مشاعره

[setare.blue 23,086]

نشينيم هردو پياده به هم

به مي تازه داريم روي دژم

به پيش جهاندار پيمان كنيم

دل از جنگ جستن پشيمان كنيم

[Amin 6,457]

منو میرسونه تا شبهای رویا چهره ی قشنگو مثل ماهه م

دلم اروم نداره بیقراره گریه هر شبم بی اختیاره گل م همه ی دارو ندارم غیر م کسیو دوست ندارم :ws13:

توضیح(در شعر به جای م مریم باید بذارید اما چون من یه م دیگه اییو دوست دارم نتونستم مریمو بنویسم )

[surush 1,359]

من از آن کشم ندامت که تو را نیازمودم

تو چرا زمن گریزی؟ که وفایم آزمودی

زدرون بود خروشم ولی از لب خموشم

نه حکایتی شنیدی نه شکایتی شنودی

[Amin 6,457]

یادته زدی دلمو شکستی

حالا اومدی میگی بودی تو مستی

پشیمونی ولی بدون خودت خواستی

برو گم شو برو خیلی پستی:ws6:

[surush 1,359]

یارب تو جمال آن مه مهرانگیز آراسته ای به سدر و کافور و عنبر و بیز

پس حکم چه داری که به رویش منگر؟ این حکم چنان کن که کژ دار و مریز

[setare.blue 23,086]

نذري بكن كه در اتش دوزخ نسوزم

يك اسمان پرنده رها كن به جاي من

[surush 1,359]

نمی دانم من نمی دانم چرا؟؟؟ این چنین آشفته ام

 

با خیالت روز و شب در آتشم

شعر هایی نیمه شب ها گفته ام

[ALI* 880]

می باقی بده تا مست و خوشدل

به یاران بر فشانم عمر باقی (حافظا)

[setare.blue 23,086]

در رهگذر عمر دل خسته ترينم

 

افسوس كه به هر دل كه رسيديم شكستيم

[ALI* 880]

مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم

که پیش چشم بیمارت بمیرم

[surush 1,359]

مرجان لب لعل تو مرجان مرا قوت

ياقوت نهم نام لب لعل تو يا قوت

قربان وفاتم به وفاتم گذري كن

تا بوت همي بشنوم از رخنه ي تابوت

[ALI* 880]

تو خود ای گوهر یکدانه جائی آخر

کز غمت دیدۀ مردم همه دریا باشد

[setare.blue 23,086]

دونان چو گليم خيش بيرون بردند

گويند :چه غم گر همه عالم مردند

[surush 1,359]

دوش مرغی به سحر می نالید

عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش

[Amin 6,457]

شحم و لحم زندگان یکسان بود

آن یکی غمگین دگر شادان بود

تو چه دانی تا ننوشی قالشان

زآنکه پنهان است بر تو حالشان

[surush 1,359]

ناقابل است ، بیش از این نداشتم

رخصت بده نفس بکشم در هوای تان

 

 

--------------------------------------------------------------------------------

نقیض یک قضیه صادق یک قضیه کاذب است، اما نقیض یک حقیقت ژرف گاهی حقیقت ژرف دیگری است

[Amin 6,457]

نه دلش را تاب ماند در نیاز

نه تنش را قوت روزه و نماز

[surush 1,359]

ز آنچه رنگ مصلحت دارد ، حقيقت را مجوي

هر كه زان ميدان برون شد مرد اين ميدان شود

[Abo0ozar 8,637]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

واندر ظلمت شب اب حياتم دادند

[setare.blue 23,086]

درشتي نه گيرد خردمند پيش

نه سستي.كه ناقص كندقدر خويش