آیا زیارت عاشورا حدیث قدسی است؟!

[Sabehat 1,473]

لعن نه سبّ

آنچه را که مورد بحث قرار داده و جواز و رجحانش را ثابت کردیم، لعن و نفرین بود نه سبّ، زیرا بین این دو واژه فرق است. سبّ در لغت به معناى شتم و دشنام آمده است.(14) طریحى مى گوید: شتم آن است که توصیف کنى چیزى را به صفتى که در آن نقص است.(15)

اسلام نه تنها اجازه لعن و نفرین را داده است، بلکه آن را امر راجح مى داند ولى از سبّ و شتم نهى کرده است; خداوند متعال مى فرماید:

 

" وَلاَ تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَیَسُبُّوا اللهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْم... " (16);

 

«و شما مؤمنان بر آنان که غیر خدا را مى خوانند دشنام مدهید تا مبادا آنها هم از روى دشمنى و جهالت خدا را دشنام دهند».

 

ممکن است نهى از سبّ را به صورت مواجهه با کفار و بت پرستان حمل نماییم، اما در صورتى که مخفیانه یا نزد مسلمانان باشد اشکالى ندارد; زیرا در این صورت سبّ باعث نمى شود که آنان نیز، سبّ را در مورد خداوند متعال به کار برند.

 

هنگامى که امیر المؤمنین (علیه السلام) شنید که عمرو بن حمق و حجر بن عدى اهل شام را در جنگ صفین سبّ مى کنند، آنان را از این عمل باز داشت و فرمود:

 

«من بر شما کراهت دارم که بسیار سبّ کننده باشید، ولى اگر اعمال آنان را توصیف کرده و احوال آنها را به مردم گوشزد کنید بهتر است...»(17)

[Sabehat 1,473]

پي نوشت :

۱- اسراء (۱۷) آیه ۶۰

۲- تفسیر فخررازى، ج۲۰، ص۲۳۷; تفسیر قرطبى، ج۱۰، ص۲۸۱، تفسیر روح المعانى، ج۱۵، ص۱۰۵.

۳- مستدرک حاکم، ج۴، ص۴۸۱; صواعق المحرقه، ص۱۷۹ ودر المنثور، ج۴، ص۱۹۱.

۴- وقعه صفین، ص۲۱۷.

۵- حیاء علوم الدین، ج۳، ص۱۳۳ ـ ۱۳۵.

۶- الفتاوى الکبرى، ج۴، ص۲۲۰.

۷- صحیح بخارى، ج۸، ص۱۴.

۸- جامع الصغیر ج۲ ص۴۰۶.

۹- نور(۲۴) آیه ۷.

۱۰- تاریخ طبرى، ج۲، ص۲۴۱; کامل بن اثیر، ج۳، ص۳۵۸ وشرح ابن ابى الحدید، ج۱; ص۱۷۹.

۱۱- مروج الذهب، ج۲، ص۵۴.

۱۲- جامع بیان العلم و فضله، ج۱۶، ص۴۱۴، ح۴۵۱۷۴.

۱۳- احیاء علوم الدین ج ۳ ص ۱۰۶.

۱4 . النهایه، ج۴، ص۳۳۰، صحاح اللغه، ج۱، ص۱۴۴; لسان العرب، ج۱، ص۴۵۵ و مجمع البحرین، ج۲، ص۸۰.

15. مجمع البحرین، ج۶، ص۹۸.

16 . انعام (۶) آیه ۱۰۸.

17 . نهج البلاغه، ج۲، ص۲۱۱، کلام ۲۰۱; الاخبار الطوال، ص۱۶۵ و تذکره الخواص، ص۱۵۴.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی سبطین

[jo0ojo0o 482]

sabehat عزیز از جواب های کامل و جامعتون ممنونم

فقط یه چیزی

این طوری که من فهمیدم زیارت عاشورا یه حدیث از امام باقره نه یه حدیث قدسی

درسته؟!

[Sabehat 1,473]

حدیث قدسی

 

حدیث قدسی در اصطلاح، كلامی است كه به پیامبر وحی شده است اما جزء کتاب آسمانی قرآن محسوب نمی­شود چنانچه به كلماتی كه به عنوان قرآن بر پیامبر نازل شده است حدیث قدسی اطلاق نمی‌شود. البته كلمات دیگر كتب آسمانی در زمره‌ احادیث قدسی به شمار می‌روند.

در روایات شیعه مواردی از احادیث قدسی توسط ائمه هدی (صلوات‌ علیهم) نقل شده‌اند كه در برخی سلسلۀ سند به پیامبر اكرم (صلّی الله علیه و آله) می‌رسد. چنان­چه امام سجاد (علیه‌السلام) فرموده است:

 

« خداوند به موسی وحی نمود مرا نزد مخلوقاتم محبوب كن و مخلوقاتم را نیز نزد من محبوب كن موسی گفت: پروردگارا چگونه چنین كنم؟ خطاب رسید:

نعمت‌های مرا یاد آور شو تا مرا دوست بدارند... »

[Sabehat 1,473]

تفاوت حدیث قدسی با قرآن:

1- قرآن الفاظ و معانیش با عنصر اعجاز نازل شده است. ولی در احادیث قدسی، الفاظ وحی شده مراد خداوند نبوده است؛ بلكه معانی آنها مورد نظر خداوند بوده است؛ اگر چه پیامبر خود در الفاظ آنها تغییری نمی‌دهد.

2- در آیات قرآن به خاطر متواتر بودن، بحث از صحت سند مطرح نمی‌باشد، ولی حدیث قدسی مانند دیگر احادیث مورد بررسی سندی قرار می‌گیرد. این احادیث از نظر علمی با احادیث دیگر تفاوتی ندارند، از این­رو اگر همین احادیث در علمی چون فقه مورد نیاز واقع شوند، هیچ تفاوتی با احادیث دیگر در استناد ندارند.

از نظر محتوایی، مضمون غالب احادیث قدسی اخلاقی می‌باشد؛ اگر چه در لابه‌لای آنها اخباری خاص در مورد اهل بیت و قیامت نیز می‌توان یافت.

كتاب‌های زیر به احادیث قدسی پرداخته­اند:

«جواهر السنیة، الاحادیث القدسیة المشتركة بین السنة و الشیعة، صحیح الاحادیث القدسیة و موسوعة شرحها، الاحادیث القدسیة الضعیفة و الموضوعة، موسوعة الاحادیث القدسیة الصحیحة و الضعیفة».

 

 

 

منابع:

1) ابن نعمان، محمد (شیخ مفید)؛ الاختصاص، تصحیح علی اكبر غفاری، احیاء التراث، بیروت، لبنان، 1403، چاپ سوم، ص 226.

2) تفسیر منسوب به امام حسن عسكری علیه‌السلام، تحقیق مدرسه امام مهدی، مهر، قم، 1409، چاپ اول، ص 342.

3) الحسینی الاستر آبادی، محمدباقر (میرداماد)؛ الرواشح السماویة، تحقیق، غلام­حسین قیصریه‌ها و نعمة‌‌الله جلیلی، قم، دارالحدیث، 1380،چاپ اول، ص 291.

4) انصاری، مرتضی (شیخ انصاری)؛ المكاسب المحرمه، تحقیق كنگره شیخ اعظم، قم، كنگره شیخ اعظم، 1420، چاپ اول، ج 4، ص 346.

5) ابوحبیب، سعدی؛ قاموس فقهی، دارالفكر، دمشق، سوریه، 1408، چاپ دوم.

6) العاملی، بهاء­الدین، محمد، الوجیزه فی الدرایة، قم، مكتبة الاسلامیة الكبری، 1396، ص 3.

7) مدیر شانه‌چی، كاظم؛ درایة الحدیث، قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1372، ص 13.

8) الجوهری، اسماعیل بن حماد؛ الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربیه، تحقیق احمد عبدالغفور العطار، بیروت، لبنان، دارالعلم للملایین، 1407، ج 3، ص 96.

9) الزبیدی؛ تاج العروس، تحقیق علی شبیری، دارالفكر، بیروت لبنان، 1414، ج 8، ص470.

10) معارف، مجید؛ تاریخ عمومی حدیث، تهران، كویر، 1377، ص 30.

[Ehsan 112,346]

واقعا اینهمه دلیل واضح و آشکار و باز هم مخالفت و عناد...........

 

چی میشد،اصلا تاریخ جلو نمیرفت و ما همینجور تو 1400 سال پیش بودیم،و مرتبا ثواب میکردیم...

[Astraea 25,351]

واقعا اینهمه دلیل واضح و آشکار و باز هم مخالفت و عناد...........

 

چی میشد،اصلا تاریخ جلو نمیرفت و ما همینجور تو 1400 سال پیش بودیم،و مرتبا ثواب میکردیم...

اونوقت کی جهنمو پر میکرد؟؟؟؟

راسی تاپیک دیشبی شما در مورد جهنم نیست چرا؟؟؟؟