی را برای برداشتن داربست ها پیش بینی کرد و داربست فلزی نسب شده در قسمت درونی گنبد تا پایان کار ترمیم و بازسازی برداشته نخواهد شد.

غلامرضا نجفلو با اشاره به قدمت 800 ساله گنبد سلطانیه گفت تاکنون در این منطقه چندین زلزله روی داده است و گنبد سلطانیه استوار و پابرجاست و با بر داشتن داربست های داخل گنبد اتفاقی برای این گنبد نخواهد افتاد.

مدیر روابط عمومی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان زنجان گفت: عملیات بازسازی و ترمیم کاشی ها و آجرهای بیرونی گنبد سلطانیه به اتمام رسیده است و گنبد از دوردست خودنمایی میکند.

قابل توجه است که گنبد سلطانیه در 36 کیلومتری جنوب شرقی زنجان و 4 کیلومتری جاده قزوین – زنجان در شهر سلطانیه واقع است بنایی عظیم و ممتاز است که در وسط شهر قدیمی سلطانیه بنا گردیده است بنای گنبد سلطانیه از نظر تزیینات یکی از موفقترین نمونه های معماری اسلامی ایران به شمار می آید در این بنا از تزیین آجری به سه صورت : آجرهای قالبی ، آجرهای کنده کاری و تلفیق آجر و کاشی استفاده شده است.

منبع :

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

مراسم بزرگداشت طراح سردر دانشگاه تهران با هشدار نسبت به تخریب آثار بزرگان معماری برگزار شد.

مراسم بزرگداشت کوروش فرزامی، معماری که طراحی سردر دانشگاه تهران وی به عنوان اثری ماندگار شناخته شده است، 11 مهر در تالار بتهون خانه هنرمندان برگزار شد.

ایرج کلانتری، معمار و از دوستان فرزامی در بخشی از این مراسم گفت:متاسفانه شاهد هستیم آثاری که از بزرگان معماری باقی مانده و مورد بحث و بررسی قرار می گیرد، بشدت در حال تخریب است. وی سپس در مورد شخصیت فرزامی ابراز داشت: او در دانشگاه، سال بالایی من بود و ما به واسطه کارهایی که ارائه می‌کرد، همیشه شیفته آثارش بودیم. کارهای فرزامی دانشجویانی مثل من را جذب می کرد و برای همین سعی داشتم با او دوست شوم.

کلانتری درباره نحوه آشنایی خود با این معمار توضیح داد: آشنایی با فرزامی خیلی آسان بود. با دوبار صحبت کردن در مورد آثارش یک رابطه عاطفی بوجود آمد که در طول این سالها بسیار از آن بهره گرفتم. وی در مورد دیگر ابعاد شخصیت فرزامی عنوان کرد: او فردی بسیار سخاوتمند و بزرگمنش بود ، تنگ نظریهایی را که در دوران معاصر شاهد آن هستیم، نداشت. به هیچوجه رقابتهای سطح پایینی که الان می بینیم، در او نبود. همیشه با یک حالت طنز صحبت می کرد و گذراندن وقت با او خیلی شیرین و جذاب بود.

کلانتری در ادامه به فضای آن دوران اشاره کرد: دهه 30 و 40 در فضای شهر تهران هیجانات عجیب و غریبی به خصوص در حوزه های سیاسی و اجتماعی وجود داشت. کلیشه‌های خاصی حاکم بود. فرزامی اما اصلا این مطلقها را نداشت. حتی گاهی با طنز با این کلیشه‌ها مقابله می‌کرد. وی در مورد برخورد او با این کلیشه ها افزود: صمیمی‌ترین دوستانش کسانی بودند که تفکرات رادیکال داشتند اما رفتار او به گونه‌ای بود که اگر یک اشکال کوچک هم به کارش می‌گرفتیم، می‌پذیرفت و همین باعث می‌شد اگر ضعفی در آثار ما می دید با رغبت آن را قبول کنیم.

همچنین کامبیز آرامی، معمار و از دیگر دوستان فرزامی در ادامه مراسم گفت: همه ما حداقل یکی از آثار او را که سردر دانشگاه تهران است، می شناسیم. فرزامی در خانواده‌ای فرهنگی و اهل هنر متولد شد و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان البرز پی گرفت. او با نقاشی، عکاسی، روزنامه دیواری و به راه انداختن جنگ شعر به چهره شناخته شده‌ای در دبیرستان البرز بدل شد. وی در مورد تحصیلات فرزامی در دانشگاه توضیح داد: نوع نگاهی که ناشی از معماری و عکاسی بود، فرزامی را به یکی از بهترین دانشجویان دانشکده هنرهای زیبا تبدیل کرد. طرح پیشنهادی او برای سردر دانشگاه تهران در سال 1343 یعنی کمی بعد از فارغ التحصیلی‌اش انتخاب و در سال 1346 عملی شد.

آرامی در مورد این طرح گفت: نمایش مفهومی معماری قدیم با مصالح نوین از ویژگیهای این کار است که بدون پیرایه ساخته شد و همین نشانی از معماری نوین به حساب می آید.

این معمار به بخشهای دیگر زندگی فرزامی اشاره کرد: او در سال 1346 به همراه همسر و تعدادی از دوستانش "مهندسان مشاور" را تاسیس و تا سال 1366 به مدت 20 سال کار حرفه‌ای در آنجا انجام داد. از آثار او می‌توان به کاخ ولیعهد بحرین، غرفه فرانسه در نمایشگاه بین المللی تهران در سال 1969، غرفه ایران در نمایشگاه بازارهای ژاپن در سال 1970، مرکز رادیو و تلویزیون سنندج، مهاباد و کرمانشاه و...اشاره کرد. وی با بیان اینکه فرزامی از معماران نسل نوین بوده است، اظهار کرد: او پس از مهاجرت از ایران در سال 1370 در یک مسابقه معماری در آمریکا شرکت کرد و توانست رتبه نخست را از آن خود کند.

آرامی اما درباره وضعیت فعلی معماری گفت: متاسفانه در شرایط فعلی شاهد نزول کیفی معماری در سطحی گسترده هستیم. ارزان سازی یک هدف است اما به بهانه آن نباید کار را بدست نابلدها بسپاریم. باید سعی کنیم فرصتی که در بازسازی بم از دست رفت، باردیگر از بین نرود. قرار است روز 5 دی که مصادف با زلزله بم است و به عنوان روز ایمن سازی ثبت شده از تقویم پاک شود . متاسفم چون وجود این روز می تواند نسبت به نحوه ساخت و سازها هشداری باشد.

 

 

 

 

 

 

 

لینک به دیدگاه

40181_orig.jpg&mode=150

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

مسجد مرکزی سئول در سال 1976 در منطقه ایتائه وون در سئول آغاز به کار کرد.

خطبه های نماز جمعه مسجد مرکزی سئول به سه زبان انگلیسی، عربی و کره‌ای ایراد می‌شود و حدود 800 نمازگزار مسلمان جمعه‌ها در ساعت یک ظهر برای اقامه نماز ظهر جمعه در این مسجد حضور می‌یابند که قسمت اعظم آنها را عرب‌تبارها، هندی‌ها، پاکستانی‌ها و ترک‌تبارها تشکیل داده‌اند.

مسجد مرکزی به عنوان تنها مسجد سئول به یکی از جاذبه های گردشگری محسوب شده و بسیاری از کره‌ای‌ها در روزهای پایانی هفته به منظور حضور در سخنرانیهایی که درباره اسلام ایراد می‌شود در این مسجد حضور می‌یابند.

مسجد مرکزی سئول دربرگیرنده دفاتر اداری، کلاسهای درس، اتاق کنفرانس و سالن سخنرانی است. طبقه اول و دوم این مسجد دربرگیرنده اتاقهایی است که کارگران خارجی که نمی‌توانند در طول آخر هفته به مسجد بیایند در این محل اقامت داشته باشند.

ساختمان مدرسه اسلامی این مسجد که شاهزاده سلطان نام دارد از ساختمان اصلی مسجد جدا شده است. این مسجد با دو مناره خود خط افق زیبایی را در بخش جنوبی پایتخت کره جنوبی ایجاد کرده است.

کاشیکاری های آبی و سفید ورودی این مسجد که بسیار با ظرافت ساخته شده نمای ورودی را بسیار زیبا جلوه می دهد. این مسجد در محله هان نام دونگ ، یونگسان گو شهر سئول پایتخت کره جنوبی واقع شده است.

لینک به دیدگاه

عضو هیات مدیره‌ جامع مهندسان معمار ایران گفت: بهره‌گیری از الگوها و طرح‌های معماری یکسان برای اقلیم‌های گوناگون در سطح کشور توجیه علمی ندارد.

ایمان رییسی با بیان این مطلب اظهار کرد: متاسفانه به دلیل رویکردی که در دوره‌ی معماری مدرن با عنوان معماری سبک بین الملل مطرح شد، این تفکر به‌وجود آمد که پس از ساخت یک معماری ایده‌آل آن را در تمام جهان تکثیر کنند. وی افزود: این تفکر پس از تخریب‌های زیادی که ناشی از جنگ جهانی بود، مطرح شد و پاسخ‌گوی نیازهای آن زمان نیز بود.

رییسی خاطرنشان‌کرد: پس از ایجاد بحران انرژی در دهه 70 و گران شدن انرژی و به دنبال آن افزایش هزینه‌های گرم و سرد کردن ساختمان‌ها، بحث اقلیم و ویژگی‌های محیطی در معماری مطرح شد. وی با ابراز تاسف از وجود رویکرد معماری سبک بین الملل که سال‌ها است در ایران وجود دارد، گفت: مطمئنا به دلیل تفاوت ویژگی‌های اقلیمی، فرهنگی و اجتماعی که در نقاط مختلف کشور وجود دارد این طرح‌ با هدر رفت انرژی در ساختمان‌ها و نارضایتی مردم رو‌به‌رو خواهد شد.

رییسی عنوان‌کرد: در مقوله احداث بیمارستان‌ها در نقاط مختلف کشور الگوها و طرح‌های یکسانی اجرا شده است و تفاوتی در معماری این بیمارستان‌ها در اقلیم‌های سردسیری همانند همدان با استان گرمسیری مانند خوزستان وجود ندارد.

رییسی با اشاره به این‌که در معماری گذشته ما نیز استفاده از یک الگو در اقلیم‌های مختلف، سابقه نداشته است، گفت: هر اقلیم با توجه به شرایط خود نیازمند طراحی خاص است. برای احداث هر بنا باید به صورت اختصاصی کار طراحی معماری انجام شود. وی اظهارکرد: در معماری ساختمان‌ها نمی‌توان همه‌ ویژگی‌های فکری و فرهنگی مردم را به صورت یکسان دید.

عضو هیات مدیره جامع مهندسان معمار ایران گفت: توجه‌نکردن به استفاده از طرح‌های معماری متفاوت برای اقلیم‌های گوناگون، ویژگی‌های روحی و روانی مردمی که در آن مناطق زندگی می‌کنند را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ به این دلیل که به مسایل فکری و فرهنگی آن شخص توجه نشده است.

 

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

روابط عمومی معاونت هنری گزارش داد: استقبال گرم هنردوستان خارجی، پ‍ژوهشگران و هنرمندان دردوازدهمین نمایشگاه بین المللی معماری ونیز با موضوع "هنر باغ ایرانی" روزهای اوج خود را سپری می‌کند.

براساس این گزارش:«این نمایشگاه که با موضوع «طراحی باغ‌های ایرانی و فضای محتوایی و ماورایی» برگزار شده است به شدت مورد استقبال هنرمندان و دوستداران خارجی هنر "معماری ایرانی" و شاخص‌ها و مضامین دیداری و ماورایی آن قرار گرفته است.

این نمایشگاه که از 4 شهریور ماه و در شهر ونیز کشور ایتالیا برگزار شده است در روزهای گذشته پذیرای هنرمندان بزرگی چون "پروفسور زیبولی" هنرمند سرشناس ایتالیایی، جمعی از نمایندگان پیشین مجلس ایتالیا، بسیاری از تجار و بازرگانان ایتالیایی، دانشجویان و هنرمندان جوان خارجی قرار گرفته است.»

در ادامه‌ی این گزارش آمده است:«در این نمایشگاه حضور چشمگیر دانشجویان و مخاطبان رشته‌های مختلف هنری و برگزاری نشست‌های متعددی با موضوعات "تاثیرپذیری معماری باغ‌های ایتالیایی و ایرانی از یکدیگر" برگزار شده است.

بررسی نظام هندسی باغ ایرانی، نظام آبیاری"، نظام معماری، نظام منظری، اضلاع حصاری، عصاره و تبلور اندیشه ایرانی در مواجهه با فضای زیست خود، توجه به زیرساخت هندسی در ترکیب بندی باغ های ایرانی، توجه به پشتوانه‌های تاریخی و اعتقادی در ساخت باغ‌های ایرانی، توجه به سایه‌گستری درختان در باغ ایرانی و... از جمله مضامین پیدا و پنهان معماری باغ های ایرانی است که در دوازدهمین نمایشگاه بین المللی معماری ونیز مورد بررسی قرار گرفته است.»

بنابراین گزارش، این نخستین حضور بین المللی ایران با موضوع معماری و باغ‌های ایرانی در یک رویداد جهانی است. دوازدهمین دو سالانه جهانی معماری ونیز از 4 شهریور تا 29 آبانماه در کشور ایتالیا برگزار می‌شود.

 

 

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

رئیس کانون کاردان‌های فنی آذربایجان غربی گفت: نظام مهندسی آذربایجان غربی با حضور کاردان‌های فنی ساختمان در این استان مخالفت می‌کند.

سیدعباس ذاکری با اشاره به عوامل موثر در ایجاد ناهنجاری‌های موجود در نظام مهندسی استان آذربایجان غربی برای کاردان‌های فنی استان، اظهار داشت: قانون نظام مهندسی در سال 74 توسط مجلس به تصویب رسیده است و برای اجرای این قانون و در آیین‌نامه اجرایی آن در مجلس، شش ماه به دولت فرصت داده شده است. وی تصریح کرد: دولت نیز آیین‌نامه مربوطه را در 9 ماه تدوین کرد ولی آیین‌نامه تشکیلات حرفه‌ای کاردان‌ها بعد از پنج سال تاخیر اجرایی شد که جایگاه کاردان‌ها در این زمینه در نظر گرفته نشده‌ بود.

این مقام مسئول افزود: با توجه به اینکه اقدامات کاردان‌ها در نحوه اجرای ساختمان موثر است، در نیمه دوم سال 76 وزارت مسکن متوجه نقص در ساخت و ساز بر اثر عدم به کارگیری کاردان‌ها در طول اجرای ساختمان‌ها شد و موجباتی فراهم کرد تا کاردان‌ها با پروانه موقت به فعالیت مشغول شوند.

ذاکری خاطرنشان کرد: در ماده چهار قانون آمده با کسب نظر وزارت کشور، وزارت مسکن در هر جا که اقدام به ساخت‌وساز کند باید از کاردان‌های فنی نیز بهره گیرد که لازمه این امر داشتن پروانه اشتغال به کار است. وی اعلام کرد: با توجه به اینکه در آن زمان اکثر ساخت‌وسازها به دست کاردان‌ها انجام می‌گرفت و در حال حاضر نیز در وزارتخانه نیز دفاتر فنی توسط کاردان‌های فنی اداره می‌شود یعنی کاردان‌ها هم در ساخت‌وساز شهری و هم در پروژه‌های دولتی حضور دارند.

این مقام مسئول گفت: وقتی قانون نظام مهندسی ابلاغ شد کاردان‌ها مورد بی مهری قرار گرفتند و از سال 74 تا 76 در ساخت‌وساز شهری کنار گذاشته شدند چرا که مهندسان نظام مهندسی احساس می‌کردند شریکی برای درآمد آنها پیدا شده است.

ذاکری گفت: ساختمان برای ساخت‌وساز نیاز به مجری و کارگران فنی نیاز دارد و با حضور کاردان‌های فنی ساختمان است که می‌توان ساختمان‌ها را با استانداردهای لازم احداث کرد. وی اظهار داشت: مهم‌ترین عامل در استاندارد ساختمان مجری ساختمان است که استفاده از مجری ساختمان در احداث‌ها جای بحث دارد.

 

 

 

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

بر اساس قانون نظام مهندسی و کنترل اجرای ساختمان وزارت مسکن و شهرسازی مکلف گردیده است که در کنار سازمان نظام مهندسی ساختمان، تشکیلات دیگری به نام کانون کاردان های فنی ساختمان را تشکیل داده...

در کشورمان یک اتفاق نادر و جالب رخ می دهد و آن هم این که کاردان های فنی ساختمان علی رغم داشتن پروانه صلاحیت و اشتغال به کار قانونی، فاقد امضا برای کار هستند از سوی دیگر بارها و بارها گفته می‌شود که به دلیل رعایت نکردن اصول حرفه ای در کشورمان عمر ساختمان ها کوتاه است، این در حالی است که تکنسین های کشور بیکارند و به شغل های کاذب روی می آورند که جای بسی تاسف است. برای روشن تر شدن این موضوع با مهدی موذن رییس کانون کاردانهای فنی ساختمان استان که 31 سال است با مدرک کاردانی در بخش های مهم دولتی فعالیت داشته است، گفتگویی داشتیم . وی با شور و شوق، افسوس و‌آه در بخش هایی از مصاحبه با تاسف، پاسخگوی سوالات ما بود. مطالعه این مصاحبه خواندنی را به شما توصیه می کنم. 40364_orig.jpg

ابتدا از تاریخچه و نحوه شکل گیری کانون کاردانی ساختمان استان تهران بگویید.

بر اساس قانون نظام مهندسی و کنترل اجرای ساختمان که مصوب سال 74 مجلس شورای اسلامی است، بر اساس ماده 28 این قانون وزارت مسکن و شهرسازی مکلف گردیده است که در کنار سازمان نظام مهندسی ساختمان، تشکیلات دیگری به نام کانون کاردان های فنی ساختمان را تشکیل داده، آیین نامه را تهیه و به تصویب دولت برساند. متاسفانه تهیه این آیین نامه اجرایی 6 سال طول کشید. در سال 1379 این‌ آیین نامه بعد از 6 سال تهیه و به تصویب هیئت دولت رسید و بلافاصله بعد از آن تصویب مقدمات برگزاری انتخابات در 30 استان کشور زیر نظر وزارت مسکن فراهم شد و در سال 80 اولین انتخابات هیات مدیره انجام و از اول سال 81 اولین دوره هیات مدیره کارش را شروع کرد. مدت فعالیت هر دوره هیات مدیره هم سه سال است چهارمین دوره انتخابات هیات مدیره کانون های کاردانی فنی ساختمان استان ها در پاییز سال 89 برگزار خواهد شد. اما نکته ای که در سخنانم به آن اشاره کردم این بود که ما با 6 سال تاخیر نسبت به قانون، کارمان را شروع کردیم . در حالی که سازمان نظام مهندسی ساختمان بلافاصله بعد از تصویب قانون، آیین نامه اجرایی اش تهیه و شکل گرفت. متاسفانه این فاصله خیلی خوب و مبارک نبود. یکی از دلایلم هم این است که اگر دو مجموعه با هم کارشان را شروع می کردند، نوعی همکاری در کار و عمل اتفاق می افتاد اما در این فاصله مسیر دوستان ما در نظام مهندسی ادامه داشت که از قضا در همان 6 سال آیین نامه های اجرایی برای کانون کاردان های فنی نوشته می شد. اما بدون تشکیلات دوم ، یعنی تشکیلات اول این قانون منفرداً با حضور مسوولان ذیربط نوشته می شد و تشکیلات دوم در آن بسیار کم رنگ دیده شده بود .که بسیاری از مشکلات کانون از همین جا شروع می شود . به عبارت دیگر روزی که ما آمدیم تمام جزئیات کار نوشته شده بود و ما مجبور بودیم مسیری که ممکن بود خوب یا بد باشد.

چه لزومی داشته و دارد که در کنار سازمان نظام مهندسی ، کانون کاردان های فنی ساختمان تشکیل شود ؟

عوامل نیروی انسانی که در صنعت ساخت و ساز کشور ما فعالیت می کنند به چند گروه تقسیم می شوند. یک گروه را باید علمی بدانیم. این گروه علمی یاور مهندسین در کاردان های فنی خلاصه شده است. به عبارت دیگر کسانی که دانشگاه دیده اند گروههای بعدی تجربی عمل می کنند که معماران تجربی و استاد کاران ساختمانی بعد از این گروه علمی قرار می گیرند .برای این گروه تشکیلات خاصی نداریم الا معماران تجربی که چهار سال است در کانون دارند تعیین صلاحیت می شوند . در خصوص این گروه یعنی معماران تجربی بحث بسیار مفصلی را در آینده خواهیم داشت. به گروه های علمی بر می گردیم قانون گذار می توانست دو کار بکند یا مجموعه این عوامل را در یک ساختار قرار دهد و نقش هر یک را تعریف و تبیین کند که این کار را انجام نداده است. بلکه در دو مجموعه سازمان و کانون دیده است . ماهیت کار این دو گروه از هم جدا نیست. هر چند ممکن است به لحاظ بخش های علمی کار با هم تفاوت داشته باشند. زیرا قرار است ساختمانی ساخته شود از این رو خوب بود که این دو در یک سازمان گنجانده شوند که نشدند و امروز جدا از هم هستند. در هر صورت مجموعه ای که مهندس اطلاق می شوند عضو سازمان نظام مهندسی و مجموعه ای که فوق دیپلم هستند تا زمانی که مدرک لیسانس نگرفتند عضو این کانون هستند . اما اهداف این دو اصلاً جدا نیست زیرا هدف احداث ساختمان با شرایط فنی ساختمان های دولتی یا ما ساختمان خصوصی را بسازیم. اصلاً اینگونه نیست و هر دو گروه علمی در کنار هم کار می کنند . پس تفکیکی به لحاظ نقشه راه و هدف وجود ندارد اما به لحاظ علمی تفکیک وجود دارد .

آیا اعضای کانون می توانند عضو سازمان نظام مهندسی هم باشند و از کجا پروانه اشتغال به کار می گیرند ؟

در واقع شرایط عضویت در کانون مشابه عضویت در سازمان نظام مهندسی است. با این تفاوت که در سازمان با درجه لیسانس و بالاتر و در کانون با درجه فوق دیپلم در هفت رشته اصلی ساختمان شامل عمران، معماری ،ترافیک ،نقشه برداری، برق، مکانیک، و شهرسازی امکان عضویت وجود دارد. در دسته بندی ها هیچ تفاوتی وجود ندارد و فقط گرید تخصصی متفاوت است. دانشجوی کاردانی حتی اگر مدرک مهندسی هم گرفته باشد تا زمانی که عضو سازمان نظام مهندسی استان نشود ، عضو کانون باقی خواهد ماند ولی اگر رفت و عضو سازمان شد از این کانون منفصل می شود . در برخی مواقع افرادی را داریم که تمایل دارند عضو کانون هم باشند که این هم گسترده است و منعی نداریم اما در این صورت پروانه اشتغال مهندسی خواهد گرفت و پروانه ای که از کانون اخذ نموده ملغی خواهد شد از نظر آماری باید بگویم که در کشور بیش از صدهزار نفر کانون کاردان فنی داریم در حال حاضر شاید در کل کشور 40000 نفر آنها جذب 30 کانون کشور شده باشند که سهمیه استان تهران حدود 50000 نفر است. نیروهای تحصیل کرده کشور شاید به شکل بی تناسبی در تهران استقرار یافته اند که در همه رشته ها اینگونه است در سازمان نظام مهندسی هم نصف جمعیت مهندسی کشور عضو این سازمان هستند .

کاردانهای فنی حق امضاء هم دارند ؟

وارد بحث بسیار ظریفی شدید که بخش زیادی از مشکلات کاردانهای کشور و درددل آنهاست در واقع حوزه مشکلات و دغدغه کاردانهاست که اگر دغدغه مسئولین هم بشود مشکلات صنعت ساختمان حل می شود . دغدغه ما آن است که عضو کانون اگر چه صلاحیت داشته و حق امضا هم دارد اما نمی تواند کار کند نمی تواند فعالیت کند چون این دغدغه هنوز تبدیل به دغدغه مسئولین ذیربط نشده است به همین دلیل سرجایش است ما اعتقاد داریم کاردانهای فنی ساختمان حلقه مفقوده زنجیر ساخت و ساز کشور هستند اگر در یک زنجیره ای یک حلقه را نداشته باشیم اصلا آن حلقه و زنجیره کارکرد خود را از دست می دهد امروز این حلقه مفقوده در صنعت ساخت وساز کشور وجود دارد و به همین دلیل در همه ابعاد ساختمان و تاسیسات مشکل داریم و ساختمانهایی که می سازیم به زعم صریح مسئولین و متخصصین ساختمانی حداکثر 25 تا 30 سال بعد باید خراب شود یعنی آنها را از زمان ساخت در لیست ساختمانهای فرسوده قرار دهیم در سه چهارسال اخیر اگرچه اتفاق افتاده که تصور می شود طول عمر ساختمان در ایران در حال افزایش است در حالی که ساختمانهایی که در کشورمان ساخته می شود مثل سالهای دور و نزدیک بدون استقرار سرپرست کارگاه فنی احداث می شود در پرو‍ژه های عمرانی کشور یک روز پروژه بدون ناظر مقیم حق ندارد ادامه یابد پس چرا در حوزه ساخت و ساز شهری فکر می کنیم نباید ناظر مقیم داشته باشیم؟ جان انسانها در ساختمانی که زندگی می کنند دارای اهمیت بیشتری است یا در یک ساختمان اداری که طبق قانون در روز فقط 8 ساعت باید در آن باشند ؟ چرا در ساختمانهای اداری باید ناظر مقیم باشد اما در ساختمان سازی نه ؟ چه کسی بتن ریزی ساختمان را کنترل می کند؟ در کشور ما آنقدر وجدان فنی تبلور یافته است که پیمان کار خودش وقتی دید بتن ساختمان در حد استاندارد نیست آن را دور بریزد و استفاده نکند آیا چنین چیزی سراغ دارید؟ همه ساختمان هایی که می سازید سرمایه ملی کشور است دوام سرمایه گذاری و هزینه کردن سرمایه ملی چقدر ارزش دارد؟ همان قدر ارزش دارد که ما باید سازمان دهی نیروهای دست اندر کار ساخت و ساز را درست انجام دهیم اینجا سلیقه نیست اینجا آقایی که مسئول است، خوشش نمی آید کاردان فنی سرکار باشد در حالی که مصلحت کشور ایجاب می کند تا نیروهای تخصصی در کنار هم قرار بگیرد این دغدغه اصلی ماست اما با وجود اینکه کاردان فنی عضو کانون با همان سختی و گذر از همان مسیری که مهندس سازمان نظام پروانه می گیرد اما بعد از تحمل این همه مشکلات وقتی که پروانه اشتغال بکار را گرفت باید آن را روی طاقچه بگذارد تا خاک بخورد متاسفانه در گردش کار تعریف شده پروانه اشتغال بکار کاردان دان فنی فاقد ارزش و اعتبار در کشور است متاسفم بگویم که در حال حاضر یک سند رسمی که از طرف دولت صادر شده و از طرف وزیر مسکن شهرسازی زیر آن امضا می شود در کشور فاقد اعتبار است مگر می شود که برای مثال کد گواهی رانندگی در کشور صادر شود، بعد آن را مجری قانون آن را فاقد اعتبار بداند. قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی مسیر کار را برای تمام نیروهای با صلاحیت در حوزه صلاحیت کاریشان بازگذاشته است اما در کشور ما برخی فعالیت کاردانهای فنی ساختمان را منع می کنند دلیلش نگرش بخشی، نگرش جزیره ای، نگرش صنفی و غیرحرفه ای است.

آیا قانون در جایی گفته است که عضو کانون وقتی پروانه صلاحیت گرفته حق امضا دارد یا خیر ؟

بله به طور قطع و یقین چنین چیزی در قانون تصریح شده است ماده 4 قانون نظام مهندسی می گوید: اشتغال اشخاص حقیقی و حقوقی که صلاحیت حرفه ای دارند در بخش ساختمان و شهرسازی مجاز است. برای اعضای سازمان نظام مهندسی و کانون کاردانهای فنی هم این امر منوط به دریافت پروانه صلاحیت و اشتغال شده است. وقتی احراز صلاحیت شد تا زمانی که تخلفی صورت نگیرد، اعتبار دارد و قانونی است با این قانون کاردانهای فنی ساختمان حق امضا و کار دارند.

متضاد همین قانون وجود دارد که مانع از فعالیت کاردان های فنی می شود ؟

ما همه چیزمان متاثر از قانون است. آیین نامه اجرایی برای کاردان های فنی در همان 6 سالی که کانون وجود نداشت تدوین شد‌ آنها به جای کانون برایش آیین نامه اجرایی نوشتند. وزارت مسکن و شهرسازی یک تخلف دارد . بعد از قانون مصوب سال 74 هیچ قانونی برای ساختار مهندسی ساختمان نداریم. ماده 28 قانون تاسیس نظام مهندسی کشور، وزارت مسکن و شهرسازی را مکلف کرده تا‌ آیین نامه تشکیل کانون و نظام مهندسی را ظرف 6 ماه تدوین کند. اما متعلقات صنفی مهندسی باعث شده تا آنها زودتر آیین نامه اجرایی سازمان نظام مهندسی را تدوین کنند . عیبی ندارد کارشان بوده و زودتر انجام دادند اما به معنای زیر پا گذاشتن حقوق دیگران نباید باشد. موضوع زمانی جالب تر می شود که حتی می گویند در یک شهر اگر مهندسی عمران و ساختمان نبود از هر هفت گروه اگر مهندس بود برای ساخت و ساز استفاده شود. در غیر اینصورت از کاردان فنی ساختمان دارای صلاحیت استفاده گردد. آن وقت می خواهیم با این قانون در کشور ساختمانی داشته باشیم که 100 سال عمر کند. چگونه ممکن است که یک تزریقات چی برود و قلب بیماری را جراحی کند و آن وقت آن بیمار سالم بماند. مگر می شود ساختمان را غیر تخصصی و بدون حضور کاردان فنی ساخت و عمر ساختمان ها هم طولانی باشد. ماده 12 آیین نامه اجرایی قانون نظام مهندسی است که بر این موضوع تصریح دارد و می گوید در محل هایی که مهندس عمران و معمار به اندازه کافی نباشد، طبق نظر وزارت مسکن و شهرسازی حسب مورد از خدمات مهندس مرتبط با رشته های دیگر استفاده کنند و اگر اینها نبودند از کاردان فنی کانون استان استفاده شود. ما دلمان باید برای این کشور بسوزد. نباید از کنار بیت المال به راحتی گذشت . اما همین قانون گذار با تصویب قانونی که خواندید دست وزارت مسکن و شهرسازی را برای استفاده از کاردان فنی بسته است. نه، قانون گذار درست عمل کرده است. قانون گذار نگفت که برو و بعد از 6 سال آیین نامه کانون را بدون حضور کاردانهای فنی بنویس . قانون گذار در قانون نگفت که کاردان ها صلاحیت پروانه فعالیت بگیرند بعدش ببینیم چه می شود. اصلاً چنین چیزی نیست. وزارت مسکن و شهرسازی است که اولاًٌ 6 سال بعد آیین نامه را نوشت . دوم خیلی ضعیف بود. سوم اینکه در آن فاصله آمد یک آیین نامه دیگری به نامه آیین نامه اجرایی قانون نوشت و در‌ آنجا تبصره دو ماده 12 قانون نظام مهندسی ساختمان را نوشت و در آن جا آب پاک روی دست شهردار، جامعه و تمام کاردان ها ریخت و مانع از فعالیت کاردان شد.

قانون نگفته کاردان فنی ساختمان برود مسافر کشی کند بعد مهندسین غیر مرتبط در بخش ساختمان فعالیت کنند بلکه دست کاردان پیش از تولد قانونی اش توسط وزارت مسکن و شهرسازی بسته شد . حالا کانون کاردانهای فنی ساختمان تاسیس شود چه فایده ای دارد.

شما در کانون کاردانهای فنی ساختمان به متقاضیان و اعضا چه می دهید؟

ما فقط وعده و وعید می دهیم نمی توانیم آنها را مایوس کنیم . کاردان های فنی ساختمان افرادی متعهد، ماخوذ به حیا و مقید به اصول کشور هستند.

این موضوع باعث سرخوردگی تحصیل کرده های فنی فوق دیپلم هم شده است؟

این افراد دو راه بیشتر ندارند یا سر خورده شوند و از صنف بیرون بروند. جالب است بگویم من ساندویچ فروش کم سراغ ندارنم که حتی مدرک فوق دیپلم هم دارند صنوف پایین تر از این هم وجود دارند که با داشتن مدرک کاردانی فنی ساختمان به کارهای مشغولند که من شرم دارم بگویم. واقعاً فاجعه است که کشور ما با زحمت زیاد و هزینه فراوان دانشجو تربیت می کند بعد این افراد به دلیل سرخوردگی ها به شغلهایی بی ارتباط و بعضاً سطح پایین روی بیاورند. مسئولان باید برای این درد راه حل تعیین کنند وگرنه خودشان ضرر می کنند همانطور که عرض کردم در حال حاضر دو اتفاق دارد رخ می دهد، کسانی که در این کانون سرخورده شده اند به شدت به دنبال فرار از مقطع هستند و به هر طریقی تلاش می کنند تا مدرک مهندسی بگیرند. در حالی که چنین کسی عاشق مدرک مهندسی نیست بلکه ناگزیر است تا به این مدرک دست پیدا کند تا خرج زندگی اش را بدهد . این حسن نیست . ساختمان را مهندس نمی سازد، ساختمان وابسته به وجود کاردان فنی ساختمان است . اما حالت دوم آن است که در مقطع کاردانی بماند و با زجر به زندگی خود و خانواده اش ادامه دهد .

کاردانها در ساخت و ساز به طور عملی چه نقشی دارند ؟

یک تفاوت مهمی که اکثر کارشناسان و مسولان هم قبول دارند آن است که کسی که فوق دیپلم ساختمان دارد در واحد های تحصیلی اش در دوران آموزش مسائلی عنوان می شود که طی این دو سال و وقتی دوره به پایان می رسد نسبت به مسائل اجرایی و عملی ساختمان به اشراف خیلی بیشتری دست می یابد . از قدیم تکنسین به عنوان آچار فرانسه ساختمان است . به عبارت دیگر کاردان تربیت می شود تا ساختمان را به لحاظ اجرا به طور کامل بشناسد مسئله دیگر اینکه به طور ذاتی کاردان فنی با حضور در ساختمانها درس را شروع می کند. در واقع کاردان فنی ساختمان در کارگاه ساختمان متولد می شود و هر پروژه ای که تکنسین فنی ساختمان در آن فعالیت می کند، خیال مهندسان ساختمان راحت است . مشکل ساخت و ساز کشور هم همین افراد هستند تا برای سرمایه ملی و ساختمانی دل بسوزانند. در کشور ما مهندس بیشتر از کاردان وجود دارد اما چرا ساختمان سازی کشور معیوب است؟ پس مشخص می شود که با حضور کاردانها در کنار مهندسین است که چرخه ساخت و ساز کشور تکمیل می شود. البته ما برای مهندسین احترام زیادی قائل هستیم و باین این موضوع منافاتی با تلاش بی وقفه مهندسان در ساختمان سازی و شهرسازی کشور ندارد. دغدغه اصلی ما مخدوش شدن نقش هاست که این مسئله هم اگر قرار بود درست شود تاکنون درست می شد .درست هم نخواهد شد . الا این که کاردانهای فنی ساختمان را در کل کشور جدی بگیرند .

نقش کاردانها ی فنی ساختمان در مسکن مهر را چگونه ارزیابی می کنید ؟

به طور کلی باید بگویم به لحاظ جدیتی که کانون کاردانهای فنی در تمام مباحث ساختمان دارد و هر جا که لازم بود اعلام حضور بکند سال 86 که فرضیه مسکن مهر مطرح شد ما کانون کاردانهای فنی ساختمان هم اعلام حضور کردیم و اعتقاد داریم که اگر این طرح به درستی به نتیجه برسد اثر به سزایی در تامین مسکن اقشار ضعیف و متوسط خواهد داشت. مسکن مهر با هیجان زیادی شروع شد ولی در سالهای اول کار خاصی انجام نشد سال اول نقش وزارت تعاون پررنگ بود اما از زمانی که مهندس نیکزاد به تمامی استانها سفر کرد. مسکن مهر جان تازه ای گرفت و شتاب قابل قبولی یافت. تامین زمین هم نقش بسیار مهمی بود که انجام شد . اما درست نیست که یک سال دست روی دست گذاشت و فقظ نگاه کرد که چه اتفاقی می افتد طبیعی است که وقتی زمین واگذار شد باید کار ساخت و ساز در دولت نهم شتاب می گرفت ، اما دغدغه ای که وجود دارد چگونه ساخته شدن آن است . باید حواسمان جمع شود. در سال به طور میانگین 700 هزار واحد ساخته می شود به عبارت دیگر در حال حاضر روزی 2000 واحد ساخته می شود. این که چه زمانی کانون کاردانهای فنی ساختمان وارد ساخت و ساز مسکن مهر شوند ، بسیار مهم است . به عبارت دیگر اگر قرار است اگر از کاردان فنی ساختمان برای ساخت و ساز اصولی در مسکن مهر استفاده شود، باید هر چه سریعتر تصمیم گرفته شود. بدون تردید معنی پیشرفت مسکن مهر با ورود کاردانهای فنی هم به مجموعه های ساخت و ساز و هم در اجرا روند صعودی بسیار مناسبی خواهد داشت .

منبع: نشریه پیام ساختمان و تاسیسات

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

نخستین باغ موزه‌ی هنر ایرانی در باغ امیر احمدی میدان تجریش با رونمایی ماکت هایی از آثار باستانی و مجسمه‌های چوبی و فلزی معاصر راه‌اندازی شد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

باغ موزه هنرهای ایرانی در حالی گشایش یافت که جمشید مرادیان و برادران شریف – کامبیز و کامران – در حال خلق تنه‌ای از سه درخت راش در حضور شهردار تهران، مدرسان و هنرمندان ایرانی و خارجی بودند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

در این باغ ۱۱ ماکت از آثار معماری قدیمی ایران چون سی‌وسه پل، چهل ستون، هشت بهشت اصفهان، شمس‌العماره تهران، قره کلیسای آذربایجان غربی، کاروان‌سرای مهیار، باغ فین کاشان، شوش دانیال، گنبد کاووس گرگان، نقش رستم مرودشت و برج آزادی و میلاد به‌همراه سه مجسمه‌ی برگزیده‌ در نخستین سمپوزیوم بین‌المللی مجسمه‌سازی تهران عرضه شده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

مراسم گشایش این باغ موزه با سخنان بهروز دارش – هنرمند نوگرای مجسمه‌ساز – آغاز شد. او عملکرد شهرداری تهران را در دو ساله اخیر مثبت ارزیابی کرد و گفت: هنرمندان از فعالیت‌هایی که شهرداری در این مدت انجام داده است حمایت می‌کنند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

دارش اضافه کرد: باغ موزه هنرهای معاصر با معماری سنتی خود و آثار مدرنی که در اختیار دارد، مخاطب را در فضای متفاوت قرار می‌دهد که پتانسیل بالایی را ایجاد می‌کنند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

این هنرمند مجسمه‌ساز، سپس از تاثیر آثار حجمی بر عقلانیت شهروندان سخن گفت و تصریح کرد: ما در جامعه‌ی بصری زنگی می‌کنیم که تصویر عقلانیت انسان‌ها را می‌سازد و علایم و نشانه‌ها به‌طور مستقیم بصریت شهروندان را نشانه می‌روند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

وی همچنین از شهردار تهران خواست تا برای مجسمه‌سازانی که مکانی را برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی ندارند، حتا نه به‌صورت رایگان، اختصاص دهد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

محمدمهدی عسگرپور – معاونت هنری سازمان فرهنگی هنری شهرداری – نیز راه‌اندازی باغ موزه را فرصتی بسیار استثنایی برای افزایش هنرهای تجسمی تهران و ایران دانست.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

وی درباره‌ی تاریخچه ماکت‌های نصب‌شده در این باغ موزه عنوان کرد، ماکت‌ها در دهه ۴۰ شمسی توسط دولت ایران سفارش داده شده و تا این مدت در انبار نگهداری می‌شده و کسی از وجود آنها اطلاعی نداشته است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

او مدت زمان شناسایی، ترمیم و چینش آنها شش ماه عنوان کرد که به مدت ۴۵ روز نصب آنها به‌طول انجامیده است.

پس از سخنان وی شهردار تهران سخنرانی کرد و از کسانی که باغ موزه را آماده کرده‌اند تا مردم تهران از آن به‌طور مناسب و مفید استفاده کنند سپاس‌گذاری کرد و سالروز آزادسازی خرمشهر را تبریک گفت.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

وی همچنین توجه جدی به‌موزه تعلیم و تربیت و فرهنگ را از فعالیت‌های اصلی شهرداری خواند و اظهار امیدواری کرد تا با کمک نخبگان و اندیشمندان کشور به مسائل ترتبیتی و بالابردن سطح آگاهی شهروندان غافل نشویم.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

وی سپس نگارخانه‌ی پردیس را که در آن نقاشی‌هایی از چند هنرمند معاصر به‌نمایش گذاشته شده بود، افتتاح کرد.

این آثار مدرن بدون شناسنامه ارایه ‌شده بودند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

باغ یادشده در مساحتی حدود یک‌هکتار، به همسر امیر احمدی – نخستین سپهسالار ایرانی در دوره‌ی پهلوی اول – تعلق داشته که پس از انقلاب اسلامی در اختیار خانه‌ی سینما قرار گرفته بود.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

گفته می‌شود ماکت بناهای معماری ماندگار و شناخته‌شده‌ی ایران که در این باغ به‌نمایش درآمده، در زمان رژیم گذشته توسط مجسمه‌سازان ایتالیایی ساخته شده است.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 3 هفته بعد...

ایران روز معمار را جهانی می‌کند

 

گمان نمی‌کنم مهندس قهاری به پیشنهاد مصاحبه هیچ خبرنگاری جواب رد داده باشد!

 

او از جمله کسانی است که قدرت رسانه را خوب می شناسد و تا به حال هم به عنوان رئیس انجمن مفاخر معماری ایران خیلی خوب توانسته به کمک رسانه ها این انجمن را به اهدافش نزذیک کند.

نشان به آن نشان که پنج سال است سوم اردیبهشت به عنوان روز معمار جشن گرفته می شود و معماران و دانشجویان معماری این روز را به هم تبریک می گویند در حالی که سال گذشته نامگذاری روزی به نام معمار به تصویب رسید.

انجمن مفاخر معماری ایران به عنوان یک NGO یا انجمن مردم نهاد، تا کنون پیشنهادهای زیادی برای ارتقای شناخت جامعه امروز، از معمار و معماری ارائه کرده است و تا کنون هم کم و بیش در به ثمر رساندن پیشنهادهایش موفق بوده است.

اگر باز هم اهداف انجمن به بار بنشیند، شاید خیلی زود سوم اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ بهایی، به عنوان روز ملی و روز جهانی معمار شناخته شود.

این روز می‌تواند بهترین بهانه باشد برای نشستن پای صحبت معماری که ریاست انجمن مفاخر معماری ایران را بر عهده دارد و سالهاست در عرصه مدیریت مراکز و نهادهای مختلف مرتبط با معماری فعالیت می کند.

*****

  • جناب مهندس قهاری اصلا چطور شد که انجمن مفاخر روزی را به نام معمار پیشنهاد کرد؟

زمانی که ما این پیشنهاد را دادیم صحبت از هویت بخشی به شهرها و بنا ها مطرح شده بود و حتی مقام معظم رهبری هم حساسیتشان را در این باره اعلام کرده و به وزیر مسکن وقت فرموده بودند که مسئله هویت بخشی به شهرها را پیگیری کنند.

شاید انجمن مفاخر معماری ایران تنها نهادی بود که این حساسیت و این مسئله را به این ترتیب دید که اگر به حرفه معماری که سالها مغفول مانده بود و کمتر مورد توجه قرار می گرفت، توجه نشود، هویت بخشی به شهرها هم میسر نخواهد شد. چون دیگر این کار متولی نخواهد داشت.

درست مثل اینکه از یک بیمارستان مجهز توقع درمان بیماران را داشته باشید اما در این بیمارستان پزشکی وجود نداشته باشد! مسکن و ساختمان به عنوان یک کالای سرمایه ای برای خیلی ها جذاب است و خیلی ها وارد این عرصه می شوند بدون آنکه دانش لازم و کافی را درباره آن داشته باشند.

همین دیروز قصاب محله ما می گفت از کارش خسته شده و قصد دارد برود سراغ بساز و بفروشی! شاید در زمانی نه چندان دور دلاک حمام، دندان هم می کشید اما حالا در عصری زندگی می کنیم که هر حرفه ای نیازمند تخصص است و کسی که وارد حرفه ساخت و ساز هم می شود باید که تخصص آن را داشته باشد.

همین دیدگاه باعث شد پیشنهادمان را در قالب نامه ارائه کردیم تا اجازه بگیریم برای حفظ معماری چندین هزار ساله این مرز و بوم با ثبت نام معمار در تقویم کشورمان توجه ها را به این حرفه معطوف کنیم. نقل قول می کنم از مهندس بهشتی که می گویند ایران اولین کشوری بوده که معماری داشته و معماریش مطرح و ماندگار شده است. وقتی قرار باشد ایران را معرفی کنیم از بناها و از معماری آن سخن می گوییم پس چرا از معماران این سرزمین نگوئیم؟

  • تا جایی که من می دانم سالهاست که انجمن ثبت روزی به نام معمار در تقویم کشورمان را پیشنهاد کرده است. از زمان ارائه این پیشنهاد تا امروز که تصویب شده، چه اتفاقاتی رخ داده و چرا اینقدر طول کشیده است؟

سال 1381 بود که جرقه آن زده شد و بعدها نامه ای به رئیس جمهور وقت نوشتیم و نامگذاری این روز را پیشنهاد کردیم. خوشبختانه آن زمان با دستور آقای خاتمی این مسئله به شورایعالی انقلاب فرهنگی که ریاست آن هم بر عهده ریاست جمهور است، ارجاع شد.

اما از آنجا که سالهای سال معماری جز یکی از رشته های ساختمان محسوب شده، وزیر مسکن و شهرسازی وقت که پیگیری مسئله به او واگذار شده بود به خاطر وجود روزی به نام روز مهندسی در تقویم با این مسئله مخالفت کرد.

اما از آنجا که نمی شود نظام پرستاری را با نظام مهندسی یکی دانست یا مهندسی معدن را با مهندسی کشاورزی، انجمن اصرار داشت تفاوت های بین مهندسی ساختمان را با مهندسی معماری روشن کند و معماری را از حاشیه مشاغل مربط به ساختمان بیرون بکشد.

با تغییراتی که ایجاد شد دوباره پیگیری کردیم و خوشبختانه مهندس سعیدی کیا وزیر بعدی با این پیشنهاد موافقت کرد و در اولین جلسه شورای عمومی در سال گذشته تصویب شد که روز معمار وارد تقویم شود. البته هنوز در مورد این که چه روزی به نام روز معمار نامگذاری شود تصمیمی گرفته نشده است.

  • چرا از میان این همه گزینه روز بزرگداشت شیخ بهایی را انتخاب کردید؟ ما شیخ بهایی را بیشتر به عنوان شاعر و ادیب و فیلسوف می شناسیم تا معمار؟!

اعضای انجمن مفاخر برای نامگذاری روز معمار روزهای مختلفی را مد نظر قرار دادند. روزهایی مثل بزرگداشت قوام شیرازی یا مثلا روز تولد طراح تخت جمشید یا مواردی از این دست. اما در نهایت همه اعضا به این نتیجه رسیدیم که روز سوم اردیبهشت که روز بزرگداشت شیخ بهایی نامگذاری شده، روز معمار باشد.

چون قصد نداشتیم تقویم را شلوغ کنیم و تنها روزی که از قبل در تقویم کشورمان به نام یکی از معماران و ریاضیدانان بزرگ ایران نامگذاری شده بود همین سوم اردیبهشت روز بزرگداشت شیخ بهایی بود. این را هم مد نظر داشتیم که اصفهان چهارصد سال به طور مستمر پایتخت ایران بوده و بخش مهمی از بناهای این شهر را شیخ بهایی طراحی کرده و یا بر اجرای آنها نظارت داشته است.

متاسفانه امروز هم اگر بنایی ساخته شود نامی از معمار روی بنا حک نمی شود و آن زمان هم نامی از شیخ بهایی روی هیچ کدام از بناها بنوده است. معمارها در طول تاریخ گمنام بوده اند و کاشیکار اگر اسمی روی یک کاشی حک می کرد اسم خودش بود نه معمار ساختمان.

شاید تصادفی بدانیم گنبد سلطانیه یا فلان بنای دیگر را چه کسی ساخته است. با همه اینها کاملا محرض است که بنایی مثل مسجد امام اصفهان را شیخ بهایی ساخته، چهارباغ را همین طور، سی و سه پل و.. کارهایی مثل تقسیم آب زاینده رود از شاهکارهای شیخ بهایی بوده یا حمامی که با یک شمع آن را گرم می کرد.

سی و سه پل را ببینید که چهارصد سال است با وجود فشار آب همچنان استوار است! شاید شیخ بهایی را به خاطر علاقه مان به شعر و ادبیات، بیشتر به عنوان شاعر و ادیب بشناسیم اما نمی شود آثار ماندگار او را در معماری نادیده گرفت.

کما اینکه همین حالا هم معمولا معماران ما به جز معماری در هنرهایی مثل نقاشی و طراحی و شعر هم دستی بر آتش دارند. شیخ بهایی شیخ الرئیس دربار صفوی بوده و بر طرح هایی که می آوردند نظارت داشته است.

  • انگار انجمن در صدد است روز ملی معمار را به عنوان روز جهانی معمار هم پیشنهاد بدهد!

ما روز مولانا داریم، روز سعدی داریم، شیراز به عنوان پایتخت ادبی جهان انتخاب شده؛ اینها جلوه های جهانی کشورمان است که از قبل توسط دیگران انتخاب شده و فکر کردیم حالا که روزی جهانی به نام معمار نداریم چرا خودمان و به مناسبت بزرگداشت یکی از معماران ایرانی چنین روزی را نامگذاری نکنیم.

انجمن به این نتیجه رسید که این ما هستیم که باید تعیین کننده روز جهانی معمار باشیم. درباره جهانی شدن این روز هم تحقیق کردیم و دریافتیم که کنگره جهانی معماران روز جهانی اسکان بشر را به نام معمار اعلام کرده است اما این روز به ثبت نرسیده و در تقویم سازمان ملل هم وجود ندارد.

این نکته را هم ذکر کنم که انجمن پیش از اینکه کنگره جهانی معماران روز اسکان بشر را روز معمار بنامد پیشنهاد روز معمار را به ریاست جمهور وقت داده بود. با همه اینها اگر دولت و شورای عالی انقلاب فرهنگی روز معمار را اعلام کند - فرقی هم ندارد این روز چه روزی باشد یا روز بزرگداشت شیخ بهایی یا هر روز دیگری- همه ما آن را خواهیم پذیرفت و انجمن هم تلاش خواهد کرد این روز جهانی شود.

  • فکر می کنید معماری معاصر ایران در حد و اندازه آن هست که با سربلندی روز جهانی معمار به خاطر روزی به این نام در ایران به ثبت برسد؟

ما درباره معماری معاصر ایران حرف نمی زنیم ما می خواهیم با نامگذاری یک روز به نام معمار برای یک هنر متعالی و ارزشمند بزرگداشت بر گزار کنیم که پیشینه ای چند هزار ساله در ایران دارد و مثل و مانندی برایش نمی شود در هیچ کجای دنیا پیدا کرد. چرا نباید روزی به نام معمار داشته باشیم که از علم پزشکی هم در کشورمان قدمت بیشتری دارد؟

نمودهای عینی این تاریخ ارزشمند هنوز هم وجود دارند. چغازنبیل را داریم که بعد از هزاران سال با عظمت و شکوه همچنان پا برجاست و فقط یک بنای صرف نیست. این ساختمان شاهکار تکنولوژی عصر خودش هم هست به عنوان نمونه قانون ظروف مرتبطه که حدود قرن شانزدهم در اروپا کشف و استفاده شده بود، سه هزار سال پیش در این بنا استفاده شد و به کمک این قانون آب رودخانه دز را از شصت متر پایین تر به شهر دوراونتش که معبد در آن واقع شده رسانده اند.

در این بنا نمونه هایی از چاپ و کلیشه را هم می بینید که بعدها در قرن چهاردهم یا پانزدهم در اروپا اختراع شد. در بدنه چغازنبیل خشت هایی وجود دارد که کلیشه هستند.

این مربوط به زمانی است که نیمی از جهان در بربریت بود. داریم درباره سه هزار سال تا هزار سال قبل از میلاد صحبت می کنیم. میراث معماری ما نشان می دهد که مرکز تمدن جهان اینجا در کشور ما بوده است.

تا دلتان بخواهد برای داشتن روز معمار، دلیل وجود دارد و البته همه این دلایل نشان می‌دهد که در این باره کوتاهی کردیم. نه تنها ما بلکه دنیا به این تمدن افتخار می کند چرا که آنچه از این تمدن باقی مانده میراث بشریت است . هیچ کس نمی تواند منکر آن شود.

هنوز این فرصت هست که روز معمار را جهانی کنیم؟

ما پیشنهاد می کنیم و پیگیر آن خواهیم بود تا به نتیجه برسد. مطمئن باشید به محض اینکه این روز وارد تقویم کشورمان بشود انجمن یه استناد تمدن و معماری باشکوه ایران، برای ثبت جهانی آن اقدام خواهد کرد.

اگر برای تخصص های خودمان برای کشورمان ارزش قائل باشیم، حتما دیگران هم با ما همراه خواهند شد. منتظر نباشیم تا فلان نهاد بین المللی در این باره تصمیم بگیرد. مطمئنم اگر خودمان پیشنهاد کنیم همه با ما موافقت خواهند کرد. چرا که نه؟ ما نمی توانیم یک روز جهانی داشته باشیم؟ حتما می توانیم. آن هم روز جهانی معمار که تمدن ما بر آن دلالت می کند. لازم نیست حتما یک ایرانی باشید تا در مقابل عظمت تمدن و معماری ایران سر تعظیم فرود بیاورید.

  • چطور شد که در طول مدتی که پیگیر تصویب نامگذاری روز معمار بودید، سوم اردیبهشت بین معماران و دانشجویان معماری جایگاه خاصی پیدا کرد و برنامه ها مراسم مختلفی هم به همین مناسب اجرا شد؟

ثبت یک روز در تقویم مراحلی را باید طی کند و در این مورد کمی هم روند کار طولانی‌تر شد اما از آنجا که سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند، اول از همه دانشجویان و بعد معماران و علاقمندان به معماری از این پیشنهاد بهره گرفتند و برنامه های ویژه روز معمار را برگزار کردند.

شاید به این دلیل که این دانشجویان نیاز داشتند تفاوتشان با مهندسان ساختمان مشخص شود. انگار نبودن روزی به نام معمار در تقویم کشورمان یک نقیصه بود. این روز چیزی بود که به آن احتیاج داشتیم. از طرفی چون روز پیشنهادی ما یعنی سوم اردیبهشت زمان مناسبی برای برگزاری جشن ها و بزرگداشت ها و مراسم مربوطه است، خیلی زود همه به طور خود جوش با انجمن همراه شدند و در این روز برنامه هایی برای بزرگداشت مقام معمار، سخنرانی ها و همایش های مختلفی در دانشگاهها ترتیب دادند. بدون اینکه انجمن بخواهد در این باره هزینه بکند.

  • نکته جالب اینجاست که این روز با روز فوت مهندس میرمیران هم مصادف شد. اگر اشتباه نکنم پیشنهاد شما قبل از فوت ایشان مطرح شده بود؟!

جالب است بدانید که پیشنهاد روز معمار را اولین بار مهندس میرمیران در انجمن مطرح کرد. ایشان از اعضای انجمن بود و علاوه بر طراحی و معماری، ایده های خیلی خوبی داشت. مهندس میرمیران خوش فکر بود و از نادر متخصصینی بود که به جامعه و مردم توجه داشت و به اشاعه و ارتقای معماری علاقه داشت.

به همین دلیل ایشان ۱۵ سال پیش یکی از حامیان کانون مهندسان معمار دانشگاه تهران هم بود و باز به خاطر همین خصلت ایشان بود که در انجمن مفاخر معماری ایران هم حضور داشت. انجمن چند ایده ناب از مرحوم میرمیران گرفت: یکی روز معمار، ایجاد موزه معماری و یکی دیگر اینکه اصفهان به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام به ثبت برسد.

البته سازمان کنفرانس اسلامی شهر اصفهان را به طور موقت پایتخت فرهنگی جهان اسلام انتخاب کرد اما مهندس میرمیران پیشنهاد کرده بودند انجمن تلاش کند این نامگذاری دائمی باشد. دلایل کافی هم برای این کار وجود دارد.

در مورد روز معمار هم ایشان فقط روزی به نام معمار را پیشنهاد کرد و البته اعضای انجمن در مورد سوم اردیبهشت به توافق رسیدند. تقدیر این بود که ایشان درست در همین روز از دنیا بروند.

زندگی بازی های عجیبی دارد. بگذارید به یک ماجرای جالب دیگر هم اشاره کنم: شما می‌دانید مهندس میرمیران 10 سال آخر عمرشان را بیمار بودند و چند سالی هم روی ویلچر جابجا می شدند. فیلمی از ایشان هست که دارند رمپی را برای عبور معلولین در مجموعه فولاد شهر اصفهان طراحی می کند. بعد از حدود سی سال زمانی که برای بازدید همان ساختمان رفتند، گفته بودند زمانی که این ساختمان را طراحی می کردم و خطوطش را می‌کشیدم، اینجا را برای عبور معلولان طراحی کردم. آن روز نمی دانستم دارم خطی را روی کاغذ می کشم که روزی مسیر عبور خودم خواهد بود!

  • آقای قهاری به عنوان رئیس انجمن برای معماری ایران خیلی تلاش کرده اید. از روز معمار گرفته تا تدوین کتاب معماران ایران. شما خودتان چند تا از آثار تاریخی ایران را از نزدیک دیده اید؟

دیدن همه اینها به عمر من کفاف نمی کند. به نقل از یکی از دوستان می گویم که چیزی حدود پنجاه سال زمان نیاز داریم تا در سراسر ایران بگردیم و بتوانیم همه این آثار را ببینیم.

ممکن است کسی بگوید این دیوار شکسته شبیه آن دیگریست اما از نظر خیلی ها میراث به جا مانده از این تمدن عظیم دیوار شکسته نیستند. اگر با این نگاه به میراثمان توجه کنیم در چنین مقیاسی من می توانم بگویم از میراث کشورمان هیچ ندیده ام!

  • مگر ما چندتا بنای تاریخی در کشورمان داریم؟

اگر سنگ نوشته ها و آثاری از این دست را هم در نظر بگیریم، بر اساس شنیده های من حدود یک میلیون اثر تاریخی در کشورمان وجود دارد. البته خوب بسیاری از آنها در طول زمان، براثر جنگ ها و درگیری ها یا زلزله و دیگر حوادث طبیعی و یا به خاطر بی توجهی‌ها نابود شده اند. اما هنوز هم می شود برای این میراث ارزشمند کارهای زیادی کرد.

لینک به دیدگاه

در جست‌وجوی محتوای معماری ایرانی

 

 

جلسه بزرگداشت مهندس سید هادی میرمیران - معمار برجسته ایرانی- با اهدای 9 جایزه به معماران جوان در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

 

ابتدای جلسه پس از قرائت پیام محمد سعیدی کیا، وزیر مسکن و شهرسازی، دکتر ایرج اعتصام به معرفی بنیاد میرمیران و تشریح جایزه میرمیران پرداخت. او با اشاره به محتوای فعالیت‌های بنیاد گفت: جریان نوین معماران ایران، تلاش دارد نوعی معماری بیافریند که معماری گذشته این سرزمین کهن را تداوم و تکامل بخشیده و بتواند جایگاهی

درخور را در معماری معاصر جهان به‌خود اختصاص دهد.

آنهایی که به معماری معاصر ایران بدبینانه نگاه می‌کنند منکر جریان نوین معماری ایران هستند و حال و آینده معماری معاصر ایران را تیره و تار می‌بینند ولی اکثریتی که با امید وخوش بینی به موضوع نگاه می‌کنند با نظریه و دیدگاه فلسفی او در مورد جریان نوین معماری ایران همصدا و همراه هستند.

در این جمله آنچه می‌تواند سوء‌تعبیرهایی را در معماران پیشرو معاصر ایران ایجاد کند جمله تداوم و تکامل بخشیدن به معماری گذشته این سرزمین کهن است که گاه به غلط به اعمال و به کارگیری عناصر کالبدی معماری گذشته ایران تعبیر می‌شود که این عمل در معماری معاصر ایران راه به جایی نمی‌برد کما اینکه در معماری پست مدرنیسم که بخشی از آن ترکیب معماری مدرن با عناصر تاریخی معماری بوده است هر چند مدت کوتاهی خوش درخشید ولی نتیجه پایدار و جهان‌شمول به وجود نیاورد و عملا روشی منسوخ شده و درحال حاضر عمدتا محدود به برخی ساختمان‌های مسکونی و تجاری در بعضی از کشورهای جهان و از جمله کشور خودمان است.

آنچه مورد نظر زنده یاد هادی میرمیران از معماری گذشته این سرزمین است روح این معماری، محتوای این معماری و پیام‌های این معماری است که درک آن برای همگان به سادگی میسر نیست مگر آنکه عاشقانه با ممارست و موشکافی به‌دنبال آن برویم.

لینک به دیدگاه

دومین جایزه بنیاد معماری میر‌میران اهدا شد

 

 

 

همزمان با روز معمار مراسم دومین یادمان و جایزه معماری میرمیران در تهران برگزار شد.

 

این مراسم همزمان با روز معمار و سالگرد درگذشت زنده یاد سید هادی میرمیران از جانب بنیاد معماری میرمیران و انجمن مفاخر معماری ایران و با حضور جمعی از شخصیتها و نهادهای فرهنگی درخانه هنرمندان برگزارشد.

به گزارش واحد مرکزی خبر، در این مراسم جایزه معماری میرمیران به 9 نفراز فارغ التحصیلان دانشگاه‌های تهران، شهید بهشتی، علم و صنعت و دانشگاه آزاد اسلامی که به ارائه پایان نامه‌های ممتاز و نمونه در رشته‌های معماری ، شهرسازی و طراحی شهری اقدام کرده بودند اهدا شد.

حمید میرمیران رئیس هیات مدیره بنیاد معماری میرمیران گفت: این مراسم با هدف بزرگداشت روز معمار و همچنین معرفی و شناساندن جریان نوین معماری و توجه به معماران جوان و فارغ التحصیل رشته معماری برگزار شد.

وی افزود: نمایشگاهی هم از آثار منتخب سید هادی میرمیران در این مکان به نمایش درآمده است.

علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران از کمرنگ شدن جایگاه معماری ایران در معماری روز دنیا گفت: معماری ایرانی دارای سابقه‌ای 3 هزار ساله است و در گذشته دارای جایگاه و مقام فاخری در معماری بود و جهانیان به این نکته اعتراف دارند و تا صد سال گذشته ما حرف‌های زیادی در جهان برای گفتن داشتیم که متاسفانه گسستگی که در فرهنگ ما اتفاق افتاد به دلیل تجددگرایی، از معماری گذشته مان دور افتادیم و جایگاه کمرنگی در معماری جهان داریم.

وی اضافه کرد:‌ با همتی که معماران ما برای ارتقاء فرهنگ معماری انجام می‌دهند و با استفاده از غنای فرهنگی که داریم دوباره می‌توانیم در عرصه‌های جهانی بدرخشیم و گذشته پرافتخارمان را زنده کنیم.

سیدهادی میرمیران، هنرمند معمار و شهرسازی ایران 31 فروردین سال 85 درگذشت، میرمیران فعالیت‌های بسیار زیادی در زمینه معماری تا پایان عمرش به انجام رساند که از آن میان می‌توان به طراحی مجموعه بهارستان واقع در میدان بهارستان، ساختمان وکلای دادگستری مرکز، سرکنسول‌گری ایران در فرانکفورت و نیز مجموعه کریم‌خان اشاره کرد.

 

منبع: همشهری آنلاین

لینک به دیدگاه

برترین معماران دنیا در فرهنگسرای نیاوران

 

 

 

برگزیدگان طرح جایزه ملی نخستین مسابقه بین‌المللی معماری چهارشنبه 5 اردیبهشت در فرهنگسرای نیاوران معرفی می‌شوند.

 

مرتضی اسماعیلی، مدیر طرح جایزه ملی با اعلام این خبر گفت: گروه صنعتی ملی با هدف رشد فرهنگ معماری، طرح این جایزه را به اجرا درآورد.

از شهریور 85 پس از انتشار فراخوان این مسابقه 120 طراح معمار و گروههای معماری از 36 کشور دنیا 103 طرح به دبیرخانه مسابقه ارسال کردندکه گویای یک استقبال بی‌نظیر از این رویداد است.

از میان آثار رسیده به دبیرخانه 87 طرح به مرحله داوری راه یافتند که پنجم اردیبهشت 10 طرح برتر و 10 طرح تقدیرشده جوایز خود را دریافت می‌کنند.

مدیر طرح جایزه ملی مهندس ایرج کلانتری را رییس هیأت داوران و محمدرضا جودت، دکتر علی اکبر صارمی، مهندس کامران صفا منش و دکتر محمود گلابچی را اعضای هیأت داوران این جایزه معرفی نمود و گفت: ارزش‌های هنری طرح‌ها و نیز توجه به زیباشناسی مبلمان شهری از شاخصه‌های مورد نظر هیأت داوران در انتخاب آثار بود.

اسماعیلی همچنین اعلام کرد: 87 طرح راه یافته به مرحله داوری از سه شنبه چهارم اردیبهشت در نگارخانه اصلی فرهنگسرای نیاوران در معرض دید و قضاوت عموم قرارمی‌گیرد.

این نمایشگاه تا ششم اردیبهشت هر روز از ساعت 10 تا 19 دایر خواهد بود.

لینک به دیدگاه

نخستین‌ دانشنامه معماری و شهرسازی ایران دیجیتال می‌‌شود

 

تهیه دانشنامه معماری و شهرسازی ایران که بوسیله فرهنگستان هنر به سرپرستی سیدمحمد بهشتی آغاز شد، از نظر شیوه ارایه اطلاعات شبیه ویکی پدیا است

 

به گزارش طاهره رحیمی از خبرگزاری میراث فرهنگی؛ فرهنگستان هنر با پیشنهاد و همکاری وزارت مسکن تدوین نخستین دانشنامه معماری و شهرسازی ایران را آغاز کرده است.

سید محمد بهشتی، مدیر بخش معماری فرهنگستان هنر، مسئولیت گروه پژوهشگران را برای تهیه این دانشنامه برعهده دارد.

به گفته وی قرار بر این است که فرهنگستان هنر با همکاری و پشتیبانی وزارت مسکن دانشنامه‌ای در زمینه تاریخی معماری و شهرسازی قلمرو فرهنگی ایران یعنی جغرافیایی وسیع‌تر از مرزهای فعلی تدوین کند.

بهشتی می‌گوید الگویی که ما برای ارائه اطلاعات این دانشنامه انتخاب شده چیزی شبیه "ویکی پدیا"ست،

او در مورد نیاز به چنین دانشنامه‌ای‌ می‌گوید: "ما در ایران با یک سابقه ده‌هزار ساله‌ یک‌جانشینی مواجه هستیم و بخش‌ قابل توجهی از این آثار معماری در محوطه‌های باستانی می توان یافت. به همین دلیل دامنه تاریخی آثار معماری وشهرسازی بسیار بیشتر از آن چیزی است که قبلا فکر می‌شد."

او می‌افزاید:‌"نکته دومی که نیاز یک چنین دانشنامه ای را بیشتر می کند، فراوانی آثار در این زمینه است. تخمین زده می‌شود در این محوطه‌ها چیزی بیشتر از یک میلیون اثر یافت شده است که تمام اینها بخشی از تاریخ معماری ما است. البته بخش قابل توجهی از آنها به دوره‌های متاخر تاریخی باز می‌گردد. اگر کشورهای منطقه و حوزه فرهنگ ایران را هم در نظر بگیریم قطعا این عدد بسیار بزرگتر هم می‌شود."

بهشتی در مورد هدف این طرح گفت:" در حال حاضر مهم‌ترین کار ما این نیست که دایره‌المعارفی به شکل سنتی تهیه کنیم، بلکه خدمت خیلی بزرگتری است که امکان دسترسی همه محققان را به اطلاعات ، اسناد و مدارک معماری وشهرسازی فراهم کنیم."

 

"خوشبختانه ظرفیت‌های انفورماتیک می‌تواند به ما کمک کرده وحجم بسیار وسیع اطلاعات را جمع‌آوری و عرضه کنیم؛ چیزی که اساسا در دهه‌های قبل اصلاً ممکن نبود."

به گفته دکتر بهشتی مشکلات تهیه چنین دایرةالمعارفی همچون: وسعت مطالعات موجود و حجم اطلاعات جدیدی که هر روز اضافه می‌شود، فرهنگستان را وادار کرد که تصور قبلی از دانشنامه را تبدیل به شکلی جدید کند.

او می‌گوید: "بنابراین ما دانشنامه‌ای خواهیم داشت که در تمام کارهای دانشنامه‌ای معمول را منهای نوشتن مقالات انجام می دهد. یعنی ما آن اطلاعاتی را که در مخازن و کتابخانه‌ها هست را قابل عرضه می‌کنیم و به دلیل ظرفیت‌هایی که این فضا برای ما فراهم می کند، می توانیم پرسش‌های مختلف پژوهشگران را پاسخ دهیم."

 

به گقته بهشتی در واقع مقاله‌ای در این دائره‌المعارف نوشته نمی شود بلکه اطلاعات از مخازن ومراکز موجود در محل جمع آوری شده و به صورت اولویت بندی شده در اختیار کاربران قرار می گیرد. یعنی الگویی شبیه "ویکی پدیا"ست، اما نه کاملا هم شبیه به آن. در دنیا نیز کشورهای زیادی نیستند که در زمینه معماری وشهرسازی چنین روشی را دنبال کنند. ژاپن و آمریکا و اسپانیا دارند این روش را برگزیده اند.

 

او در مورد منابع این دائرهالمعارف می‌گوید:‌ "هر جایی که اطلاعاتی در زمینه معماری وشهرسازی در اختیار دارد، مورد استفاده ما خواهد بود. یکی از این محل ها سازمان میراث فرهنگی است."

"علاوه بر این اسنادی در اختیار سازمان اسناد و کتابخانه ملی و بنیاد ایرانشناسی قرار دارد که مورد استفاده ما خواهد بود. یکی از فعالیت‌های که ما دنبال می‌کنیم، جستجو برای یافتن نهادهایی است که اطلاعات آنها به درد دانشنامه می‌خورد. مثل مرکز مطالعه وزارت خارجه، سازمان اوقاف و سازمان اسناد و غیره."

همچنین به گفته دکتر بهشتی منابع خارج از مرزهای فعلی کشور که در حوزه فرهنگی ایران قراردارند نیز در تدوین این دانشنامه مورد توجه قرار گرفته‌اند و از جمله کشورهای حوزه قفقاز و آسیای مرکزی افغانستان، پاکستان و عراق را شامل می‌شوند.

معرفی دایره المعارف الکترونیکی معماری وشهرسازی ایران همزمان با روز جهانی محوطه‌ها و یادمان‌ها روز شنبه یکم اردیبهشت ماه از ساعت 17 الی 20 در تالار ناصری خانه‌ی هنرمندان ایران برگزار خواهد شد.

لینک به دیدگاه

میرمیرانیسم در معماری ایران

 

 

بهرام هوشیار یوسفی : حضور معماری چون سید هادی میرمیران و تاثیرش در معماری معاصر ایران، به خصوص حالا که مجالی برای ادامه ندارد ، گویای خیلی چیزها درباره معماری ایران است.

 

زندگی پربار میرمیران و فعالیت های متعدد او در زمینه های مختلف و دوره های مختلف، همان قدر که از بودن و نقش میرمیران حکایت می کند، راوی قصه هایی درباره معماری معاصر ایران و فراز و فرود آن در طول این سال ها نیز هست...، چرا که میرمیران جزئی از تاریخ معماری ایران است و سخن گفتن یا نوشتن درباره او می تواند عین سخن گفتن و نوشتن درباره معماری باشد.

حرکتی که غریب به 15 - 10 سال پیش شروع شد، علی الخصوص با پایان دوران دفاع مقدس و آغاز دوران سازندگی و سرازیر شدن سرمایه ها به سمت وسوی ساخت وساز چه در معنای پروژه های ملی بزرگ و چه در معنای پروژه های کوچکتر دولتی و بخش خصوصی، در کنار نیاز به توسعه بخش ساخت وساز در جایگاه سخت افزاری آن، نیازی دیگر را با خود به همراه آورد؛ آن هم توسعه بخش نرم افزاری معماری یا بخشی بود که به تولید معماری در مقام نظریه پردازانه و ایدئولوژیک می پرداخت.

وقت آن شده بود که گروهی از حرفه مندان که خودشان را حائز شرایط نظریه پردازی در این عرصه می دانستند، چه آنهایی که در دوران رونق پیش از انقلاب فعال بودند و چه آنهایی که طی دوران بعد از انقلاب پرورش یافته بودند، وقت را غنیمت شمرده، بار دیگر سعی می کردند بخش نظری معماری ایران را فعال کنند.... میرمیران در حقیقت یکی از معدود برندگان این جریان بود؛ وی در دوره ای وارد تهران و بازار ساخت و ساز پایتخت و در معنای کلی تر، ایران، شد که این صنعت بعد از مدتها داشت بار دیگر رونق را تجربه می کرد؛ فردی مستعد در زمانی مناسب در جایگاه مناسب قرار گرفته بود... نمی شود انکار کرد که ارتباطات میرمیران با مصادر امور ساخت وساز در آن برهه از زمان در موفقیتش بی تاثیر نبود، اما نباید فراموش کرد که میرمیران خودش هم معمار باهوش و مولفی بود.

نگاه ایده گرایانه میرمیران در کنار چاشنی رویکرد ناسیونالیستی در معماری که اکثراً فرمی بود تا معنایی در دورانی که معماری ایران می خواست از کویر تولید اندیشه به سمت کوچه باغ های خلاقیت حرکت کند، وقتی با دلگرمی حاصل از ارتباطات مناسب کاری توأم شد، حرکتی را به وجود آورد که با اندکی اغراق نگارنده آن را «میرمیرانیسم» در معماری معاصر ایران می نامد.

دفتر مشاوری نسبتاً بزرگ، در کنار رونق یابی مجدد دانشکده های معماری که مثل قارچ (در معنای مثبت) در شهرهای بزرگ و کوچک به وجود می آمدند و علی الخصوص جاذبه هایی که این دفتر برای دانشجویان جویای سوابق کاری ایجاد می کرد، باعث شد میرمیران بار دیگر طعم «بُرد» را بچشد؛ بُردی که این بار می شد اسمش را جذب نیروی ارزان و خلاق نامید.... سناریو داشت کامل می شد؛ پست مدرنیسم ملی گرای افراطی (باز هم بیشتر فرمال تا محتوایی) اواخر دهه 70 در کنار تب هویت طلبی، بازار اندیشه های میرمیران گرایان را در عرصه فروش یک معماری شیک و با اتیکت ایرانی، داغ می کرد. گویی میرمیران آمده بود تا به تنهایی کِشتی به گل نشسته معماری ایران را به ساحل سلامت هدایت کند و این بار داستان همیشگی قهرمان قصه های ایرانی تکرار شد... اسطوره ای متولد می شد!

لینک به دیدگاه

با آغاز نخستین فصل کاوش در قلعه تاریخی لمبستر در الموت،‌ باستان شناسان به فضاهای معماری دست یافتند

به گزارش ایلنا، حمیده چوبک سرپرست هیأت باستان شناسی مستقر در این قلعه با اعلام این خبر گفت: با کاوش در مساحتی به وسعت 400 متر مربع در بخش شمالی بالای دژ مجموعه معماری مستقل با برج،‌ بارو و نورگیر شامل ده اطاق مستطیلی مرتبط به هم کشف شد. [آشنایی با قلعه الموت]

این اطاق‌ها فضاهای زیستی و انباری است و انباری بزرگ به منظور ذخیره سازی برنج با پلکانی به سمت داخل و 4 پاخور پلکانی که در حال حاضر بیش از دو متر ارتفاع آن باقی مانده از جمله این فضاهای معماری به شمار می رود.

سرپرست هیأت باستان شناسی مستقر در قلعه تاریخی لمبستر با اشاره به انبارهای جداگانه ارزن و گردو از دو طاق شمالی با طاغ جناغی با سنگ‌هایی بزرگ باملاط گچ نام برد که صخره ها بخشی از سازه دیواره آن محسوب می شود. در انتهای اطاق‌ها سکویی ساخته شده است و در این فضاها حداقل دو مرحله تغییرات معماری دیده می‌شود.

شکسته‌های سفالینه‌های ارزشمند سده‌های 5 تا 7 هجری همانند سفالینه‌های زرین فام – مینایی - قلم مشکی و نقاشی زیرلعاب گونه کاشان سده هفتم هجری که همزمان با دوره پایانی زیست دژ می‌باشد از دیگر یافته‌های این فصل کاوش است.

قطعات کاشی‌های لاجوردی – فیروزه‌ای و زرین فام نشانگر شکوه دژ در زمان برپایی و درخور جایگاه حکومتی نایب الحکومه و زمستانگاه فرماندهان الموت بوده است.

لینک به دیدگاه
  • 2 هفته بعد...

به گزارش بی بی سی اوجنیو گالدیری، معمار و مرمت‌گر ایتالیایی که مرمت بعضی از بناهای تاریخی ایران از جمله کاخ عالی قاپو، چهل ستون و هشت بهشت را به عهده داشت درگذشت.

آقای گالدیری در سال ۱۹۲۵ در شهر ناپل به دنیا آمد اما در نوجوانی با خانواده خود به رم مهاجرت کرد و در این شهر به تحصیل پرداخت.

او از دهه ۱۹۶۰ میلادی به ایران رفت و سرپرست کارهای مرمتی موسسه شرق شناسی ایتالیا، ایزمئو، در ایران شد.

وی کار خود را ابتدا در کاخ عالی قاپو آغاز کرد و سپس به انجام کارهای مرمتی در مسجد جامع اصفهان و کاخ های چهل ستون و هشت بهشت پرداخت.

فعالیت های گالدیری در ایران، علاوه بر آن که توانست منجر به حفظ تعدادی از مهمترین بناهای معماری ایرانی شود، باعث شناخت بهتر آنها نیز شد. فعالیت های او همچنین باعث شد الگوی مناسبی برای چگونگی مرمت و حفاظت از بناهای تاریخی در ایران پدید آید.

کارهای مطالعاتی و مرمتی موسسه ایزمئو در مسجد جامع اصفهان، که به سرپرستی گالدیری صورت گرفت، توانست ابهام‌های فراوانی را رفع کند که در مورد تاریخ و دوره‌های معماری این مسجد تاریخی وجود داشت؛ این مطالعات نشان داد برخلاف تصور رایج در آن زمان، مسجد جامع پیش از دوران سلجوقی نیز وجود داشته و دارای دوره‌های متعدد معماری بوده است.

در کاخ عالی قاپوی اصفهان، برنامه‌ مرمتی موسسه ایزمئو به مدت ده سال به سرپرستی آقای گالدیری پیش رفت و ضمن نجات بخشی ساختمان و برطرف کردن آسیب‌های ساختار و تزیینات آن، در مورد تاریخ و نحوه شکل گیری این ساختمان مهم نیز، برای اولین بار اطلاعات جالب توجهی به دست آمد.

او همچنین سرپرست مطالعه و مرمت تعدادی از بناهای تاریخی در ولایت غزنی در افغانستان نیز بوده است.

به جز ایران و افغانستان، گالدیری از طرف موسسه ایزمئو سرپرستی عملیات مرمت در کشور عمان را نیز برعهده داشت و در دهه نود میلادی از طرف وزارت امورخارجه ایتالیا، پروژه مرمت شهر تاریخی صنعا در یمن را نیز هدایت کرد.

او در سال ۱۹۸۰ میلادی «جایزه معماری آقاخان» را به دلیل مرمت بناهای تاریخی در شهر اصفهان دریافت کرد.

اوجنیو گالدیری، روز سوم ماه نوامبر، در حالی که همواره شیفته بازگشت مجدد به ایران بود، در دفتر کار خود در شهر رم با دنیا وداع کرد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

شهر میلان درایتالیا نخستین هتل اجتماعی را با درهم شکستن استانداردهای رایج هتل سازی و به کمک دو آرشیتکت معروف به صنعت توریسم جهان ارائه کرد.

 

به گزارش CHN، نخستین هتل از طرح چهارگانه فضاهای دائمی مهمان‌پذیری در فضاهای متروکه و یا نازل شهری، که توسط آرشیتکت معروف آلساندرو روسو طراحی و به تایید آرشیتکت معروف سیمون میشل رسیده بود، سرانجام از مرحله ایده به عمل رسید.

این طرح درواقع ایده و مفهوم جدیدی برای سبک‌های مهمان‌پذیری است که این نوع هتل‌های جدید تمام کلیشه‌های رایج در هتل‌های معمولی را در هم می‌شکند و نادیده می‌انگارد.

استانداردهایی چون قسمت ویژه پذیرش، راه پله، لابی یا سرسرای هتل، بالابرها و راهرو‌های به سبک‌های مورد نظر ازجمله این کلیشه‌های معماری هستند که در این سبک جدید نادیده گرفته شده‌اند.

 

در این سبک جدید معماری اتاق‌های شخصی بر خیابان‌های شهر اشراف دارند و هر فضا دارای ورودی مستقیمی است که از طریق پنجره شخص را مستقیما به خیابان‌های شهر متصل می‌کند.

درها نیز با استفاده از روش‌های نوین الکترونیکی و با کلیدهای الفبایی کنترل می‌شوند که با کد خاصی که توسط مسافران و از طریق آن‌لاین رزو شده‌اند، قابل دسترسی هستند.

دراین هتل‌ها با دیوارهایی اوریب فضا به گونه‌ای است که گویی شهر خود وارد محیط شده و خصوصیات خود را به گونه‌ای معنا دار و به طور چشمگیری همزمان به فضای هتل و پیرامون شخص ساکن در اتاق سرایت می‌دهد به طوری که گویی اتاق خود تمام شهر و به عکس شهر تمام اتاق است.

 

الساندرو روسو خالق و طراح اصلی این مفهوم در معماری هتل‌های جدید شهری که در پروژه نوساری شهر تحت عنوان شهر @ خانه خیابانی [town@housestreet] شهرت دارد، می‌گوید: وقتی شما به تنهایی به جایی سفر می‌کنید و در اتاق مثلا شماره 1032 در طبقه شانزدهم یک هتل هستید، اغلب دچار احساس انزوا و جداشدگی می‌شوید.

وی افزود: پروژه خانه خیابانی در شهر به عکس می‌کوشد با نمایش شهر با تمام سرعت و حرکت و نوری که قابل مشاهده است، میان شهر وتمام موجودیتش با افراد و سکنه آن ارتباط برقرار کند. این کار درست به همان نحوی انجام می‌شود که حضور افراد دور یک میز سبب آشنایی و دوستی افراد و مهمانان احتمالا می‌شود. درواقع با این طرح، تمام شهر با مسافر یا توریست در تمام دوران سفرش همراهی خواهد کرد.

سیمون میشل طراح معماری داخلی نیز در همین زمینه گفت: هنگامی که آلساندرو درباره این ایده و طرح تجاری واقعا مبتکرانه‌اش با من صحبت کرد این طرح برای من کاملا واضح و آشکار بود و طرح من برای معماری داخلی این پروژه با کنار گذاشتن کلیشه‌های مرسوم و مشهور در ساخت و فرم هتل‌ها شکل گرفت.

وی افزود: من طرحی با فضاهایی بی نهایت مهیج، کاربردی، درگیر کننده ارائه کردم که قادر باشد مظهر و نمودی از روش‌های جدید تفکر درباره دنیای مهمان‌پذیری باشد. راه نویی که بتواند تصور جدیدی از ارتباط متقابل میان اندازه و ظرفیت مهمان‌پذیری با خود شهر ارائه دهد.

در این قبیل پروژه‌ها فضاهای باز ارتباطی کلان شهرها به عنوان راهروهایی از هتل‌‌ها تلقی می‌شوند.

1a.jpg

2a.jpg

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...