زندگی مجردی؟!

[Abolfazl_r 20,780]

این که حاجی سر صبح بره دو تا نون سنگک بخره شیداییه؟اخه تو این تورم کی میاد زن بگیره که من برم شوهر کنم

 

اونی که موقعیتشو داشته باشه و به شما هم بخوره. ازدواج سخت شده قبول. ولی غیر ممکن که نشده. اگه طرفین به هم سخت نگیرن ممکنه.

[El Roman 31,720]

ابولفضل با دایل آپم سرعت ندارم برگردم نقل قول بگیرم ازت

 

پس ما ازدواج میکنیم چون سنمون بالا میره، دوستامون ازدواج میکنن و ما از ترس تنهایی ازدواج میکنیم

ولی یکی میگفت این ترس تنهایی رو اگه تا 35-40 سالگی بتونی تحمل کنی بعدش دیگه آسون میشه

مینا اسپم نکن :vahidrk:

[Abolfazl_r 20,780]

ابولفضل با دایل آپم سرعت ندارم برگردم نقل قول بگیرم ازت

 

پس ما ازدواج میکنیم چون سنمون بالا میره، دوستامون ازدواج میکنن و ما از ترس تنهایی ازدواج میکنیم

ولی یکی میگفت این ترس تنهایی رو اگه تا 35-40 سالگی بتونی تحمل کنی بعدش دیگه آسون میشه

مینا اسپم نکن :vahidrk:

 

خوب فکر میکنی اونی که تا 35،40 سالگی ازدواج نکرده از زندگیش و تجردش رضایت داره؟ اگر آره خوب مشکلی نیست. مهم خودشه که از زندگیش راضیه. اما اگه از زندگیش راضی نباشه میدونی چقدر مشکلات سر راهش برای ازدواج داره؟

 

پیدا کردن سوژه مناسب، عدم اشتیاق نسبت به زندگی زناشویی، اختلاف سنی با فرزندان و ...

[Avenger 19,333]

ابولفضل با دایل آپم سرعت ندارم برگردم نقل قول بگیرم ازت

 

پس ما ازدواج میکنیم چون سنمون بالا میره، دوستامون ازدواج میکنن و ما از ترس تنهایی ازدواج میکنیم

ولی یکی میگفت این ترس تنهایی رو اگه تا 35-40 سالگی بتونی تحمل کنی بعدش دیگه آسون میشه

مینا اسپم نکن :vahidrk:

وقتی سن بالا رفت و مجرد موندی اونوقت دیگه راهی نداری برگردی و از اول شروع کنی زندگی مجردی خوبه ولی هیچ وقت به پای زندگی مشترک نمیرسه با همه سختی ها و تعهد هایی که برات به وجود میاره شاید چن سال اول از ازدواجت و تعهد های دست و پا گیر خسته بشی بگی مجردی بهتر بود ولی بعدش دیگه دیگه نمیتونی مجرد بمونی حتی برای یه مدت کوتاه

[El Roman 31,720]

امروز یک عصر فوق العاده لذت بخش مجردی رو سپری کردم که متاهل ها دیگه نمیتونن همچین چیزی رو تجربه کنند حتما موقع تجرد شما هم از این عصرای مجردی با رفقا داشتین، الان دلتون تنگ نشده واقعا؟

[Abolfazl_r 20,780]

امروز یک عصر فوق العاده لذت بخش مجردی رو سپری کردم که متاهل ها دیگه نمیتونن همچین چیزی رو تجربه کنند حتما موقع تجرد شما هم از این عصرای مجردی با رفقا داشتین، الان دلتون تنگ نشده واقعا؟

 

من همین امروز عصر با رفقام رفته بودم الموت کلی حال کردم.

[venous_20 109]

(هیچی بدتر از این نیست که یک تاپیک رو بنویسی و ارسال رو بزنی بعد بگه پیامی که شما ارسال کردین خیلی کوتاه است. لطفا" اندازه 5 کارکتر پیامتان را بیشتر کنید!)

 

سلام :icon_pf (44):

 

تا حالا فکر کردین تا آخر عمرتون مجرد بمونید؟

چرا باید ازدواج کرد؟

 

چرا باید این پیوند رو بست و اون دفترچه رو امضا کرد که من تعهد میدم تمام زندگیم رو با یک نفر دیگه سهیم بشم؟!

چه سودی داره؟ چرا باید خودمون رو وارد رابطه ای کنیم که از اون به بعد برای تمام امور زندگیمون باید از یک نفر دیگه اجازه بگیریم،‌ کسی که معمولا مدت کمی هست باهاش آشنا شدیم.

من مادرم رو اندازه دنیا دوست دارم و من چیزی نیستم جز بخشی از وجود اون ولی باز هم نمیتونم همیشه باهاش تعامل مثبت داشته باشم و واقعا بعضی وقتها تحمل مادر رو هم نداریم چطور میتونیم این ریسک رو بکنیم که یک نفر دیگه رو تا آخر عمر تحمل کنیم، کسی که یقینا اون رو خیلی کمتر از مادرمون دوست خواهیم داشت.

 

درسته ازدواج پیوند ناگسستنیی نیست ولی باری روی دوش آدم میندازه که تحملش خیلی سخت و زمین گذاشتنش سخت تر هست.

 

چرا باید علاوه بر زندگی خودمون مسئولیت زندگی یک نفر دیگه رو به دوش بکشیم و وای به اون روزی که نفر سومی به اسم بچه هم وارد این رابطه بشه که این مسئولیت رو چندین برابر کنه.

 

چرا باید زندگیمون رو شریک بشیم و اگه باید شریک بشیم چرا باید محدود به یک نفر بکنیم، یک نفری که مثل هندوانه هیچوقت یقینا نمیشه گفت توش چه رنگی هست چون ما خودمون رو هم کامل نمیشناسیم.

 

چرا نباید مجرد موند؟ چرا باید ریسک کرد؟

 

به نظرم شماترس بیش ازاندازه ای دارید وانسانی هستید که از مسئولیت پذیری گریزانید

به نظر من با یک روانکاو مدتی مشورت کنید ازاین افکار رها میشن ومثل اکثریت مردم دنیا ازشبرینی زندگی تاهلی لذت مبرید

البته هرکاری ریسک داره ومسئولیت اوره ونه فقط ازدواح ولی بهرحال رابطه زن وشوهری از هررابطه ای متفاوتر وشیرینتر وهمسر دردرجه اول قرار میگیره به حدی که حاضری هر سختی روتحمل کنی بخاطر همسر وفرزندان ..درصورتی که برای والدین حتی مادر که این همه دوست داشتنیه حاضر نیستی چنین از خودگذشتگی هایی انجام بدی