رفتن به مطلب

اکوتوریسم و محیط زیست


ارسال های توصیه شده

اکوتوریسم و محیط زیست

 

اکوتوریسم:

اکوتوریسم یا گردشگری طبیعی نوعی توریسم طبیعی و پایدار است که با مشارکت گردانندگان بومی و بهره گیری از پتانسیل های طبیعی گردشگری میسر می شود.سازمان جهانی گردشگری اکوتوریسم را اینگونه تعریف می کند: نوعی از گردشگری که در آن مسافرت به مناطق طبیعی (که به نسبت بدون آسیب مانده)با اهداف مطالعاتی و بهره مندی از مناظر و رستنی های طبیعی و حیات وحش و با توجه به جنبه های فرهنگی هم در گذشته و هم در حال حاضر صورت می گیرد.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

لینک به دیدگاه

برخی از نامهای مترادف برای واژه اکوتوریسم عبارتند است از:

 

·
گردشگری دوست داران محیط زیست

·
گردشگری در مناطق سخت گذر

·
گردشگری ناطق غیر مسکونی

·
گردشگری سیاحتی ـ اکتشافی

·
گردشگری علمی ـ تجربی

·
گردشگری حیات وحش

·
گردشگری طبیعی

·
گردشگری سبز

 

این واژه در عام این چنین تعریف شده است:اکوتوریسم سفر به مناطق تخریب نشده یا غیر آلوده طبیعی با هدف مطالعه، مشاهده و لذت از زیباییها و گیاهان و جانوران بومی، نیز نشانه های فرهنگی این مکانها می باشد.

 

اکوتوریسم دارای مشخصات چهارگانه زیر است:

 

1)
وابسته به طبیعت می باشد.

2)
از لحاظ اکولوژیک پایدار باشد و به عبارتی کمترین آسیب و اثرات سوء را برای طبیعت داشته باشد.

3)
آموزش و ارائه ارزشهای منطقه موردنظر بازدید، عنصر اصلی آن بازدید باشد.

4)
جوامع محلی و میزبان در آن مشارکت داشته باشند.

 

جامعه ی بین المللی اکوتوریسم که در گذشته با نام جامعه ی اکوتوریسم شناخته می شد، اکوتوریسم را این گونه تعریف می کند:« اکوتوریسم سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که در آن محیط زیست و بر رفاه مردم بومی تأکید می شود.»

 

جامعه بین المللی اکوسیستم را مسافرتهای معینی به مناطق طبیعی تعریف می کند که شامل مناطق حفاظت شده ی محیط زیستی با خصوصیات معینی از مردم مناطق روستایی قدیمی و حفظ شده هستند.

لینک به دیدگاه

وضعیت اکوسیستم ایران:

ا
کوسیستم ایران به عنوان بخشی از محیط زیست، بستر مناسبی برای سودآوری در بخش اکوتوریسم است.با اینکه بسیاری از گونه های نادر جانوری در ایران یا به کلی منقرض شده اند یا در معرض انقراض اند لیکن هنوز هم گونه های متنوع جانوری و گیاهی در خور توجهی که در اقالیم گوناگون موجود است که در صورت مدیریت صحیح، می تواند جوابگوی گردشگران باشد. با وجود اینکه ایران در کمربند خشک جهان واقع شده است اما دارای تنوع اقلیمی و زیستگاهی گوناگون برای خیل سیاحان است. در سال 2000 میلادی سازمان یونسکو ایران را در مقام هفتم ذخیره گاه های زیست کره معرفی کرده بود.

 

اصلی ترین زیستگاه های ایران به قرار زیر است:

 

1
)
زیستگاه های کوهستانی: دربرگیرنده ی جانورانی چون گونه های پلنگ و کل بز .

2) زیستگاه های جنگلی زاگرس: با درختان بلوط و سنجابها.

3) زیستگاه های بیشه زاری و جنگل های گرمسیری خوزستان: با گیاهان پده و گز و گونه ی گوزن ایرانی و جربیل.

4) زیستگاه های بیابانی: با گیاهان تاغ، کاروان کش و گونه ی روباه شنی و گربه ی شنی.

5) زیستگاه های استپی: در بخش اعظم کشور با پوشش گیاهی درمنه، گون و پستاندارانی مانند آهو و گورخر.

لینک به دیدگاه

علاوه بر مواردی که اشاره شد دسترسی به سواحل دریای خزر و خلیج فارس و دریای عمان و مناطقی مانند جنگل های حرا در این نواحی باعث شده است که جذابیت توریسمی در این مناطق افزایش یابد.

در سواحل تایلند گردشگران با کروکودیل های آن منطقه عکس یادگاری می گیرند و این کار اقتصاد تایلند را بهبود بخشیده است و در همان زمان با کمال تأسف در ایران خبر مربوط به انقراض آخرین گونه ی تمساح ایرانی(گاندو) اعلام می شود.در حالیکه بسیاری از گردشگران اروپایی و آمریکایی در قاره آفریقا به سیاحت می پردازند و علاقه مندان به حیات وحش و محیط زیست طبیعی با شعف از شیرها و ببرها فیلم برداری می کنند ما با خبر می شویم که گونه ی شیر و ببر ایرانی منقرض شده است و یوز و بسیاری از گونه های دیگر نیز در معرض خطر انقراض قرار گرفته اند.بنابر اظهارنظر کارشناسان، جنگل های شمال تا سه دهه ی دیگر از بین خواهند رفت. همچنین سؤالات دیگری نیز در زمینه ی محیط زیست وجود دارد که هنوز کارشناسان نتوانسته اند به آن پاسخی بدهند.مانند:

ø
منطقه حفاظت شده ی دنا در کهگیلویه و بویراحمد و دیگر پارکهای ملی و منحصربه فرد همچون پارک ملی گلستان و جهان نمای مازندران را تا چه زمانی می توانیم حفاظت کنیم؟

ø
آیا می توانیم شاهد بلوغ رسیدن و فرزندآوری توله های خرس قهوه ای در پناه گاه حیات وحش کیامکی باشیم؟

ø
آیا آیندگان ما نیز گور ایرانی را در منطقه ی حفاظت شده ی توران در استان سمنان خواهند دید؟

ø
تا چه زمان بحری، عقاب طلایی و هما آسمان ما را با پرواز خود دیدنی تر خواهند کرد؟

اگر چنین شرایطی ادامه پیدا بکند، بی شک پاسخ سؤال های فوق اسف بار خواهد بود اما با وجود همه ی مسائل یأس آور در این زمینه، هنوز طبیعت ایران چنان سفره ی زیبایی در مقابل ما گسترده است که با مدیریت صحیح می توان از آن حداکثر بهره وری را کرد و به جای تکیه بر صادرات نفت که تا چند صباح دیگر برای فرزندان این مرزوبوم نیز انرژی آن به یادگار نخواهد ماند می توان به بخش صنعت توریسم و بالاخص اکوتوریسم پرداخت.بدیهی است این مهم تنها به دوش سازمان های جهانگردی و گردشگری و سازمان حفاظت از محیط زیست نخواهد بود بلکه مدیریت سایر بخش ها شامل صنایع، معادن،‌ راه و ساختمان، آموزش و پرورش، بخش های فرهنگی، رسانه ها و صداوسیما را در یک حرکت جامع و عزم ملی می طلبد. در حقیقت ضرورت مدیریت اکوتوریسم، بسیار جامع تر و ضروری تر از پیش می نمایاند تل علاوه بر حفظ جنگل ها و مراتعی که از نظر گونه های گیاهی یکی از فلورهای غنی جهان با گیاهان آندومیک و ذخایر ژنیتیکی بالا است به شناسایی زیباییهای این خطه به جهانیان و تولید درآمد ملی و ارزآوری مناسب و

ساماندهی اقتصادی کشور یاری بخشد.

لینک به دیدگاه

اکوتوریسم و مناطق انبوه جنگلی:

 

بیشتر تمرکز توریسم طبیعی و اکوتوریسم بر روی جنگل ها است.جاذبه های توریستی جنگل(وجود لانه های زیبا و گوناگون از پرندگان بر روی تاج درختان، مناظر زیبای حیات وحش، پیاده روی در جنگل، وجود مناطق زیبا و بی نظیر در آن)بر روی میزان رشد این بخش اثر گذاشته و تأثیر ویژه ای بر روی سرنوشت جنگل ها و نحوه استفاده از آنها خواهند داشت.

به هر حال اکوتوریسم یک حرفه ی بسیار مناسب برای عصر پیش روی ماست و بیشتر بررسی ها، آن را پرترقی ترین بخش صنعت می دانند. طبق گزارشات 40٪ الی 60٪ از کل توریست های بین المللی ، توریسم های طبیعی هستند.طرفداران محیط زیست و متخصصان توسعه ، گسترش وسیع ومناسب امکانات اکوتوریسم را با توجه به پتانسیل منطقه در دو زمینه ی
حفاظت
و
توسعه ی روستایی و محلی
می دانند.

بسیاری از مردم درک کرده اند که اکوتوریسم قادر به توسعه و هدایت فواید محیط زیستی، اجتماعی ، فرهنگی، اقتصاد محلی و ملی است.همچنین اکوتوریسم فرصتی را برای مردم فراهم می آورد که بتوانند از جنگل ها و حیات وحش(بدون استخراج منابع و یا تخریب محیط زیست) به طور صحیح استفاده نمایند و یک دستاورد قوی و مؤثر برای حفاظت منابع محیط زیستی با استفاده از مدیریت مناسب ایجاد می کند. اکوتوریسم می تواند باعث افزایش درآمد و اشتغال برای مردم محلی شود.

برخی از توریست های حرفه ای می توانند در مناطق طبیعی تأثیر مخربی برجای بگذارند. بدون نظارت بر آنها می توان نتایجی از قبیل تخریب محیط زیست، از هم گسیختگی ساختار اجتماعی و

کاهش میزان سود اقتصادی برای مردم محلی را انتظار داشت.

لینک به دیدگاه

ملاحظات زیست محیطی در مناطق انبوه جنگلی:

 

ملاحظات زیست محیطی باید به گونه ای باشد که حضور توریست ها در مناطق مختلف و اسکان آن ها باعث تخریب فیزیکی مناظر و جاذبه های گردشگری نشود. برای مثال مشکلاتی مثل تولید و پراکنده کردن زباله، قطع درختان برای سوخت و ایجاد راههای ارتباطی و پناهگاه ها در بسیاری از پارکها و مناطق حفاظت شده ی جنگلی قابل مشاهده است.

استفاده ی بیش از حد بازدید کنندگان باعث فرسایش راه ها و ساحل رودخانه ها، آلودگی آبها، تخریب پوشش گیاهی و از بین رفتن گونه ها شده است.

مشکلات به وجود آمده را می توان ناشی از عدم برنامه ریزی صحیح، نقص و کمبودها برای توسعه و ابزارهای مدیریتی، ناکافی بودن نظارت ها و ارزیابی ها و مکانیسم های کنترل، کاهش مشارکت(افراد بومی که در نزدیک منطقه یا داخل منطقه هستند) و منحرف کردن امکانات و سرمایه های دولتی و جوامع محلی دانست.

مفهوم انتقال ظرفیتی(
Carrying Capacity
) نیز با مؤلفه های فیزیکی، اجتماعی، اکولوژیکی می بایست مورد توجه قرار گیرد. در سالهای اخیر در طراحی، ساخت و مدیریت مناطق توریستی پیشرفتهای جمعی قابل ملاحظه ای صورت گرفته است.چنین برنامه ای شامل استفاده از ترکیبات و امکانات مدیریتی محلی و بومی، جلوگیری از پخش زباله و انهدام آن، حفاظت از آب، انرژی خورشیدی و آبی است.

این برنامه همچنین یک نقش حساس و مهم در حفاظت از محیط زیست از طریق تخمین و اطمینان از توریستها (عدم تجاوز آنها به مناطق حساس)، حفاظت گیاهان در حال انقراض یا تجدید شده و جلوگیری از اختلال در حیات وحش بازی می کند. موفقیت اکوتوریسم نیازمند راهنمایی و آموزش مدیران و نیروهای مؤثر بر رفتار توریست ها است.

لینک به دیدگاه

ملاحظات اقتصادی در مناطق انبوه جنگلی:

میزان و حدی که اکوتوریسم قادر به حفاظت از جنگل ها و توسعه مناطق روستایی می باشد بستگی به میزان درآمد برای مدیریت پارک ها و دیگر زمینهای جنگلی و جلوگیری از عملیات های مخرب است.

 

مواردی که جنگل ها را به عنوان قسمتی از محیط زیست اهمیت می بخشد به قرار زیر است:

1)
مناطق جنگلی به تثبیت آب و هوا کمک می کنند.

2)
این مناطق به عنوان خانه و مأمنی امن برای سکونت گیاهان و حیات وحش است.

3)
مناطق انبوه جنگلی به ماند و نگه داری چرخه ی آب کمک می کنند.

4)
در آخر این مناطق، فرسایش و تجزیه نامناسب خاک و دیگر نواحی را کاهش می بخشد.

 

دلایل از بین رفتن مناطق انبوه جنگلی :

1)
خروج محصولاتی مانند الوار و چوب که ماحصل آن قطع درختان جنگل بود.

2)
کشاورزی و زراعت در مناطق جنگلی.

3)
وجود گله های گاو در این مناطق.

4)
مهمترین دلیل نابودی این نواحی هجوم توریست های طبیعت گرا بدون مدیریت مناسب و صحیح آنها.

 

راه کارهایی برای نجات مناطق انبوه جنگلی:

1)
آموزشهایی که از طریق آموزش و پرورش ارائه می شود.

2)
ترمیم و به حال خود رها کردن مناطق جنگلی.

3)
تشویق کردن مردم برای اینکه به گونه ای زندگی کنند تا آسیب کمتری به محیط زیست وارد کنند.

4)
تأسیس پارکهایی که مناطق جنگلی انبوه و حیات وحش آن را محافظت کند.

5)
حمایت از شرکت هایی که به محیط زیست صدمه وارد نسازند.

لینک به دیدگاه

اکوتوریسم و مناطق بیابانی و کویری:

 

اهمیت اکوتوریسم در مناطق کویری و بیابانی به قدری است که 17 ژوئن را در سراسر دنیا با نام روز جهانی بیابان زدایی نام گذاری کرده اند و این روز در کشورهای مختلف گرامی داشته می شود.

بیابان اگرچه به ظاهر دارای طبیعت خشک و خشن و زیست بومی شکننده و ناپایدار است ولی در نهان خود زیبایی های منحصربه فرد و بکری دارد که البته ناشناخته و مهجور مانده است، بنابراین باید زیبایی های آن را به عنوان یکی از مظاهر محیط زیست شناخت و از آن بهره برد و به بروز پیامدهای مهم بیابان زایی هشدار داد.

کشور ما یکی از معروفترین مناطق خشک جهان محسوب می شود که با مساحت 165 میلیون کیلومترمربع در جنوب غربی آسیا و در نوار خشک جهان قرار گرفته است.در ایران در حدود 100 میلیون هکتار از اراضی در معرض پدیده ی بیابان زایی قرار دارد که از این مساحت 75 میلیون هکتار آن در معرض فرسایش آبی،20 میلیون هکتار در معرض فرسایش بادی و 5 میلیون هکتار در معرض سایر اشکال شیمییایی و فیزیکی تخریب سرزمین همچون کاهش حاصلخیزی،شوری زایی و ... است اما از نظر قلمرو و سرزمین های بیابانی از کل مساحت کشور 43 میلیون هکتار آن در زمره ی اکوسیستم بیابانی است که 32 میلیون هکتار آن شامل پدیده های بیابانی و فاقد پوشش گیاهی است.

برغم اینکه عوامل زیست محیطی،تغییرات آب و هوایی و کمبود بارش کافی که نقش بسزا در فرسایش

زمینی و پیشروی بیابان ها دارند، در برخی از موارد فعالیت های انسانی و بهره برداریهای نامناسب از این منابع طبیعی کشور را نیز باید در زمره ی این گروه قرار داد که البته فرآیندهای فرسایشی زمین و پیشروی بیابان ها در ایران در دهه های اخیر تسریع یافته است.

مناطق خشک و بیابانی علی رغم محدودیت های متصور، از جلوه های بدیع و زیبایی های منحصربه فرد طبیعی برخوردار هستند که در طی میلیون ها سال پیدایش کره ی زمین، شکل گرفته و فضای بسیار مناسب برای گردشگران هستند که دل به آرامش و سکوت طبیعت سپرده اند.

صنعت اکوتوریسم در بیابان، امروزه به شکل فزاینده ای در ابعاد جهانی در حال توسعه بوده و به عنوان مناسب ترین مکانیسم توسعه ی پایدار مناطق کویری و بیابانی قلمداد می شود.

در راستای دست یابی به توسعه ی طبیعت گردی در مناطق بیابانی و کویری، کمیته ی ملی راهبردی توسعه ی اکوتوریسم در مناطق بیابانی و کویری نسبت به انتخاب مناطق پیشتاز توسعه ی صنعت گردشگری در مناطق بیابانی اقدام و دو سایت مرنجاب و شهداد به عنوان سایتهای پیشتاز در نظر گرفته شده است.

لینک به دیدگاه

اکوتوریسم، تنوع زیستی و برنامه ی توسعه ی هزاره:

 

کشور ایران به لحاظ جاذبه های گردشگری یکی از ده کشور اول جهان است اما درآمد حاصل از جهانگردی برای کشور ما بسیار اندک است.ضرورت افزایش درآمدهای عمومی کشور و کاهش وابستگی اقتصاد کشور به درآمد حاصل از فروش نفت، ایجاب می کند که استفاده از ظرفیتهای زیستی از محیط زیست طبیعی کشور، همچنین حفظ منابع طبیعی آن و گسترش صنعت جهانگردی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

ارزش مصرفی تنوع زیستی به صورت مستقیم از طریق توریسم انگیزه ی مهمی را برای حفاظت از تنوع زیستی بخصوص در کشورهای در حال توسعه ایجاد نموده است.

براساس آخرین تحقیق سازمان ملل متحد گزارشی به نام "زیست محیط ها و رفاه انسانها" منتشر کرده است و نشان می دهد صدمه ای که انسانها در طی پنجاه سال گذشته بر تنوع منابع بیولوژیک جهان وارد ساخته است، از هر زمان دیگری در طول تاریخ بشر بیشتر بوده است.اگر این روند متوقف نشود، انسانها منافع زیادی را در طبیعت و محیط زیست از دست خواهند داد. در حال حاضر می توان این منافع را به "خدمات زیست محیطی" تعبیر نمود.به طور کلــی هر انسانــــی برای برخورداری از زنـــدگــــی ایمن به طبیعت وابسته اند. در حدود

5|3 میلیارد نفر در سراسر جهان برای گذران زندگی خود و تأمین غذا به دریاها وابسته اند، اما به دلیل تغییرات اعمال شده از سوی بشر طی سالیان اخیر، در برخی از مناطق میزان ذخایر آبزیان تا 9٪ کاهش یافته است.از سوی دیگردر حدود 70٪ جمعیت جهان هنوز از منابع بیولوژیکی سنتی حاصل از طبیعت استفاده می کنند که خود نشانگر اهمیت چرخه های طبیعی در زندگی انسانهای قرن 21 است.

براساس این گزارش که آخرین مورد از رشته گزارش های ارزیابیهای زیست محیطی در هزاره ی جدید است و به صورت پروژه ی چهارساله با هدف ثبت و دسته بندی اطلاعات منابع طبیعی جهان و با مشارکت 3000 دانشمند از سراسر جهان به انجام رسید،نتیجه حاکی از آن داشت که: 12٪ از گونه های پرندگان، 4|1٪ از پستانداران و 3|1٪ از دوزیستان جهان با خطر انقراض روبرو هستند.انتشار گزارش فوق موجب شد تا این احتمال قوت گیرد که تلاشها برای حفاظت از تنوع زیستی و رویکرد اکوتوریسم با اهداف سازمان ملل متحد در زمینه ی توسعه ی هزاره و براندازی فقر و گرسنگی و ایجاد شغل و درآمدزایی در تقابلند.برخی از تحلیل گران اقتصادی استدلال می کنند بدون افزایش تأثیر بشر بر زیست محیط ها نمی توان به افزایش صنعت گردشگری و تنوع زیستی و اهداف هزاره دست یافت. البته یکی از اهداف توسعه ی هزاره، دستیابی به توسعه ی پایدار زیست محیطی است.(هدف شماره ی 7)

 

هدف شماره ی هفت
: تضمین پایداری محیط زیست، اصول توسعه ی پایدار را در سیاست ها و برنامه های کشوری ادغام کنند و روند از دست دادن منابع محیط زیست(تنوع زیستی) را معکوس نمایند و از بروز ضرر به منابع طبیعی ممانعت به عمل آورند. تمامی 191 دولت عضو ملل متحد تعهد کرده اند تا سال 2015 به اهداف هزاره دست یابند و سه رکن اصول اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی مثلث توسعه ی پایدار را در صنعت توریسم لحاظ نمایندو با توسعه ی گردشگری و تأمین منابع اولیه برای بخش های گوناگون تولید، اقتصاد کشور رونق یابد.

لینک به دیدگاه

محیط زیست و توسعه ی پایدار:

 

باید گفت:«کشوری که مردمش از نظر مسائل زیست محیطی آگاه باشند بیش از دیگر کشورها از بخت توسعه برخوردار است.»کشور ایران اگرچه سهمی یکسان با کشورهای دیگر از توسعه نداشته است اما در این مسابقه ی جهانی برای نابودی محیط زیست خود،عقب نمانده و مشکلات عدیده ای را در زمینه های

مختلف توسعه پایدار،چون فقر و مشکلات جمعیتی، بهداشتی و تغذیه ای، مشکلات زیست محیطی همچون کاهش جنگلها، بیابان زایی، رسایش خاک،آلودگی آب،آلودگی هوا، انقراض تنوع زیستی و ... برای خود به وجود آورده که باید با عزمی ملی برای جبران مافات بپا خیزد و با آگاهی و هوشیاری کامل در رفع مشکلات بکوشد.

برای رفع مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان کارهای بسیار زیادی شده است.کنفرانس های زیادی برگزار شده و معاهده های بسیاری نیز امضا شده است. در کشور ما نیز با تصویب شورای عالی محیط زیست از شهریور سال1372 کمسیون توسعه ی پایدار با حضور نمایندگان سازمانهای دولتی و غیردولتی تشکیل شده که یکی از وظایف مهم آن برنامه ریزی و تعیین سیاست و ارائه ی پیشنهادهای لازم در خصوص اجرای دستور کار 21 است.

کارشناسان محیط زیست بر این عقیده هستند که کیفیت محیط زیست در تمامی کشورها از اهمیت برخوردار است اما در کشورهای فقیر این موضوع اهمیت بیشتری دارد. کارشناسان با روشن ساختن این مطلب که تخریب محیط زیست از پایین آمدن درآمدهای اقتصادی؛یعنی کاهش یافتن تولید ناخالص ملی است بر این امر تأکید دارند و معتقدند که حفظ کیفیت محیط زیست و ذخیره ی منابع طبیعی به منزله ی شالوده و اساس تأمین سلامت و رفاه تمامی انسان هاست.بدین ترتیب آنجا که کیفیت آب پایین است بدون تردید به بروز بیماری خواهد انجامید، بنابراین می بایست به نکات زیر توجه نمود:

 

1)
محیط زیست برای اقتصاد و تأمین رفاه تمامی انسان ها دارای اهمیت است.

2)
علل تخریب محیط زیست عمدتاً در کارکردها و خصوصاً در مدیریت اقتصادی ریشه دارد.

3)
حل مشکلات زیست محیطی مستلزم اصلاح بی نظمی های اقتصادی و فراهم کردن انگیزه برای حفظ و کاهش مصرف منابع خواهد بود.

لینک به دیدگاه

نقش اکوتوریسم در حفاظت محیط زیست:

 

اکوتوریسم به عنوان گرایش نوین در صنعت جهانگردی است. چشم اندازها و مناظر زیبای طبیعت از کانون ها و جاذبه های توریست پذیر این نوع از جهانگردی است، لذا اهمیت دادن به نقش آن در حفاظت از محیط زیست به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار امری ضروری است. گرچه اهمیت نسبی اکوتوریــسم در مقایسه بـا
توریسم توده ای یا سنتی مرسوم هنوز پایین است اما در بعضی از کشورها به سرعت در حال توسعه و کسب اعتبار است. اکوتوریست ها که با انگیزه ی خاص خود به نواحی طبیعی و بکر کره ی زمین مسافرت می کنند، تجارب سودمندی به دست می آورند. آنان با کسب معرفت درباره ی ابعاد فرهنگی ـ زیست محیطی هر منطقه و کشوری به دوستداران و حافظان طبیعت می پیوندند. قدر مسلم فعالیت های توریستی بر روی محیط زیست تأثیرگذار است و برای جلوگیری و یا کاهش اثرات منفی آن در محیط زیست لازم است برنامه ریزان و دست اندرکاران به هنگام تهیه ی طرح های جامع و تفصیلی از یک طرف نیازهای اساسی توریست ها را پیش بینی کنند و از سوی دیگر نسبت به اثرات مثبت و منفی آن بیندیشند. امروزه پس از گذشت سالیان دراز حیات انسان و کره ی زمین، مناظر و چشم اندازهای طبیعی همچنان در معرض خطرات ناشی از فعالیت های انسانی است.در برابر چنین خطرات موجود و رو به تزاید آگاه سازی جدید از نیاز به حفاظت از ذخایر طبیعی و حرکتی نوین برای مشارکت فعالانه ی مردم به ویژه مردمان محلی هر کشوری در نگهداری و در اختیار عموم قرار دادن آن به شکل کالاهای توریستی در مقیاس جهانی کالا احساس می شود.سازمان جهانی جهانگردی هم توسعه ی پایدار را فعالیتی می دانند که نه تنها منابع طبیعی و فرهنگی را حفظ می کند بلکه ظرفیت را نیز برای ایجاد درآمد و اشتغال زایی به طور مستمر افزایش می دهد.

لینک به دیدگاه

محیط زیست و هتل های سبز:

 

گسترش تخریب های زیست محیطی و رشد بازار تقاضا برای هتل های سبز معیار تازه ای را در درجه بندی هتل ها ایجاد کرده و به دنبال آن نخستین راهنمای جامع هتل های سبز جهان توسط "الکس کانتی" به بازار سفر و توریسم آمده است.این راهنما که بر اساس درجه بندی هتل ها به میزان مراعات اصول و معیارهای زیست محیطی تنظیم شده با عنوان "اکوهتل های دنیا" شامل معرفی 87 هتل سبز در مقاصد گردشگری سراسر دنیاست که تمامی هتل ها یک تا پنج ستاره را دربرمی گیرد.

حساسیت فزاینده توریست ها به کاهش فشار بر زمین و طبیعت که سبب گسترش بازار تقاضا برای هتل های مراقب طبیعت و محیط زیست دوست شده، درجه بندی جدید را در مورد هتل های جهان بر اساس میزان تعهدات زیست محیطی آنها در پی آورده است.

اطلاعات این "راهنمای جامع بین المللی هتل های سبز" با ارسال پرسشنامه های ویژه ای به هر یک از هتل ها و تحقیقات جانبی که در این زمینه صورت گرفته به دست آمده است. در این پرسشنامه ها درباره ی اینکه تا چه حد و با چه روش هایی از محیط زیست بومی خود حمایت می کنند، سؤال شده و اموری چون تأمین انرژی، نحوه و میزان صرفه جویی در مصرف آب، نحوه ی دفع فاضلاب، حمایت از حیات وحش و روش های مناسب در این زمینه و همچنین نحوه ی کاهش زباله و دفع آن مورد بررسی قرار گرفته است.به گفته نویسنده ی این کتاب "الکس کانتی" اگرچه تمام هتل های جهان در این بررسی مورد بازدید قرار نگرفته اند اما او تأکید دارد که به روش ویژه ای این امکان برای خریداران کتاب فراهم آمده است که مشاهدات خود را درباره ی هر هتل که تعطیلات خود را در آنجا گذرانده اند، برای تهیه کنندگان ارسال کنند و اعلام کنند هتل مورد نظر واقعاً به میزانی که در کتاب ادعا شده، سبز و دوستدار زمین بوده است یا خیر. او معتقد است این کتاب در نهایت فرصتی برای توریستهایی است که دوست دارند بدون احساس گناه تعطیلات خود را در سفر بگذرانند.

در این راهنما از هتل هایی در آفریقا که با تأمین غذا برای حیوانات یا استفاده از پنل های خورشیدی برای تأمین انرژی فعالیت کرده اند، تا انواع هتل های واقع در مناطق شهری که صرفاً با خاموش کردن چراغ های اضافی و کاهش مصرف سوخت، در حمایت از محیط زیست تلاش کرده اند نام برده شده و بسته به میزان تلاش در این زمینه درجه بندی شده اند.

هم اکنون انتقادها و نگرانی از سهم هتل ها در آلودگی و تخریب محیط زیست در سراسر جهان رو به افزایش است و از این رو عوارض مخرب ناشی از فعالیت اقامتگاه های توریستی در نواحی بکر و زیبای طبیعت اکنون توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است. نتایج مخربی چون تغییر و دگرگونی های ناخواسته در وضعیت سکنه ی محلی،ایجاد مزاحمت و اختلال در زیستگاه انواع جانوران و حیات وحش و سراریز کردن فاضلاب این هتل ها و اقامتگاه ها به دریاها از جمله ی این نگرانی هاست.

الکس کانتی می گوید:«در حال حاضر تعداد توریست هایی که نسبت به سهم خود در آلودگی ناشی از فعالیت هتل هایی که در آنها اقامت می کنند افزوده می شود.»

"تونــی باسورث" از فعالان "کمپین حمـل و نقـل دوستدار محیــط زیست" نیز می گویــد:«هنگامــی که بحث

آلودگی محیط زیست مطرح می شود، پروازهای هوایی از مهم ترین مسائلی هستند که باید مورد توجه قرار گیرد.به گفته ی وی هتل ها باید تا حداکثر توان خود میزان سهم خود را به تخریب محیط زیست کاهش دهند و ارائه این قبیل کتابهای راهنما می تواند اطلاعات بسیار مهمی به مردمی بدهد که اکنون روز به روز نسبت به تأثیر و سهم خود در آلودگی طبیعت حساس می شود اما شما نمی توانید واقعاً سفری سبز و تعطیلاتی طبیعت دوست را بگذرانید اگر ناگزیر باشید به مقصد موردنظر خود پرواز کنید.وی تأکید دارد که هتل ها و مؤسسات گذران تعطیلات باید در برنامه ریزی های خود به گونه ای عمل کنند که مردم تا حد ممکن در مکان های نزدیک به محل اقامت خود سفر کنند و یا آنها را تشویق کنند با استفاده از ترن و قطار میزان استفاده از هواپیما و سفرهای هوایی خود را کاهش دهند.

لینک به دیدگاه

اقدامات اصلاحی در مورد برخی از اثرات بالقوه مخفی طرح های گردشگری :

 

1.
تخریب تالابها،جنگلها وسایر زیستگاههای منحصر به فرد و یا مناطق باستانی،تاریخی:

ø
مناطق مورد نیاز برای توسعه باید طرح های منطقه بندی داشته باشند تا پدیده های مذکور را مورد نظر قرار دهند.

ø
مرحله بندی توسعه صورت گیرد.

2.
از دست رفتن خدمات زیست محیطی سیستم های طبیعی و تخریب منابع آب،هوا و خاک:

ø
تعیین ظرفیت برد و تعداد گردشگرانی که می توانند به طور پایدار بدون ایجاد هرگونه آثار سوء از زیرساختها و منابع استفاده نمایند.

3.
آلودگی آب ناشی از فاضلابها و دفن مواد زاید:

ø
استفاده از سیستم جمع آوری و دفن مواد زاید در سطح منطقه ای.

ø
سطح توانمندی جوامع محلی برای نظارت پیوسته و قوانین و مقررات مربوط به آلودگی ها اجرا گردند.

ø
تمهیدات قانونی موردنظر قرار گیرند.

4.
و...

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...