سنگ و سنگ فرش ( دالاژ)

[pashaa 3,249]

سنگ و سنگ فرش ( دالاژ)

دال عبارت است از قطعه سنگ یا چوب یا اجر یا بتون و موزائیک و ... که به طور نامنظم یا منظم ، در سطوحی که محل تردد در فضای باغ و پارک می باشد ، بکار می رود . به طور کلی کاربرد سنگ و یا سایر مصالح ساختمانی را دالاژ می نامند.

مصالح قابل استفاده در سنگ فرش ( دالاژ)

1-سنگ

سنگ کلمه ای عام می باشد و شامل انواع آهکی ، رسوبی ، شیست ، خارا ، تروانتن ، سنگ لوح و ... است . امروزه انواع رنگهای مختلف آن در طراحی ، زیبا سازی فضای باغ ها ، پارکها ، تراسها ، و ... که محل استراحت و آرامش یافتن است مورد استفاده قرار می گیرد.

توصیه می شود که از سنگهای سفید در پیاده رو و پاگردهای داخل باغ کمتر استفاده شود ، زیرا موجب خستگی چشم می شود.

2-قلوه سنگ ها

از قلوه سنگ ها اشکال و طرح های متنوعی به منظور سنگ فرش استفاده می کنند که خود به زیبایی سطوح می افزاید.

3-چوب

از قطعات چوب در برخی از زیبا سازی های محیط ، به عنوان دال استفاده می شود . در این مورد تنه درختان محکم را به اشکال مختلف یه ضخامتی بین 10 تا 15 سانتی متر برش داده و بکار می برند.

4-آجر

برای تزئینات کناره یا حاشیه باغچه ها ، پاگردها و پیاده رو ها به طور متصل استفاده می شود . در این مورد طرح های متنوع بسیاری وجود دارد. به عنوان مثال ، انواع آجر چینی حیاط های قدیمی در ایران می باشد.

5-سیمان

کاربرد سیمان بصورت قطعات کشیده و یک دست ، کمتر چشم گیر و زیباست. به نظر می رسد افزودن مواد رنگی و شکل دادن به قطعه ای که توسط سیمان بایستی پوشیده شود ، از نظر چشم انداز می تواند نقش مهمی داشته باشد.گاهی در بین قطعات بتونی شده ، فضایی را برای پوشش های گیاهی از قبیل ، چمن یا گلکاری در نظر می گیرند . همچنین نیز به همراه بتون از سنگ ریزه های رنگی به صورت صاف یا متخلخل استفاده می شود.

انواع سنگ فرش

1- سنگ فرش با طرح زاویه ای نامنظم

در این طرح سعی مسی شود ، خورده سنگ هایی که به شکل هندسی یا نامنظم می باشند ، استفاده شود که بطور پراکنده در برخی از زوایای چمن یا گل های پاکوتاه فصلی به صورت مجتمع کاشته می شوند.

2- سنگ فرش با طرح گوشه های گرد و فاصله دار

در این طرح ، سنگ ها بطور منظم ، گاهی نامنظم و با فواصل 5 تا 10 سانتی متر از یکدیگر قرار می گیرند . در فواصل مزبور به منظور ایجاد زیبایی و افزایش سطح سبز از چمن اشتفاده می شود. معمولا اینگونه سنگ ها الوان می باشند. گاهی به جای چمن در فواصل سنگ ها از ملات های رنگی استفاده می نمایند.

3- سنگ فرش با طرح های قدیمی

در این طرح ، سنگ ها به طور نامنظم ولی به نحوی از اصول هندسی برخوردارند و فواصل بین آنها بین 5 تا 10 سانتی متر می باشد . در بعضی از قسمت ها ، این فواصل به 20 سانتی متر نیز می رسد. پوشش فواصل این سنگ ها معمولا از سیمان رنگی یا چمن و آنچه که قابل توجه است. در برخی از طرح ها سنگ ها کمی برجسته تر از سطوح سیمانی قرار دارند.

4- سنگ فرش با طرح انگلیسی

سنگ هایی که در این طرح به کار می رود از اشکال هندسی منظم یا نامنظم بوده و نحوه قرار گرفتن آنها به نوعی است که تقریبا خطوط موازی را ایجاد می کند. شکل ظاهری این نوع سنگ فرش ، همانند نمای آجر چینی بعضی از ساختمان ها می باشد.

5- سنگ فرش به طریقه ژاپنی

معمولا برای عبور از داخل چمن ، سنگ های بزرگ استفاده می شود . هر سنگ نسبت به یکدیگر به نحوی قرار می گیرد که فاصله مرکز یک سنگ نسبت به مرکز سنگ دیگر 60 تا 70 سانتی متر باشد . (طول متوسط یک قدم معمولی ) .

6- سنگ فرش خیابان ماشین رو در داخل باغ

معمولا این خیابان ها در روبرو یا مقابل درب ورودی احداث می کنند . به طوری که کاملا در فضای سطح چمن قرار می گیرد. سنگ ها به طور نا منظم و با فاصله بسیار کم که گاهی در فواصل آنها چمن کاری انجام می شود.