رفتن به مطلب

*mishi*

ارسال های توصیه شده

فناوري‌نانو واژه‌اي است كلي كه به تمام فناوري‌هاي پيشرفته در عرصه كار با مقياس نانو اطلاق مي‌شود. معمولاً منظور از مقياس نانو، ابعادي در حدود 1nm تا 100nm مي‌باشد. (یک نانومتر يک ميليارديم متر است).

اولين جرقه فناوري نانو (البته در آن زمان هنوز به اين نام شناخته نشده بود) در سال 1959 زده شد. در اين سال ريچارد فاينمن طي يك سخنراني با عنوان"فضاي زيادي در سطوح پايين وجود دارد" ايده فناوري نانو را مطرح ساخت. وي اين نظريه را ارایه داد كه در آينده‌اي نزديك مي‌توانيم مولكول‌ها و اتم‌ها را به صورت مسقيم دستكاري كنيم.

واژه فناوري نانو اولين بار توسط نوريوتاينگوچي استاد دانشگاه علوم توكيو در سال 1974 بر زبانها جاري شد. او اين واژه را براي توصيف ساخت مواد دقيقي كه تلورانس ابعادي آنها در حد نانومتر مي‌باشد، به كار برد. در سال 1986 اين واژه توسط كي اريك دركسلر در کتابي تحت عنوان: "موتور آفرينش: آغاز دوران فناوري‌نانو" بازآفريني و تعريف مجدد شد.

کاربرد فناوري نانو از کاربرد عناصر پايه نشأت مي‌گيرد. هر کدام از اين عناصر پايه، ويژگي‌هاي خاصي دارند که استفاده از آنها در زمينه‌هاي مختلف، موجب ايجاد خواص جالبي مي‌گردد. فن آوری نانو امروزه در صنایع مختلف از جمله پلیمر خصوصا در حوزه ی کامپوزیت ها باعث ارتقای خواصی همچون سبک تر، محکم تر، یا خواصی نظیر هدایت الکتریکی، مقاومت بالا در برابر مواد شیمیایی و حرارت و همچنین امکان بهبود بازیافت یا افزایش مقاومت در برابر عبور گازها شده است. در نتیجه بیشتر صنایع مانند خودرو سازی و هوانوردی را تحت تاثیر قرار داده است.

اما گزارش ها و اخبار در ارتباط با سرمایه گذاری و حجم مبادلات پولی در حوزه فن آوری نانو از چه چیزی حکایت می کنند.

به گفته تيم هارپر، مدير عامل شرکت مشاوره‌اي ساينتيفيکا، طي 11 سال گذشته، دولت‌هاي مختلف جهان، بيش از 5/67 ميليارد دلار در زمينه فناوري‌نانو سرمايه‌گذاري کرده‌اند. با احتساب سرمايه‌گذاري‌هاي شرکتي و ساير انواع تامين مالي خصوصي، تا سال 2015 ميلادي، حدود 250 ميليارد دلار در حوزه فناوري‌نانو سرمايه‌گذاري خواهد شد.

شاخص شرکت ساينتيفيکا نشان مي‌دهد که کشورهاي ايالات متحده آمريکا، آلمان، تايوان و ژاپن با داشتن ترکيبي از دانشگاه‌هاي برتر، شرکت‌هاي فناوري، نيروي کار ماهر و وجود سرمايه براي تضمين انتقال اثربخش فناوري، در زمينه بهره‌برداري از فناوري‌هاي نوظهور، پيش‌تاز هستند.

شرکت Research and Markets نیز گزارش جديدي با عنوان "بازار نانومواد در ايالات متحده آمريکا" منتشر کرده است.

بر اساس گزارش فوق، فناوري‌نانو بسياري از صنايع را تغيير داده و نانو مواد نيز به عنوان برگ برنده شرکت‌هاي فعال در زمينه مواد خاص و ساير محصولاتي که به نانومواد نيازمند هستند، مطرح است.

ايالات متحده آمريکا در بخش بازار نانومواد پيشگام بوده و انتظار مي‌رود که تا سال 2018 ميلادي، نانوموادي نظير پليمرها، بخش اعظم حجم تقاضاي اين کشور را در اين حوزه به خود اختصاص دهد.

همچنين برآورد مي‌شود که رشد سريع بخش‌هايي نظير داروسازي، ادوات ذخيره انرژي، نساجي، پلاستيک و افزودني‌هاي لاستيک، رشد بازار بخش مواد پليمري و شيميايي نانومقياس را ارتقا دهد.

با ترکيب سطوح سرمايه‌گذاري در زمينه فناوري‌نانو، ايالات متحده آمريکا پيشگام است. اين در حالي است که کشورهاي چين و روسيه نيز به طور فزاينده مورد توجه سرمايه‌گذاران هستند.

با این مقدمه، در گزارش این شماره بر آن شدیم تا در نشستی با حضور اساتید دانشگاهی، پژوهشگران این حوزه و شرکت های فعال در این زمینه به بحث وبررسی جایگاه فن آوری نانو در ایران در حوزه ی پلیمرها بپردازیم. دکتر گرمابی از دانشگاه امیر کبیر، دکتر باقری از شرکت پارسا پلیمر شریف (و دانشگاه صنعتی شریف)، دکتر رشیدی از پژوهشگاه صنعت نفت و مهندس کوچکی و مهندس کاظمی از ستاد فن آوری نانو، دعوت ما را برای حضور در نشست پذیرفتند. موردی که بیشتر از هر چیز دیگر در نشست به آن پرداخته شد، عدم ارتباط درست بین دانشگاه های کشور و صنعت بود، تحقیقاتی که هدف دار نیستند و صنعتی که تمایلی برای حمایت از طرحهای تحقیقاتی از خود نشان نمی دهد. به گفته آقای دکتر باقری صنعت کشور ما برای رشد و درآمد زایی نیازی برای به روز کردن خود نمی بیند چراکه راههای بسیار زیادی دیگری به غیر از علم برای ثروتمند شدن از راه صنعت در ایران وجود دارد.

در ابتدای جلسه لازم بود که به جایگاه فن آوری نانو در حوزه ی پلیمرها در ایران پرداخته شود.

 

باقری: حوزه ی فن آوری نانو بسیار وسیع و گسترده است و محدود به صنعت پلاستیک نیست اما از آنجا که حوزه ی عملکردی مواد پلیمری بسیار بزرگ است، عملا تکنولوژی های زیادی را درگیر خود کرده است. به همین دلیل کسانی که در حوزه ی پلیمر فعال هستند از خود علاقه نشان می دهند که به مباحث آن ورود پیدا کنند. البته همین گستردگی مباحث مانع از این می شود که بتوان تعریف مشخصی از جایگاه نانو در صنعت پلیمر ارایه کرد، لذا تنها در این اندک زمان می توان جایگاه فن آوری نانو در پلیمرها را فقط در ایران بررسی کرد.

 

رشیدی: در پژوهشگاه صنعت نفت روی دو مبحث در حوزه ی فن آوری نانو در حوزه ی پلیمرها کار شده است. اول: نانو در صنایع پتروشیمی و دوم: نانو کامپوزیت ها. در پنج سال گذشته موفق شده ایم، درخت فن آوری نانو را در صنعت کامپوزیت به وجود بیاوریم. در حقیقت درخت فن آوری کمک می کند کامپوزیت را بر اساس فرآیند و کاربرد تقسیم بندی کنیم. در پنج سال گذشته تمرکز ما نیز در نانو کامپوزیت ها از جمله پلی پروپیلن و رزین اپوکسی برای بهبود خواص بوده است و البته به نتایج خوبی هم رسیده ایم. همچنین پروژه های دیگری از جمله رنگ پذیری سپر خودرو و بسته های مواد غذایی نانو سیلور را کار کرده ایم.

 

بسپار- آیا این پروژه ها در بخش صنعت کاربردی شده و قابل استفاده بوده است؟

رشیدی: بله بحث پلی پروپیلن و رزین های اپوکسی و نانو کلی و ... در حد پایلوت بوده است و بحث دیگری که داشته ایم پلیمرهای نانو ساختار است که عمدتا در صنعت نفت کاربرد دارد. در مبحث پوشش های پایه آب و حلال هم در حد پایلوت کار کرده ایم.

 

بسپار- در بخش پوشش های صنعتی یا ساختمانی؟

رشیدی: بیشتر در بخش صنعتی. در بخش ساختمان در زمینه ی عایق های رطوبتی و حرارتی تازه ورود پیدا کرده ایم.

 

باقری: روند جهانی نشان داده است کسانی که تحقیقات علمی در این زمینه انجام داده اند در کوتاه مدت در نانو کامپوزیتها زودتر به نتیجه رسیده اند. در بخش کامپوزیت اصلی ترین موضوع کاهش وزن است لذا در صنعت ساختمان و حمل نقل استفاده از آن دارای اهمیت است. بد نیست این جمله را هم اضافه کنم که ارزیابی ها در سطح جهانی در بخش نانو کامپوزیت ها نشان داده است، به طور خاص پلی پروپیلن به عنوان اصلی ترین پلیمری که می تواند بستر پلیمرهای نانو متری باشد مطرح است و بعد هم مواد دیگری مثل پلی اتیلن، اپوکسی، پلی آمید در رده های بعدی هستند.

اما کاربرد نانو کامپوزیت ها همانطور که گفتم در صنعت ساختمان، حمل ونقل (و سپس خودرو سازی) اهمیت پیدا می کند. از دیدگاه خودرو ساز اگر بخواهیم جایگاه نانو را در نظر بگیریم، مسایل کیفی و کارایی مطرح است و به موازات آن بحث قیمت. لذا در دنیا خودرو سازان در تلاش هستند طراحی های جدید به کار بگیرند تا از تغییر خواصی که در مواد به وجود آمده است بهترین استفاده را ببرند؛ در حالی که در ایران به طراحی کمترین اهمیت داده می شود و علی رغم اینکه با تغییر خواص در مواد خصوصیات بهتری گرفته می شود ولی به دلیل گران در آمدن قطعه، خودرو سازان ایرانی تمایل چندانی برای حضور در نانو کامپوزیتها از خود نشان نداده اند.

 

گرمابی: باید بر این باور بود که جهان اول چند سالی است وارد بحث نانو کامپوزیتهای به اصطلاح هوشمند شده است که در موارد مختلف از جمله علم الکترونیک، پزشکی حتی در صنعت ساختمان که ممکن است کمتر به نظر آید پیشرفتهای قابل توجهی بدست آورده است. محققین ایرانی هم با کمی تاخیر در این مسیر قرار گرفته اند و کارهای تحقیقاتی پایه ای خوبی هم انجام داده اند و با این روند می توان انتظار داشت با یک فاصله زمانی با جهان اول کاربردهای جدیدی در زمینه های نوین پیش روی محققین کشور بخصوص در علم پزشکی باز شود. تجارتی که 5 تا 10 میلیارد دلار گردش مالی دارد و تا کنون هیچ سهمی از این تجارت در اختیار ایران قرار نگرفته است. در کل باید معتقد بود به دلیل محدودیتی که در صنعت ما وجود دارد خیلی از تحقیقات علمی کاربردی نمی شوند. به طور مثال یکی از اولین مشتری های نانو کامپوزیتها باید خودرو سازان باشند ولی تا کنون بستر استفاده از آن در ایران فراهم نشده است.

 

بسپار- به نظر می رسد در ایران خیلی از فعالیتهایی که در زمینه نانو انجام شده است، خروجی چندانی نداشته اند. فکر می کنید دلیل این موضوع صرفا نوپا بودن این تکنولوژی است یا دلیل دیگری دارد؟

کوچکی: بله همانطور که فرمودید شرکتهایی که محصول تولید کرده باشند در ایران کم هستند و دلیل آن را می توان در 1- عدم شناخت کافی شرکت های دانش بنیان برای ورود به بازار برای تولید انبوه دانست. 2- عدم سیاستی مدون در به ثمر رساندن یک فن آوری. به طور مثال برای اینکه یک قطعه در صنعت خودرو سازی به کار گرفته شود نیاز به پاس کردن استانداردهای گوناگون دارد که خود این مساله مدت زمان زیادی طول می کشد. مواردی از این قبیل پژوهشگر را از صنعتی کردن پروژه ی تحقیقاتی که دارد باز می دارد.

 

بسپار- به نظر می رسد اشکال این سیستم این است که در حقیقت مراکز تحقیقاتی پروژه های خود را به بخش صنعت دیکته می کنند، شاید اگر مسیر برعکس شود و مصرف کننده نیاز خود را در آن تکنولوژی ببیند، مسیر کوتاه تر و موثرتر شود.

کوچکی: حدود 8 تا 9 شرکت هستند که روی آمیزه های خودرویی می توانند مدعی شوند دارای یک محصول هستند. 4 الی 5 شرکت هستند که می توانند مدعی شوند بسته بندی نفوذ ناپذیر مثلا فلان محصول غذایی را دارند و چند شرکت هم در زمینه تولید آمیزه های مختلف کار کرده اند که سرجمع می شوند 20 شرکت.

 

بسپار- قاعدتا این شرکتها کمک های مالی از ستاد دریافت کرده اند. آیا توانایی این را دارند که از لحاظ مالی مستقل شوند؟

کوچکی: اجازه بدهید قبل از پاسخ به این سووال در این باره توضیح بدهم که ستاد نانو از سال 84،85 سعی کرده است در بخش کامپوزیت طوری آن را حمایت کند تا بتواند آن را به صنعت برساند. راهکار این مساله به عنوان ساده ترین راه این است که شرکت هایی که در قالب دانش بنیان می باشند از آنها حمایت شود به طور مثال شرکتهایی که در مراکز رشد مستقر می شوند یک حمایت اولیه برای رسیدن به یک فرمولاسیون مناسب در حالت آزمایشگاهی دریافت می کنند. در مراحل بعد حمایت از استانداردها و تستها است و نهایتا چنانچه این طرح بخواهد توسعه پیدا کند، حمایت از آن شرکت در قالب وام یا تسهیلاتی که ممکن است قرض الحسنه باشد انجام می شود. منتهای مراتب نکته ای را که باید مد نظر داشت ادغام این مراحل و بر طرف کردن مشکلات است، نظیر گرفتن تاییدیه ها یا راضی کردن شرکتی که تقاضای محصول مورد نظر را دارد، باعث می شود کارها به کندی پیش برود، در کل سبد حمایتی ستاد طوری برنامه ریزی شده است که بتوانیم دانش فنی را که ایجاد شده است توسعه دهیم.

 

رشیدی: مشکلی که از طرف صنعت وجود دارد مثلا در صنعت خودروسازی این است که اصلا در خواستی برای طرحهای جدید وجود ندارد و حقیقتا هم خیلی از آنها با این علم آشنایی ندارند و مساله ی بعدی هم قیمت است که اگر مقداری گران تر باشد به هیچ وجه حاضر نیستند آن را در صنعت اجرا کنند.

 

گرمابی: به اعتقاد من دو مشکل عمده در صنعت ما وجود دارد: 1- علی رغم اینکه مراکز دانشگاهی ما در تولید علم موفق بوده اند اما در تبدیل این علم به صنعت ناموفق بوده اند. به طور مثال مقاله ای در ارتباط با مقایسه ی ایران و کره جنوبی منتشر شده بود که در 30 سال گذشته از لحاظ تولید علم کمی عقب تر بودیم شاید 30 تا 40 درصد ولی از لحاظ سطح تکنولوژی تقریبا برابر بودیم ولی بعد از گذشت 30 سال از لحاظ علمی باز می توان مقایسه ای بین خودمان و کره جنوبی داشته باشیم در حالی که از لحاظ سطح تکنولوژی اختلاف آنقدر فاحش است که بهتر است چیزی نگوییم! در واقع این مشکل به ما می گوید که بین مراکز دانشگاهی و صنعت یک حلقه ی مفقوده وجود دارد که لازم است هرکس به نوبه ی خود در جایگاهی که هست در رفع آن بکوشد.

دوستان صنعت گر ما هم باید بدانند برای اینکه یک دانش فنی به نتیجه برسد باید صبر و حوصله داشته باشند و با پروژه های کوتاه مدت نمی توان به نتیجه رسید.

 

بسپار- به نظر شما راهکار این مشکل چیست؟ آیا صرفا به سیاست گزاری های دانشگاه و صنعت مربوط می شود؟

گرمابی: مواردی را که گفتید هر کدام می توانند نقش داشته باشند. البته در این بین حمایتهایی از دانشگاه و صنعت مثلا در قالب ستاد فن آوری نانو انجام شده است ولی کافی نبوده است. نکته ایی را که باید به آن اشاره کنم به روز نبودن صنایع و نداشتن واحد تحقیق و توسعه است که باعث عقب ماندگی صنعت ما شده است. در حقیقت عدم احساس نیاز برای به روز شدن از معضلات عمده در صنعت ما است. به طور مثال واردات خودرو با تعرفه 100 درصد هنوز می تواند با خودروساز داخلی رقابت کند! چرا که هنوز خیلی از استانداردهای جهانی خودرو سازی در کشور اجباری نشده است و از طرف دیگر هم خودرو ساز تا وقتی که الزامی وجود نداشته باشد آن را اجرا نمی کند.

رشیدی: متاسفانه تولید علم در کشور هدفمند نیست و بسیاری از اساتید ما فقط تولید مقاله دارند که اصلا کاربردی در صنعت ندارد. از طرف دیگر شرکت های توسعه دهنده که بتوانند علم را به ثروت تبدیل کنند وجود ندارند.

 

باقری: اگر در حوزه ی پلیمر خودمان را با بعضی از کشورها همانند ترکیه مقایسه کنیم، خواهیم دید که هم از نظر تولید علم و هم از نظر تولید مواد اولیه از ترکیه جلوتر هستیم ولی از آن طرف محصولات پلیمری به مقدار زیاد از ترکیه به ایران صادر می شوند. ما باید به مشکلات ریشه ایی نگاه کنیم. به اعتقاد من هم دانشگاههای ما مشکل دارند و هم صنعت ما. همانطور که اشاره شد تحقیقات در دانشگاهها جهت دار نیست و این معضل بر می گردد به عدم حمایت مشخص و منسجم از محققین کشور. در نتیجه پژوهشگران به شکل بسیار زیادی پراکنده کار می کنند. همچنین پویایی و زنده بودن صنعت وابسته به روز شدن علم است منتها در کشور ما صنعت گر رشد خود را در راهی جز به روز شدن علم می داند! چرا که هزاران راه به غیر از به کار گیری علم برای او وجود دارد تا کسب ثروت کند. در نتیجه اگر فرد دانشگاهی بخواهد تحقیقاتش خاک نخورد مستلزم آن است که خودش آن را به ثمر برساند.

 

بسپار- با توجه به اینکه شما در قالب شرکت هم کار می کنید آیا از نتیجه ی دستاوردهای خود در شرکت تجاری راضی هستید؟ لطفا چند نمونه از کارهای که انجام داده اید هم ذکر کنید.

باقری: در مجموع راضی هستم و فکر می کنم اگر صنعت ما در جای خودش باشد و فعالیتهای دانشگاهی هم جهت دار باشند فعالیتهای بسیار بزرگی به انجام برسد. ما دو محصول نانویی داریم که با گرید تجاری پارسا نانو تولید می شوند. شروع کار ما هم ابتدا در قالب یک پروژه ی دانشگاهی بود که آن را به شکل نیمه صنعتی در آوردیم و البته شرکتی، متقاضی آن بود و ستاد هم در ابتدای کار از ما حمایت کرد.

 

کاظمی: همانطور که از قبل هم گفته شد، بین دانشگاه و صنعت اختلاف زیادی وجود دارد و این مساله بر می گردد به عدم طراحی مکانیزم درست در پیوند دانشگاه و صنعت. به طور مثال زمانی که محققی طرح تحقیقاتی خود را ارایه می کند، مکانیزمی که به او معرفی می شود، حمایت مرکز رشد است، در مرحله بعد تشکیل شرکت، تولید نیمه صنعتی و نهایت محصولی که بتوان در بازار فروخت. به علت اینکه اکثر افرادی که وارد این حوزه وارد می شوند به دلیل عدم آشنایی با سازگار بازار و مشکلاتی نظیر گرفتن استاندارد و غیره باعث می شود که از ادامه ی کار باز بمانند. این در حالی است که اگر مکانیزم عکس این قضیه بود و دولت تلاش داشت که شرکتهای بزرگ و صاحب نام را متقاضی فن آوریهای نوین کند مطمئنا وضعیت صنعت هم بهتر می شد. در حال حاضر در ستاد 30 تا 40 شرکت ادعای داشتن محصول نانویی را دارند که از این بین وقتی به پایان سال می رسیم به کمتر از 10 شرکت می رسند چرا که نمی توانند مستندات کاری خود را ارایه دهند.

 

بسپار-حمایتهایی که از جانب ستاد صورت می گیرد تا به چه اندازه در کارهای منتج به نتیجه موثر بوده است؟

کوچکی: ستاد نانو با شروع کارش در حوزه ی نانو کامپوزیت ها آن را به سه دسته تقسیم کرد 1- شرکت های تولید کننده مواد اولیه 2- شرکت های واسطه ای 3- شرکت های قطعه ساز. در همان ابتدا پروژه هایی که در سطح دانشگاههای کشور به انجام رسیده بود را مورد مطالعه قرار دادیم و به قولی شناسنامه ای را تنظیم کردیم که بتوانیم با دست باز به سراغ صنعت برویم، از طرف دیگر با 800 شرکت ارتباط بر قرار کردیم که خیلی از آنها در استفاده از فن آوری نانو از خود تمایل نشان دادند. در این بین یکسری پروژه هم انجام شد، به طور مثال شرکت نفت متقاضی کامپاندی بود که تغییر رنگ کمتری داشته باشد و ستاد نیز تک تک این پروژه ها را مورد حمایت قرار داد و اتفاقا به نتایج خیلی خوبی هم رسید و زمان آن رسیده بود که حالت فعال تری به خود بگیرد و وارد حوزه هایی همچون خودروسازی به عنوان اولویت اول در استفاده از نانو کامپوزیت و در دیگر صنایع همچون بسته بندی، لوازم خانگی، نساجی و ... شود. در حال حاضر صنعت خودروسازی مدعی است که صنعت نانو را باید در قطعات خود به کارگیرد ما هم برای اینکه بتوانیم این روند را تسریع کنیم برنامه ای داریم که تیمی را مامور این کار کنیم تا هم صنعت خودرو را بشناسد و هم فن آوری نانو را.

در صنعت بسته بندی هم بحث نفوذ ناپذیری و آنتی باکتریال بودن مطرح است و اجبار زیادی وارد کرده ایم که حتما این مهم به سرانجام مطلوب برسد.

بسپار- در دو هفته ی گذشته تلاش زیادی را انجام دادیم تا شرکت هایی را که در زمینه فن آوری نانو کار می کنند، برای شرکت در نشست دعوت کنیم اما موفق به پیدا کردن آنها نشدیم یا از آنها چیزی جز یک نام بر روی سایت ستاد وجود نداشت. کارشناسان ستاد هم در این ارتباط اصلا همکاری نکردند.

کوچکی: شاید شما را به درستی راهنمایی نکرده باشند.

فرمایش آقای دکتر گرمابی در ارتباط با اینکه ستاد به تنهایی نمی تواند حمایتهای کافی از صنعت به جا آورد را تایید می کنم؛ چرا که توانایی هر سازمانی بنا به بودجه ای که برای آن در نظر می گیرند پی ریزی می شود و ستاد به تنهایی نمی تواند جوابگوی تمام نیازها باشد.

 

بسپار- در طول سالهای فعالیت ستاد تا به حال چند شرکت را موفق شده اید به حدی برسانید که روی پای خود بایستند؟

کوچکی: در کل ما در کریدور 20 شرکت داریم که در بخش های تولیدی، خدماتی و بازرگانی فعالیت می کنند.

 

بسپار- این تعداد در بخش کامپوزیت های پلیمری فعال هستند؟

کوچکی: بله از این تعداد، حدود 6 تا 7 شرکت در حوزه ی خودرو فعالیت دارند. در بحث بسته بندی مواد غذای هم شرکت هایی هستند که بر روی نفوذ ناپذیری اکسیژن کار می کنند و همچنین چند شرکت که در زمینه ی پزشکی فعال هستند.

 

گرمابی: فکر می کنم برداشت آقای کوچکی اینطور بود که من با دید مثبت به قضیه در ارتباط با حمایتهای ستاد نگاه نکرده ام. در صورتی که ستاد نشان داده است که حمایت های موثری در پروژه های مختلف داشته است و به این موضوع معتقدم تا وقتی که حمایت و هزینه ی لازم و صبر در انجام پروژه ها وجود داشته باشد بطور حتم به نتیجه می رسد. به طور مثال حمایتهایی که ستاد در زمینه مقالات و پایان نامه ها نشان داده است تاثیر بسزایی در افزایش آنها داشته است؛ حال این حمایتها باید به مقدار بیشتر به سمت صنعت برود.

 

بسپار- پس تاکید می کنید که حمایتهای ستاد باید به سمت صنعتی شدن برود.

گرمابی: بله به طور حتم شرکتها نیاز بیشتر و مستمرتری به حمایت های ستاد دارند. به اعتقاد من با این حمایتها اگر از هر 10 محصول حتی یکی از آنها هم به نتیجه برسد باز هم کافی است.

 

کوچکی: اجازه بدهید چند مورد را خلاصه به شما بگویم. ما برای اینکه علم به دانش فنی و نهایتا محصول تجاری برسد متمرکز روی سازمان هایی شده ایم که متولی انجام آن هستند. مثلا صنایع نوین. بطور مثال در مورد پایان نامه ها با حمایت های خوبی که انجام دادیم باعث ارتقای آن شدیم البته همان کار را هم در صنایع انجام داده ایم هر چند شاید سقف حمایتها آنقدر نباشد که در زمان مناسب به هدف مورد نظر برسند ولی وقتی که یک شرکت در کریدور ستاد فن آوری نانو قرار بگیرد و روی یک نمونه کارکند مبلغ کمک به آن 3 برابر پایان نامه ی معمولی است، بعد از آن شرکت 5 میلیون تومان در مرحله ی تست دریافت می کند و در مرحله ی استاندارد سازی نیز هزینه های آن به شرکت پرداخت می شود.

در کل این شروع کار است و طبق برآوردی که دارم طی 1 تا 2 سال آینده چند مورد را در صنعت خودرو به تولید انبوه خواهیم رساند.

 

بسپار- از سال گذشته چقدر ستاد در بخش مقالات و صنعت کمک کرده است؟

کوچکی: برای رقم های بالا، شرکتها را در قالب وام حمایت می کنیم و در صورت عدم توانایی ستاد از حامیان خود کمک می گیرد، مثل صندوق ها که بازوی اجرایی ستاد هستند، ولی مبلغ دقیق را نمی توانم بگویم.

 

گرمابی: لازم می دانم این مساله را هم متذکر شوم که در ارتباط با مالکیت معنوی قوانین و ساز و کار درستی در کشور وجود ندارد و لازم است برای حمایت از دانش فنی نهاد یا ارگانی باشد که متولی این امر بشود. در این صورت تحقیقات هم هدف دار تر خواهند شد.

 

کاظمی: ما در کریدور 16 تا ایستگاه داریم و خدماتی که فرمودید از ایده تا بازار را ارایه می دهد.

 

گرمابی: البته من مشکل را خیلی کلی عرض کردم.

رشیدی: در صنعت نفت هم سازوکاری برای ثبت اختراع وجود دارد و اگر اختراعی به فروش برسد 10 در صد آن برای محقق در نظر گرفته می شود.

 

گرمابی: امیدوارم این موارد برای کل کشور به کار گرفته شود.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...