رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

گُذری‌

سَرِ فردوسی‌ ، تو میدون‌ ، بغل‌ِ مجسّمه‌،

اون‌جا که‌ صدا گُمه‌ ، تو ازدحام‌ِ همهمه‌،

یه‌ شوفر گَلو درونده‌ ، یه‌ نفس‌ داد می‌زنه‌:

«ـ یه‌ نفر میدون‌ِ آزادی‌ ! آهای‌ کی‌ با منه‌ ؟ »

من‌ پیاده‌ می‌گذرم‌ از بغل‌ِ صدای‌ اون‌،

تو اگه‌ پیاده‌یی‌ ، با من‌ همین‌ شعرُ بخون‌:

چراغای‌ راهنمایی‌ قاطی‌ کردن‌ دوباره‌ !

یه‌ روزی‌ این‌ ترافیک‌ دخل‌ِ ماها رُ میاره‌ !

خیابون‌ِ انقلاب‌ خیلی‌ بُلنده‌ ! مگه‌ نه‌ ؟

چراغای‌ قرمزش‌ راه‌ُ می‌بنده‌ ! مگه‌ نه‌ ؟

مونده‌ تا میدون‌ِ آزادی‌ ! آهای‌ مسافرا !

شماهام‌ پیاده‌ شین‌ ! بگین‌: چرا ؟ بگین‌: چرا ؟

واسه‌ چی‌ میدون‌ِ انقلاب‌ شلوغه‌ همیشه‌ ؟

واسه‌ چی‌ چمبره‌ی‌ این‌ ترافیک‌ وا نمیشه‌ ؟

اگه‌ تقصیرِ چراغاس‌ چراغا رُ می‌شکنیم‌ !

اگه‌ تقصیرِ شب‌ِ این‌ شب‌ُ آتیش‌ می‌زنیم‌ !

آخه‌ ما میدون‌ِ آزادی‌ رُ باید ببینیم‌ !

نباید دس‌ روی‌ دستامون‌ بذاریم‌ بشینیم‌ !

چراغای‌ راهنمایی‌ قاطی‌ کردن‌ دوباره‌ !

یه‌ روزی‌ این‌ ترافیک‌ دخل‌ِ ماها رُ میاره‌ !

خیابون‌ِ انقلاب‌ خیلی‌ بُلنده‌ ! مگه‌ نه‌ ؟

چراغای‌ قرمزش‌ راه‌ُ می‌بنده‌ ! مگه‌ نه‌ ؟

مونده‌ تا میدون‌ِ آزادی‌ ! آهای‌ مسافرا !

شماهام‌ پیاده‌ شین‌ ! بگین‌: چرا ؟ بگین‌: چرا ؟

لینک به دیدگاه
  • پاسخ 141
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]نگران‌![/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

نگرانم‌ ! نگرانم‌ ! نگران‌ِ این‌ منم‌ !

از سَرِ دنیا زیادم‌ ، امّا باز خیلی‌ کمم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

بی‌تو عریونی‌ِ باغم‌ ! با تو داغ‌ِ داغ‌ِ داغم‌ !

طپش‌ِ نبض‌ِ چراغم‌ ، با تو خیلی‌ روشنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

از یه‌ بغض‌ِ تازه‌ خیسم‌ ! واسه‌ دیدنت‌ حریصم‌ !

خودم‌ُ نمی‌نویسم‌ ، خودم‌ُ خط‌ می‌زنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

از دل‌ِ باغ‌ِ گُل‌ِ یاس‌ ، پُشت‌ِ زنگ‌ِ خوب‌ِ گیلاس‌،

وقتی‌ بغض‌ِ من‌ یه‌ دریاس‌ ، باز بیا به‌ دیدنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

این‌وَرا صدا صدا نیست‌ ! درای‌ حنجره‌ وا نیست‌ !

کسی‌ دلواپس‌َ ما نیست‌ ! هَر دقیقه‌ میشکنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

تو مسیرِ جست‌ُجوتم‌ ! مث‌ِ آینه‌ روبه‌روتَم‌ !

نگران‌ِ این‌ سکوتم‌ ! شعله‌ بنداز به‌ تنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

بی‌خیال‌ِ غم‌ِ من‌ باش‌ ! عاشق‌ِ عاشق‌ شُدن‌ باش‌ !

مثل‌ِ معنای‌ وطن‌ باش‌ ! خسته‌ از این‌ وطنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

خاطره‌ها رُ صدا کن‌ ! من‌ُ از خودم‌ رها کن‌ !

چترِ آغوشت‌ُ واکن‌ ! پابذار تو پیرهنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

دِل‌ دِل‌ِ این‌ دل‌ُ دریاب‌ ! قد بکش‌ تا خودِ آفتاب‌ !

هم‌ توبیداری‌ُ هم‌ خواب‌ ، گرم‌ِ از تو گُفتنم‌ !

نگران‌ِ خودمم‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

آوازِ آسمونی‌

تو جادّه‌ی‌ خاطره‌ها ، با قدمام‌ همسفرم‌ !

با من‌ بیا ! نگو که‌ من‌ حوصله‌ت‌ُ سَرمی‌بَرَم‌

بذار تا رودخونه‌ بشم‌ ! برکه‌ شُدن‌ نَنگه‌ بَرام‌ !

به‌ جُز نگاه‌ِ تو از این‌ زندگی‌ چیزی‌ نمی‌خوام‌ !

بیا به‌ احترام‌ِ عشق‌ ، اِسمامون‌ُ گُم‌ بکنیم‌ !

خواستنمون‌ُ قصّه‌ی‌ تموم‌ِ مردم‌ بکنیم‌ !

بگو می‌شه‌ که‌ کلاغ‌ِ قصّه‌ رُ خونه‌ رسوند !

می‌شه‌ حتّا تو قفس‌ ، آوازِ آسمونی‌ خوند !

برای‌ فهمیدن‌ِ تو ، می‌گذرم‌ از مرزِ صدا !

ببین‌ زمین‌خوردنم‌ُ سراغ‌ِ هق‌هقم‌ بیا !

بدون‌ِ تو ترانه‌هام‌ ، مرثیه‌ی‌ ثانیه‌هاس‌ !

دست‌ِ غرورم‌ رُ بگیر ! بگو شروع‌ِ من‌ کجاس‌ ؟

بگو به‌ من‌ که‌ با منی‌ ، تا فتح‌ِ آخرین‌ نفس‌ !

بخون‌ که‌ از صدای‌ تو ، وامی‌شه‌ درهای‌ قفس‌ !

بگو می‌شه‌ که‌ کلاغ‌ِ قصّه‌ رُ خونه‌ رسوند !

می‌شه‌ حتّا تو قفس‌ ، آوازِ آسمونی‌ خوند !

لینک به دیدگاه

بخند!

اَمون‌ بده‌ که‌ عطرِ تو برگ‌ِ اَمون‌ِ واژه‌هاس‌ !

بذار بتابم‌ از چشات‌ ، این‌ آینه‌ بی‌انتهاس‌ !

اَمون‌ بده‌ ! اَمون‌ بده‌ ! که‌ بی‌اَمون‌ِ روزگار !

دست‌ِ ترانه‌بافه‌ من‌ ، بافته‌ بَرام‌ طناب‌ِ دار !

اَمون‌ بده‌ ! اَمون‌ بده‌ ! که‌ عاشقانه‌تَر بشم‌ !

می‌خوام‌ تو کوچه‌ی‌ چشات‌ ، دوباره‌ دربه‌در بشم‌ !

من‌ُ بگیر از روزگار ، که‌ خسته‌ام‌ از این‌ عذاب‌ !

دوباره‌ لالایی‌ بخون‌ ! بذار بیدارشم‌ توی‌ خواب‌ !

می‌خوام‌ تو رُ خواب‌ ببینم‌ تا بشکنه‌ شب‌ِ کبود !

ببین‌ که‌ بیداری‌ِ ما ، آش‌ِ دهن‌سوزی‌ نبود !

خواب‌ِ تو ناب‌ِ مث‌ِ شعر ، رؤیا داره‌ بغل‌ بغل‌ !

مشعل‌ِ آوازِ منی‌ ، تو این‌ سیاهی‌ِ دَغَل‌ !

می‌خوام‌ تو خواب‌ ببینمت‌ ! چشمای‌ خیسم‌ رُ ببند !

خسته‌ام‌ از زنگ‌ِ عزا ، بَرام‌ بخند ! بَرام‌ بخند !

من‌ُ بگیر از روزگار ، که‌ خسته‌ام‌ از این‌ عذاب‌ !

دوباره‌ لالایی‌ بخون‌ ! بذار بیدارشم‌ توی‌ خواب‌ !

لینک به دیدگاه

بمون‌ برای‌ ما شُدن‌!

شب‌ِ خاکستریه‌ خونه‌ی‌ من‌ ، پِلک‌ِ چشمای‌ من‌ُ بسته‌ می‌خواد !

جیرجیرک‌ خونده‌ وُ خوابیده‌ ولی‌ ، چه‌ کنم‌ ؟ من‌ یکی‌ خوابم‌ نمیاد !

نورِ فانوست‌ُ بنداز تو شبم‌ ، این‌ همه‌ زخم‌ِ زبون‌ نزن‌ به‌ من‌ !

صدای‌ من‌ دیگه‌ سوسو نداره‌ ! تو با لحن‌ِ کهکشون‌ حرفی‌ بزن‌ !

فکر نکن‌ اگه‌ بری‌ بدون‌ِ تو ، همه‌ی‌ هستی‌ِ من‌ میره‌ به‌ باد !

خیلی‌ وقته‌ که‌ با هم‌ غریبه‌ییم‌ ، رنگ‌ِ چشمای‌ تو یادم‌ نمیاد !

بغضم‌ از رفتن‌ِ تو نمی‌شکنه‌ ، این‌ُ بدون‌ !

امّا با این‌ همه‌ باز بِهِت‌ می‌گم‌: با من‌ بگو !

رفتن‌ِ تو نه‌ سقوطه‌ ، نه‌ سکوته‌ واسه‌ من‌ !

امّا باز بِهِت‌ می‌گم‌: بمون‌ برای‌ ما شُدن‌ !

اگه‌ مهربون‌ بشی‌ برای‌ تو ، سقفی‌ از بلورُ رؤیا می‌سازم‌ !

برای‌ برق‌ِ نگاه‌ِ نازِ تو ، جونم‌ُ با یه‌ اشاره‌ می‌بازم‌ !

اگه‌ باشی‌ تو شب‌ِ ترانه‌هام‌ ، میشه‌ آتیش‌ بازی‌ُ نگا کنیم‌ !

می‌تونیم‌ پِلکای‌ خورشید خانوم‌ُ ، رو به‌ تاریکی‌ِ قصّه‌ وا کنیم‌ !

اگه‌ تو این‌ جا نباشی‌ ، می‌دونم‌ رودخونه‌ زندونی‌ میشه‌ تو چشام‌ !

امّا من‌ نمی‌ذارم‌ که‌ بشنوی‌ ، صدای‌ گریه‌ رُ تو زنگ‌ِ صدام‌ !

بغضم‌ از رفتن‌ِ تو نمی‌شکنه‌ ، این‌ُ بدون‌ !

امّا با این‌ همه‌ باز بِهِت‌ می‌گم‌: با من‌ بگو !

رفتن‌ِ تو نه‌ سقوطه‌ ، نه‌ سکوته‌ واسه‌ من‌ !

امّا باز بِهِت‌ می‌گم‌: بمون‌ برای‌ ما شُدن‌ !

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]بَرده‌گی‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

به‌ من‌ بگو وطن‌ چیه‌ ؟ من‌ نمی‌فهمم‌ وطن‌ُ !

گَردُ غباره‌ رو چشام‌ ، تو تازه‌ کن‌ دیدِ من‌ُ !

به‌ من‌ بگو وطن‌ چیه‌ ؟ یه‌ خط‌ِ فرضی‌ روی‌ خاک‌ ؟

یا شیرِ دُم‌ بُریده‌یی‌ ، که‌ تو قفس‌ میشه‌ هلاک‌ ؟

به‌ من‌ بگو وطن‌ چیه‌ ؟ چشمای‌ مادر یا پدر ؟

پیله‌ی‌ صد پاره‌ شُده‌ ، یا غربت‌ِ یه‌ دَربه‌دَر ؟

به‌ من‌ بگو وطن‌ چیه‌ ؟ خونه‌ یا قبرستون‌ِ ما ؟

خنده‌های‌ بدون‌ِ مَرز ، یا گریه‌ی‌ پنهون‌ِ ما ؟

برای‌ حبس‌ِ من‌ُ ما ، وطن‌ فقط‌ بهانه‌ بود !

خاطره‌های‌ بَرده‌گی‌ ، غزل‌ نبود ، ترانه‌ بود !

وطن‌ واسه‌ یه‌ عدّه‌یی‌ ، آوازِ اِی‌ دِل‌ ، اِی‌ دِله‌ !

ساختن‌ِ یه‌ بادبادکه‌ ، با کاغذای‌ باطله‌ !

وطن‌ واسه‌ یه‌ عدّه‌یی‌ ، مزّه‌ی‌ قُرمه‌ سبزیه‌ !

برای‌ غربت‌زده‌ها ، اونورِ خط‌ِ مَرزیه‌ !

وطن‌ واسه‌ یه‌ عدّه‌یی‌ ، عکسای‌ تخت‌ِ جمشیده‌ !

ظرف‌ِ شُله‌ زَردِ که‌ روش‌ ، خون‌ جای‌ دارچین‌ پاشیده‌ !

وطن‌ همین‌جاس‌ که‌ شُده‌ ، سقف‌ِ سیاه‌ِ تو وُ من‌ !

با من‌ بخون‌ اگه‌ تو هِم‌ ، شِکاری‌ از دست‌ِ وطن‌ !

برای‌ حبس‌ِ من‌ُ ما ، وطن‌ فقط‌ بهانه‌ بود !

خاطره‌های‌ بَرده‌گی‌ ، غزل‌ نبود ، ترانه‌ بود !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]هم‌روزگار[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

غم‌ نخور ! هم‌روزگارم‌ ! من‌ هوای‌ تو رُ دارم‌ !

واسه‌ چاردیوارِ قلبت‌ ، صدتا پنجره‌ میارم‌ !

غم‌ نخور ! زیبای‌ خُفته‌ ! نااُمیدی‌ حرف‌ِ مُفته‌ !

رنگ‌ عوض‌ می‌کنه‌ این‌ شب‌ ، با غزل‌های‌ نگُفته‌ !

نگو خیلی‌ وقته‌ این‌جا ، کسی‌ فردا رُ ندیده‌ !

توی‌ پولک‌ِ لباست‌ ، صدتا فانوس‌ِ اُمیده‌ !

چرخ‌ِ تو ، وقتی‌ می‌رقصی‌ ! میشکنه‌ چرخ‌ِ فَلَک‌ رُ !

تازه‌ می‌کنه‌ دوباره‌ ، خبرای‌ قاصدک‌ رُ !

شب‌ از رقص‌ِ تو می‌ترسه‌ ! بترسون‌ دیوِ جادو رُ !

پریشون‌ کن‌ با آوازت‌ ، سکوت‌ِ این‌ غزلگو رُ !

غم‌نخور ! همیشه‌ روشن‌ ! رخوت‌ُ بگیر از این‌ تَن‌ !

خون‌ِ زندگی‌ رُ بسپار ، به‌ رگ‌ِ ترانه‌ی‌ من‌ !

غم‌ نخور ! همدست‌ِ خسته‌ ! شب‌پَره‌ از پیله‌ رَسته‌ !

مرغ‌ِ عشق‌ِ این‌ ولایت‌ ، دوباره‌ قفس‌ شکسته‌ !

شب‌ از رقص‌ِ تو می‌ترسه‌ ! بترسون‌ دیوِ جادو رُ !

پریشون‌ کن‌ با آوازت‌ ، سکوت‌ِ این‌ غزلگو رُ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]هم‌روزگار[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

غم‌ نخور ! هم‌روزگارم‌ ! من‌ هوای‌ تو رُ دارم‌ !

واسه‌ چاردیوارِ قلبت‌ ، صدتا پنجره‌ میارم‌ !

غم‌ نخور ! زیبای‌ خُفته‌ ! نااُمیدی‌ حرف‌ِ مُفته‌ !

رنگ‌ عوض‌ می‌کنه‌ این‌ شب‌ ، با غزل‌های‌ نگُفته‌ !

نگو خیلی‌ وقته‌ این‌جا ، کسی‌ فردا رُ ندیده‌ !

توی‌ پولک‌ِ لباست‌ ، صدتا فانوس‌ِ اُمیده‌ !

چرخ‌ِ تو ، وقتی‌ می‌رقصی‌ ! میشکنه‌ چرخ‌ِ فَلَک‌ رُ !

تازه‌ می‌کنه‌ دوباره‌ ، خبرای‌ قاصدک‌ رُ !

شب‌ از رقص‌ِ تو می‌ترسه‌ ! بترسون‌ دیوِ جادو رُ !

پریشون‌ کن‌ با آوازت‌ ، سکوت‌ِ این‌ غزلگو رُ !

غم‌نخور ! همیشه‌ روشن‌ ! رخوت‌ُ بگیر از این‌ تَن‌ !

خون‌ِ زندگی‌ رُ بسپار ، به‌ رگ‌ِ ترانه‌ی‌ من‌ !

غم‌ نخور ! همدست‌ِ خسته‌ ! شب‌پَره‌ از پیله‌ رَسته‌ !

مرغ‌ِ عشق‌ِ این‌ ولایت‌ ، دوباره‌ قفس‌ شکسته‌ !

شب‌ از رقص‌ِ تو می‌ترسه‌ ! بترسون‌ دیوِ جادو رُ !

پریشون‌ کن‌ با آوازت‌ ، سکوت‌ِ این‌ غزلگو رُ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]دارالمجانین‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

دو تا کپسول‌ِ مُسکن‌ روی‌ میزِ صبحونه‌ ،

بالا بنداز ! چاره‌یی‌ نیست‌ ! دیوونه‌ ! آی‌ ! دیوونه‌ !

بالا بنداز تا بدونی‌ زندگی‌ خواب‌ُ خیاله‌ !

نگا کن‌ عقربه‌ها رُ ! هَر یه‌ ثانیه‌ ، یه‌ ساله‌ !

پنجره‌ها نَرده‌پوشن‌ توی‌ این‌ دارالمجانین‌ !

پُرن‌ از حرفای‌ روشن‌ ، این‌ چشای‌ مات‌ُ غمگین‌ !

تکلیف‌ِ این‌ زمونه‌ با آدما خیلی‌ روشنه‌ !

دیوونه‌ی‌ زنجیریه‌ ، هَر کسی‌ زانو نزنه‌ !

آقایون‌ِ دیوونه‌ها ! هیچکسی‌ ما رُ نمی‌خواد !

باید مُسکن‌ بخوریم‌ ، تا دنیا یادم‌ نمیاد !

آره‌ ! ما دیوونه‌ییم‌ ! پَس‌ ما رُ تنها بذارین‌ !

درا وُ پنجره‌ها رُ واسه‌مون‌ وا بذارین‌ !

حتّا زنجیر نمی‌تونه‌ ما رُ زندونی‌ کنه‌ !

واسه‌ ما هیشکی‌ نمی‌تونه‌ رَجَزخونی‌ کنه‌ !

ما همه‌ رهاییم‌ از رسوم‌ِ این‌ شب‌ِ سیاه‌ !

شُما دلخوش‌ِ چراغین‌ُ ما همسایه‌ی‌ ماه‌ !

تکلیف‌ِ این‌ زمونه‌ با آدما خیلی‌ روشنه‌ !

دیوونه‌ی‌ زنجیریه‌ ، هَر کسی‌ زانو نزنه‌ !

آقایون‌ِ دیوونه‌ها ! هیچکسی‌ ما رُ نمی‌خواد !

باید مُسکن‌ بخوریم‌ ، تا دنیا یادم‌ نمیاد !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]عاشقی‌ یعنی‌ همین‌![/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

اگه‌ خاکسترنشینی‌ ، اگه‌ اهل‌ِ آسمونی‌ ،

اگه‌ جنس‌ِ خودِ مایی‌ ، اگه‌ از مابهترونی‌ ،

اگه‌ شاعر ، اگه‌ سرباز ، اگه‌ قصاب‌ ، اگه‌ سارق‌ ،

اگه‌ ارباب‌ ، اگه‌ زارع‌ ، اگه‌ پاروزَن‌ِ قایق‌ ،

اگه‌ آهنگرُ خَرّات‌ ، اگه‌ سرگرم‌ِ تجارت‌ ،

یا اگه‌ حتا وزیری‌ ، پُشت‌ِ مسندِ صدارت‌ ،

یه‌ نفر دِلِت‌ رُ می‌دزده‌ فقط‌ با یه‌ نگاه‌ !

عاشقی‌ یعنی‌ همین‌ ، یعنی‌ گناه‌ِ بی‌گناه‌ !

بعد از اون‌ روز دیگه‌ از خودت‌ رهایی‌ مِث‌ِ من‌ !

خوش‌ ترانه‌ ، خوش‌ طنین‌ُ خوش‌ صدایی‌ مِث‌ِ من‌ !

بعد از اون‌ دیگه‌ دِلِت‌ میشه‌ چراغ‌ِ راه‌ِ تو !

غیر از عشقت‌ کسی‌ رُ نمی‌بینه‌ نگاه‌ِ تو !

دُنیا تو دست‌ِ توئه‌ ، با هیشکی‌ کاری‌ نداری‌ !

همه‌ی‌ زندگیت‌ُ به‌ پای‌ عشقت‌ می‌ذاری‌ !

عاشقی‌ یعنی‌ همین‌ ، یعنی‌ گناه‌ِ بی‌گناه‌ !

یه‌ نفر دِلِت‌ رُ می‌دزده‌ فقط‌ با یه‌ نگاه‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]صحنه‌ی‌ سپیده‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

وقتی‌ پروانه‌ی‌ آواز ، بی‌صدا حبس‌ِ یه‌ پنجه‌س‌ !

وقتی‌ آغوش‌ِ رفیق‌اَم‌ ، تخته‌بندِ یه‌ شکنجه‌س‌ !

وقتی‌ هَر معجزه‌ ، مَکره‌ ! وقتی‌ هَر حادثه‌ شومه‌ !

مَلمَل‌ِ فریادِ سُرخت‌ ، رو به‌ رومه‌ ! رو به‌ رومه‌ !

مثل‌ِ پَرده‌ی‌ نمایش‌ ، بی‌بهانه‌ می‌ره‌ بالا !

صحنه‌ ، صحنه‌ی‌ سپیده‌س‌ ! فصل‌ِ جون‌کندن‌ِ حالا !

مث‌ِ شلّیک‌ِ گلوله‌ تو شقیقه‌س‌ هَر دقیقه‌ !

هَر دقیقه‌ مث‌ِ شلّیک‌ِ گلوله‌س‌ تو شقیقه‌ !

می‌شه‌ بی‌وقفه‌ لَگَد ، لاله‌های‌ سرنگون‌ُ،

می‌شه‌ از ترانه‌ خط‌ زَد ، بوی‌ بی‌دریغ‌ِ خون‌ُ،

امّا شعله‌ تا به‌ امروز ، زیرِ خاکستر نمونده‌ !

گاهی‌ وقتا یه‌ جرقّه‌ ، صدتا جنگل‌ُ سوزونده‌ !

بیا با نورِ یه‌ فانوس‌ ، خورشیدِ سردُ خبر کن‌ !

بیا بارونی‌ِ شب‌ رُ ، با یه‌ کبریت‌ شعله‌وَر کرد !

مث‌ِ شلّیک‌ِ گلوله‌ تو شقیقه‌س‌ هَر دقیقه‌ !

هَر دقیقه‌ مث‌ِ شلّیک‌ِ گلوله‌س‌ تو شقیقه‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]بی‌خیال‌![/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

اگه‌ هیشکی‌ حرف‌ِ ما حالیش‌ نمی‌شه‌ ، بی‌خیال‌ !

اگه‌ شب‌ رَد نمی‌شه‌ از پَس‌ِ شیشه‌ ، بی‌ خیال‌ !

کنج‌ِ چاردیواری‌ِ رؤیا همیشه‌ مال‌ِ ماس‌ ،

این‌ نفس‌ حتا اگه‌ که‌ آخریشه‌ ، بی‌خیال‌ !

بی‌خیالی‌ حالی‌ داره‌ که‌ فقط‌ من‌ می‌دونم‌ !

واسه‌ اینه‌ که‌ هنوز مثل‌ِ قدیما می‌خونم‌ !

این‌ صدا ارثیه‌ی‌ پدربزرگ‌ِ واسه‌ من‌ ،

حتا سِیلَم‌ که‌ بیاد من‌ یکی‌ این‌ جا می‌مونم‌ !

اگه‌ این‌جا چشم‌ِ ما همیشه‌ بسته‌س‌ ، بی‌خیال‌ !

اگه‌ تو سفره‌ نمکدون‌ِ شکسته‌س‌ ، بی‌خیال‌ !

بی‌خیال‌ِ این‌ خیالا که‌ پُر از دلهره‌اَن‌ !

حتا شب‌ اگه‌ از این‌ سیاهی‌ خسته‌س‌ ، بی‌خیال‌ !

بی‌خیالی‌ حالی‌ داره‌ که‌ فقط‌ من‌ می‌دونم‌ !

واسه‌ اینه‌ که‌ هنوز مثل‌ِ قدیما می‌خونم‌ !

این‌ صدا ارثیه‌ی‌ پدربزرگ‌ِ واسه‌ من‌ ،

حتا سِیلَم‌ که‌ بیاد من‌ یکی‌ این‌ جا می‌مونم‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]کهرُبا[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

بی‌تواَم‌ امّا از تو سرشارم‌ !

بی‌تو در خواب‌ُ باتو بیدارم‌ !

رنگ‌ِ چشمانت‌ ، رنگ‌ِ دلتنگی‌ !

خسته‌ای‌ از این‌ آدمک‌ سنگی‌ !

کهربایی‌ تو ، من‌ پَری‌ در باد !

تو همه‌ شعری‌ ، من‌ همه‌ فریاد !

آخرین‌ بانو ! سایه‌ را بشکن‌ !

شوق‌ِ بودن‌ را ، زنده‌ کن‌ در من‌ !

آخرین‌ بانو ! رنگ‌ِ رؤیا باش‌ !

بهترین‌ فصل‌ِ قصّه‌ی‌ ما باش‌ !

از نگاه‌ِ من‌ ، بهترین‌ نامی‌ !

خسته‌ از راه‌ِ بی‌سرانجامی‌ !

آخرین‌ عاشق‌ ، آخرین‌ همراه‌ !

از شب‌ِ یلدا ، پُل‌ بزن‌ تا ماه‌ !

حجم‌ِ آغوشت‌ ، وسعت‌ِ دریاست‌ !

بی‌تو این‌ عاشق‌ ، قایقی‌ تنهاست‌ !

آخرین‌ بانو ! سایه‌ را بشکن‌ !

شوق‌ِ بودن‌ را ، زنده‌ کن‌ در من‌ !

آخرین‌ بانو ! رنگ‌ِ رؤیا باش‌ !

بهترین‌ فصل‌ِ قصّه‌ی‌ ما باش‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]خط‌ُنشون‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

نفست‌ رُ تازه‌ کن‌ ، ترانه‌خون‌ ! شعرُ با لهجه‌ی‌ آزادی‌ بخون‌ !

ماهی‌ِ سیاه‌ِ این‌ ترانه‌ رُ ، به‌ شب‌ِ آبی‌ِ دریا برسون‌ !

من‌ُ با صدات‌ بِبَر یه‌ جای‌ دور ، خسته‌ام‌ از این‌ همه‌ خط‌ُ نشون‌ !

دیگه‌ این‌ قناری‌ِ قفس‌نشین‌ ، تن‌ نمی‌سپُره‌ به‌ ننگ‌ِ آب‌ُ دون‌ !

زیرِ سَرنیزه‌ی‌ این‌ ثانیه‌ها ، منم‌ُ ترانه‌های‌ نیمه‌جون‌ !

دلم‌ از غربت‌ِ این‌ خونه‌ گرفت‌ ، آی‌ فَلَک‌ ! ماشه‌ی‌ مرگ‌ُ بِچِکون‌ !

من‌ می‌خوام‌ خونه‌م‌ُ دوشم‌ بگیرم‌ ، مث‌ِ کولیا ، مِث‌ِ یک‌ حلزون‌ !

امّا این‌ خاطره‌های‌ لعنتی‌ می‌گن‌ : این‌ جهنم‌ُ خونه‌ بدون‌ !

آی‌ نسیم‌ِ خوب‌ِ دریا ! یه‌ دَفه‌ ، من‌ُ دنبال‌ِ نگاهت‌ بِکشون‌ !

قایقم‌ منتظره‌ اشاره‌ت‌ِ ، بی‌قراره‌ وُ کشیده‌ بادبون‌ !

موندنم‌ مَرگه‌ ، یه‌ مَرگه‌ بی‌شکوه‌ ، رفتنم‌ لعنت‌ِ وُ زخم‌ِزبون‌ !

تو بگو ! تویی‌ که‌ تو خواب‌ُ خیال‌ ، خونه‌ ساختی‌ از گُل‌ُ رنگین‌کمون‌ ،

بگو کی‌ پهلوون‌ِ شهرِ چراغ‌ ، پا میذاره‌ توی‌ گودِ خونه‌مون‌ ؟

من‌ُ دلداری‌ بده‌ با یه‌ دروغ‌ ! بگو : چش‌ براه‌ِ پهلوون‌ بمون‌ !

رو تن‌ِ جریمه‌های‌ ناتموم‌ ، بنویس‌ با جوهرِ قرمزِ خون‌ :

وقتی‌ تو کویره‌ ترس‌ُ دِلهره‌ ، بال‌ِ کرکسا میشه‌ یه‌ سایه‌بون‌ ،

وقتشه‌ که‌ گلّه‌ باور بکنه‌ ، خودِ قصّاب‌باشی‌ِ مَردِ شبون‌ !

ما رُ گول‌ زدن‌ دوباره‌ ، همنفس‌ ! نگا کن‌ کرکسا رُ تو آسمون‌ !

دَس‌ رو دَس‌ گذاشتن‌ِ من‌ُ تو هَم‌ ، چاره‌ نیس‌ برای‌ ختم‌ِ سَر بُرون‌ !

واسه‌ هر کسی‌ که‌ دَس‌ رو دَس‌ گذاشت‌ ، نامه‌ نیس‌ تو خورجین‌ِ نامه‌رسون‌ !

حرف‌ِ آخر این‌ که‌ : دستم‌ رُ بگیر ! تا با هم‌ بشیم‌ هزارتا پهلوون‌ ![/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]نمی‌تونم‌![/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

نمی‌تونم‌ تو رُ با ترانه‌ پَرپَر بکنم‌ !

امّا شاید بتونم‌ چشمات‌ُ اَزبَر بکنم‌ !

چالای‌ کنج‌ِ لبِت‌ ، هلال‌ِ ماه‌ِ آذره‌ !

عمریه‌ که‌ دل‌ برای‌ خنده‌هات‌ دَربه‌دَره‌ !

عطرِ دستای‌ تو عطرِ گونه‌ی‌ سیب‌ِ گُلاب‌ !

انقراض‌ِ عطشی‌ ! درست‌ مث‌ِ جرعه‌ی‌ آب‌ !

وا کن‌ این‌ دریچه‌های‌ پُر غبارِ بسته‌ رُ ،

مثل‌ِ مهتاب‌ رو سَرِ شب‌های‌ تنهایی‌ بتاب‌ !

اگه‌ جای‌ چشم‌ِ تو تو قصه‌مون‌ خالی‌ بشه‌ ،

توی‌ باغچه‌ی‌ دلم‌ دوباره‌ خُشکسالی‌ بشه‌ ،

زنبقا اهلی‌ میشن‌ تو بندِ گُلدون‌ِ سفال‌ !

خاطره‌ها می‌میرن‌ تو آرزوهای‌ محال‌ !

عطرِ دستای‌ تو عطرِ گونه‌ی‌ سیب‌ِ گُلاب‌ !

انقراض‌ِ عطشی‌ ! درست‌ مث‌ِ جرعه‌ی‌ آب‌ !

وا کن‌ این‌ دریچه‌های‌ پُر غبارِ بسته‌ رُ ،

مثل‌ِ مهتاب‌ رو سَرِ شب‌های‌ تنهایی‌ بتاب‌ ![/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]نمی‌تونم‌![/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

نمی‌تونم‌ تو رُ با ترانه‌ پَرپَر بکنم‌ !

امّا شاید بتونم‌ چشمات‌ُ اَزبَر بکنم‌ !

چالای‌ کنج‌ِ لبِت‌ ، هلال‌ِ ماه‌ِ آذره‌ !

عمریه‌ که‌ دل‌ برای‌ خنده‌هات‌ دَربه‌دَره‌ !

عطرِ دستای‌ تو عطرِ گونه‌ی‌ سیب‌ِ گُلاب‌ !

انقراض‌ِ عطشی‌ ! درست‌ مث‌ِ جرعه‌ی‌ آب‌ !

وا کن‌ این‌ دریچه‌های‌ پُر غبارِ بسته‌ رُ ،

مثل‌ِ مهتاب‌ رو سَرِ شب‌های‌ تنهایی‌ بتاب‌ !

اگه‌ جای‌ چشم‌ِ تو تو قصه‌مون‌ خالی‌ بشه‌ ،

توی‌ باغچه‌ی‌ دلم‌ دوباره‌ خُشکسالی‌ بشه‌ ،

زنبقا اهلی‌ میشن‌ تو بندِ گُلدون‌ِ سفال‌ !

خاطره‌ها می‌میرن‌ تو آرزوهای‌ محال‌ !

عطرِ دستای‌ تو عطرِ گونه‌ی‌ سیب‌ِ گُلاب‌ !

انقراض‌ِ عطشی‌ ! درست‌ مث‌ِ جرعه‌ی‌ آب‌ !

وا کن‌ این‌ دریچه‌های‌ پُر غبارِ بسته‌ رُ ،

مثل‌ِ مهتاب‌ رو سَرِ شب‌های‌ تنهایی‌ بتاب‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]تحمل‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

مثل‌ِ پِت‌ پِت‌ِ یه‌ فانوس‌ که‌ نفس‌ بُریده‌ باشه‌ !

مثل‌ِ اون‌ پرنده‌یی‌ که‌ ، جُز قفس‌ ندیده‌ باشه‌ !

دل‌ به‌ زنجیرِ عذابم‌ ، بی‌سرانجامم‌ُ خسته‌ !

یه‌ نفر حرمت‌ِ بال‌ِ شاپرک‌ها رُ شکسته‌ !

این‌جا زندگی‌ یتیمه‌ ، این‌جا ناتمومه‌ آواز !

مجرمای‌ بی‌گُناهن‌ ، این‌ فرشته‌ها سَر باز !

تو رهاتَر از صدایی‌ ، من‌ گرفتارِ سکوتم‌ !

بی‌تو از بام‌ِ ترانه‌ می‌سقوطم‌ ! می‌سقوطم‌ !

من‌ُ از این‌جا جدا کن‌ ! این‌جا دیگه‌ جای‌ من‌ نیست‌ !

سَر سپردن‌ به‌ تحمل‌ ، معنی‌ِ عاشق‌ شدن‌ نیست‌ !

این‌جا زندگی‌ یتیمه‌ ، این‌جا ناتمومه‌ آواز !

مجرمای‌ بی‌گُناهن‌ ، این‌ فرشته‌ها سَر باز !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]سُک‌ سُک‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

من‌ُ تو از تب‌ِ تنهایی‌ پُریم‌ !

حسرت‌ِ گُذشته‌ها رُ می‌خوریم‌ !

رَدّ پا مون‌ خودِ شرمندگیه‌ !

اسم‌ِ جون‌ کندنمون‌ زندگیه‌ !

ما باید قایم‌موشک‌ بازی‌ کنیم‌ ،

وقتی‌ شب‌ جون‌ میده‌ واسه‌ گُم‌ شُدن‌ !

پُشت‌ِ پَرده‌های‌ گریه‌ سَر بدزد ،

تا تو رُ پیدا کنن‌ دستای‌ من‌ !

سُک‌ سُک‌ آی‌ ستاره‌ سُک‌ سُک‌ ! از سَرُ دوباره‌ سُک‌ سُک‌ !

با تو این‌ بازی‌ِ دِلچسب‌ ، انتها نداره‌ سُک‌ سُک‌ !

سُک‌ سُک‌ ای‌ سازِ شکسته‌ ! سُک‌ سُک‌ ای‌ صدای‌ خسته‌ !

دفترِ شعرای‌ شاعر ، دوباره‌ به‌ گُل‌ نشسته‌ !

کوچه‌ آبستن‌ِ عشقه‌ ، پا به‌ پا باش‌ ! نگو دیره‌ !

بی‌تو این‌ ماهی‌ِ عاشق‌ ، توی‌ حوض‌ِ یخ‌ اسیره‌ !

آخرِ قصه‌ی‌ بارون‌ ، اول‌ِ رنگین‌کمونه‌ !

بیا پیدا کن‌ صدام‌ُ ، تا بازم‌ بَرات‌ بخونه‌ !

سُک‌ سُک‌ آی‌ ستاره‌ سُک‌ سُک‌ ! از سَرُ دوباره‌ سُک‌ سُک‌ !

با تو این‌ بازی‌ِ دِلچسب‌ ، انتها نداره‌ سُک‌ سُک‌ !

سُک‌ سُک‌ ای‌ سازِ شکسته‌ ! سُک‌ سُک‌ ای‌ صدای‌ خسته‌ !

دفترِ شعرای‌ شاعر ، دوباره‌ به‌ گُل‌ نشسته‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]اعتراف‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

آینه‌ی‌ مایه‌ی‌ شرم‌ِ ، من‌ دیگه‌ رفیق‌ِ من‌ نیست‌ !

دیگه‌ این‌ آینه‌ بازار ، جای‌ آفتابی‌ شدن‌ نیست‌ !

من‌ُ کم‌ کن‌ از خودِ من‌ ، تا ببینی‌ آینه‌ها رُ !

تو شکنجه‌گاه‌ِ گریه‌ ، ببین‌ اعتراف‌ِ ما رُ !

من‌ بدهکارم‌ به‌ آینه‌ ، همه‌ی‌ نگفته‌هام‌ُ !

توی‌ پیچ‌ُ تاب‌ِ گیست‌ ، پیدا کن‌ رَدّ نگام‌ُ !

با تو آینه‌ بهترین‌ جا ، برای‌ دیدن‌ِ رؤیاس‌ !

رَخت‌ِ تردیدُ رها کن‌ ! وقت‌ِ دِل‌ زدن‌ به‌ دریاس‌ !

آینه‌ها چه‌ مهربونن‌ ، ووقتی‌ دستای‌ تو این‌جاس‌ !

بهترین‌ منظره‌یی‌ تو ! لحظه‌ ، لحظه‌ی‌ تماشاس‌ !

چترِ خنده‌هات‌ُ وا کن‌ ، زیرِ رگبارِ نگاهم‌ !

پا بذار تو قاب‌ِ آینه‌ ، که‌ یه‌ عُمره‌ چش‌ به‌ راهم‌ !

با تو آینه‌ بهترین‌ جا ، برای‌ دیدن‌ِ رؤیاس‌ !

رَخت‌ِ تردیدُ رها کن‌ ! وقت‌ِ دِل‌ زدن‌ به‌ دریاس‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 395]اعتراف‌[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2, align: right]

آینه‌ی‌ مایه‌ی‌ شرم‌ِ ، من‌ دیگه‌ رفیق‌ِ من‌ نیست‌ !

دیگه‌ این‌ آینه‌ بازار ، جای‌ آفتابی‌ شدن‌ نیست‌ !

من‌ُ کم‌ کن‌ از خودِ من‌ ، تا ببینی‌ آینه‌ها رُ !

تو شکنجه‌گاه‌ِ گریه‌ ، ببین‌ اعتراف‌ِ ما رُ !

من‌ بدهکارم‌ به‌ آینه‌ ، همه‌ی‌ نگفته‌هام‌ُ !

توی‌ پیچ‌ُ تاب‌ِ گیست‌ ، پیدا کن‌ رَدّ نگام‌ُ !

با تو آینه‌ بهترین‌ جا ، برای‌ دیدن‌ِ رؤیاس‌ !

رَخت‌ِ تردیدُ رها کن‌ ! وقت‌ِ دِل‌ زدن‌ به‌ دریاس‌ !

آینه‌ها چه‌ مهربونن‌ ، ووقتی‌ دستای‌ تو این‌جاس‌ !

بهترین‌ منظره‌یی‌ تو ! لحظه‌ ، لحظه‌ی‌ تماشاس‌ !

چترِ خنده‌هات‌ُ وا کن‌ ، زیرِ رگبارِ نگاهم‌ !

پا بذار تو قاب‌ِ آینه‌ ، که‌ یه‌ عُمره‌ چش‌ به‌ راهم‌ !

با تو آینه‌ بهترین‌ جا ، برای‌ دیدن‌ِ رؤیاس‌ !

رَخت‌ِ تردیدُ رها کن‌ ! وقت‌ِ دِل‌ زدن‌ به‌ دریاس‌ !

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...