مبانی عکاسی پرتره

[Afsaneh.M 19,632]

در این مقاله سعی شده در مورد مبانی و اصول پایه ای عکاسی پرتره صحبت کنیم. باید توجه داشت این نکات اصول اولیه و اصلی میباشد و برای اکثر پرتره های متعارف و متداول (Classic Portraits) مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

 

در مورد نکات ساده ولی موثری صحبت خواهم کرد که میتواند عکس های شما را از دوستان و فامیل و .. را بهتر کند. هدف ما عکاسی از صحنه ای میباشد که ارتباط احساسی با مدل در آن مشهود باشد. اگر سوژه جذاب نباشد، یا بی حوصله یا ناراحت باشد در تصویر نهایی این موضوع منعکس خواهد شد و بستگی به این ندارد که شما چقدر در PhotoShop مهارت داشته باشید.

راحتی و آرامش مدل

 

سعی کنید لحظه ای را شکار کنید که چشمان مدل با دوربین’ ارتباط‘ پیدا میکنند. دوربین های دیجیتال این خاصیت را دارا هستند که شما میتوانید شات های متعددی بگیرید تا موقعی که به این’ ارتباط‘ دست پیدا کنید.

 

این ارتباط میتواند به راحتی بوجود آید. کافیست مدل راحت و آرام باشد یا با تغییر در نحوه قرار گرفتن دستها و یا با داشتن تعامل با محیط و اطراف خود.

 

زاویه درست: با تغییر زاویه ای سر میتوان از گرفتن عکس های بی حس شناسنامه ای پرهیز کرد. منبع نور را در مکانی تنظیم کنید که صورت مدل به طور واضح و کامل نمایان باشد ولی جزئیات صورت نیز به تصویر کشید شوند.

 

 

ایجاد سایه ها: به مدل زاویه ای بدهید و با استفاده از زوم، تصویری با وضوح بالا و دارای پرسپکتیو طبیعی بوجود آورید. به منبع نور هم زاویه ای بدهید که علاوه بر پوشش کل سطح صورت سایه هایی ریزی را در پشت بوجود آورد.

 

پرتره های جذاب احتیاج به فهمیدن مفاهیم ابتدایی تاثیر نور نیز دارد: استفاده خلاقانه از نور طبیعی و استفاده از نورهای استودیو میتواند تاثیر زیادی روی نتیجه نهایی داشته باشد. در پایان میتوانید ایده های نو و جدید خود را نیز مورد استفاده قرار دهید. بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیوفتد این است که مدل شما خسته و بی حوصله خواهد شد!!

مثال آخر: تمام قد

 

حالت: برای صلابت و استحکام بخشیدن به مدل، او را در حالتی قرار دهید که دست ها به پایین کمر متصل باشد و پاها کمی از هم باز باشند و کمی خم شده باشند. سعی کنید از زاویه های پایین تر و با استفاده از لنزهای wide عکاسی کنید.

 

منبع :

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[Afsaneh.M 19,632]

* صورت و خصوصيات صورت مدل را تجزيه و تحليل كرده و بهترين حالت صورت را براي عكاسي درنظر بگيريد. براي اين كار مدل را بررسي كنيد، اول با او صحبت كرده تا بتوانيد بهترين حالتي كه معايب او به نظر نرسد را انتخاب كنيد. به عنوان مثال اگر كسي داراي چانه چاق مي‌باشد نبايد سر خود را به پايين بياورد.

 

 

*عدسي‌هاي نرم‌كننده قابل كنترل بوده و مي‌توان شدت نرمش را كنترل كرد. اين عدسي ها بيشتر در دوربين‌هاي قطع بزرگ قابل استفاده مي‌باشند. اگر از دوربين‌هاي قطع كوچك استفاده مي‌كنيد براي اعمال اين ويژگي از شيشه‌هاي مخصوصي استفاده كنيد كه مانند ***** بر روي عدسي بسته مي‌شوند و با شكست نور نرمي را ايجاد مي‌كنند. به اين شيشه‌ها ((***** نرم‌كننده)) يا پخش كننده مي‌گويند.

 

* گرفتن پرتره در فاصله نزديك باعث اعوجاج و كج‌شكلي مي‌شود. لذا نبايد بيشتر از 5/1 متر به مدل نزديك شد. بنابراين بايد از عدسي‌هايي استفاده كنيد كه فاصلة كانوني بلندتري دارند تا بدون نزديك‌شدن به مدل، ‌نماي درشتي از چهره‌اش برداريد. بهترين لنز براي عكاسي پرتره، لنزي است كه فاصله كانوني آن دو برابر فاصله كانوني لنز نرمال ‌باشد. به عنوان مثال در يك دوربين 35 ميليمتري، يك عدسي با فاصلة كانوني 85 تا 135 ميلي‌متر براي پرتره مناسب است.

 

به‌طور كلي دو نوع نور وجود دارد.

 

نور عمومي به تنهايي موضوع را تخت و مسطح نشان مي‌دهد. بهتر است نور اختصاصي براي القاي عمق و بُعد استفاده ‌شود. مي‌توان به وسيلة كاغذ يا پارچة سفيد سايه‌ها و انعكاس‌هاي دلخواه را به وجود آورد. قابل ذكر است كه در عكاسي سياه و سفيد تلفيق دو نور مصنوعي و نور طبيعي مانعي ندارد. اما در عكاسي رنگي به علت تأثيرات آبي و زرد موجود در اين نورها بايد نورسنجي بسيار دقيقي انجام شود و از يك نوع نور (مصنوعي يا طبيعي با كلوين يكسان) استفاده شود.

 

نورپردازي پرتره:

 

شرايط موضوع:

صورت گرد يا چاغ: سوژه را نسبت به دوربين در حالت سه چهارم ‌رخ قرار دهيد، از نورپردازي كوتاه استفاده نماييد، زاويه دوربين را كمي بالا ببريد.

صورت لاغر: سوژه را تمام رخ قرار دهيد.

صورت پرچين: از نورپردازي مات و روبرو استفاده نماييد.

صورت لك‌دار يا با اثر سوختگي: نواحي داراي مشكل را در سايه قرار دهيد يا موقعيت سوژه را طوري قرار دهيد كه مشكل در عكس ديده نشود.

بيني بزرگ: كمي چانه را بالا ببريد، لنز دوربين را در راستاي بيني قرار دهيد.

بيني كوچك: لنز دوربين را نسبت به بيني با زاويه نگه داريد.

فك مستطيلي: از حالت سه چهارم ‌رخ استفاده كنيد، زاويه دوربين را بالاتر ببريد.

غبغب: گردن را بكشيد، سر سوژه را به طرف دوربين كج كنيد.

چشم‌هاي غير هم اندازه: چشم بزرگتر را نزديك به دوربين و چشم ديگر را در سايه قرار دهيد.

چشم‌هاي گودافتاده: نور را روبروي چشم‌ها بتابانيد.

پلك‌زدن: عكس را بلافاصله بعد از يك پلك‌زدن بگيريد.

گوش بزرگ: موقعيت سوژه سه چهارم ‌رخ، فقط يك گوش را نشان دهيد. گوش ديگر را در سايه قرار دهيد، با عينكي با فريم خالي عكس بگيريد، عينك را در موقعيت دور از نورها قرار دهيد، ارتفاع نور را زياد كرده و يا از بازتاب سقف استفاده نماييد.

موي تيره: بررسي كنيد كه پس‌زمينه در موها محو نمي‌شود، از نور جداگانه مخصوص موها استفاده كنيد تا موها برق بزند.

موقعيت مردان: بالاي سر را به طرف شانه دورتر متمايل كنيد.

موقعيت زنان: بالاي سر را به طرف شانه نزديك‌تر متمايل نماييد.( البته براي زنان از هر دوي اين موقعيت‌ها مي‌توان استفاده نمود.)

در مورد دستها:

هيچگاه نواحي صاف دست را نشان ندهيد، لبه‌هاي انگشتان را نشان دهيد.

انگشتان نبايد در مقابل لنز قرار گيرند.

انگشتان را در تمام مفاصل كمي خم كنيد.

دست مردان بهتر است بسته‌تر و دست زنان بازتر باشد.

انگشتان را در هم نپيچيد.

سر را در حالت تكيه داده به مشت قرار ندهيد.

گرفتن عكس گروهي:

به عنوان يك قاعدة كلي، در عكس بايد طيف يكنواختي در گروه ديده شود، هم از لحاظ شرايط فيزيكي گروه و هم شرايط بصري.

تمام افراد گروه بهتر است داراي طيف يكنواختي از رنگها باشند، طيف گرم يا سرد.

افرادي كه رنگهاي روشن و درخشان پوشيده‌اند بايد در ميانه گروه قرار گيرند.

مردان را كمي بلندتر از زنان قرار دهيد.

ارتفاع قدها را به صورت منظم و به ترتيب تنظيم كنيد.

يكبار افراد گروه را بر اساس ارتباطشان با يكديگر قرار داده و بار ديگر مردان را در يك سمت و زنان را در سمت ديگر كادر قرار دهيد.

استقرار باز به عكسي مي‌گويند كه بين افراد فاصلة فيزيكي يا بصر باشد. استقرار بسته به عكسي گفته مي‌شود كه بعضي از قسمت افراد در عكس روي هم بيفتد و فاصلة بصري بين آنها نباشد. با تركيب استقرار باز و بسته در گروههاي بزرگ مي‌توان عكسهاي جالبي گرفت.

 

ژست مخصوص زوجها

 

ژست روبه‌روي هم: افراد روبروي هم قرار مي‌گيرند يا همديگر را لمس مي‌كنند.

ژست رو به دوربين: در اين حالت دو نفر به صورت پشت سر هم با زاويه‌اي رو به دوربين به صورتي كه جلوي بدنشان ديده شود مي‌ايستند و به روبرو نگاه مي‌كنند.

براي ايجاد صميمت فاصله بين سرها را كم كنيد.

فضاي اطراف زوجها را در كادر، زياد بگيريد.

 

پيشنهاداتي براي نورپردازي

حالت تصوير را با نورپردازي هماهنگ نمائيد.

نورپردازي بالا (High key): القاي شادي. در اين حالت اكثر قسمتهاي تصوير و سوژه روشن است.

 

نورپردازي كم (Low key): القاي غم و حالت درام. در اين حالت كنتراست نورپردازي بالا مي باشد.

 

مثالي براي نحوة نورپردازي بالا :

● ميزان نور اصلي و نورپركننده را به هم نزديك كنيد (نسبت 1:1 يا حداكثر 1:2

● لباس روشن، زمينة روشن.

● بدون سايه.

● نور را بر اساس مركز زمينه تنظيم كرده و نور زمينه را يك گام بالاتر از نور اصلي قرار دهيد.

● سوژه بايد در ميانه راه بين زمينه تا دوربين قرار گيرد.

● نور اصلي بايد از دو منبع چتري با قدرت مساوي و در حالت تركيبي باشد.

با توجه به مطالب گفته شده:

الف- اگر از يك لامپ استفاده كنيد جزييات چهره مشخص مي‌باشد و با كمك صفحات منعكس‌كننده يا نور يك پنجره مي‌توان سايه‌هاي شديد را ملايم كرد.

ب- در پرتره با دو لامپ در صورتي كه از يك صفحه منعكس‌كننده استفاده كنيد مي‌توانيد تصويري با عمق و برجستگي ايجاد كنيد. مهم ايجاد تعادل بين اين دو نور مي‌باشد. نبايد نورها با هم مساوي باشند بلكه يكي بر ديگري برتري داشته باشد.

ج- در پرتره با سه لامپ، يك نور را نور اصلي، يك نور را نور پر كننده و نور سوم را از بالا براي كتفها و مو قرار دهيد.

[Afsaneh.M 19,632]

يكي از مهمترين وسايلي كه براي عكسبرداري پرتره مورد نياز است استفاده از عدسي‌هاي خاص پرتره مي‌باشد كه ويژگي‌ نرم‌كردن تصوير را دارا مي‌باشند. اين ويژگي را نبايد با واضح نبودن عكس به دليل ناميزان بودن عدسي اشتباه گرفت.

اين عدسي‌ها خطوط چهره مثل چين و چروك را محو مي‌كنند. البته لازم به توضيح است كه گاهي اوقات عكاس پرتره ممكن است بخواهد به عمد، چين و چروك پوست را بيشتر هم نشان بدهد.

زمينه بايد متناسب با موضوع باشد.

دوربين بايد در جايي تعبيه شود كه بتواند مناسب‌ترين زاويه‌ها را دارا باشد.

نور عمومي كه همه‌جاي مدل را در روشنايي لطيف قرار مي‌دهد.

نور اختصاصي كه فقط به نقاط لازم تابانده مي‌شود.

نور روبرو: تصويري كاملاً مسطح و بي‌عمق ايجاد مي‌كند.

نوع و اندازه دوربين براي عكاسان حرفه‌اي كه عكس را روتوش مي‌كنند بسيار مهم است. در كادرهاي كوچك مانند دوربينهاي 135 امكان روتوش نگاتيو براحتي وجود ندارد. همچنين هنگام استفاده از دوربينهاي ديجيتال، هرچه رزولوشن سنسور بيشتر باشد، براي عكاسي پرتره مناسبتر است.

فاصله طوري تنظيم شود و ديافراگم تا جايي بسته شود كه نقاط اصلي موضوع كه مد نظر عكاس است، در داخل ميدان وضوح واقع شود.

سوژه نبايد تا آماده‌ شدن عکاس تکان بخورد. در زمان‌هاي قديم كه حساسيت شيشه‌هاي عكاسي كم بود از آلاتي براي نگهداري و ثابت نگه‌داشتن موضوع استفاده مي‌كردند. بايد دقت كرد كه سوژه با تكان‌خورد از ميدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربين‌هاي انعكاسي سوژه دائماً در منظره ياب ديده مي‌شود و تغيير وضوح آن مشخص است.

نورسنجي از مواردي است كه دقت بسيار زيادي را مي‌خواهد. نور بايد به قدر كافي به فيلم بتابد. اگر موضوع نمي‌تواند بي‌حركت باشد بهتر است با ديافراگم بازتري عكس گرفت تا با سرعت عكسبرداري بالا از تكان‌‌خوردگي موضوع جلوگيري شود؛ مانند پرترة كودكان.

نور بي‌شك از مهمترين مسئله‌اي است كه عكاس با آن روبروست.

نور مايل: برجستگي‌ها را بهتر نشان مي‌دهد ولي قسمتي ازچهره در تاريكي است.

نور مماس: براي برخي از حالت‌هاي چهره در وضع نور مايل مي‌توان چنان پيش رفت تا نيمي از صورت را روشن كند و با آن مماس شود.

نور پايين: از پايين به موضوع مي‌تابد و حالت خاصي را به چهره مي‌بخشد كه بيشتر براي ايجاد جلوه هاي ويژه نوري كاربرد دارد. در اين حالت سوژه كمي ترسناك بنظر مي رسد..

[am in 25,041]

 

باز هم برای اولین بار درایران

مجموعه ی عظیم آموزش عکاسی پرتره ( Portrait )

تمامی جنبه ها از جمله نور و موقعیت و ...

 

شاید وطن دانلود اولین وب سایتی در ایران بود که به قرار دادن آموزش های کامل عکاسی پرتره با لینک مستقیم اقدام کرده است . تا این لحظه شاید بیش از 10 عنوان آموزش بی نظیر برای این نوع عکاسی در وطن دانلود قرار گرفته باشد .

عکاسی پرتره بدون شک در چند سال گذشته پر طرفدار ترین و پرکاربرد ترین نوع عکاسی بوده است .

تا کنون آموزش هایی که در وطن دانلود قرار گرفته بود بیشتر به ادیت عکس های پرتره و یا رتوش آن ها توجه شده بود . ولی امروز قصد داریم یکی از برترین فیلم های آموزشی برای عکاسی Portrait برای دانلود قرار دهیم که بیشتر به نکات جانبی این نوع عکاسی اشاره کرده است .

 

این مجموعه آموزشی به مورادی هم چون نور , موقعیت عکاسی , زاویه ی دوربین در عکاسی پرتره , Style , عکسی های سیاه و سفید ,خانواده ها ،و....اشاره میکند .

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[niaz 9,807]

تقريباً همه عكاسان از چهره افراد عكس گرفته اند. عكاسي از چهره، كاربردهاي زيادي دارد و اينجاست كه يك عكاس را مي توان ارزيابي كرد. همه ما وقتي يك عكس خوب از صورت كسي مي بينيم توجه ما به عكس جلب مي شود ولي چه چيزي در اين عكس وجود دارد كه آنرا برجسته و متمايز مي كند. يك عكاس هميشه فردي است كه تصويري مشابه خلق مي كند حتي اگر نخواهد اين كار را انجام دهد در عمل بين سوژه عكاسي و تصوير به نوعي اين كار را انجام داده است. شايد بارها اين جمله را شنيده ايد كه شخصي به شما بگويد اين عكس كه از من گرفته اي اصلاً شبيه من نيست يا خيلي شبيه من است.

مشكل اينجاست كه ما عادت داريم ديگران را در حالت حركت به اين ور و آن ور ببينيم يا حتي وقتي نشسته اند سر آنها مرتب در حال حركت است به خصوص زمانيكه صحبت مي كنند. به غير از وقتي كه افراد خواب هستند به ندرت مي توان آنها را بي حركت يافت. بنابراين لحظه اي كه از آنها عكس مي گيريد احتمال اينكه شخص در حالتي غير معمول باشد زياد است.

اما آنچه در عكاسي چهره تصوير زيبايي خلق مي كند همان حالتي از چهره شخص است كه احساس عكاس نسبت به او را بيان مي كند. بنابراين يك عكس خوب از چهره يك فرد عكسي است كه خصوصيات آن فرد را در خود داشته باشد يا حداقل قسمتي از اين خصوصيات را نمايش دهد. شايد زماني كه به عكس خانمي نگاه مي كنيد او را نشناسيد ولي در نگاه اول در مورد خصوصيات او قضاوت مي كنيد.

موقعيت دوربين، زاويه ديد، كيفيت عكس، نوع لنزي كه انتخاب مي كنيد و حتي پشت زمينه عكس همه مي توانند در حالت عكس نقش داشته باشند و مي تواند احساس شما را نسبت به شخصيت سوژه عكاسي بيان كند.

يك عكس خوب از چهره، شخصيت فردي كه از او عكس گرفته ايد را نشان مي دهد. حتي اگر غير واقعي باشد.

مواردي كه نام برديم همه تأثيرگذار هستند اما موقعيت دوربين بسيار مهم است. و در نظر داشته باشيد لحظه اي كه عكس مي گيريد هم بسيار مهم است بنابراين دوربين شما بايد ‎آماده باشد و سعي كنيد تعداد بيشتري عكس در موقعيت هاي مختلف بگيريد. گاه ممكن است 50 عكس بگيريد تا يك عكس مناسب از بين آنها انتخاب كنيد ولي با مقايسه آنها چيزهاي جديد خواهيد آموخت.

اگر در استوديو عكاسي مي كنيد مي توانيد نورها را درست در همان جايي كه مدنظر است قرار دهيد تا سايه ها به گونه اي قرار گيرند كه شما مي خواهيد. شما نمي توانيد از افراد بخواهيد به گونه اي قيافه بگيرند كه شما مي خواهيد و از آنها عكس بگيريد آنوقت انتظار داشته باشيد عكس هاي زيبايي هم بگيريد. بلكه بايد يك شكارچي صحنه ها باشيد و به سرعت در لحظه مناسب عكس مناسب بگيريد.

مردم و بخصوص بچه ها خيلي زود خسته مي شوند. بنابراين بايد روي حالت چهره فرد تمركز كنيد و در بهترين موقع عكس مناسب را بگيريد. البته بايد از قبل پشت زمينه، نور و هر چيز ديگري را كه امكان دارد آماده كرده باشيد. بهترين صحنه ها خيلي زود از دست مي روند اگر از شخص بخواهيد كه لبخند بزند و او را معطل كنيد و بعد عكس بگيريد تصوير چهره ضعيفي خواهيد گرفت.

اگر لنز بلند داريد براي عكاسي از كودكان بسيار مناسب است و به اين ترتيب مي توانيد پشت زمينه را مات كنيد. و همينطور با فاصله گرفتن از آنها، زماني كه فراموش مي كنند شما آنجا هستيد، مي توانيد بهترين عكس ها را بگيريد. فقط دوربين خود را آماده نگه داريد آنها را تماشا كنيد و صبور باشيد و اجازه دهيد يك عكس خوب ساخته شود.

[moein.s 18,983]

امروز می خواهیم در مورد گرفتن پورتره هایی صحبت کنیم که کمی خارج از چارچوب هستند. پورتره هایی که در آنها تمام قوانین و اصول عکاسی رعایت شده بسیار جالب و جذاب هستند، اما پورتره هایی که در آنها قوانین را شکسته شده است از جذابیت ویژه ای برخوردارند.

 

می خواهیم نگاهی به راه های موجود برای شکستن قوانین و گرفتن پورتره های برجسته و گیرا و اضافه کردن کمی حالت غیر مترقبه به عکاسی پورتره خواهیم انداخت. امروز 10 نکته در مورد گرفتن پورتره های خارج از چارچوب را با شما در میان خواهیم گذاشت، 10 نکته دیگر را در آینده با شما به اشترک خواهیم گذاست.

 

 

 

 

1. دید یا پرسپکتیو خود را تغییر دهید

 

 

برای گرفتن بیشتر پورتره ها، دوربین هم سطح و یا نزدیک سطحی که چشم سوژه هست قرار می گیرد. در حالی که این حالت یک صحنه معمول برای گرفتن پورتره است، تغییر دادن کامل زاویه ای که از آن عکس برداری می کنید باعث می شود یک پورتره خارق العاده که باعث شگفتی بیننده شود داشته باشید.

 

 

از نمای بالا از سوژه خود عکس برداری کنید و یا روی زمین بخوابید و از پایین عکس بگیرید.

 

 

2. جهت چشم

جهت چشم های سوژه شما تاثیر شگفت انگیزی روی میزان تاثیرگذاری عکس خواهد داشت. در اغلب پورتره ها سوژه مستقیما به لنز نگاه می کند. چیزی که باعث ایجاد ارتباط بین سوژه و بیننده عکس می شود. اما راه های دیگری نیز که می توانید آنها را نیز امتحان کنید.

 

الف: نگاه کردن به دوربین- از سوژه خود بخواهید به چیزی خارج از میدان دید دوربین نگاه کند. این می تواند حس صداقت و بی پرده بودن را ایجاد کند همچنین در بیننده علاقه ایجاد می کند که دوست دارد بفهمد سوژه به چه چیزی نگاه می کند. این علاقه به ویژه زمانی که در حال نشان دادن نوعی احساسات از خود است، مثلا اینکه سوژه به چه چیزی می خندد و یا چه چیزی باعث شگفت زدگی او شده است نیز رخ می دهد. فقط آگاه باشید که وقتی شما سوژه ای دارید که به خارج از چارچوب نگاه می کند، می توانید نگاه بیننده عکس را نیز به سمتی که سوژه نگاه می کند معطوف کنید.

 

 

ب: نگاه کردن درون چارچوب

سوژه شما می تواند به چیزی یا کسی درون چارچوب نگاه کند. کودکی که به توپ نگاه می کند، زنی که در حال نگاه کردن به نوزاد خود است، مردی که با حالتی گرسنه به یک بشقاب پاستا می نگرد. وقتی از سوژه خود که در حال نگاه کردن به چیزی درون چارچوب است عکس می گیرید نقطه جذاب دومی را ایجاد کرده اید که با سوژه اول یا اصلی در ارتباط است. این به شما کمک می کند درون تصویر یک داستان نیز داشته باشید.

 

[moein.s 18,983]

3. شکستن قوانین ترکیب

وقتی وارد یک ترکیب می شویم با قوانین زیادی سر و کار پیدا می کنیم. تئوری من این است که در حالی که دانستن آنها مفید است، اما شما می توانید نها را بشکنید- چون این کار می تواند به یک نتیجه چشم گیر و جذاب منجر شود.

قرار دادن سوژه در مرکز تصویر گاهی یک تصویر قدرتمند ایجاد خواهد کرد- یا حتی تعیین یک محل ابتکاری برای قرار گرفتن سوژه، مثلا در حاشیه تصویر گاهی باعث ایجاد یک عکس جذاب می شود.

 

یکی دیگر از قوانینی که اغلب در عکاسی پورتره در مورد ان صحبت می کنیم، ایجاد و یا تعیین فضایی است که سوژه باید به آن نگاه کند. این نوع عکاسی به نوبه خود کارایی خوبی دارد، اما این قانون نیز قابل شکسته شده است. گاهی قوانین برای شکسته شدن وضع می شوند.

 

 

4. تجربه کردن و آزمایش نورها

یکی دیگر از عناصر غیر مترقبه ای که شما می توانید در پورتره خود ایجاد کنید راهی است که آنها را روشن می کنید. هنگامی که در مورد استفاده از نور یا نورپردازی در پورتره صحبت می شود، امکانات تقریبا نا محدودی وجود دارد.

 

نورپردازی از کناره ها می تواند حالت خاصی ایجاد کند. نورپردازی از پشت و سایه سازی کمک می کند تا ویژگی های و مشخصه های سوژه پنهان شود.

استفاده از تکنیکی مثل فلش آهسته برای گرفتن عکس می تواند باعث ایجاد شگفتی در بیننده شود.

 

[moein.s 18,983]

5. انتقال سوژه خارج از منطقه راحت

در صحبتی که با یک عکاس انجام دادم، او در مورد عکاسی پورتره صنفی یا تجاری صحبت کرد که با یک تاجر در خانه او انجام داده بود. آنها عکس های زیادی از سر و شانه، از میز کار او، عکس هایی از روبروو انوع دیگری از عکس های صنفی گرفته بودند. این عکس ها کاملا استاندارد بودند- اما چیزی در آنها وجود نداشت که بتواند بیننده را برانگیزد.

 

عکاس و سوژه موافق بودند که عکس های قابل استفاده و مفید بسیار زیادی گرفته اند ولی آنها به دنبال یک چیز خاص و خارج از کادر بودند. عکاس پیشنهاد کردعکس هایی بگیرند که سوژه در انها در حال پریدن است.

 

6. عکس های طبیعی و رک بگیرید

گاهی ژست ها یا فیگور ها در عکس ها اصلا خوب خوب نخواهد بود. بعضی از افراد هنگامی که برای عکس انداختن فیگور یا ژست می گیرند خوب به نظر نمی رسند که این موضوع با گرفتن عکس در حالت های عادی برطرف می شود.

 

از سوژه خود در حال کار کردن، هنگامی که با افراد خانواده هستند و یا در حال انجام کاری می باشند عکس بگیرید. این کار باعث می شود آنها احساس راحتی کنند و شما عکس هایی با عکس العمل های طبیعی بگیرید. ممکن است بخواهید لنز دوربین را بیشتر روی سوژه متمرکز کنید.

این روش در مورد عکای از کودکان بسیار موثر است.

[moein.s 18,983]

7. یک ********** تعریف کنید

یک سوژه دیگر به عکس خود اضافه کنید با این کار یک نقطه جذاب دیگر خواهید داشت که جذابیت عکس شما را افزایش می دهد.

بله، با این کار از متمرکز شدن بیش از اندازه بیننده روی سوژه اصلی جلوگیری می کنید و هم نوعی حس داستان گونه در تصویر ایجاد می شود که یک جهت گیری جدید در تصویر ایجاد می کند و به شخصی که در حال گرفتن عکس از او هستید لایه های عمق بیشتری می بخشد.

8. روی یک قسمت از بدن متمرکز شوید- کلوزآپ بگیرید

لنزی روی دوربین خود نصب کنید که دارای فاصله کانونی بلندی باشد- یا از نزدیک عکس بگیرید که در این صورت می توانید از قسمتی از بدن سوژه خود عکسبرداری کنید. عکس برداری از دست ها، چشم ها، دهان و حتی قسمت های پایین بدن یک شخص، باعث برانگیختن تخیل بیننده عکس می شود.

گاهی چیزهایی که در تصویر نیست بیش از آنچه در تصویر هست پیام ها را منتقل می کند.

 

[moein.s 18,983]

9. قسمتی از سوژه خود را پنهان کنید

یکی از عواملی ایجاد تنوع در زمانی که روی قسمتی از بدن سوژه زوم می کنید این است که قسمت هایی از صورت و یا بدن او را پنهان کنید. شما می توانید این کار را با لباس، اشیا، دست های خود سوژه و حتی بیرون قرار دادن قسمتی از بدن خارج از کادر عکاسی انجام دهید.

انجام این کار یعنی شما قسمتی از تصویر را پنهان کرده اید تاتخیلات بیننده را برانگیزید در عین حال توجه آنها را به قسمت هایی که می خواهید بیننده روی آنها متمرکز شود جلب نموده اید.

 

10. عکس های متعدد بگیرید

دوربین خود را در حالت 'burst' یا 'continuous shooting' قرار دهید و در یک زمان عکس های متعدد بگیرید. در این حالت شما مجموعه ای از عکس در اختیار دارید که می توانید به جای یک عکس ساکن و خسته کننده همگی آنها را با هم به نمایش بگذارید.

این تکنیک هنگام عکاسی از کودکان و عکس برداری از سوژهای در حال حرکت که دائما در حال تغییر موقعیت خود هستند کارایی خوبی دارد

 

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[s_solhjou 1,598]

عالی بوووود مرسی

[Tamana73 28,812]

[h=1]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/h]

در

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

هفته دوم آذر ،سعی کرده ایم در مورد مبانی و اصول پایه ای عکاسی پرتره صحبت کنیم. باید توجه داشت این نکات اصول اولیه و اصلی می باشد و برای اکثر پرتره های متعارف و متداول (Classic Portraits) مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

در دیاگرافم این هفته در مورد نکات ساده ولی موثری صحبت خواهیم کرد که میتواند عکس های شما را از دوستان و فامیل و .. را بهتر کند. هدف ما عکاسی از صحنه ای میباشد که ارتباط احساسی با مدل در آن مشهود باشد. اگر سوژه جذاب نباشد، یا بی حوصله یا ناراحت باشد در تصویر نهایی این موضوع منعکس خواهد شد و بستگی به این ندارد که شما چقدر در PhotoShop مهارت داشته باشید.

[h=2]

تعریف عکاسی پرتره[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهرهٔ انسان عکسبرداری می‌شود. عکاسی پرتره انواع مختلفی دارد، اما در همهٔ آنها تمرکز عکس بر روی چهرهٔ اشخاص است. پرتره تنها یک عکس ساده نیست، بلکه نمایانگر افکار، اخلاق و خصوصیات فردی سوژه‌است.

معمولاً فاصله‌های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است. بهتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شده و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود.

[h=2]نکات اولیه در عکاسی پرتره[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

راحتی و آرامش مدل :

 

سعی کنید لحظه ای را شکار کنید که چشمان مدل با دوربین’ ارتباط‘ پیدا میکنند. دوربین های دیجیتال این خاصیت را دارا هستند که شما میتوانید شات های متعددی بگیرید تا موقعی که به این’ ارتباط‘ دست پیدا کنید.

این ارتباط میتواند به راحتی بوجود آید. کافیست مدل راحت و آرام باشد یا با تغییر در نحوه قرار گرفتن دستها و یا با داشتن تعامل با محیط و اطراف خود.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

زاویه درست :

با تغییر زاویه ای سر میتوان از گرفتن عکس های بی حس شناسنامه ای پرهیز کرد. منبع نور را در مکانی تنظیم کنید که صورت مدل به طور واضح و کامل نمایان باشد ولی جزئیات صورت نیز به تصویر کشید شوند.

 

ایجاد سایه ها :

به مدل زاویه ای بدهید و با استفاده از زوم، تصویری با وضوح بالا و دارای پرسپکتیو طبیعی بوجود آورید. به منبع نور هم زاویه ای بدهید که علاوه بر پوشش کل سطح صورت سایه هایی ریزی را در پشت بوجود آورد.

پرتره های جذاب احتیاج به فهمیدن مفاهیم ابتدایی تاثیر نور نیز دارد

استفاده خلاقانه از نور طبیعی و استفاده از نورهای استودیو میتواند تاثیر زیادی روی نتیجه نهایی داشته باشد. در پایان میتوانید ایده های نو و جدید خود را نیز مورد استفاده قرار دهید. بدترین چیزی که ممکن است اتفاق بیوفتد این است که مدل شما خسته و بی حوصله خواهد شد!!

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

 

تمام قد

حالت: برای صلابت و استحکام بخشیدن به مدل، او را در حالتی قرار دهید که دست ها به پایین کمر متصل باشد و پاها کمی از هم باز باشند و کمی خم شده باشند. سعی کنید از زاویه های پایین تر و با استفاده از لنزهای wide عکاسی کنید.

 

 

در ادامه نکاتی بیشتر در مورد عکاسی پرتره و ساختار دوربین برای این نوع عکاسی را بیان می کنیم.

[h=2]

پرتره از آغاز اختراع عکاسی تاکنون تغییرات فراوانی پیدا کرده است. برای گرفتن یک پرتره خوب باید موارد زیر را مد نظر داشته باشید :[/h]

۱) صورت و خصوصیات صورت مدل را تجزیه و تحلیل کرده و بهترین حالت صورت را برای عکاسی درنظر بگیرید. برای این کار مدل را بررسی کنید، اول با او صحبت کرده تا بتوانید بهترین حالتی که معایب او به نظر نرسد را انتخاب کنید.

به عنوان مثال اگر کسی دارای چانه چاق می باشد نباید سر خود را به پایین بیاورد.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

۲) یکی از مهمترین وسایلی که برای عکسبرداری پرتره مورد نیاز است استفاده از عدسی های خاص پرتره می باشد که ویژگی نرم کردن تصویر را دارا می باشند. این ویژگی را نباید با واضح نبودن عکس به دلیل نامیزان بودن عدسی اشتباه گرفت. این عدسی ها خطوط چهره مثل چین و چروک را محو می کنند. البته لازم به توضیح است که گاهی اوقات عکاس پرتره ممکن است بخواهد به عمد، چین و چروک پوست را بیشتر هم نشان بدهد.

در بعضی از دروبین های دیجیتال نیز حالت های وجود دارد که می توان از آن برای نرمترن کردن تصویر استفاده کرد و مقداری از چین و چروک مدل را کاهش داد.

 

تاثیر فیلتر نرم کننده یا (Soft Focus)

 

عدسی های نرم کننده قابل کنترل بوده و می توان شدت نرمش را کنترل کرد. این عدسی ها بیشتر در دوربین های قطع بزرگ قابل استفاده می باشند. اگر از دوربین های قطع کوچک استفاده می کنید برای اعمال این ویژگی از شیشه های مخصوصی استفاده کنید که مانند فیلتر بر روی عدسی بسته می شوند و با شکست نور نرمی را ایجاد می کنند. به این شیشه ها ((فیلتر نرم کننده)) یا پخش کننده می گویند.

 

۳) گرفتن پرتره در فاصله نزدیک باعث اعوجاج و کج شکلی می شود. لذا نباید بیشتر از یک و نیم متر به مدل نزدیک شد.

بنابراین باید از عدسی هایی استفاده کنید که فاصلهٔ کانونی بلندتری دارند تا بدون نزدیک شدن به مدل، نمای درشتی از چهره اش بردارید. بهترین لنز برای عکاسی پرتره، لنزی است که فاصله کانونی آن دو برابر فاصله کانونی لنز نرمال باشد. به عنوان مثال در یک دوربین ۳۵ میلیمتری، یک عدسی با فاصلهٔ کانونی ۸۵ تا ۱۳۵ میلی متر برای پرتره مناسب است.

 

۴) نوع و اندازه دوربین برای عکاسان حرفه ای که عکس را روتوش می کنند بسیار مهم است. در کادرهای کوچک مانند دوربینهای ۱۳۵ امکان روتوش نگاتیو براحتی وجود ندارد. همچنین هنگام استفاده از دوربینهای دیجیتال، هرچه رزولوشن سنسور بیشتر باشد، برای عکاسی پرتره مناسبتر است.

 

۵) زمینه باید متناسب با موضوع باشد.

 

۶) دوربین باید در جایی تعبیه شود که بتواند مناسب ترین زاویه ها را دارا باشد.

 

۷) فاصله طوری تنظیم شود و دیافراگم تا جایی بسته شود که نقاط اصلی موضوع که مد نظر عکاس است، در داخل میدان وضوح واقع شود.

 

۸) سوژه نباید تا آماده شدن عکاس تکان بخورد. در زمان های قدیم که حساسیت شیشه های عکاسی کم بود از آلاتی برای نگهداری و ثابت نگه داشتن موضوع استفاده می کردند. باید دقت کرد که سوژه با تکان خورد از میدان وضوح خارج نشود. در صورت استفاده از دوربین های انعکاسی سوژه دائماً در منظره یاب دیده می شود و تغییر وضوح آن مشخص است.

 

۹) نورسنجی از مواردی است که دقت بسیار زیادی را می خواهد. نور باید به قدر کافی به فیلم بتابد. اگر موضوع نمی تواند بی حرکت باشد بهتر است با دیافراگم بازتری عکس گرفت تا با سرعت عکسبرداری بالا از تکان خوردگی موضوع جلوگیری شود؛ مانند پرترهٔ کودکان.

 

۱۰) نور بی شک از مهمترین مسئله ای است که عکاس با آن روبروست.

 

به طور کلی دو نوع نور وجود دارد.

 

۱) نور عمومی که همه جای مدل را در روشنایی لطیف قرار می دهد.

 

۲) نور اختصاصی که فقط به نقاط لازم تابانده می شود.

 

نور عمومی به تنهایی موضوع را تخت و مسطح نشان می دهد. بهتر است نور اختصاصی برای القای عمق و بُعد استفاده شود. می توان به وسیلهٔ کاغذ یا پارچهٔ سفید سایه ها و انعکاس های دلخواه را به وجود آورد. قابل ذکر است که در عکاسی سیاه و سفید تلفیق دو نور مصنوعی و نور طبیعی مانعی ندارد. اما در عکاسی رنگی به علت تأثیرات آبی و زرد موجود در این نورها باید نورسنجی بسیار دقیقی انجام شود و از یک نوع نور (مصنوعی یا طبیعی با کلوین یکسان) استفاده شود.

انواع نورپردازی در عکاسی پرتره:

۱) نور روبرو : تصویری کاملاً مسطح و بی عمق ایجاد می کند.

 

۲) نور مایل : برجستگی ها را بهتر نشان می دهد ولی قسمتی ازچهره در تاریکی است.

 

۳) نور مماس : برای برخی از حالت های چهره در وضع نور مایل می توان چنان پیش رفت تا نیمی از صورت را روشن کند و با آن مماس شود.

 

۴) نور پایین : از پایین به موضوع می تابد و حالت خاصی را به چهره می بخشد که بیشتر برای ایجاد جلوه های ویژه نوری کاربرد دارد. در این حالت سوژه کمی ترسناک بنظر می رسد..

[h=2]شرایط مدل در عکاسی پرتره :[/h]

صورت گرد یا چاغ : سوژه را نسبت به دوربین در حالت سه چهارم رخ قرار دهید، از نورپردازی کوتاه استفاده نمایید، زاویه دوربین را کمی بالا ببرید.

 

صورت لاغر : سوژه را تمام رخ قرار دهید.

 

صورت پرچین : از نورپردازی مات و روبرو استفاده نمایید.

 

صورت لک دار یا با اثر سوختگی : نواحی دارای مشکل را در سایه قرار دهید یا موقعیت سوژه را طوری قرار دهید که مشکل در عکس دیده نشود.

 

بینی بزرگ : کمی چانه را بالا ببرید، لنز دوربین را در راستای بینی قرار دهید.

 

بینی کوچک : لنز دوربین را نسبت به بینی با زاویه نگه دارید.

 

فک مستطیلی : از حالت سه چهارم رخ استفاده کنید، زاویه دوربین را بالاتر ببرید.

 

غبغب : گردن را بکشید، سر سوژه را به طرف دوربین کج کنید.

 

چشم های غیر هم اندازه : چشم بزرگتر را نزدیک به دوربین و چشم دیگر را در سایه قرار دهید.

 

چشم های گودافتاده : نور را روبروی چشم ها بتابانید.

 

پلک زدن : عکس را بلافاصله بعد از یک پلک زدن بگیرید.

 

گوش بزرگ : موقعیت سوژه سه چهارم رخ، فقط یک گوش را نشان دهید. گوش دیگر را در سایه قرار دهید، با عینکی با فریم خالی عکس بگیرید، عینک را در موقعیت دور از نورها قرار دهید، ارتفاع نور را زیاد کرده و یا از بازتاب سقف استفاده نمایید.

 

موی تیره: بررسی کنید که پس زمینه در موها محو نمی شود، از نور جداگانه مخصوص موها استفاده کنید تا موها برق بزند.

 

موقعیت مردان: بالای سر را به طرف شانه دورتر متمایل کنید.

 

موقعیت زنان: بالای سر را به طرف شانه نزدیک تر متمایل نمایید.( البته برای زنان از هر دوی این موقعیت ها می توان استفاده نمود.)

[h=2]نحوه قرار گیری دستها در عکاسی پرتره :[/h]

هیچگاه نواحی صاف دست را نشان ندهید، لبه های انگشتان را نشان دهید.

 

انگشتان نباید در مقابل لنز قرار گیرند.

 

انگشتان را در تمام مفاصل کمی خم کنید.

 

دست مردان بهتر است بسته تر و دست زنان بازتر باشد.

 

انگشتان را در هم نپیچید.

 

سر را در حالت تکیه داده به مشت قرار ندهید.

 

 

 

گرفتن عکس گروهی :

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

• به عنوان یک قاعدهٔ کلی، در عکس باید طیف یکنواختی در گروه دیده شود، هم از لحاظ شرایط فیزیکی گروه و هم شرایط بصری.
  
• 
  
• تمام افراد گروه بهتر است دارای طیف یکنواختی از رنگها باشند، طیف گرم یا سرد.
  
• 
  
• افرادی که رنگهای روشن و درخشان پوشیده اند باید در میانه گروه قرار گیرند.
  
• 
  
• مردان را کمی بلندتر از زنان قرار دهید.
  
• 
  
• ارتفاع قدها را به صورت منظم و به ترتیب تنظیم کنید.
  
• 
  
• یکبار افراد گروه را بر اساس ارتباطشان با یکدیگر قرار داده و بار دیگر مردان را در یک سمت و زنان را در سمت دیگر کادر قرار دهید.
  

استقرار باز به عکسی می گویند که بین افراد فاصلهٔ فیزیکی یا بصر باشد. استقرار بسته به عکسی گفته می شود که بعضی از قسمت افراد در عکس روی هم بیفتد و فاصلهٔ بصری بین آنها نباشد. با ترکیب استقرار باز و بسته در گروههای بزرگ می توان عکسهای جالبی گرفت.

 

 

ژست مخصوص زوجها

 

 

ژست روبه روی هم: افراد روبروی هم قرار می گیرند یا همدیگر را لمس می کنند.

 

ژست رو به دوربین: در این حالت دو نفر به صورت پشت سر هم با زاویه ای رو به دوربین به صورتی که جلوی بدنشان دیده شود می ایستند و به روبرو نگاه می کنند.

 

برای ایجاد صمیمت فاصله بین سرها را کم کنید ، فضای اطراف زوجها را در کادر، زیاد بگیرید.

 

 

● پیشنهاداتی برای نورپردازی

 

 

حالت تصویر را با نورپردازی هماهنگ نمائید.

 

▪ نورپردازی بالا (High key) : القای شادی. در این حالت اکثر قسمتهای تصویر و سوژه روشن است.

 

▪ نورپردازی کم (Low key) : القای غم و حالت درام. در این حالت کنتراست نورپردازی بالا می باشد.

 

 

مثالی برای نحوهٔ نورپردازی بالا :

 

 

▪ میزان نور اصلی و نورپرکننده را به هم نزدیک کنید

 

▪ لباس روشن، زمینهٔ روشن.

 

▪ بدون سایه.

 

▪ نور را بر اساس مرکز زمینه تنظیم کرده و نور زمینه را یک گام بالاتر از نور اصلی قرار دهید.

 

▪ سوژه باید در میانه راه بین زمینه تا دوربین قرار گیرد.

 

▪ نور اصلی باید از دو منبع چتری با قدرت مساوی و در حالت ترکیبی باشد.

 

با توجه به مطالب گفته شده:

 

الف) اگر از یک لامپ استفاده کنید جزییات چهره مشخص می باشد و با کمک صفحات منعکس کننده یا نور یک پنجره می توان سایه های شدید را ملایم کرد.

 

ب) در پرتره با دو لامپ در صورتی که از یک صفحه منعکس کننده استفاده کنید می توانید تصویری با عمق و برجستگی ایجاد کنید. مهم ایجاد تعادل بین این دو نور می باشد. نباید نورها با هم مساوی باشند بلکه یکی بر دیگری برتری داشته باشد.

 

ج) در پرتره با سه لامپ، یک نور را نور اصلی، یک نور را نور پر کننده و نور سوم را از بالا برای کتفها و مو قرار دهید.

 

 

در آخر هم شما را به دیدن گالری از عکس های پرتره دعوت می کنیم.

 

[TABLE=width: 572, align: center]

[TR]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[TD]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Mohammad Aref 120,438]

عکاسی پرتره که یکی از جذاب‌ترین بخش‌های عکاسی حرفه‌ای محسوب می‌شود، نیازمند مهارت‌هایی است که در این مقاله می‌توانید از آن‌ها آگاه شوید.

تصاویر حرفه‌ای پرتره یکی از جذاب‌ترین نوع عکس‌های ثبت شده به وسیله‌ی دوربین‌ها است. یک عکس پرتره‌ی عالی می‌تواند حتی به مدت چندین دهه، خاطره‌ی کل زندگی یک فرد یا صرفا لحظه‌ی به خصوصی از آن را ماندگار کند. تفاوت بین یک تصویر فوری (Snapshot) با یک عکس پرتره‌ی حرفه‌ای، بسیار کم است. ثبت چنین عکسی فقط نیازمند اندکی تفکر است.

عوامل بهتر شدن عکس پرتره
عکس پرتره صرفا در مورد یک شخص است. در تصویر پرتره، عکاسی از پیشانی تا زیر چانه‌ی فرد یا همان ثبت یک هِد شات بسته (Tight Head Shot) و محیطِ ثبت یک پرتره اهمیتی ندارد. همه‌ی این موارد مربوط به موضوع تصویر پرتره هستند. با در نظر گرفتن این موضوع می‌خواهیم عوامل بهتر شدن یک تصویر پرتره را بیان کنیم.

یک پرتره خوب، توجهات را به موضوع تصویر جلب می‌کند. این امر به طور معمول از طریق ترکیب کردن عمق میدان کم، ترکیب هنری، رنگ و میزان روشنایی به دست می‌آید. هنگامی که این عوامل با هم به خوبی ترکیب شوند، به محض مشاهده‌ی تصویر پرتره به وسیله‌ی یک بیننده، چشمان شخص بلافاصله موضوع را درک خواهد کرد. مورد بعدی این‌که یک عکس پرتره‌ی حرفه‌ای، مواردی را در مورد موضوع به بیننده منتقل می‌کند. این موضوع می‌تواند درباره‌ی شخصیت فرد موجود در تصویر یا زندگی آن باشد. تصویر پرتره‌ای که بیننده را از چیزی آگاه می‌کند و مفهوم خاصی را به آن منتقل می‌کند، یک پرتره‌ی حرفه‌ای تلقی خواهد کرد. بهترین عکاس‌های پرتره، قادر به ارائه‌ی داستان در یک تصویر منفرد هستند. غیر از دو مورد اصلی یاد شده، عوامل کوچک دیگری هم برای بهتر شدن یک تصویر پرتره وجود دارد که برای دستیابی به آن‌ها باید کمی خلاقیت به خرج داد.

نکات فنی
برای ثبت عکس پرتره نیازی به لنز اختصاصی نیست. با این حال لنزهای پرتره‌ی ویژه‌ای وجود دارد که تصاویر خیره کننده‌ای از افراد ثبت می‌کند. این نوع از لنزها دارای دریچه‌ی دیافراگم عریض با حداقل ضریب f/2.0 (بخوانید اِف ۲) هستند و محدوده‌ی فاصله‌ی کانونی آن‌ها معمولا بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌متر قرار دارد. ضریب اِف به صورت ریاضی، نسبت فاصله‌ی کانونی به قطر دریچه‌ی دیافراگم بوده که نشان دهنده‌ی اندازه‌ی بزرگی دریچه است. هرچه این ضریب بزرگ‌تر باشد، اندازه‌ی دریچه‌ی دیافراگم کوچک‌تر خواهد بود. فاصله بین مرکز نوری لنز تا حسگر دوربین در حالتی که میزان فوکوس روی بی‌نهایت تنظیم شده باشد، فاصله‌ی کانونی نام دارد.

دریچه‌ی دیافراگم کاملا باز، به‌واقع عمق میدان کمی ارائه داده و باعث جلب توجه بیش‌تری به سمت موضوع مورد نظر عکاس می‌شود. در حالی که فاصله‌ی کانونی بیش‌تر، موجب اعوجاج نوری (Distortion) بیش‌تری خواهد شد. تعیین میزان عمق میدان وابسته به دریچه‌ی دیافراگم، فاصله‌ی کانونی و فاصله‌ی بین دوربین و سوژه‌ی مورد نظر است.

لنز مناسب برای عکاسی پرتره، یک لنز ۵۰ میلی‌متری با ضریب f/1.8 است. این نوع لنز به خاطر کاربری ساده و همه‌کاره بودن، به لنز Nifty Fifty مشهور است. لنز Nifty Fifty ساخت کانن با قیمت ۱۲۵ دلار و لنز Nifty Fifty تولید شده به وسیله‌ی نیکون، اندکی گران‌تر و با قیمت ۲۱۵ دلار به فروش می‌رسد. اگر صاحب یک دوربین DSLR بوده و خواستار گرفتن یک عکس پرتره‌ی عالی هستید، قطعا برای شما ارزش خرید بالایی خواهد داشت. به عنوان نمونه، تصویر زیر با یک لنز Nifty Fifty گرفته شده است.

هنگامی که قصد گرفتن تصویر پرتره از سوژه‌ی مورد نظر را داشتید، باید دوربین خود را در حالت «اولویت دریچه‌ی دیافراگم» یا «aperture priority» قرار دهید. سپس باید مقدار گشودگی دریچه‌ی دیافراگم را بین ضریب f/1.8 و f/2.8 تنظیم کنید. در صورتی که لنز مورد استفاده‌ی شما به اندازه‌ی کافی عریض نباشد، باید از بازترین گشودگی دریچه‌ی دیافراگم استفاده کنید. برای گرفتن یک پرتره به سرعت شاتری در حدود یک صدم ثانیه نیاز است. سرعت بیش‌تر از این مقدار هم قابل استفاده است اما در این صورت بهتر است میزان ISO کم‌تر باشد.

البته با توجه به اهمیت عمق میدان در میزان جذابیت تصاویر پرتره، لنز‌های متعدد دیگری نیز با فاصله‌ی کانونی بیشتر مختص این ژانر عرضه شده‌اند. از لنز‌های ۸۵ میلی‌متری F1.8 گرفته تا انواع ۱۳۵ میلی‌متری F2.8 همگی گزینه‌های فوق‌العاده‌ای برای ثبت تصاویر پرتره هستند که توانایی ایجاد عمق میدان و جلوه‌ی بوکه‌ی به مراتب بیشتری نسبت به نمونه‌های ۵۰ میلی‌متری داشته و البته قیمت بالاتری نیز دارند.

اگر جزئیات فنی عکاسی پرتره را هم به طور شایسته رعایت کنید، باز هم برای ثبت یک تصویر پرتره‌ی حرفه‌ای راهی طولانی در پیش خواهید داشت. در عمق میدان کم نگاه کردن به همه‌ی عناصر صحنه و مشاهده کردن سوژه‌ی عکاسی بسیار سخت است.

سایر ترفندهای عکاسی پرتره
یک تصویر پرتره باید سوژه را برجسته‌تر نشان دهد. در حقیقت کار یک عکاس پرتره، بازتاب برترین نسخه‌ی تصویری از سوژه است. این قانون باید در هر بخشی از عکاسی پرتره مانند کادر مورد نظر برای عکاسی تا حذف آکنه و سایر نقایص تصویر حتما رعایت شود. برای گرفتن تصاویر پرتره، دوربین باید هم‌سطح یا اندکی بالاتر از خط چشم سوژه یا مدل باید. هیچ فردی هنگام ثبت تصویر از زاویه‌ی پایین، خوب به نظر نخواهد رسید.

[SUCCESS]کار یک عکاس پرتره، بازتاب برترین نسخه‌ی تصویری از سوژه است[/SUCCESS]

ساده‌ترین نمونه‌های تصاویر پرتره، هد شات (Head Shot) و وِیست آپ شات (Waist Up Shot) است. در پرتره‌ی هد شات، فقط تصویر سر و شانه‌های مدل ثبت می‌شود؛ در واقع یک کلوز آپ از سر و شانه‌ی مدل گرفته می‌شود. اما در ویست آپ شات تصویر کمر به بالای مدل ثبت می‌شود. در صورتی که عکاس به گونه‌ای ایستاده باشد که سوژه مطابق با هر کدام از ترکیبات یاد شده کادر عکاسی را پر کرده باشد، تصویر پرتره‌ی نهایی بسیار جذاب خواهد شد. دقت داشته باشید که هنگام تنظیم کادر عکاسی پرتره، نباید هیچ کدام از اندام بالا تنه‌ی مدل را قطع کرده یا به عبارت بهتر، از کادر خارج کنید. عکاس باید مفاصل بزرگ‌تری مانند کمر را به جای انگشتان مدل در داخل کادر برش دهد.

یکی از راهکارهایی که می‌توان تصویر پرتره را به سطح کیفی بالاتری برد، استفاده از نورپردازی بسیار خوب است. به جای ثبت تصویر پرتره در هر جای ممکن، باید مکان مناسبی پیدا کنید که زیبا، هموار و روشن باشد. بهترین مکان برای ثبت یک تصویر پرتره‌ی عالی، زیر درخت یا داخل کوچه در یک روز آفتابی یا اتاق روشنی با یک پنجره‌ی بزرگ است که سایه وجود داشته باشد. به عنوان نمونه در تصویر پرتره‌ی ذیل، از یک پنجره بهره گرفته شده است.

تصاویر پرتره، بیش از هر نوع عکاسی دیگری نیاز به ارتباط با سوژه‌ی مورد نظر دارد. اگر یک گام به عقب رفته و صرفا در حالی که سوژه‌ی شما با یک خنده‌ی مصنوعی در صورت به دوربین لبخند می‌زند، عکس پرتره را ثبت کنید، با تصویری بی‌روح و بسیار بد مواجه خواهید شد. به جای چنین کاری باید به طور مداوم با مدل عکاسی صحبت کنید، آن را بخندانید و وادار کنید تا به طور عادی عمل کند و به اصطلاح، خودش باشد. به یاد داشته باشید که شما به عنوان عکاس باید صحنه را هدایت کنید و در دست داشته باشید.

برای ثبت هر تصویر پرتره‌ی عالی، باید در حالی که سوژه به طور عمیق می‌خندد، تبسم کرده، حرف می‌زند، زبان در آورده یا حرکات مضحک عجیب و غریبی انجام می‌دهد، حدود ۵۰ عکس از مدل ثبت کنید. بهترین پرتره در لحظه‌های در حال وقوع به وجود می‌آید. هنگامی که مدل ژست می‌گیرد، عکاس باید حرفی بزند که ژست آن را با تبسم همراه کند. در این مرحله بایستی به صورت بلادرنگ دکمه‌ی شاتر دوربین را فشار دهید تا یک تصویر پرتره‌ی حرفه‌ای به دست آید.

تصاویر پرتره به‌واقع جالب و سرگرم کننده هستند. ثبت تصویر از یک منظره‌ی عالی، نیازمند انجام تنظیمات زیاد و مداوم، حضور داشتن در موقعیت مکانی شگفت‌انگیز و صبوری فراوان است. اما برای ثبت یک تصویر پرتره‌ی حرفه‌ای، فقط به شخصی نیاز دارید که در یک روز آفتابی، در مکانی سایه‌دار مقابل لنز دوربین ایستاده باشد. به غیر از این موارد، تمام چیزی که نیاز دارید، فقط اندکی دانش فنی است که در این مقاله با آن آشنا شدید.

آیا به عکاسی پرتره علاقه دارید؟ راهکار شما برای ثبت یک پرتره‌ی حرفه‌ای چیست؟

منبع: زومیت

[behrooz_ayoubi 0]

نورپردازی در عکاسی پرتره

نورپردازی در عکاسی پرتره بسیار مهم است زیرا ک هیچ چیز بد تر از پرتره های با نور تخت نیست . زیرا پرتره با نور تحت بسیار بی روح و تک بعدی به نظر میرسد .

این یک  واقعیت ثابت شده است  که کلید موفقیت یک پرتره حرفه ای نور پردازی طبیعی و مناسب است .

نور طبیعی میتواند باعث ثبت پرتره های فوق العاده شود اما شما همیشه تابع شرایط آب و هوایی خواهید بود . و نمیتوانید تغییرات را کنترل کنید و یا روش تابش نور موجود را مدیریت کنید . بنا بر این باید با تهیه فلاش های استودیوای خود را تجهیز کنید . به این ترتیب میتوانید در فضای داخلی یا خارجی کنترل نور دهی را در دست بگیرید و نورپردازی عکس پرتره را انچام دهید.

نورپردازی در عکاسی پرتره میتوانید از یک یا دو یا سه منبع نوراستفاده کنید . میزان تابش نور را تغییر دهید و نور مورد نیاز خود را به وسیله ی سافت باکس ها و یا لانه های زنبوری برای مدیریت سایه ها و ایجاد سایه روشن تامین کنید و به سبک مورد نظر پرتره خود برسید.

نورپردازی در عکاسی پرتره با فلاش

نورپردازی در عکاسی پرتره با یک فلاش میتواند امکانات متعددی ارائه دهد اما شما میتوانید با استفاده از دو یا سه منبع نور سایه روشن ایجاد کنید و شکل و فرم بسازید و یا به پرتره خود عمق بیشتری بدهید .

قرار دادن سوژه در برابر یک پس زمینه تیره نقطه شروع خوبی برا عکاسی است .

نورپردازی در عکاسی پرتره یا عکاسی مد برای نور اصلی خود از منبع نوری استفاده کنید که با یک مسافت باکس تجهیز شده است و از طرفین سوژه را روشن میکند از یک لانه زنبوری برای روشن کردن پشت سر و ایجاد یک لبه نور در طرف دیگر صورت و مو و به جهت جدا کردن آنها از پس زمینه استفاده کنید . هم چنین میتوانید برای روشن کردن سمت تاریک صورت از یک رفلکتور استفاده کنید و برای نور سوم یک امکانات بی پایانی از مکمل های نورپردازی برایتان وجود دارد. به طوری که استفاده از آنها به شما ایده خواهد داد و با اثرات نور متفاوتی مواجه تان خواهد کرد .

این کار شاید زمان ببر و مستلزم تمرین کردن باشد اما در نتیجه یاد میگیرید که نور های خود را برای رسیدن به نتیجه مورد نظر چگونه تنظیم کنید . و این را بدانید وقتی تجربه تان بیشتر شد بهترین تنظیمات را برای روش های مختلف نورپردازی عکس پرتره به کار خواهید برد.

تکنیک های کار با فلاش در نورپردازی عکس پرتره

نورپردازی در عکاسی پرتره اگر فلاش را مستقیما به سوژه بتابانید نور شما بسیار تند و زمخت می شود و عکسی تخت با سایه های کنترل نشده خواهید داشت . با این حال اگر زمان کافی ندارید . محیط مناسب نیست یا توانایی خرید تجهیزات لازم را ندارید و تنها را شما استفاده از فلاش دوربین است . هنوز هم راهی برای گرفتن پرتره خوب وجود دارد.

در نورپردازی عکس پرتره برای ایجاد نور یکدست نیاز به گسترش تابش نور فلاش دارید تا نور و بالطبع سایه ای ملایم تر تولید شود و پوست سوژه کمتر براق به نظر برسد . میتوانید به فلاش خود زاویه دهید و از بازتاب نور آن بر روی سقف یا دیوار سفید استفاده کنید. هم چنین انواع سافت باکس های نور فلاش برای ایجاد نور ملایم تر و گسترده تر نیز وجود دارد.

 

منبع :

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام