رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

خطري ديگر براي زمين

 

طبق بررسي‌هاي انجام شده توسط مدار گرد‌هاي خورشيدي باد خورشيدي عظيمي در قسمت جنوي غربي خورشيد كه حفره‌هاي تاج‌هاي خورشيدي عامل آن هستند پديد آمده‌اند كه اين فعاليت خورشيد اثرات مخربي بر روي زمين و سيستم‌هاي مخابراتي و الكتريكي و راديويي زمين خواهد داشت .طبق بررسي‌هاي اشعه‌هاي ساطع شده از اين فعاليت تا چند روز آينده اثر خود را بر روي زمين مي‌گذارند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • پاسخ 153
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

ناسا موفق شد با کمک تلسکوپ فضایی اسپیتزر بزرگترین حلقه ای را که تاکنون در اطراف سیاره زحل دیده شده است کشف کند.

این حلقه در اطراف سیاره در مدار 27 درجه نسبت به حلقه اصلی و از یخ و ذرات گرد و غبار تشکیل شده است دمای جو آن نیز بسیار سرد و برابر 157- درجه سانتی گراد است.

بنابر گزارش آسوشیتدپرس، دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند: "این حلقه در نور مرئی قابل مشاهده نیست به همین دلیل تاکنون موفق به کشف آن نشده بودیم اما اکنون تلکسوپ فضایی اسپیتزر موفق شد در طیف فروسرخ این حلقه را کشف کند."

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

این حلقه از حدود فاصله 95/5 میلیون کیلومتری از سیاره زحل آغاز می شود و تا حدود 9/11 میلیون کیلومتری از سیاره امتداد می یابد. به گفته سیاره شناسان ناسا، این حلقه جدید بسیار گسترده است به طوریکه یک میلیارد زمین می تواند در آن قرار گیرد.

پیش از این 7 حلقه اصلی زحل کشف شده بود که به ترتیب از A تا E نامگذاری شده اند.

لینک به دیدگاه

سازمان ناسا اعلام کرد که موفق به کشف یخ بر روی کره ماه و شواهد جدیدی از وجود یخ در حفره های برخوردی سیاره مریخ شده است.

 

سازمان ناسا طی رزوهای اخیر خبر از دو کشف جدید و پر اهمیت داده است که می تواند در مسیر تحقیقات فضایی اش تاثیر گذار باشد. این سازمان موفق به کشف یخ بر روی کره ماه و شواهد جدیدی از وجود یخ در حفره های برخوردی سیاره مریخ شده است.

گزارشهای کاملی که از این اکتشافات منتشر شده است نشان می دهد نشانه های واضح و قابل قبولی از آب منجمد در سطح بیابانی ماه و مریخ به دست آمده است که این گزارشها می تواند برای دانشمندانی که به دنبال نشانه های حیات در این دو جرم کیهانی هستند خبر خوشایندی به شمار رود.

ناسا اعلام کرده است نقشه بردار معدنی ماه یا M3 مولکولهای آب را به شکلی واضح بر روی سطح ماه کشف کرده است. ابزار M3 از جمله تجهیزات متعلق به ناسا بوده است که بر روی فضاپیمای چاندرایان 1 هند که ماموریت نقشه برداری از ماه را به عهده داشته، نصب شده بود.

جیم گرین دانشمند علوم سیاره ای ناسا معتقد است کشف آب بر روی ماه برای دانشمندان امری غیر قابل تصور به شمار می رفت. به گفته وی زمانی که گفته می شود "آب در سطح ماه" صحبت از دریاچه ها، اقیانوسها و یا حتی گودالهای آب نیست بلکه صحبت از مولکولهای آب و هیدروکسیل است.(هیدروکسیل ترکیبی از هیدروژن و اکسیژن است.)

به گفته دانشمندان آب موجود بر روی سطح ماه با مواد معدنی به شدت ترکیب شده است و به این شکل توانسته در شرایط بدون گرانش و بدون هوای ماه دوام بیاورد. به همین دلیل امکان پمپ کردن این آب مانند آنچه در زمین صورت می گیرد وجود ندارد بلکه باید به تدریج جمع آوری شده و ذخیره سازی شود.

در گزارش بعدی ناسا، این سازمان اعلام کرده است مدارگرد اکتشافی مریخ موفق به ردیابی یخ در پنج حفره مریخی شده است، حفره هایی که به نظر در اثر اثبات شهابسنگها به وجود آمده اند. به همین دلیل دانشمندان معتقدند از این پس می توانند به حفره های برخوردی به عنوان منابع بالقوه یخ نگاه کنند. یخ های یافته شده متعلق به دوران هوایی مرطوبی است که شاید چندین هزار سال پیش در مریخ حکمفرما بوده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

در حال حاضر دیگر هیچ شکی مبنی بر وجود آب در سطح مریخ وجود ندارد و در عین حال شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد می توان آب منجمد را در اعماق مریخ نیز کشف کرد.

دانشمندان از گذشته به وجود آب در کره مریخ مشکوک بوده اند و به همین دلیل بسیاری از مطالعات خود را بر روی اثبات این پدیده متمرکز کرده اند. این تلاشها از آغاز ماموریتهای آپولو شکلی جدید به خود گرفت فضانوردان در این ماموریتها به همراه خود نمونه هایی از سنگهای ماه را به زمین بازگرداندند که بررسی این نمونه ها نشانه های کوچکی از وجود آب را آشکار کرد اما دانشمندان گمان بردند این نشانه های کوچک از جو زمین به این نمونه های تراوش کرده است. با این حال ظن وجود آب در این کره برای دانشمندان به قوت خود باقی مانده بود.

اما رصدهای جدید از سطح ماه که توسط سه فضاپیمای متفاوت، چاندرایان 1، کاسینی و کاوشگر Deep Impact ناسا و تجهیزات طیف نگار این فضاپیماها انجام گرفته نشانه های قدرتمندتری را از وجود این ماده حیاتی یا هیدروکسیل در بیابانهای کره ماه ارائه کرده است.

فضاپیمای کاسینی در سال 1999 و در مسیر عبورش از ماه به سوی زحل نشانه های قدرتمندی از وجود آب یا هیدروکسیل در بخشهای قطبی ماه را به ثبت رساند. سپس ابزار M3 ناسا که بر روی فضاپیمای چاندرایان هند بسته شده بود موفق به جذب طیف نوری قدرتمندی از قسمتهای قطبی ماه شد که از سطح ماه بازتاب داده شده بود که در این نور بازتاب داده شده نشانه هایی از وجود هیدروژن و اکسیژن به دست آمد.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

در نهایت فضاپیمای Deep Impact با رصدهای مادون قرمزش نیز با یافتن نشانه های غیر قابل انکاری به تایید وجود آب و هیدروکسیل در قمر زمین پرداخت. این فضاپیما نشانه های قدرتمند خود را در عرض جغرافیایی 10 درجه شمالی و در مناطق قطبی در حالی ردیابی کرد که این منطقه در زمانهای متفاوت از یک روز ماه مورد بررسی قرار گرفت.

بر اساس گزارش رویترز، دانشمندان علوم سیاره ای از کشف آب بر روی ماه به عنوان کشفی شگفت انگیز و امیدوار کننده یاد می کنند و معتقدند این کشف می تواند در نهایت کره ماه را به منبعی قابل اطمینان از آب و سوخت در فضا تبدیل کند. مطالعه و جستجو برای یافتن آب در کره ماه از آغاز ماموریتهای آپولو شکلی جدی به خود گرفت.

 

منبع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

در راستای تلاش دانشمندان برای اثبات وجود آب بر روی ماه، ساعاتی پیش مدارگرد LCREOSS ناسا با سرعت زیاد خود را به سطح ماه کوبید ...

 

مدارگرد LCROSS ناسا پس از گذشت چند دقیقه از رها کردن قطعه ای از سکوی راکت به سمت ماه خود را با سرعتی بالا به سطح ماه کوبید تا دانشمندان بر روی زمین بتوانند از میان توده خاک برخاسته از این کره وجود آب را بر روی ماه به اثبات برسانند.

قطعه راکت دو هزار و 200 کیلوگرمی در ابتدا با حفره ای در قطب جنوب ماه برخورد کرد و نتایج آن توسط مدارگرد LCROSS مورد بررسی قرار گرفت. به گفته دانشمندان کشف آب در این بررسی ها می تواند به عنوان یکی از بزرگترین کشف های جهان شناخته شود.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

نصویری نزدیک از برخرود LCROSS با ماه

قطعه سکوی راکت که به همراه مدارگرد LCROSS در مدار زمین در حرکت بود در ساعت 4:30 صبح به وقت آمریکا با سرعتی دو برابر سرعت یک گلوله با ماه برخورد کرد. برخوردی که بر اساس محاسبات توده ای از خاک و غبار با حجم 350 تن را تا ارتفاع 10 کیلومتر به فضا پرتاب کرده است.

مدارگرد 79 میلیون دلاری LCROSS نیز چند دقیقه بعد و در پی قطعه راکت خود را به سطح حفره ای در قطب جنوب ماه کوبید و به عمر تحقیقاتی کوتاه مدت خود پایان داد. این مدارگرد به یک طیف سنج فروسرخ نزدیک، یک طیف سنج نور مرئی، دو دوربین فروسرخ، دو دوربین فروسرخ نزدیک، یک دوربین مرئی و یک تابش سنج مرئی مجهز بود.

بر اساس گزارش بی بی سی، این پایان زودهنگام باید آغازگر فصلی جدید از دانش بشر دربراه کره ماه باشد و دانشمندان در انتظارند با نابودی این مدارگرد، نشانه هایی قوی برای اثبات وجود آب در ماه به دست آورند.

منبع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

در تصاویر جدیدی كه توسط رصدخانه فضایی هرشل گرفته شده است، بخش كوچكی از كهكشان راه شیری به چشم می‌خورد كه تا كنون به این شكل مشاهده نشده.

به تازگی رصدخانه هرشل با كمك تصاویر همزمان دو دوربینSPIRE (تصویرگر نورسنجی و طیفی) و PACS(طیف سنج و دوربین آشکارساز نور) تصاویرخارق‌العاده‌ای از ماده بین ستاره‌ای در كهكشان ما تهیه كرده است. این عكسهای جدید،در نخستین آزمایش بكارگیری همزمان این دو ابزار گرفته شده است.

دوربین SPIRE به طول موج‌های بین 250 تا 500 میكرون (یعنی 500 الی 1000 برابر بلندتر از طول موج‌های مرئی) واكنش نشان می‌دهد.PACS هم طول موج‌های بین 70 تا 170 میكرون را پوشش می دهد. این دو با هم تصاویری پر از جزئیات، با 5 رنگ فروسرخ مختلف را تهیه می‌كنند، كه نه تنها باعث آشكار سازی مواد جدید در كهكشان می‌شود بلكه اطلاعات كاملی را در اختیار ستاره‌شناسان قرار می‌دهد. اطلاعاتی نظیر حجم مواد، تجمع مواد، دما، ساختار و اینكه آیا برخی از آنها باعث شكل‌گیری ستاره‌های جدید می‌شوند یا خیر. ستاره‌ها در محیط های سرد و متراكم شكل می‌گیرند و این تصاویر مركب محل‌های تشكیل ستاره‌ها را نیز آشكار می‌كند. این مكان‌ها در تصاویری با يك رنگ فروسرخ یا تصاويری كه در طول موج‌های كوچكتر از فروسرخ گرفته شده به‌سختی قابل تشخیص است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

این دوربین‌ها از فضایی به ابعاد 2×2 درجه (حدود 16 برابر اندازه قرص ماه از دید زمین) عكس می‌گیرند و مخزنی از مواد سرد را در پهنۀ كهكشان آشكار می‌كنند كه قبلا در آن مكان آشفته به نظر می‌رسید. مادۀ بین ستاره‌ای در رشته‌ها و ریسمان‌های پر پیچ وخم ستاره‌های تازه متولد شده به هم پیوسته و متراكم می‌شود. شبكه‌ای پیچیده از ساختارهای رشته‌ای با ویژگی‌های شگفت انگیز می‌ببینیم، كه نشان دهندۀ حلقه‌ای از رویدادهای مربوط به شكل‌گیری ستاره‌ها در همان زمان است كه شبیه قطرات باران روی یك رشته است كه در نور خورشید می‌درخشد.

از این پس هرشل جا‌یجای راه شیری را پیمایش خواهد كرد و پرده از رازهای شكل‌گیری ستاره‌ها بر خواهد داشت.

«دیوید كلمن»(David Clements)، عضو تیمSPIRE در بخش فیزیك دانشكدۀ امپریال لندن، گفت:" این تصاویر بیانگر این است كهSPIRE وPACS هماهنگی خوبی با هم دارند و این نه تنها در مطالعۀ كهكشان ما بلكه در مطالعات گسترده هرشل روی فرضیه‌های كهكشان كاربرد دارد".

منبع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 1 ماه بعد...

کاوشگر سوهو همیشه با تصاویر خود موضوعات جالبی را ثبت می کند. امروز در حال بررسی عکسهای این کاوشگر بودم که متوجه خوشه کروی M4 در یکی از تصویرها شدم.

این تصویر در روز سوم آبانماه تهیه شده و در آن ستاره‌ی قلبئ عقرب، خئشه کروی M4 به آسانی قابل دیدن هستند. تصویر فوق توسط دوربین LASCO C3 گرفته شده در در طیف فرابنفش است. شما هم از دیدن این جرم مسیه لذت ببرید!!

 

27n6pu94iu7ugj0gwe6.jpg

 

 

لینک به دیدگاه

فضاپيماي روسي سايوز به همراه سه نفر از ساكنان ايستگاه فضايي به زمين بازگشته و ايستگاه فضايي بين المللي را به همراه دو فضانورد در مدار زمين تنها گذاشتند.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

تعداد ساكنان ايستگاه فضايي بين المللي كه هفته گذشته به 12 نفر رسيده بود روز سه شنبه اول دسامبر 2009 به دو نفر كاهش پيدا كرد. هفت نفر از فضانوردان در تاريخ 25 نوامبر به همراه شاتل آتلانتيس به زمين بازگشتند و اكنون سه ساكن ديگر اين ايستگاه صبحگاه روز سه شنبه به وقت قزاقستان از ايستگاه فضايي جدا شده و به همراه كپسول سايوز به زمين بازگشتند.

كپسول سايوز سه ساعت و 20 دقيقه پس از جدا شدن از ايستگاه بين المللي فضايي در 80 كيلومتري شمال منطقه آركاليك در قزاقستان فرود آمد. فرانك دي وين، رومن روماننكو و رابرت تريسك سه فضانوردي بودند كه به همراه اين كپسول بر خاك زمين قدم گذاشتند.

اين اولين باري است كه از سال 1990 تا كنون سايوز در ماه دسامبر بر زمين فرود مي آيد اما مقامات روسي اعلام كرده بودند كه با وجود سرماي شديد منطقه شرايط آب و هوايي براي فرود كپسول فضايي مناسب است.

به دليل اينكه سازمان ناسا مسئوليت سازماندهي حمل و نقل فضانوردان كانادايي، ژاپني و اروپايي از ايستگاه و زمين به عهده دارد، پزشكان و مهندسان ناسا در ميان تيم امداد روسي كه براي بيرون كشيدن فضانوردان از داخل كپسول 15 دقيقه پس از فرود خود را به سايوز رسانده بودند به چشم مي خوردند.

بر اساس گزارش ام اس ان بي سي، از سال 2006 تا كنون اين اولين باري است كه تنها دو سرنشين در ايستگاه فضايي بين المللي ساكن مي شوند اما اين تنهايي چندان دوام نخواهد داشت زيرا سه فضانورد اولگ كوتوف، تيموتي كريمر و سويچي نوگاچي در 20 دسامبر 2009 به همراه فضاپيماي سايوز TMA-17 به سمت ايستگاه حركت كرده و در روز 19 دسامبر در ايستگاه كناره خواهند گرفت

لینک به دیدگاه

فيزيكدانان MIT با نقض قانون "ماكس پلانك" در مورد فواصل كوتاه نشان دادند كه انتقال گرما در فواصل بسيار كوتاه كمتر از 10 نانومتر مي تواند هزار برابر شديدتر از پيش بيني هاي قانون اين دانشمند آلماني باشد.

به گزارش خبرگزاري مهر، ماكس پلانك فيزيكدان آلماني در سال 1900 قانون پرتوهاي جسم سياه را ارائه كرد. اين قانون روش پراكندگي گرما را در طول موجهاي مختلف تابش از يك جسم ايده آل بدون قابليت انعكاس نشان مي دهد. به اين جسم ايده آل غير قابل انعكاس، جسم سياه گفته مي شود.

اين قانون بيان مي دارد كه تابش گرماي مرتبط با طول موجهاي مختلف، يك الگوي دقيق دارد كه با دماي جسم تغيير مي كند.

اكنون دانشمندان موسسه تكنولوژي ماساچوست نشان دادند كه اين قانون تنها در مورد فواصل دور و در مقياسهاي بزرگ صادق است و در مورد فواصل كوچك نقض مي شود.

 

 

im830dfxfrmq0mwez4t.jpg

 

اين محققان در اين خصوص اظهار داشتند: "ماكس پلانك بسيار دقيق بود و تائيد كرده بود كه اين تئوري تنها براي سيستمهاي بزرگ اعتبار دارد اما نمي دانست كه پيش بيني هايش در چه شرايطي قبل بررسي هستند."

براساس گزارش نانو لترز، اين پژوهشگران با استفاده از يك سطح فلزي و يك سطح شيشه اي بسيار كوچك و يك ميكروسكوپ با نيروي اتمي توانستند تغييرات دمايي را كه ميان اين دو جسم مبادله مي شود با دقت بسيار بالايي اندازه گيري كنند.

به اين ترتيب دريافتند كه در فاصله 10 نانومتر (10 ميليارديوم متر) انتقال گرمايي مي تواند هزار برابر شديدتر از پيش بيني هاي قانون پلانك باشد.

 

 

 

منبع درمتن ذكر شده

لینک به دیدگاه

برخورد دهنده بزرگ هادرون با دستيابي به سطح انرژي بيش از يك تريليون الكترون ولت براي شتاب بخشيدن به ذرات پروتوني ركورد جديدي را در دستيابي به بالاترين سطح انرژي در جهان به ثبت رساند.

به گزارش خبرگزاري مهر ، ركورد پيشين بالاترين سطح انرژي براي شتاب دهنده Tevatron واقع در شيكاگو به ثبت رسيده است.

به گفته مقامات سرن دستيابي به اين سطح از انرژي براي برخورد دهنده هادرون دستاوردي ديگر در مسير موفقيت در آزمايش اصلي اين آزمايشگاه بزرگ فيزيكي در سال 2010 به شمار مي رود.

برخورد دهنده بزرگ هادرون با هدف برخورد دو ذره ساب اتمي با سرعتي برابر سرعت نور ساخته شده است تا دانشمندان بتوانند با كمك نتايج به دست آمده از اين آزمايش به كشف اسرار ناشناخته جهان هستي بپردازند.

LHC تا كنون در سطح پاييني از انرژي برابر 450 ميليارد الكترون ولت فعاليت كرده است، روز يكشنبه 29 نوامبر 2009 مهندسان سطح انرژي در اين برخورد دهنده را تا 1.18 تريليون الكترون ولت افزايش دادند. ركورد پيشين انرژي كه به برخورد دهنده Tevatron اختصاص دارد در حدود 0.98 تريليون الكترون ولت به ثبت رسيده است.

انرژي اين برخورد دهنده به تدريج و به منظور اجراي آزمايش اصلي شبيه سازي انفجار بزرگ به انرژي برابر هفت تريليون الكترون ولت افزايش خواهد يافت.

هفته گذشته اين برخورد دهنده موفق به ايجاد برخورد كم انرژي ميان پرتوهاي پرتوني شد كه اين موفقيت موجي از شادي را در ميان فيزيكدانان سرن برانگيخت.

بر اساس گزارش بي بي سي، برخورد دهنده بزرگ هادرون در ماه سپتامبر سال گذشته و مدت كوتاهي پس از فعال سازي به دليل بروز نقص فني در يكي از اتصالات الكترونيكي اش از كار افتاد و تعميرات آن بيش از يك سال ادامه پيدا كرد.

لینک به دیدگاه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

بي‌شك اين بزرگ‌ترين گيتار در تمام كهكشان راه‌شيري است. تپ‌اختر گيتار، بقاياي انفجار ستاره‌اي است كه به‌سرعت، ابرهاي هيدروژني را از هم مي‌درد و طرحي گيتار مانند از هيدروژن‌هاي داغ را برجاي مي‌گذارد.

 

 

بي‌شك اين بزرگ‌ترين گيتار در تمام كهكشان راه‌شيري است. تپ‌اختر گيتار، بقاياي انفجار ستاره‌اي است كه به‌سرعت، ابرهاي هيدروژني را از هم مي‌درد و طرحي گيتار مانند از هيدروژن‌هاي داغ را برجاي مي‌گذارد.

 

 

ستارگاني كه سنگيني آنها بيش‌از 1.5 برابر خورشيد باشد، معمولا در پايان عمر خود منفجر مي‌شوند و مانند ستاره‌اي نوظهور در كهكشان مي‌درخشند. در اين انفجار كه انفجار ابرنواختري نام دارد، هسته ستاره به شدت فشرده مي‌شود و اتم‌ها در هم شكسته مي‌شوند. اگر ستاره كمتر از 3 برابر خورشيد سنگيني داشته باشد، الكترون‌ها درون هسته جمه مي‌شوند و ستاره‌اي به قطر 30 كيلومتر تشكيل مي‌شود كه تقريبا فقط از نوترون تشكيل شده است.

 

 

اين موجود عجيب و غريب كه ستاره نوتروني ناميده مي‌شود، بسيار چگال است و در هر ثانيه چند ده بار به دور خود مي‌گردد. ميدان مغناطيسي ستارگان نوتروني بسيار بسيار قوي است و اگر برحسب اتفاق، اطراف آنها ابري از مواد ميان ستاره‌اي وجود داشته باشد، ذرات باردار در اطراف ستاره نوتروني شروع به گردش مي‌كنند و با شتاب‌گرفتن در راستاي خطوط ميدان مغناطيسي، پرتوهاي الكترومغناطيس منتشر مي‌كنند. اين چنين است كه ناظر احساس مي‌كند ستاره نوتروني همانند فانوس دريايي، امواج الكترومغناطيسي را به‌شكلي منظم منتشر مي‌كند.

 

woq35b8gplxw8zzt4o.jpg

 

 

اطلاعات بسيار اندكي درمورد اين نوع بقاياي مرگ ستارگان و منشا آنها در دست است. اما نينا تتزلاف از دانشگاه ژنا در آلمان و همكارانش حدس مي‌زنند كه توانسته‌اند محل تولد اين تپ‌اختر را پيدا كنند. آنها براي يافتن منشا اين تپ‌اختر، مسير حركت 140 گروه ستاره‌اي زمينه تصوير را كه طي پنج ميليون سال گذشته در فاصله نسبتا نزديكي از اين تپ‌اختر قرار داشتند، بررسي كردند.

 

 

مطالعات پيشين مشخص كرده بود كه اين تپ‌اختر با سرعتي بيش‌از 1500 كيلومتر بر ثانيه شليك شده بود. تتزلاف و همكارانش نيز با بررسي مسير حركت اين تپ‌اختر، نشان داده‌اند كه اين ستاره هشت‌صدهزار سال پيش از خوشه اي از ستارگان سنگين كه امروز در فاصله 6500 سال‌نوري از آن واقع شده، پرتاب شده است.

 

 

هنوز مشخص نيست كه اين تپ‌اخترها چگونه به اين سرعت هاي بسيار بالا دست پيدا مي‌كنند؟

لینک به دیدگاه

تمام دستورات طبق برنامه پيش رفت و كپلر در مدار زمين قرار گرفت و در هر ساعت 7000 هزار مايل مسافت را طي مي كند.

هر يك از مراحل پرتاب حدود سه ثانيه زودتر از زمان پيش بيني شده رخ داد و موتورهاي كپلر در ساعت 23:45 خاموش شدند.

و جدايي نهايي كپلر از سفينه حامل خود حدود 62 دقيقه بعد از پرتاب اتفاق افتاد.

از امروز كپلر به مدت سه سال و نيم فرصت دارد كه در فواصل 10 , 20 و 30 سال نوري از خورشيد، در كهكشان راه شيري به جست وجوي سيارات زمين مانند بپردازد.

كپلر قصد دارد جواب اين سوال كهن "آيا ما تنها هستيم؟" را بدهد!

محققان در این باره افزودند :اگر كپلر موفق به كشف چيزي هم نشود باز ما به كشفي عميق و موفقيت علمي بزرگي دست يافتيم.

 

 

 

4xts60ufm6whi0m1nlok.jpg

هزينه نگهداري كپلر در سه سال آينده حدود 500 ميليون دلار است كه قرار است از 100.000 ستاره شبيه خورشيد نقشه برداري كند.

در واقع طراحي اين تلسكوپ منحصر به فرد است، تكنولوژي كپلر نیز به گونه اي است كه مي تواند نور ستاره مادر را محو كند، به اين ترتيب سيارات آن ستاره قابل تشخيص خواهند بود.

اخترشناسان بر اين باورند كه اگر يك درصد از ستاره هاي راه شيري سياره داشته باشند، باز هم ما حدود يك ميليون زمين در راه شيري داريم .

اگر اين تفكر درست باشد كپلر مي باستی صدها زمين مانند را در اطراف 100000 ستاره اي كه مي خواهد مطالعه كند، بيابد.

لینک به دیدگاه

به گزارش خبرگزاري مهر، رصدهاي جديد راداري نشان مي دهد شهاب سنگي كه در نزديكي زمين قرار گرفته است در واقع از سه سنگ كيهاني مجزا تشكيل شده است.

 

 

 

اين سيستم كيهاني با نام شهاب سنگ 1994 CC در تاريخهاي 12 و 14 ژوئن توسط سيستم رادار خورشيدي گلد استون ناسا تصويربرداري شد. در حالي كه اكثر شهاب سنگها در كمربندي ميان مريخ و مشتري در حركت هستند برخي از آنها از اين كمربند خارج شده و در مسير مدار زمين در نزديكي خورشيد حركت مي كنند. در حدود 15 درصد از اين شهاب سنگهاي نزديك به زمين از سيستمهايي دوتايي تشكيل شده اند و تقريبا كمتر از يك درصد از آنها سه تايي خواهند بود.

 

 

1994 CC كه در محدوده 2.52 ميليون كيلومتري از زمين قرار گرفته است دومين سيستم سه تايي است كه در ميان اجرام نزديك به زمين شناسايي شده است. ساختار سه تايي اين شهاب سنگ از يك جرم مركزي با قطر 700 متر تشكيل شده است كه دو قمر كوچكتر آن را احاطه كرده اند. تحقيقات اوليه نشان مي دهد قطر قمرهايي كه جرم مركزي را احاطه كرده اند حداقل 50 متر است. محققان در سال 2008 اعلام كردند شهاب سنگهاي دوتايي تحت تاثير انرژي كه از نور خورشيد طي طولاني مدت جذب مي كنند تشكيل مي شوند.

 

 

رصدخانه آرچيبو نيز در كنار رصد خانه گلدستون موفق به رديابي اين سيستم سه تايي ناياب از شهاب سنگهاي نزديك به زمين شده است. در عين حال اطلاعات مشتركي كه توسط اين دو مركز ارائه شده است براي مطالعه خصوصيات فيزيكي و مداري 1994 CC مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

 

 

ket6ru5ol6upbfwytck.gif

 

اساس گزارش اسپيس، شهاب سنگ 1994 CC در سال 2074 در يكي از نزديك ترين سطوح پرواز خود از زمين قرار خواهد گرفت. در اين دوره زماني اين شهاب سنگ از ارتفاع 2.5 ميليون كيلومتري از سطح زمين عبور خواهد كرد.

 

منبع درمتن ذكر شده

لینک به دیدگاه

اواخر آذرماه و اوایل دیماه، سیاره بهرام ( مریخ ) و کیوان ( زحل ) میهمان آسمان نیمه شب خواهند بود. رصد این دو سیاره و دنبال کردن مسیر حرکت آنها یکی از گام‌های رصد آسمان شب است.

اگر علاقه‌مند به رصد اجرام آسمانی و ثبت آنها هستید، می‌توانید با رصد این دو سیاره کار خود را آغاز کنید. سیاره بهرام در این روزها میهمان صورت فلکی شیر است و رفته رفته به ستاره‌ی دل شیر ( قلب الااسد ) نزدیک می‌شود. این سیاره در ساعت 22 هر شب طلوع می‌کند و در نیمه شب به وضعیت مناسب رصدی خواهد رسید. کافی است در ساعت 22 نگاهی به افق شمال شرقی بیندازید و به دنبال جسم آسمانی نورانی و قرمز رنگی در این محدوده باشد. این جسم همان سیاره بهرام است.

سیاره بهرام هم اکنون در فاصله‌ی 128 میلیون کیلومتری زمین و 241 میلیون کیلومتری خورشید قرار دارد. اگر مسیر حرکت آن را دنبال کنید، می توانید شاهد حرکت برگشتی این سیاره در طی چند هفته آینده باشید. برای شرکت در پروژه به لینک (

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
) مراجعه کنید.

10165.gif

اما ارباب حلقه‌ها یا سیاره کیوان نیز وضعیت خوبی برای رصد دارد. این سیاره هر شب ساعت 1 نیمه شب از افق شرقی ظلوع می کند و میهمان صورت فلکی خوشه است. رصد این سیاره توسط

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
بسیار دیدنی و جذاب است. دیدن شکاف کاسینی و قمر معروف آن تیتان توسط ابزار رصدی مناسب، بسیار دیدنی است. اما کافی است شما رصدگران با رصد پیاپی این سیاره متوجه حرکت آن در صورت فلکی سنبله شوید.

لینک به دیدگاه

در آخرین تصاویر گرفته شده توسط دوربین LASCO C3 در کاوشگر سوهو تهیه شده است، سیاره ناهید و خورشید در کنار کهکشان راه شیری دیده می‌شوند.

 

10170.jpg

لینک به دیدگاه

سياره‌اي با آينده‌ي مشابه زمين اخترشناسان سياره‌اي فراخورشيدي را در حال گردش به دور يك غول سرخ يافتند. شرايط اين سياره مي‌تواند مشابه شرايط سياره‌ي زمين در ۵ ميليارد سال آينده باشد.

 

تيمي بين المللي از اخترشناسان٬ خبر كشف اولين سياره‌ي فراخورشيدي در حال چرخش به دور ستاره‌اي در حال مرگ را اعلام كردند. اين كشف كه نتيجه‌ي تحقيقي ۷ ساله است در شماره‌ي سپتامبر مجله‌ي نيچر چاپ خواهد شد.

اين سياره تصويري از سرنوشت زمين را در ۴ تا ۵ ميليارد سال آينده تداعي مي‌كند و آن زماني است كه خورشيد سوخت هيدروژني خود را به اتمام مي رساند٬ به صورت يك غول قرمز فوق العاده منبسط مي‌شود و لايه‌هاي بيروني خود را با درخشي هليومي به بيرون پرتاب مي‌كند.

 

سياره كشف شده‌ي اخير با نام « V ۳۹۱ Pegassi b»٬ از تمامي تغييرات ستاره‌ي مادر خود جان سالم به در برده است.

 

تيم تحقيقاتي بين المللي به رهبري «رابرتو سيلووتي»(Roberto Silvotti) دريافتند كه سياره‌ي مذكور به دور ستاره‌اي كم نور در صورت فلكي فرس اعظم در حال چرخش است.

 

«استيو كاوالر»(Steve Kawaler)٬ استاد فيزيك و اخترشناسي دانشگاه ايالتي «آيوا»(Iowa) مي‌گويد:"نكته‌ي هيجان انگيز در كشف اين سياره٬ نجات يافتن سياره از انبساط ستاره و درخش هليومي آن است. اين نكته مي‌تواند نشان دهنده‌ي ادامه ي حيات سياره زمين٬ پس از انبساط خورشيد در آينده‌اي دور باشد. قبل از آن كه اين ستاره لايه‌هاي بيروني خود را از دست بدهد٬ سياره در فاصله‌اي معادل با فاصله كنوني زمين تا خورشيد به دور اين ستاره مي‌چرخيد."

 

كاوالر افزود: "با توجه به اين كه اين سياره از مشتري بزرگ‌تر است٬ نمي توانيم خيلي خوشحال باشيم. سياره‌اي كوچكتر همانند زمين مي‌تواند آسيب پذير باشد."

 

كاوالر در سال ۲۰۰۳ با هماهنگ كردن رصدهاي اين گروه تحقيقاتي ۲۳ نفره كه به وسيله‌ي شبكه‌ي تلسكوپ‌هاي «Whole Earth » انجام مي‌شد٬ به آن‌ها كمك كرد.

 

اين مجموعه شامل شبكه‌اي از رصدخانه‌ها در سراسر جهان است كه به منجمين امكان اندازه گيري‌هاي مداوم تغييرات روشنايي ستاره‌هاي متغير را مي‌دهد.

 

كاوالر همچنين با انجام برخي محاسبات به پيشرفت اين پروژه كمك كرد. اين محاسبات به منظور اطمينان يافتن از اين نكته بود كه بي نظمي‌هاي حركت مداري ستاره به واسطه‌ي سياره‌ي مذكور است.

اخترشناسان دريافتند در حال حاضر شعاع مداري اين سياره ۷/۱ برابر فاصله‌ي متوسط بين خورشيد و زمين است. ستاره‌ها با پير شدن به فاز غول سرخي خود مي‌رسند٬ در اين هنگام به شدت منبسط شده و به آساني قادر به بلعيدن سيارات دروني نزديك به خود هستند.

 

سيلووتي خاطر نشان ساخت: "اتفاق مشابهي براي خورشيد خواهد افتاد. انتظار مي‌رود كه عطارد و زهره در لايه‌هاي خورشيد ناپديد گردند در حالي كه مريخ به احتمال زياد باقي مي‌ماند. سر نوشت زمين مشخص نيست زيرا موقعيت آن مرزي است. به نظر مي‌آيد كه احتمال از بين رفتن زمين در هنگام غول سرخي خورشيد زياد باشد٬ اگر چه با قطعيت نمي‌توان صحبت كرد."

 

منبع:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

بازتاب نورخورشيد وجود مايع در درياچه قمر كيوان را تاييد كرد

 

فضاپيماي كاسيني سازمان فضايي آمريكا (ناسا) اولين درخشش حاصل از انعكاس نور خورشيد از درياچه‌اي بر روي قمر سياره كيوان موسوم به «تيتان» را دريافت كرده كه تاييد كننده وجود مايع روي بخشي از اين قمر است.

به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دانشمند‌ان كاسيني از مدتها پيش به دنبال اين درخشش بوده‌اند كه به عنوان «بازتاب كامل» نيز ناميده مي‌شود.

جست‌وجوي اين پديده از زمان آغاز فعاليت كاسيني به دور كيوان در سال 2004 آغاز شده است، اما تاكنون نيمكره شمالي تيتان كه نسبت به نيمكره جنوبي درياچه‌هاي بيشتري دارد، در تاريكي زمستان پوشيده بوده است.

اخيرا با رسيدن به ماه اوت سال 2009 به تدريج خورشيد تابش مستقيم به درياچه‌هاي شمالي را آغاز كرد و بهار و نيمكره شمالي تيتان آغاز شد.

اتمسفر غبارآلود تيتان همچنين بازتاب نور خورشيد را در اكثر طول موج‌ها مسدود مي‌كند.

تصوير اين بازتاب نور در ماه ژولاي سال جاري ميلادي به دست آمده است.

گفتني است، تيتان بزرگترين قمر سياره كيوان است.

 

 

منبع:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 2 ماه بعد...

ناسا ماهواره هواشناسي پيشرفته پرتاب كرد

خبرگزاري فارس: ناسا ماهواره هواشناسي جديد و پيشرفته‌اي را به فضا فرستاد.

 

 

A0817616.jpg

 

 

به گزارش خبرگزاري فارس، ناسا يك ماهواره جديد از سري ماهواره‌هاي هواشناسي پيشرفته را براي كمك به پيش‌بيني وضعيت هوا به فضا فرستاد.

 

ماهواره «GOES-P» توسط موشك بالابرنده دلتا-4 در ساعت 18:57 به وقت محلي (23:57 به وقت جهاني) از ايستگاه نيروي هوايي كپ كاناورال در روز پج‌شنبه به فضا پرتاب شد.

 

هزينه ماموريت اين ماهواره در حدود 500 ميليون دلار بوده است و اين ماهواره از سري ماهواره‌هاي هواشناسي «GOES» است.

اولين ماهواره از سري ماهواره‌هاي هواشناسي «GOES» در سال 1975 به فضا پرتاب شده است.

لینک به دیدگاه
  • 4 هفته بعد...

۱- کشف پوسته ستاره ای 10 میلیارد بار سخت تر از فولاد:

این کشف که با کمک مدل رایانه ای انجام گرفته است نشان می دهد لایه خارجی ستاره نوترونی از قدرتمندترین مواد موجود در زمین نیز سخت تر است. آزمایش فشار بر روی این مدل رایانه ای نشان داد لایه خارجی این ستاره نوترونی نسبت به فولاد توانایی تحمل فشاری 10 میلیارد بار بیشتر را دارد.

 

۲- کشف امکان وجود حیات آبزیان در قمر مشتری:

دانشمندان پس از بررسی های متعدد اعلام کردند در صورتی که در قمر اروپا حیات وجود نداشته باشد متعجب خواهند شد. تحقیقات دانشمندان در ماه نوامبر نشان داد دریاها در این قمر به اندازه ای از اکسیژن برخوردارند که آبزیانی مانند ماهی ها می توانند در آن زندگی کنند.

 

۳- کشف 32 سیاره جدید در خارج از منظومه خورشیدی:

اخترشناسان اعلام کردند کشف این تعداد سیاره در خارج از منظومه خورشیدی تعداد سیاره های فراخورشیدی را به بیش از 400 سیاره افزایش داده که این تعداد می تواند شانس یافتن سیاره های شبه زمینی را افزایش دهد.

 

۴- ارائه نقشه ای از سیاره های شناخته شده در منظومه خورشیدی و فراتر از آن:

در این نقشه تعاملی سیاره های فراخورشیدی که تا کنون کشف شده اند با توجه به ابعاد و فاصله آنها نسبت به زمین در کنار یکدیگر قرار داده شده اند. اکثر این سیاره ها از مشتری بزرگترند که این ویژگی شناسایی آنها را آسانتر کرده است.

 

۵-کشف آب مایع در مریخ:

تصاویری که در تابستان 2008 توسط کاوشگر فونیکس به ثبت رسیده اند، حبابهای عجیبی را بر روی پایه های این کاوشگر نشان می دهد که رفتاری مانند قطرات آب دارند. نتیجه این در گزارشی در ماه فوریه منتشر شده است.

 

۶-اکثر سیاره های کشف شده از اقیانوسهای غیر منجمد برخوردارند:

اندازه گیریها و مطالعاتی که نتایج آنها در ماه آوریل ارائه شد نشان می دهند سیاره ای که به سیاره Gliese 581d شهرت یافته است شباهتهای زیادی نسبت به آنچه در گذشته تصور می رفت، با زمین داشته و می تواند از آب مایع برخوردار باشد. به گزارش مهر، این سیاره در عین حال سیاره خواهری دارد که سبک ترین سیاره در جهان است که تا کنون کشف شده است.

 

۷-ذراتی بزرگتر از کهکشانها جهان را پر کرده اند:

احتمال می رود قدیمی ترین ذره ساب اتمیک به نام نوترینوها فضایی بزرگتر از هزاران کهکشان را در جهان اشغال کرده اند. این ایده و کشف طی یک شبیه سازی رایانه ای ارائه شده است.

 

۸-اثبات وجود اولین سواحل باستانی در مریخ:

تصاویر با کیفیت از دره های مریخی نشانه هایی از وجود خطوط ساحلی سه میلیارد ساله را در اختیار دانشمندان قرار داد که این خطوط نشاندهنده حضور دریاچه ای به بزرگی دریاچه Champlain در گذشته سیاره مریخ بوده است.

 

۹-اثبات وجود آب در کره ماه توسط ناسا:

سازمان ناسا به صورت رسمی اعلام کرد موفق به یافتن مقادیر قابل توجهی آب در کره ماه شده است. این کشف در پی ماموریت برخورد کاوشگر LCROSS با حفره ای در کره ماه به دست آمد.

 

۱۰- کشف ستاره دنباله داری با دو دنباله سبز رنگ:

زمانی که این ستاره دنباله دار در اواخر ماه فوریه از میان منظومه خورشیدی عبور کرد، دنباله دوم آن مشاهده شد و اخترشناسان دیدند که این ستاره یا ستاره دنباله دار لولین درخششی سبز رنگ دارد، پدیده ای که شاید هرگز فرصت حضور در منظومه خورشیدی زمین را به دست نیاورد.

 

منبع : سایت مجله نجوم

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...