دانشگاه پلی تکنیک امیرکبیر

[Mohammad Aref 120,438]

تاریخچه دانشگاه امیر کبیر

 

 

تاریخچه دانشگاه صنعتی امیرکبیر دانشگاه صنعتی امیر کبیر ، یکی از با سابقه ترین مؤسسات آموزش عالی کشور در زمینه فنی و مهندسی است . این دانشگاه ، در طول سال ها فعالیت مستمر ، به خصوص بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ، خدمات گسترده ای در راستای اهداف آموزش عالی و تحقیقاتی کشور ارائه کرده است . تاًسیس و شکل گیری اولیه دانشگاه در آبان ماه 1335 است. در آن زمان ، هسته اولیه دانشگاه ، به عنوان "پلی تکنیک تهران" به منظور توسعه فعالیت های دو موًسسه فنی وقت ، "انستیتو مهندسی راه وساختمان "و "هنرسرای عالی" شکل گرفت . در سال 1336 اولین دوره دانشجویان ازطریق آزمون داخلی پذیرفته شدند و از سال 1337 فعالیت آموزشی پلی تکنیک تهران ، به طور رسمی با پنج رشته مهندسی : "برق و الکترونیک" ، "مکانیک "،"نساجی"،"شیمی "و "راه و ساختمان " آغاز شد . با رشد تدریجی پلی تکنیک تهران تا سال 1375، پنج بخش به شرح زیر به دانشکده اضافه شد . دانشکده فنی : این دانشکده هسته اصلی پلی تکنیک تهران را ایجاد کرده و از 6 انستیتو یا گروه آموزشی تحت عنوان " مهندسی برق و الکترونیک " ، " مهندسی شیمی و پتروشیمی " ، " مهندسی نساجی و پلیمر" ، " مهندسی مکانیک " ، " مهندسی معدن " و " مهندسی صنایع " تشکیل شد . دانشکده تربیت دبیر فنی و علوم : در سال 1355 با همکاری وزارت آموزش و پرورش تاًسیس شد . دانشکده علوم پایه و کامپیوتر : این دانشکده به منظور ارائه درس های پایه برای دانشجویان دیگر دانشکده ها ایجاد شد . دانشجویان این دوره ها ، مدرک تحصیلی از دانشکده دریافت نمی کردند. انستیتو تحصیلات تکمیلی و تحقیقات : به منظور اداره و سرپرستی مقطع کارشناسی ارشد و امور تحقیقاتی دانشگاه دایر شد . در آن زمان 5 دوره کارشناسی ارشد و یک مؤسسه تحقیقاتی با عنوان " مرکز تحقیقات صنایع غذایی " زیر نظر این انستیتو اداره می شد . سرپرستی مدرسه عالی راه و ساختمان نیز از سال 1356 به پلی تکنیک تهران واگذار شد و به این ترتیب این واحد به عنوان پنجمین بخش از پلی تکنیک تهران محسوب شد . پلی تکنیک تهران در جریان انقلاب اسلامی ، یکی از پایگاه های فعال دانشگاهی بود و در به ثمر رسانیدن انقلاب اسلامی نقش فعالی بر عهده داشت . پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ، پلی تکنیک تهران در سال 1358 تبدیل به دانشگاه شد و به افتخار ، رادمرد تاریخ معاصر ایران ، " امیر کبیر " که به گسترش و توسعه پایه های علم نوین و صنعت در کشور اهتمام داشت ، به نام دانشگاه صنعتی امیر کبیر نامگذاری شد . این دانشگاه به منظور توسعه و گسترش در زمینه های فنی و مهندسی و همسویی با هدف های علمی و فرهنگی انقلاب تجدید سازمان یافت و در این راستا تحولات چشمگیری در آن صورت گرفت ، اهم این تحولات به این شرح است : دانشکده تربیت فنی و علوم ، به علت مطابقت هدف های آن با مراکز تربیت معلم از دانشگاه صنعتی امیر کبیر جدا و در مجموعه دانشگاهی تربیت معلم قرار گرفت . مدرسه عالی ساختمان ، از دانشگاه صنعتی امیر کبیر جدا و به مجموعه ای تحت عنوان دانشگاه خواجه نصیر طوسی اضافه شد . ایجاد دانشکده ها و دوره های جدید به خصوص دوره های تحصیلات تکمیلی ، که منجر به تأسیس 6 دانشکده جدید درطول سال های 1374_ 1367 شد . هم اکنون دانشگاه صنعتی امیر کبیر دارای 15 دانشکده و یک واحد دانشگاهی در ماهشهر و برخورداری از توانایی های علمی و اموزشی و بیش از 400 کادر هیأت علمی به فعالیت خود ادامه می دهد. همچنین 7000 دانشجوی دوره کارشناسی در 35 رشته و گرایش، 3000 دانشجوی کارشناسی ارشد در 93 رشته و گرایش و 600 دانشجوی دوره دکترا در 35 رشته این دانشگاه مشغول به تحصیل هستند . دانشگاه صنعتی امیر کبیر در عرصه صنعت و علوم آمورش عالی موفقیت های چشمگیری را کسب کرده است که می توان به موارد زیر اشاره کرد : کسب حدود 20 جایزه درجشنواره های بین المللی و جوان خوارزمی کسب رتبه اول ارتباط دانشگاه و صنعت در سه دوره کسب رتبه اول در نمایشگاه های دستاوردهای تحقیقاتی در 4 دوره دریافت لوح افتخار به عنوان فعال ترین دانشگاه فنی و مهندسی در زمینه پذیزش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد . برگزاری بیش از 20 کنفرانس ملی و بین المللی طی سالهای اخیر

[Mohammad Aref 120,438]

رشته های تحصیلی دانشگاه امیر کبیر

 

1.مهندسی هوا فضا , 2.مهندسی شیمی, 3.مهندسی پزشکی, 4.مهندسی عمران و محیط زیست, 5.مهندسی کامپیوتر وفناوری اطلاعات, 6.مهندسی برق, 7.مهندسی صنایع, 8.مهندسی کشتی سازی وصنایع دریایی, 9.ریاضی و علوم کامپیوتر, 10.مهندسی مکانیک, 11.مهندسی معدن ،متالورژی نفت, 12.مهندسی هسته ای و فیزیک, 13.مهندسی نساجی, 14.مهندسی نفت, 15.مهندسی پلیمر رنگ, 16.ماهشر, 17.مرکز آموزژهای مجازی, 18.گروه آموزش تربیت بدنی, 19.واحد بین الملل, ,mba 20.گروه آموزشی 21.گروه آموزشی فلسفه علم,

[Mohammad Aref 120,438]

روًسای دانشگاه صنعتی امير کبير از ابتدا تا کنون

 

پس از مهندس نفيسی بنيانگذار پلی تکنيک تهران ، چند ماهی دکتر عابدی به جای وی رياست پلی تکنيک را بر عهده داشتند و سپس در اواخر سال 41 دکتر مجتهدی رئيس اسبق دبيرستان البرز ، به رياست پلی تکنيک منصوب شدند .

دکتر مجتهدی خدمات بسيار زيادی برای پلی تکنيک انجام دادند و می توان گفت پلی تکنيک نيمی از شهرت و افتخار خود را مديون دکتر مجتهدی میباشد. لازم به يادآوزی است که خدمات مهندس نفيسی در تأسيس و بنيانگذاری پلی تکنيک تهران با دشواريهايی که داشت و همچنين زحمات دکتر محمد علی مجتهدی در بالا بردن سطح علمی اين دانشگاه در سالهای اوليه از اهميت ويژهای برخوردار است . از خدمات دکتر مجتهدی می توان علاوه بر بالا بردن سطح علمی دانشگاه به احداث آمفی تاتر مرکزی و سالن غذاخوری و تکميل دانشکده های مختلف اشاره کرد . ايشان که مدرک دکترای خود را در رياضيات ، از دانشگاه دانشگاه فرانسه داشتند پس از انتصاب وی به رياست پلی تکنيک ، خواستار تحولاتی در اعضاء هيأ ت علمی شدند . علاوه بر ايجاد آمفی تئاتر ، رستوران ، زمين ورزش و تجهيزات آزمايشگاهی ، ايشان نظمی خاص را در دانشگاه برقرار کردند . پس از پايان يافتن دوره سه ساله مجتهدی در سال 1344 وی اقدام به تأ سيس دانشگاه جديد نمودند که بعدها دانشگاه صنعتی شريف نام گرفت .

بعد از دکتر مجتهدی ، دکتر بينا حدود يک سال و نيم رياست پلی تکنيک را بر عهده داشتند و در اوايل سال 1346 ( یا اواخر سال 45 ) مهندس نفيسی که از آمريکا بازگشته بودند ، مجدداً به رياست پلی تکنيک منسوب شدند . يکی از اقداماتی که ايشان در رياست مجددشان برای پلی تکنيک انجام دادند ، تهيه يک تا ريخ منسجم از پلی تکنيک بود ، اين کار توسط چند کارشناس يونسکو که مهندس نفيسی ازآنها دعوت به همکاری کرده بودند انجام شد .

پس از مهندس نفيسی که دوره رياستشان حدود يکسال و نيم به طول انجاميد ، اشخاص مختلفی به اين سمت منصوب شدند که نام آنها به ترتيب در ذيل آمده است :

دکتر يگانه حائری _ اولين دکترای متالوژی در کشور _ (1348_1346)

دکتر محمد جعفر جد بابايی _ دکترای مهندسی شيمی _ (1348 _1346)

دکتر کاظم نجم آبادی( 1354 _ 1351 )

دکتر حسين ماهبان _ دکترای مکانيک ( 1356 _ 1354 )

دکتر سيروس شفيعی _دکترای معدن ( 1357 _1356 )

همچنين از اواسط تيرماه 57 ، دکتر ميری ( از دانشکده فنی دانشگاه تهران ) چند ماهی رياست دانشگاه را بر عهده داشتند .

از اول مهر 57 تا انقلاب اسلامی دکترمهدی از اساتيد دانشکده مهندسی برق رياست دانشگاه را بر عهده گرفتند .

بعد ازانقلاب اسلامی ، اولين رئيس دانشگاه دکتر حسن فريد اعلم استاد دانشکده صنايع بود و پس از وی افراد ذيل به تربيت ، طی مدتی عهده دار رياست دانشگاه بودند :

دکتر سيد کمال الدين نيک روش دکترای برق ( 1360 _ 1358 )

دکتر حسن رحيم زاده _ دکترای مکانيک ( 1361 _ 1360 )

دکتر علی اکبر رمضانيانپور ( سرپرست دانشگاه ) دکترای عمران (61 )

دکتر رضا حسينی ابرده _ دکترای مکانيک ( 1362 _ 1361 )

دکتر محمد حسين سليمی نمين _ دکترای صنايع ( 1375 _ 1362 )

دکتر عليرضا رهايی _ استاد دانشکده عمران (1376_ 1375 )

دکتر عبدالحميد رياضی _استاد دانشکده رياضی ( 1380 _ 1376 )

دکتر سيد احمد فهيمی فر _ استاد دانشکده عمران( 1380-1384 )

دکتر عليرضا رهايی _ استاد دانشکده عمران( 1384-تاکنون)

بديهست علاوه بر روسای دانشگاه ، شکوفايی و درخشش دانشگاه صنعتی امير کبير در تمامی عرصه های علمی و صنعتی مرهون زحمات مسئولين ، اساتيد ، رؤسای دانشکده ها ، فارغ التحصيلان ، کارکنان و دانشجويان اين دانشگاه است که هر کدام به سهم خود در بالا بردن سطح علمی و افتخارات روز افزون پلی تکنيک از ابتدا تا کنون تلاش کرده اند .

[O-N 10,553]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

[a.namdar 5,908]

دانشگاه از نظر مساحت از دانشگاه تهران و علم و صنعت و شاید شریف کوچکتره...

- درب اصلی دانشگاه از خیابان حافظ نزدیک تقاطع طالقانی و حافظ ه... دو سه سال پیش چند متر درب رو جلوتر آوردن و یه جنگولک هایی برای ایجاد نماد و سردر اونجا درست کردن. کلا حس خوبی میده میری داخل...قبلا اولین صحنه ورود به دانشگاه حرکت ملایم ه حراست به سمتت جهت رویت کارت دانشجویی بود. الان یه کم میدان دید وسیعتر شده

بعد از ورود مستقیم که برید میرسید به اولین دانشکده، معدن و متالورژی. زمان ما دانشجو دختر یا نداشت یا به تعداد انگشتان دست بود. جو شیطنت و فعالیت های فوق برنامه (فراتر از درس خوندن صرف) تو این دانشکده بالاست. شناخت زیادی رو اساتید ندارم . اما دانشجوهاش زمان ما خیلی توپ بودن.

بعدش دانشکده مهندسی پزشکی با سه تا گرایش . شدیدا درسخون () ... به طوریکه بای دیفالت همشون دو رشته ای محسوب میشدن مگر اینکه عکسش ثابت میشد. طبق استدلال استنتاجی م بیشتر رشته دومشون یا پلیمر بود یا برق الکترونیک که با توجه به نوع گرایش هاشون، طبیعی می نمود. همسایه خوبی واس ما محسوب می شدند.

 

بعدش هم که دانشکده پلیمر. دانشکده ای دلباز... با یک ویو به دانشکده های عمران که پشت پارک پلیمر() قرار داره. (سر اسم پارک کل کل داشتم با دوستان عمرانی موقع قرار گذاشتن) دانشکده بغلیمون هم مهندس شیمی بود.

از اونجایی که اساتید عزیز علاقه زیادی به عدم نمره دادن داشتن، تلاش یکسری از بچه ها گرفتن واحدهای مشترک در دانشکده مهندسی شیمی بود که با درایت و خیرخواهی مسئول آموزشمون ناکام می موند

دانشکده دو تا گرایش داشت. رنگ و پلیمر. که ارعاهای زیادی وجود داشت مبنی بر خورده شدن حق رنگی ها توسط پلیمری ها. البته این موضوع تاثیری بر روابط دانشجوها نداشت. کلا جو دانشجویی خوبی حاکم بود و تلاش بچه های قدیمی برای حفظ گروه کوهنوردی و ادامه دادن تلاشها توسط ورودی های بعدی در حفظ این روابط تاثیر زیادی داشت. طوریکه میدیدی بین دوستان با ورودی های با اختلاف 10 تا 12 سال روابط صمیمانه برقرار بود.

اساتید هم که خب پلیمر امیرکبیر تا 7سال پیش تک قطب پلیمر تو کشور بود (البته غیر از پِژوهشگاه پلیمر در سطح تحصیلات تکمیلی). اعتبار اساتید و سطح تدریس هنوز هم بچه ها رو ترغیب می کنه امیرکبیر رو برای ادامه تحصیل برگزینند. بعضی اساتیدش معلم های بزرگی هستند مثل دکتر محمدی و دکتر رفیع زاده و ...

رنگ هم که همون یه جا است (جز پژوهشگاه رنگ در تحصیلات تکمیلی). در بدو تاسیس این رشته اساتید بزرگی بودند که اکثر یا همشون زود جدا شدند و رفتند. خیلی نظر خاصی نمیدم.

پلیمر قبلا جزء دانشکده مهندسی شیمی بود. و رنگ جزء دانشکده نساجی که بعدا به صورت مستقل در این دانشکده فعلی و با تغییر نسبی در سیلابس به فعالیتشون ادامه دادند. از دوره ما قرار بود تغییرات اساسی در سیلابس رنگ بدهند که بعید میدونم تاحالا حرکت خاصی زده باشند. امکانات آزمایشگاهی به جز سه چهارتا دستگاه (DSC، TGA، Spectrophotometer قدیمی و رئومترو ... ) خیلی تعریفی نداره.

کلا برگ برنده این دانشکده دانشجوهاش هست.

 

بقیه دانشکده ها هم بمانند فعلا...

 

 

فقط طی ساخت و سازهای عمرانی چندسال اخیر دانشکده مهندسی صنایع و دانشکده فیزیک از فضای اصلی دانشگاه خارج و به بیرون از درب خیابان سعید منتقل شد.

-درب دوم از خیابان ولیعصر ه. سیصد متر بالاتر از چهارراه ولیعصر. هروقت کارت همراه نداشتم ترجیح میدادم از اون در رفت و امد کنم. اولین دانشکده این درب ابوریحان ه (برق و مکانیک )... یه ساختمون بسیار با عظمت که در برگیرنده دو رشته اصلی و محبوب بین کنکوری ها در اون قرار دارند.(خیلیییی درسخوناااا )

 

همون روبرو در فرعی ورودی این دانشکده، دانشکده نفت قرار داره که با کمک وزات نفت ساخته شد. سلف پسرها هم اواخر دوره ما اومد تو همون ساختمون.

جلوتر که میایی میرسی به یکسری پله که میره پایین (پلیه ها روبرو درب اصلی دانشکده ابوریخان ه)... چندتا پله که پایین میرفتی سلف بانوان بود و بقیه پله ها میرفت به سمت محل برگزاری نمایشگاههای دانشگاه که مساحت بزرگی بود. اگر نمایشگاهی برگزار نمی شد محل پارکینگ ماشین اساتید هم بود.

درب رشت که اونجا هم عموما کارت نمی دیدند کنار درب اصلی ابوریحان بود.

 

دکه معروف آقا یعقوب جهت خریدن خوراکی و ... هم روبرو ابوریحان قرار داشت. شنیدم هنوزم دکه ش همونجاست.

از ابوریحان به سمت درب خافظ که بری یه دو راهی هست که صد متر جلوتر به هم می رسند. یک راه به دانشکده IT میرسه . راه دیگه از کنار دانشکده ریاضی و ساختمان علوم انسانی (برگزاری واحدهای عمومی) و ساهتمون خیام می گذره.

بعد از اونها هم به هوافضا و دانشکده مهندسی شیمی و پلیمر و ... میرسی

.......................................................................................................................................................................

 

از نظر علمی خب این دانشگاه جزء دانشگاههای با رتبه بالا محسوب می شه... همه جور دانشجویی یافت می شد از درسخون صرف تا پیچ ها... اما همه گونه ای دانشجوهاش بسیار باهوش بودند.

دانشجوهای موفق کسایی بودند که اصولا حسابی رو اساتید باز نمی کردند و خودشون پیگیر مطالعات و بالا بردن سطح علمی شون بودند. اساتیدش سطح بالا و پایین و متوسط داشتند اما خب مساله ای که هست اینه که باید به این باور میرسیدی که اول و اخر خودتی که می تونی خودت رو بالا بکشی.

باز هم میگم برگ برنده دانشگاه دانشجوهاش و جو دانشجویی ش بود که بازمانده بزرگان گذشته بود. درس خوندن های دور همی . فعالیت های دسته جمعی....

 

 

نسبت به ده دوازده سال پیش از نظر فعالیت های فوق برنامه افت بسیار شدیدی داشته. در دوره ریاست دکتر رهایی سیاستی در پیش گرفتند که براساس اون در دروس پایه (ریاضی 1 و 2 معادلات دیفرانسیل و فیزیک 1 2) هرماه امتحان برگزار شه که یک فاجعه بود . الان نمی دونم چی شده وضعیت.

خیلی ها اموزش موسیقی و عکاسی و کوهنوردی حرفه ای رو از دانشگاه شروع کردند.

 

*خوابگاه ها هم در خیابان های اطراف پراکنده بوده و همه شان پیر و فرسوده بودند.

.................................................................................................................................................................

 

پ . ن: البته جو علمی دانشگاه تهران از امیرکبیر هم بهتره... علوم انسانی ش که اینجوره.... هرچند برای کسب علم هیشکدوم از دانشگاهها به درد نمی خورن