Hamid Ghobadi 12,840 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ مقدمه: باکتری‌ها و مولیکوتها (فیتوپلاسما) پروکاریوت و عموما ریز موجوداتی هستند تک سلئلی که ماده ژنتیکی آنها با غشا محصور نشده و بنابراین هسته ای سازمان یافته ندارند. سلولهای این ریز موجودات متشکل از سیتوپلاسم حاوی DNA و ریبوزوم های کوچک 70s است. در مولیکوت ها سیتوپلاسم فقط با لایه ای از غشای سلولی محدود شده است ولی در باکتری ها افزون بر غشا، دیواره سلولی نیز وجود دارد. تمام موجودات دیگر (یوکاریوت ها) دارای اندامک های سلول واجد غشا (هسته ، میتوکندری و در گیاهان کلروپلاست) است. یوکاریوت ها دو نوع ریبوزوم دارند؛ ریبوزوم بزرگتر 80s در سیتوپلاسم خود و ریبوزوم کوچکتر 70s در میتوکندری و کلروپلاست. در واقع اندامک های سلولی یوکاریوت ها و پروکاریوت ها ویژگی های مشترک زیادی دارند. برای مثال بعضی از آنتی بیوتیک های موثر بر باکتری ها از فعالیت میتوکندری یا کلروپلاست ها جلوگیری میکنند ولی بر فعالیت های دیگر سلولهای یوکاریوتی گیاهی اثری ندارند. 5 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ پاره‌ای از باکتری‌ها و فیتوپلاسماها که از مولیکوتها هستند و در گذشته موجودات شبه میکوپلاسمایی (MLO) خوانده میشدند موجب بیماری در گیاهان میشوند. باکتری‌های بیماری‌زا در گیاهان که از سال 1882 میلادی شناخته شده بودند، بزرگترین گروه از پروکاریوت‌های بیماری‌زای گیاهی را شامل میشوند، طیفی از نشانه‌های متفاوت را در گیاهان ایجاد میکنند و شناخته شده‌ترین بیمارگرهای پروکاریوت در گیاهان به حساب می‌آیند. با وجود این، برخی از انواع باکتری‌های بیمارگر گیاهی، از جمله باکتری‌های محدود به آوند چوبی یا آوند آبکشی گیاهان که سالها تصور میشد شبه‌ریکتزیا (RLO) هستند، در سال 1972 میلادی کشف شدند. تعداد کم و بیش زیادی از آنها مانند Serratia – Sphingomonas – Candidatus liberatus و باکتری سربوته‌ای خربزه درختی(هنوز نامگذاری نشده است)، هنوز به عنوان بیمارگرهای گیاهی تحت بررسی هستند و ویژگی‌ها و ارتباط آنها با دیگر باکتری‌های بیمارگر چندان مشخص نیست. 5 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ مورفولوژی: اکثر باکتری‌های بیماری‌زای گیاهی، میله‌ای شکل هستند و تنها استثناء Streptomyces که رشته‌ای شکل و Leuconostoc که گرد و مدور است. در کشت‌های جوان قطر باکتری‌ها از 6/0 تا 5/3 میکرومتر تغییر میکند. در کشت‌های کهنه یا در دماهای بالا، میله‌ها ممکن است بلندتر و حتی رشته‌ای یا به شکل گرزی Y یا V درآیند. دیوارههای سلولی باکتری‌ها در اکثر گونه‌ها با ماده‌ای صمغی چسبنده پوشیده میشود که اگر نازک و پراکنده باشد، لایه لزج، ولی اگر فشرده و توده‌ای با شکل مشخص در پیرامون سلول باشد، کپسول نامیده میشود. اغلب باکتری‌های بیماری‌زا در گیاهان رشته‌های نخ مانند ظریفی دارند که معمولا خیلی درازتر از خود سلول‌اند و تاژک نامیده میشود. در بعضی از گونه‌ها هر سلول باکتری فقط یک تاژک دارد در حالی که در دیگر سلولها یک دسته تاژک در یک انتهای سلول (تاژک قطبی) و بعضی تاژک‌های محیطی، پری‌تریکوس دارند که ممکن است در تمام سطح سلول پراکنده باشند. گونه‌های Streptomyces بصورت رشته‌ای و منشعب رشد میکنند، معمولا دارای قسمت‌های مارپیچی شکل‌اند و کنیدی‌ها را بصورت زنجیر روی ریسه‌های هوایی تولید میکنند. 4 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ تک باکتری‌ها در زیر میکروسکوپ شفاف و زرد مایل به سفید هستند و بسختی میتوان جزئیات آنها را دید. وقتی یک باکتری در محیط جامد غذایی رشد داده شود، در نتیجه تکثیر خیلی زود توده‌ای قابل مشاهده بوجود می‌آورد که کلنی یا پرگنه نامیده میشود. کلنی‌ها در گونه‌های مختلف متفاوت‌اند و ممکن است در حد دهم میلی‌متر تا چند سانتی‌متر قطر و حلقوی، تخم‌مرغی یا نامنظم باشند. لبه کلنی‌ها ممکن است صاف، موج‌دار یا زاویه دار و از نظر بلندی ممکن است تخت، برجسته یا چین خورده باشد. پرگنه اکثر گونه‌ها مایل به سفید یا خاکستری است. ولی بعضی زرد رنگ هستند. برخی کلنی‌ها رنگ‌دانه‌هاییقابل نشت در آگار تولید میکنند که در عده‌ای فلورسانت (با تابش نور فرابنفش) هستند. باکتری‌ها دیواره سلولی نازک، نسبتا سخت و محکم و غشای سیتوپلاسمی داخلی دارند، باکتری‌های گرم منفی یک غشای خارجی نیز دارند که بنظر میرسد با لایه لزج کپسول بیرونی مقداری آمیخته باشد. دیواره سلولی اجازه عبور مواد غذایی را به درون و مواد زائد را به بیرون از سلول باکتری میدهد. 4 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ به تمام موادی که درون دیواره سلولی باکتری قرار میگیرند پروتوپلاست گفته میشود. پروتوپلاست شامل غشای سیتوپلاسمی، سیتوپلاسم و مواد هسته‌ای است. غشای سیتوپلاسمی یا پروتوپلاسمی تعیین کننده قابلیت نفوذ انتخابی برای مواد مختلف داخل یا خارج شونده است. سیتوپلاسم آمیخته‌ای پیچیده از پروتئین‌ها، چربی‌ها، کربوهیدرات‌ها، عناطر کانی، آب و مقدار فراوانی از مواد آلی دیگر است و مواد هسته‌ای شامل یک کروموزم حلقوی بزرگ متشکل از dna میشود. Dna کروموزمی تشکیل دهنده عمده مواد ژنتیکی باکتری است و بشکل کروی، بیضوی یا دمبل مانند در درون سیتوپلاسم دیده میشود. معمولا باکتری‌ها دارای یک یا چند نسخه ماده ژنتیکی حلقوی و کوچکتر از کروموزم هستند که پلاسمید نامیده میشوند. هر پلاسمید، متشکل از چندین ژن غیر ضروری است که میتواند بین باکتری‌ها انتقال یابد یا وادار به حرکت از یک باکتری به باکتری دیگر و حتی از باکتری به گیاه شود؛ همانطور که در بیماری سزطان طوقه اتفاق می‌افتد. 5 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 فروردین، ۱۳۹۰ ادامه مطلب برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 نقل قول لینک به دیدگاه
♥MitrA 138 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 مهر، ۱۳۹۰ وای چه خوب من که کلی به دردم میخوره ممنون زحمت کشیدی 3 نقل قول لینک به دیدگاه
Hamid Ghobadi 12,840 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 مهر، ۱۳۹۰ این ترم در حال گذران باکتری شناسی هستم ... انشالله مطالب جدید تری هم اضافه میکنیم ... 1 نقل قول لینک به دیدگاه
♥MitrA 138 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 مهر، ۱۳۹۰ این ترم در حال گذران باکتری شناسی هستم ... انشالله مطالب جدید تری هم اضافه میکنیم ... چه جالب منم همین طور خیلی مطالبتون خوبه 2 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .