خبر *** آرشیو اخبار نجوم ***

[YAGHOT SEFID 29,302]

ارائه مدلی جدید برای حرکت وارونه سیارات فرامنظومه خورشیدی گروهی از دانشمندان آمریکایی با استفاده از یک شبیه سازی رایانه ای مدل جدیدی را ارائه کردند که می تواند در خصوص حرکت وارونه بعضی از سیارات فرامنظومه خورشیدی مشابه مشتری توصیح دهد. به گزارش خبرگزاری مهر، از سال 1995 تاکنون بیش از 500 سیاره فرامنظومه خورشیدی کشف شده است. برخی از این سیارات به بزرگی مشتری هستند و همانند عطارد در فاصله بسیاری نزدیکی از ستاره خود حرکت می کنند اما بیشتر این سیارات غول پیکر فرامنظومه خورشیدی برخلاف جهت حرکت ستاره خود می چرخند.

تاکنون مدلهای استاندارد حرکت سیارات نتوانسته بودند توضیحی در مورد این چرخش وارونه ارائه کنند.

به گفته دانشمندان، نیمی از این سیارات در مدارهای دور از محور چرخش ستاره مادر خود می چرخند و حدود 25 درصد از آنها در جهت مخالف چرخش ستاره خود حرکت می کنند.

 

 

این پدیده، نظریه ای را که براساس آن سیارات باید در همان جهت حرکت ستاره خود بچرخند (مطابق آنچه که در منظومه خورشیدی رخ می دهد) نقض می کند.

اکنون تیمی از محققان دانشگاه نورث وسترن که نتایج یافته های خود را در مجله نیچر منتشر کرده اند برپایه شبیه سازیهای بسیار پیچیده رایانه ای توانستند در خصوص این پدیده توضیح دهند.

برپایه نتایج به دست آمده، اختلالات گرانشی ناشی از یک سیاره غول پیکر دیگری که در فاصله دورتری از همان ستاره قرار دارد می تواند مکانیک مداری سیاره نزدیکتر به ستاره را تغییر دهد و موجب شود که این سیاره در خلاف جهت ستاره بچرخد.

[YAGHOT SEFID 29,302]

ارسال قایقی روباتیک به بزرگترین قمر زحل ... :icon_gol:

محققان دانشگاه "اوپن" امیدوارند ناسا از پروژه تحقیقاتی آنها با هدف ارسال قایقی روباتیک به منظور بررسی احتمال وجود حیات در زیر سطح قمر تایتان پشتیبانی کند. به گزارش خبرگزاری مهر، مهندسان فضایی در تلاشند با ساخت اولین قایق فرازمینی، آن را راهی تایتان، بزرگترین قمر زحل کرده و بر روی دریای "لیگیا مر"، دریایی از متان و اتان شناور کنند. این قایق روباتیک برای چندین ماه بر روی این دریای فرازمینی شناور شده و به اکتشاف در خطوط ساحلی، بررسی شدت وزش باد و امواجی که ساحل را در هم می کوبند خواهد پرداخت.

 

 

به گفته محققان محاسبات نشان می دهند امواج در دریای تایتان نسبت به امواج دریاهای زمین بسیار بزرگتر هستند اما سرعت کمتری دارند و همین ویژگی تایتان را به نقطه مناسب قایق سواری در سامانه خورشیدی تبدیل کرده است. تنها مشکل موجود، مشکل درجه حرارت هوا، برابر منفی 180 درجه سلسیوس است، اما به جز این مشکل، تایتان یکی از بهترین نقاط برای قایق سواری فرازمینی است.

ماموریت به سوی تایتان، تنها قمر سامانه خورشیدی که از اتمسفر ظخیمی برخوردار است، اولین ماموریت اکتشافی در دریاهای فرازمینی خواهد بود و می تواند نشانه هایی از حیات احتمالی فرازمینی را به دست آورد. به گفته محققان متان بر روی زمین به شکل گاز دیده می شود اما به دلیل سرد بودن غیر قابل تصور تایتان، این گاز به شکل مایع وجود دارد.

 

 

تشعشعات فرابنفش از جانب خورشید با متان واکنش نشان داده و منجر به شکل گیری هیدروکربنهای پیچیده ای می شود که به آرامی به سوی سطح سیاره باز می گردند. سپس به آرامی باران مواد پتروشیمیایی بر روی تایتان آغاز می شود و رودهایی از این مواد دره های تایتان را در نوردیده و در دریاها و دریاچه های این قمر جمع می شوند.

این دریاهای پتروشیمیایی طی هفت سال گذشته توسط کاسینی تحت نظر بوده و مورد تصویربرداری قرار گرفته است. در واقع کاسینی کاوشگر دیگری را به سوی تایتان روانه کرد که در سال 2005 بر سطح قمر فرود آمد و این موفقیت باعث شد محققان دانشگاه اوپن پروژه اکتشاف دریای "مر" در تایتان را که به اختصار TiME نامیده می شود، به دست بگیرند.

این قایق قرار است طی سفری چند میلیارد کیلومتری به سمت تایتان پرتاب شود و زمانی که توانست به اتمسفر ضخیم این قمر وارد شود، با استفاده از چتر نجات به سمت پایین حرکت کرده و بر سطح دریا فرود بیاید. سپس برای چندین ماه بر روی سطح نفتی دریا شناور بوده و به جمع آوری اطلاعات خواهد پرداخت.

ابزار اصلی در این قایق روباتیک یک طیف سنج جرمی است که می تواند ساختار دقیق مواد دریا را تعیین کند. انرژی مورد نیاز این دستگاه از ژنراتور کوچک اتمی تامین خواهد شد زیرا در فاصله ای که تایتان از خورشید قرار دارد، امکان استفاده از صفحات خورشیدی وجود ندارد.

گفته می شود دریایی از آب نیز در اعماق تایتان وجود دارد و به دلیل نفوذ مواد شیمیایی موجود بر سطح قمر به درون آن، امکان شکل گرفتن شکلهایی ابتدایی از حیات در زیر سطح قمر وجود دارد.

بر اساس گزارش گاردین، ناسا پروژه TiME را از میان 28 پروژه از پروژه های پیشنهادی آینده این سازمان انتخاب کرده است، تا به حال 25 پروژه از این 28 پروژه رد شده اند و TiME تا دریافت کمک هزینه 300 میلیون دلاری تنها باید دو رقیب دیگر را پشت سر بگذارد.

[YAGHOT SEFID 29,302]

افزایش احتمال وجود آب مایع در سیاره فراخورشیدی محققان فرانسوی به تازگی اعلام کرده اند سیاره سنگی گیلیس 581d می تواند از اتمسفری متراکم از دی اکسید کربن برخوردار باشد که در این صورت شرایط وجود آب مایع نیز در سطح سیاره وجود خواهد داشت. به گزارش خبرگزاری مهر، جهانی سنگی که در فاصله 20 سال نوری از زمین قرار گرفته است را می توان به عنوان سیاره ای شبه زمینی تصور کرد که احتمال وجود آب مایع در آن وجود دارد، اما این سیاره برای اینکه زمانی انسان به آن قدم بگذارد، مکانی بسیار عجیب و بیگانه خواهد بود.

دانشمندان به تازگی این جرم سنگی را که در مدار نزدیک ستاره ای در حرکت است، به عنوان اولین سیاره سنگی فراخورشیدی که ملزومات شکل گیری حیات پایدار در آن وجود دارد، تایید کردند. مدل سازی های انجام گرفته از گیلیس 581d نشان می دهد این سیاره از ویژگی های کافی برای گرم و مرطوب بودن به اندازه ای که بتواند حیاتی شبه زمینی را در خود به وجود آورد، برخوردار است.

این سیاره در مدار کوتوله سرخ رنگی در حرکت است که گیلیس 581 نام داشته و در فاصله 20 سال نوری از زمین قرار دارد، از این رو این کوتوله سرخ یکی از نزدیک ترین همسایه های زمین به شمار می رود. گیلیس 581d در خارجی ترین لبه از مدار ستاره اش که به منطقه قابل سکونت شهرت دارد، در حرکت است؛ منطقه ای که حرارت آن برای حضور آب به شکل مایع مناسب است.

مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه در کنفرانس خبری اعلام کرد با در نظر گرفتن یک اتمسفر متراکم از دی اکسید کربن، شرایط آب و هوایی این سیاره نه تنها پایدار است، بلکه به اندازه ای گرم است که امکان شکل گیری اقیانوسها، ابرها و بارش باران نیز در آن وجود دارد.

 

 

این سیاره که بر اساس مطالعات جدید جرمی هفت برابر زمین داشته و ابعاد آن دو برابر زمین است، در ابتدا و در زمانی که برای اولین بار رصد شد به عنوان گزینه ای برای جستجوی حیات پذیرفته نشد. این سیاره کمتر از یک سوم پرتوهای خورشیدی که توسط زمین جذب می شوند را به خود جذب کرده و احتمال می رود دچار "قفل شدگی کشندی" شده باشد، به این معنی که همواره یک سوی آن به سوی خورشیدش بوده و سوی دیگر آن همیشه درتاریکی است.

اما مطالعات جدیدی که فرانسوی ها بر روی این سیاره انجام داده اند قابلیتهای شگفت انگیزتری را در این سیاره نمایش می دهد. به گفته محققان اتمسفر این سیاره به واسطه وجود دی اکسید کربن می تواند حرارت را در خود ذخیره کند و نور سرخ رنگ ستاره اش می تواند از میان اتمسفر عبور کرده و سطح سیاره را نیز گرم کند.

به گفته محققان این سیاره برای افرادی که دوست دارند روزی از آن دیدن کنند، مکانی بسیار عجیب خواهد بود، هوای متراکم و ابرهای غلیظ می تواند سطح سیاره را در گرگ و میشی سرخ رنگ فرو ببرند و جرم بالای این سیاره می تواند به این معنی باشد که نیروی گرانش در گیلیس 581d در حدود دوبرابر گرانش زمین است.

بر اساس گزارش دیسکاوری، با این همه رفتن به این سیاره نیازمند یک تحول بزرگ علمی است زیرا فضاپیمایی که بتواند با سرعت نور حرکت کند برای رسیدن به این سیاره 20 سال در راه خواهد بود، جالب است بدانید سفر به این سیاره با استفاده از تکنولوژی های کنونی فضایی 300 هزار سال به طول خواهد انجامید.

[YAGHOT SEFID 29,302]

سیاره فراخورشیدی شماره 500 کشف شد شکارچیان سیاره های بیگانه اعلام کردند موفق به کشف پانصدمین جهان بیگانه شده اند، سیاره ای که به نظر می رسد یکی از چهار جهان فراخورشیدی باشد که به تازگی کشف شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، کمتر از 20 سال پس از به تایید کشف اولین سیاره فراخورشیدی، اخترشناسان سیاره فراخورشیدی شماره 500 را کشف کرده و به ثبت رساندند. این کشف بزرگ در 19 نوامبر 2010 رخ داده و در دانش نامه سیاره های فراخورشیدی که توسط "ژان اشنایدر" زیست اخترشناس رصدخانه پاریس-مئودن راه اندازی شده، به ثبت رسیده است.

کشف پانصدمین سیاره فراخورشیدی در کنار کشف تعدادی دیگر از پدیده های کیهانی رخ داده و به دلیل اینکه همیشه خطر رد شدن یا خطا اعلام شدن چنین اکتشافاتی وجود دارد، اشنایدر معتقد است نامگذاری دائم این سیاره به عنوان پانصدمین سیاره فراخورشیدی چندان منطقی به نظر نمی آید.

بر اساس لیست اشنایدر، این سیاره یکی از چهار جهان بیگانه جدیدی است که به تازگی کشف شده اند، تمامی این سیاره های جدید از سیاره مشتری کوچکتر بوده و محدوده فاصله آنها از زمین در حدود 58 سال نوری تا 196 سال نوری محاسبه شده است.

اتحادیه بین المللی اخترشناسی، نهادی که اسامی رسمی اجرام کیهانی جدید را تعیین می کند، هیچ لیست رسمی از سیاره های فراخورشیدی در اختیار ندارد و در عوض تنها دو لیست غیر رسمی، مشابه آنچه اشنایدر و لابراتوار احتراقی جت ناسا در حال جمع آوری آن هستند آمار دقیق این سیاره ها را جمع آوری می کنند.

تفاوت میان این دو لیست در شبهاتی است که درباره سیاره بودن یا نبودن و تایید شدن یا نشدن این اجرام کیهانی وجود دارد. مرز میان تایید یا رد سیاره های فراخورشیدی به اندازه ای نامشخص است که اشنایدر ترجیح می دهد در مورد اختصاص دادن نام پانصدمین سیاره فراخورشیدی به این سیاره جدید تامل کند. با این حال تعداد سیاره های کشف شده کاملا مشخص بوده و همچنان در حال افزایش است.

بر اساس گزارش ان بی سی، تلسکوپ فضایی کپلر تا کنون بیش از 700 ستاره را به عنوان کاندیدهای دارنده سیاره های شبه زمینی رصد کرده است که در انتظار رصدهای بیشتر و تاییدهای علمی هستند. حتی انتظار می رود برخی از این ستاره های بیگانه به دلیل رواج سامانه های چند ستاره ای در جهان، بیش از یک سیاره را در مدار خود داشته باشند. از این رو می توان مطمئن بود که تا چند سال آینده سیاره فراخورشیدی هزارم نیز کشف شود.

[YAGHOT SEFID 29,302]

پرتوهای کیهانی با انرژی فوق العاده زیاد

 

بیش از یک دهه است که فیزیکدان ها پرتوهای کیهانی ای را مشاهده کرده اند که براساس نظریه های موجود نباید وجود داشته باشند! پرتوهای کیهانی ذراتی زیر اتمی هستند که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در گستره کیهان در حرکتند. این ذرات عموماً پروتون هستند، هرچند که هسته های اتمی سنگین نیز در میان آنها به چشم می خورد. دانشمندان بر این باورند که منبع برخی از این پرتوها احتمالاً انفجار های عظیم ابر نواختری است، اما چگونگی ایجاد پرانرژی ترین این پرتوها -که پرانرژی ترین ذراتی هستند که در جهان مشاهده شده اند- هنوز برای بشر ناشناخته است. براساس نظریه های پذیرفته شده در فیزیک، این پرتوهای کیهانی تنها می توانند از منبعی در درون کهکشان ما ایجاد شده باشند و نه خارج از آن. اما اخترشناسان هیچ منبعی را در درون کهکشان پیدا نکرده اند که بتواند چنین ذرات پرانرژی ای ایجاد کند. پس این ذرات پرانرژی از کجا آمده اند؟ نتایج آزمایشات هومیوپاتی

 

مادلین انیس، دانشمند داروشناس دانشگاه کوئینز ایرلند از مخالفان سرسخت هومیوپاتی بود. در هومیوپاتی گفته می شود که اگر یک ماده دارویی را در آب حل کرده و فرآیند انحلال را آن قدر ادامه دهیم که به لحاظ آماری حتی یک مولکول از ماده مزبور نیز در حجم مورد نظر باقی نماند، اثر دارویی این آب ( که از نظر علم شیمی عملاً با آب خالص تفاوتی ندارد ) همچنان حفظ می شود.

اما مخالفت «انیس» با هومیوپاتی همچنان ادامه داشت تا زمانی که تصمیم گرفت عملاً دست به کار شده و با انجام آزمایشی علمی، یک بار برای همیشه پوچ بودن هومیوپاتی را نشان دهد.

او در مقاله ای که اخیراً منتشر کرده آزمایش های گروه خود را در مورد تاثیر های محلول فوق خالص هیستامین روی گلبول های سفید خون که در بروز التهاب مؤثر بودند توضیح می دهد. آزمایش «انیس» در چهار آزمایشگاه علمی دیگر نیز عیناً تکرار شد و با کمال شگفتی مشخص شده است محلول های -هومیوپاتیک هیستامین- آنقدر رقیق شده اند که احتمال وجود حتی یک مولکول هیستامین نیز در حجم معینی از آنها وجود ندارد، دقیقاً همانند هیستامین عمل می کنند. «انیس» در انتهای مقاله خود چنین می نویسد : «از آنجایی که ما از توضیح این پدیده عجیب و غریب عاجز بودیم، نتیجه آزمایش های خود را منتشر کردیم تا بدین وسیله دیگران نیز به تحقیق بیشتر در مورد این مسئله تشویق شوند.» و ادامه می دهد : «اگر آنچه اتفاق افتاده واقعیت داشته باشد، تاثیرات ژرفی بر علم خواهد گذاشت و در آن صورت ناگزیر خواهیم بود در بنیادهای تمامی فیزیک و شیمی تجدید نظر کنیم.»

ماده تاریک

 

اگر کامل ترین شناختی را که اکنون نسبت به نیروی گرانش داریم، برای تبیین چگونگی چرخش کهکشان ها به کار بگیریم با مسئله عجیبی مواجه خواهیم شد : کهکشان ها با چنان سرعتی در حال چرخشند که باید تاکنون مضمحل می شدند. به عبارت دیگر، در کهکشان ها آنقدر جرم وجود ندارد که آنها را با سرعتی که اکنون مشاهده می کنیم به چرخش درآورد. ورا روبین اخترشناس موسسه کارنگی واشینگتن، اولین کسی بود که در دهه 1970 به این مسئله عجیب و ناشناخته پی برد. بهترین عکس العمل فیزیکدان ها برای حل این مسئله آن بود که فرض کنند ماده بیشتری در فضای درون کهکشان ها وجود دارد؛ ماده ای که برای ما غیر قابل مشاهده است.

اما مشکل اساسی در اینجا است که تاکنون هیچ کس نتوانسته در مورد چیستی این «ماده تاریک» توضیح قابل قبولی ارائه دهد. در واقع باید گفت که مسئله «ماده تاریک» شکافی اساسی را در دانش امروز بشر ایجاد کرده است. مشاهدات اخترشناسی حاکی از آن است که ماده تاریک باید حدود 90 درصد کل جرم جهان را تشکیل دهد و این مسئله وحشتناکی است که ما از ماهیت این 90درصد جرم جهان هیچ چیز ندانیم.

متان مریخی

 

در سال 1976 کاوشگر وایکینگ روی مریخ موادی را با کربن 14 نشانه گذاری کرد. این مواد گاز متان منتشر می کردند. تحقیقاتی که به موازات این کشف انجام شد حضور میکروارگانیسمها را تائید کرد. اکنون تازه ترین تحقیقات دانشگاه کالیفرنیا یک ریتم شبانه روزی را در سطح سیاره سرخ نشان می دهد که در این ریتم فعالیتهای بیوشیمیایی دیده می شود. ریتمهای شبانه روزی می توانند به معنی آغاز زندگی باشد.تترا نوترونها

 

اصل طرد پائولی یک اصل در مکانیک کوانتوم است. این اصل بسیار مهم بیان می کند که در یک سیستم کوانتومی، دو یا چند فرمیون همسان ( مثلاً دو الکترون ) نمی توانند همزمان حالت کوانتومی یکسانی داشته باشند. این اصل را ولفگانگ پائولی فیزیکدان اتریشی در 1925 بیان کرد. براساس اصل طرد پائولی، دو نوترون در یک سیستم یکسان با خاصیت همسان نمی توانند یک خاصیت کوانتومی داشته باشند. اما آزمایشی که در فرانسه انجام شد توانست چهار نوترون را در این موقعیت ممنوعه شناسایی کند. به این ترتیب دانشمندان در مورد این اصل دچار سردرگمی شدند.

[YAGHOT SEFID 29,302]

دهمین سیاره یا سیاره اکس

 

نپتون بر اساس محاسبات ریاضیدانانی به نام های جان کاچ آدامز و اوربین لوویه کشف شده بود تا توضیحی بر اختلافات موجود میان مدار محاسبه شده و رصد شده سیارات اورانوس، زهره و مشتری باشد. پس از کشف نپتون، هنوز هم اختلاف نورهایی در مدار این سیارات دیده می‌شد. دامنه این اختلافات نوری حتی به مدار نپتون نیز رسیده بود. این اطلاعات و ابهامات موجود اخترشناسان را به این فرضیه سوق داد که احتمالا باز هم سیاره دیگری این بار ماورای سیاره تازه کشف شده نپتون وجود دارد. دو دانشمند به نامهای ویلیام پیکرینگ و پرسیوال لاول، هر یک مستقل از دیگری، جرم و مسیر این سیاره فرضی را محاسبه کردند که لاول پیشاپیش آن را “سیاره اكس” نامیده بود.

کاوشهای تصویری که بر مبنای این محاسبات انجام گرفته بودند، تا مدتها بی‌ثمر ماندند، سرانجام اخترشناسی به نام کلاید تامبا شیئی را که این همه چشم به انتظارش بودند در منهای 6 درجه از موقعیت پیش بینی شده، شناسایی کرد. این سیاره جدید ، نام پلوتو را به خود گرفت. اما طولی نکشید که مشخصات آن ( قطر ظاهری کم و درخشش آن که بسیار کمتر از پیش بینی‌ها بود ) این تردید را بوجود آورد که جرم پلوتو بسیار کمتر از آن مقدار است که بتواند اختلالی بویژه در حرکات اورانوس و نپتون بوجود بیاورد.

در حدود سال 2015 یک کاوشگر ناسا به این منطقه خواهد رسید و شاید بتواند این سیاره را شناسایی کند ولی شاید آن موقع دیگر خیلی دیر باشد. رجوع شود به مطلب نیبیرو-سیاره اکس، که کامل ترین مطلب در این مورد به فارسی می باشد.

[YAGHOT SEFID 29,302]

ظهور دو لکه بر روي خورشيد

جام جم آنلاين: دبیر انجمن نجوم از ظهور دو لکه بر روی خورشید خبر داد و گفت: برای رصد این پدیده نجومی لازم است از *****های مناسب که در جلوی تلسکوپ نصب می شود استفاده کرد.

خسرو جعفری زاده در گفتگو با مهر، با بیان اینکه لکه های خورشیدی ناحیه ای بر روی سطح خورشید است که به وسیله فعالیت ‌های شدید مغناطیسی به وجود می‌آید، افزود: فعالیت ‌های شدید مغناطیسی مانع از انتقال گرما می شوند از این رو در نواحی که تحت تاثیر امواج مغناطیسی قرار می گیرند، به علت کاهش درجه حرارت لکه هایی بر سطح خورشید به وجود می آورند.

 

دبیر انجمن نجوم با تاکید بر اینکه رصد این لکه ها با رعایت نکات ایمنی و ابزارهای مناسب خالی از لطف نیست، اظهارداشت: رصد خورشید با استفاده از تلسکوپ های شکستی و بازتابی مجهز به ***** امکان پذیر است.

وی به نحوه قرار دادن ***** در جلوی این دو نوع تلسکوپ اشاره کرد و یاداور شد: رصدگران باید مراقب باشند که ***** در اثر خراش یا جسم نوک تیز آسیبی نبیند و به هیچ وجه از تلسکوپی که بر روی درپوش آن ***** نصب نشده است، برای رصد خورشید استفاده نکنند.

 

[YAGHOT SEFID 29,302]

کشف 10 سیاره یتیم / نوسان در فضا بدون داشتن ستاره گروهی از ستاره شناسان بین المللی 10 سیاره جدید در ابعاد مشتری را کشف کردند که بدون داشتن ستاره در فضا نوسان می کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، زمانی که صحبت از سیارات می شود بلافاصله ستاره ای تصور می شود که این سیارات به دور آن می چرخند.

این درحالی است که اکنون تیمی بین المللی به سرپرستی تاکاهیرو سومی از دانشگاه اوزاکا گروه جدیدی از سیارات را کشف کردند که در فضا بدون داشتن یک ستاره مادر به تنهایی نوسان می کنند و به نوعی یتیم هستند.

این سیارات که به بزرگی سیاره مشتری هستند در فاصله میان 10 هزار تا 20 هزار سال نوری از زمین قرار دارند و به نظر می رسد که بلافاصله پس از تولد از منظومه سیاره ای خود بیرون افتاده اند.

به گفته این دانشمندان، این سیارات احتمالا پس از برخورد با یک سیاره دیگر از مدار ستاره خود خارج شده اند. این پدیده درواقع نوعی بیلیارد کیهانی است.

 

 

براساس گزارش نیچر، کشف اجرام آسمانی از این دست که بر روی یک مدار دورافتاده و در فاصله بسیار دور از ستاره خود می چرخند بسیار دشوار است، به ویژه در مورد سیارات با ابعاد کوچکتر از مشتری و زحل.

این ستاره شناسان در تحقیقاتی که بین سالهای 2006 و 2007 در مرکز کهکشان راه شیری انجام دادند ارزیابی کردند که حدود صدها میلیارد سیاره یتیم در کهکشان راه شیری سرگردان هستند.

این کشف با استفاده از تکنیک میکرولنزهای گرانشی انجام شده است.

لنز گرانشی اثری است که وقتی یک جرم آسمانی بزرگ میان یک منبع نور و یک ناظر قرار می گیرد، همانند یک عدسی (لنز) بزرگ نور تابیده از منبع نور را تقویت می کند.

در این مناطق سیارات آزادی کشف شده اند که به طرف ستاره ای که از آن به وجود آمده اند هیچ جاذبه ای ندارند، نتایج این کشف از این منظر اهمیت دارد که می تواند نشان دهد که وقتی برخی سیارات تشکیل می شوند می توانند به دلیل اثرات گرانشی از منظومه خود دور بیفتند.

[YAGHOT SEFID 29,302]

ششمین توفان عظیم زحل در 135 سال گذشته مشاهده شد گروهی از سیاره شناسان انگلیسی موفق شدند توفان عظیم اطراف سیاره زحل را برای ششمین بار در طول 135 سال گذشته رصد کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه آکسفورد با استفاده از دستگاههای مختلف کاوشگر مدارگرد کاسینی و تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی موفق شدند در ابتدای سال 2011 از یک توفان بسیار عظیم در اطراف سیاره زحل تصویربرداری کنند.

این ششمین بار است که از سال 1876 تاکنون توفان زحل رصد می شود اما دانشمندان برای اولین بار این توفان را در طیف مادون قرمز گرمایی مشاهده کرده و توانستند تغییرات گرمایی را در این توفان بررسی کنند.

در این رصدها، محققان یک فوران عظیم از توده های درخشانی از ماده که به سرعت در سراسر سیاره زحل در جریانند را کشف کردند.

برپایه این اطلاعات، در این پدیده همانند آن چیزی که در مورد جابجایی هوای گرم در اتاق اتفاق می افتد یک جریان بزرگ همرفتی در اطراف زحل به وجود می آید.

 

 

 

زمانی که گازهای گرم روی زحل به لایه های بالایی اتمسفر می رسند به بادهای پرقدرت ارتفاعات برخورد می کنند.

در این منطقه، ماده 15 تا 20 درجه گرمتر از دمای 130 درجه زیر صفر گاز پیرامون خود می شود و تغییرات شدید دمایی ایجاد می کند که در تصاویر مادون قرمز همانند شعله های درخشانی دیده می شوند. سیاره شناسان این پدیده را "چراغهای استراتسفری" می نامند.

براساس گزارش ساینس اکسپرس، این چراغها در حدود فاصله 250 تا 350 کیلومتری از سطح این سیاره ایجاد می شوند.

هنوز مشخص نیست که این پدیده زیاد اتفاق می افتد یا خیر اما به گفته محققان در 135 سال گذشته تنها 6 بار توفانهای پیرامون زحل مشاهده شده اند.

به نظر می رسد که این توفانها به طور متوسط هر 25 سال در هر قرن پدیدار شوند بنابراین توفان بعدی باید در سال 2036 رخ دهد.

[YAGHOT SEFID 29,302]

راه شیری یک کهکشان نمونه است ستاره شناسان آمریکایی با انجام شبیه سازیهای رایانه ای و بررسی حدود یک میلیون کهکشان کشف کردند که راه شیری یک کهکشان نمونه است. به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان دانشگاه استنفورد با استفاده از اطلاعات پروژه "ارزیابی دیجیتالی آسمان" (sdss) کشف کردند که تنها چهار درصد از کهکشانها همسایه ای شبیه به ابرهای ماژلان دارند و بنابراین راه شیری یک کهکشان نمونه و کمیاب است.

پروژه sdss در مدت 8 سال فعالیت توانسته است یک نقشه سه بعدی تهیه کند که محتوی بیش از 930 هزار کهکشان و 120 هزار اخترنما است.

این ستاره شناسان در این خصوص توضیح دادند: "چیزی که برای ما بسیار جالب است روشی است که کهکشان راه شیری از طریق آن وارد وسیع ترین بافت جهان می شود. این تحقیقات به ما کمک می کند که بفهمیم آیا راه شیری یک کهکشان نمونه است یا خیر و همچنین می تواند در خصوص چگونگی تشکیل این کهکشان اطلاعاتی را به ما عرضه کند."

براساس گزارش ساینس نیوز، این دانشمندان اطلاعات پروژه sdss را با یک سری از شبیه سازیهای مربوط به مدلهای تشکیل کهکشانها در جهان نخستین مقایسه کردند.

سپس، این تیم تئوریهای مختلف مرتبط با تشکیل کهکشانها را برپایه این اطلاعات آزمایش کرد و دریافت که این اطلاعات با نظریه ای با عنوان "تئوری ماده تاریک سرد" منطبق است.

این نظریه، ساده ترین توضیح درباره روش چیدمان کهکشانها در پهنه جهان پس از بیگ بنگ را ارائه می کند و نشان می دهد که بیشتر ماده موجود در جهان از موادی تشکیل شده است که به دلیل وجود پرتوهای الکترومغناطیس تاریک، رصد نمی شوند و همچنین شامل ذراتی است که به آهستگی حرکت می کنند و بنابراین سرد هستند.

ماده تاریک، یک ماده غیرمتعارف و نامرئی از ترکیبات ناشناخته است. اعتقاد براین است که این ماده بر روی توزیع و چیدمان کهکشانها در فضا و در کل بر روی گسترش جهان می گذارد.

بنابراین کهکشان راه شیری برپایه تئوری ماده تاریک سرد تشکیل شده و یک مورد بسیار نادر است. نادربودن راه شیری می تواند اطلاعاتی را در خصوص تاریخ تشکیل این کهکشان ارائه کند.

همچنین ستاره شناسان آمریکایی در این تحقیقات، راه شیری را با کهکشانهای دیگری که از نظر وسعت انتشار نور و فاصله به این کهکشان شباهت داشتند مقایسه کردند.

در این مقایسه مشخص شد کهکشانهایی که دو قمر بسیار نزدیک و درخشان همانند ابرهای کوچک و بزرگ ماژلان که قمرهای راه شیری هستند، دارند بسیار نادرند.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: "از آنجا که حضور دو قمر شبیه به ابرهای ماژلان در کنار راه شیری غیرعادی است، ما توانستیم از این قمرها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نادربودن کهکشان خود استفاده کنیم."

[YAGHOT SEFID 29,302]

تهيه دقيق‌ترين نقشه سه‌ بعدي از جهان

جام جم آنلاين: گروهی از ستاره شناسان موفق شدند کاملترین نقشه سه بعدی از جهان را که جزئیات جدیدی از موقعیت ما در کیهان را ارائه می کند تهیه کنند.

به گزارش مهر، گروهی از محققان به سرپرستی "کارن مسترز" از دانشگاه پورت اسموث در انگلیس با استفاده از اطلاعات جمع آوری شده در دو پروژه "نقشه برداری دو میکرونی از تمام آسمان" (2MASS) و "نقشه برداری انتقال به سرخ" (2MRS) توانستند نقشه ای سه بعدی از تمام ساختارهای قابل رویت در فاصله حدود 380 میلیون سال نوری از زمین را تهیه کنند.

این دو نقشه برداری حاصل 10 سال اسکن از تمام آسمان شب در طیف نور نزدیک به مادون قرمز و با استفاده از دو تلسکوپ "رصدخانه فرد لارنس ویپل" در مونت هاپکینز و رصدخانه "سرو تولولو" در شیلی است. این نقشه علاوه بر راه شیری شامل حدود 45 هزار کهکشان همسایه نیز می شود. قطر راه شیری حدود 100 هزار سال نوری است.

نور نزدیک به مادون قرمز که نسبت به نور مرئی طول موج بلندتری دارد می تواند در ابرهای تیره گرد و غبارهای کهکشانها نفوذ کند به این ترتیب درک دانشمندان از جزئیات مربوط راه شیری و کهکشانهای همسایه آن افزایش می یاید.

این دانشمندان اظهار داشتند: "این نقشه 95 درصد از آسمان را پوشش می دهد. در نور مادون قرمز ما کمتر با مناطق تاریک راه شیری روبرو می شویم و بنابراین می توانیم پرواز نزدیک تری به کهکشان داشته باشیم."

این نقشه جدید در دویست و هجدهمین اجلاس انجمن نجوم آمریکا معرفی شده است بخش سه بعدی این نقشه با اندازه گیری رقم انتقال به سرخ اجرام کیهانی به دست آمده است. انتقال به سرخ، پدیده ای است که در آن نور گسیل شده از یک جرم به سمت طول موج قرمز که در پایین ترین بسامد نور مرئی قرار دارد منتقل می شود.

از آنجا که جهان درحال گسترش است، اندازه گیری انتقال به سرخ یک جرم کیهانی و سرعت آن به ستاره شناسان اجازه می دهد که فاصله آن را تخمین بزنند درحقیقت اجرام دورتر سریعتر حرکت می کنند.

براساس گزارش لایو ساینس، در این نقشه جزئیات ما نیز در جهان مشخص شده است. این نقشه جدید می تواند معمای پیچیده اینکه چرا راه شیری به سوی باقی جهان حرکت می کند را حل کند.

این حرکت حدود 370 مایل بر ثانیه (600 کیلومتر بر ثانیه) است که درحال حاضر علت آن با استفاده تئوری اثر جذب گرانشی توضیح داده می شود.

 

[YAGHOT SEFID 29,302]

سفر به مریخ و اخترواره یک قدم نزدیکتر شد سازمان ناسا به تازگی برای پیشبرد اهدافی که توسط باراک اوباما برای این سازمان تعیین شده، قدمهای بزرگی برداشته است، طرح فضاپیمای مریخ نورد خود را رونمایی کرده و برنامه سفر به اخترواره در سال 2016 را ارائه کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر، در حالیکه ناسا خود را برای بازگشت جوانترین شاتل خود آماده می کند، تداوم فعالیتهای این سازمان در زمینه اکتشافات فضایی طی روزهای اخیر خبرساز شده است، زیرا این سازمان دو پروژه بزرگ آینده خود را چند قدم به موفقیت نزدیک تر کرده است: تکمیل طرح فضاپیمایی برای سفر به مریخ و معرفی ماموریتی برای سفر به یک اخترواره به منظور نمونه برداری از خاک اخترواره.

اتاقکی برای رسیدن به مریخ

ناسا طرح نهایی خود را برای ساخت فضاپیمایی که می تواند چهار فضانورد را در سفری 6 ماهه به سوی مریخ همراهی کند، ارائه کرده است. مهندسان در حال حاضر در حال سر هم بندی "نقلیه سرنشین دار چند منظوره" یا MPCV هستند که بر اساس ساختار کپسول اوریون که به منظور بازگرداندن انسان به ماه ساخته شده بود، طراحی شده است.

ناسا امیدوار است بتواند تا پنج سال آینده شاتلی در اختیار داشته باشد تا امکان سفر 75 میلیون و 639 هزار و 168 کیلومتری به مریخ امکان پذیر شود. باراک اوباما با متوقف کردن پروژه بازگشت به ماه "کانستلیشن" اعلام کرد هدف ناسا تا سال 2020 باید سفر به مریخ و یک اخترواره باشد.

نقلیه MPCV به گونه ای طراحی شده است که بتواند از تحرک بالاتری برخوردار باشد و در عین حال امنیت آن نسبت به کپسولهای پیشین و حتی شاتلها برای فضانوردان افزایش یافته است. پیش از اینکه سفر اصلی این فضاپیما به مقصد سیاره سرخ آغاز شود، ابتدا باید ماموریتهایی را در ایستگاه فضایی بین المللی به پایان برساند.

برای اجرای چنین پروژه ای موسسه لاکهید مارتین منطقه آزمایش بزرگی را فراهم کرده است که در آن ماکت کامل ایستگاه بین المللی و کپسول حضور داشته و می توان ماموریتهای آزمایشی را بر روی این دو انجام داد.

ملاقاتی دورادور با یک اخترواره

ناسا اعلام کرد فضاپیمای بدون سرنشین این سازمان قرار است طی 5 سال آینده خود را به یک اخترواره رسانده و پس از نمونه برداری از خاک یا سنگهای آن دوباره به زمین بازگردد.

قرار نیست این فضاپیما بر روی سطح اخترواره فرود بیاید اما به اندازه ای به آن نزدیک خواهد شد که بازوی روباتیک آن بتواند دو کیلوگرم از خاک و مواد موجود بر روی سطح اخترواره را از سطح آن برداشته و پس از قرار دادن در کپسولی ویژه با خود به زمین بازگرداند.

اخترواره ها بازماندگان رویدادی هستند که طی آن سامانه خورشیدی در حدود 4.5 میلیارد سال پیش به وجود آمده است، از این رو مطالعه بر روی آنها می تواند وضعیت سامانه خورشیدی را در ابتدایی ترین لحظات تشکیل آشکار کند.

کلید این پروژه یک میلیارد دلاری در سال 2016 زده خواهد شد و چهار سال پس از آن فضاپیما به اخترواره رسیده و مطالعه بر روی آن را آغاز خواهد شد. قرار است کپسول نمونه در سال 2023 به زمین بازگردد. مقصد این ماموریت اخترواره ای به نام RQ36 1999 خواهد بود که ابعاد آن برابر پنج زمین فوتبال است. محققان این اخترواره را کپسول زمانی می نامند که عوامل سازنده حیات را در خود پنهان کرده است.

[YAGHOT SEFID 29,302]

بیگانگان فضایی یا گونه جدید حیات زمینی!/ اختلاف بر سر باکتری آرسنیک خوار درگیری های علمی در پی حرکت غیر عادی نشریه ساینس برای انتشار تنش هایی که بر سر کشف باکتری آرسنیک خوار وجود دارند در معرض دید عموم قرار گرفته و نشان می دهد نویسندگان این گزارش با پافشاری بر ادعای خود می گویند تفسیر آنها از آنچه بر روی آن مطالعه کرده اند کاملا درست است.

 

به گزارش خبرگزاری مهر، در این گزارش که سال گذشته در نشریه ساینس منتشر شد، محققان موسسه زیست اخترشناسی سازمان ناسا اعلام کردند موفق به کشف باکتری شده اند که می تواند در رژیم غذایی خود سم مهلک آرسنیک را جایگزین فسفر کند. با وجود اینکه این کشف بر روی زمین صورت گرفته، محققان اعلام کردند نتایج آن نشان می دهد وجود حیات فراتر از عناصر مهمی که برای بقا حیاتی به شمار می رود، امکان پذیر است.

 

حیات از 6 عنصر ضروری برخوردار است: کربن، هیدروژن، نیتروژن، اکسیژن، فسفر و سولفور. سمی بودن آرسنیک به این دلیل است که رفتار عوامل شیمیایی آن به فسفر شباهت زیادی دارند و بسیاری از ارگانیزمها در تجزیه تفاوت میان این ماده و فسفر مشکلات متعددی دارند. به این شکل به محض ورود این ماده به سیستم گوارشی به سرعت ساختار شیمیایی بدن را تخریب می کند.

این باکتری ها در دریاچه ای در کالیفرنیا کشف شده اند، منطقه ای که مقادیر زیادی آرسنیک در آن وجود دارد و محققان در پی کشف این باکتری ها نتیجه گرفتند با وجود اینکه باکتری ها در حضور فسفر می توانند بهتر تغذیه کنند، در عین حال می توانند مقادیری از آرسنیک را نیز به جای فسفر استفاده کنند.

محققانی که بر روی این کشف انتقاد دارند معتقدند "ولف" و "سیمون" دو دانشمندی که این باکتری ها را کشف کرده اند، به صورت غیر عمدی با رشد دادن این باکتری ها در محیطی ارسنیکی، یکی از سیستمهای تغذیه ای باکتری ها را خاموش کرده و ظرفیت جذب آرسنیک در بدن آنها را افزایش داده اند. از سویی دیگر عده ای دیگر از منتقدان اعلام کردند شاید این باکتری ها بتوانند در هر محیط کم فسفر دیگری زندگی کنند.

بر اساس گزارش فاکس نیوز، با این همه "ولف" و "سیمون" در پاسخ به این انتقاد اعلام کردند این سلولها در واقع از سطوح بالایی از فسفر برخوردار بودند و تحت این شرایط بوده که آرسنیک را جایگزین فسفر کرده اند. این دو دانشمند با وجود تمامی این انتقادات اعلام کرده اند هر نوع توضیحی که بتواند نتیجه مطالعات آنها را بهتر توضیح داده و یا توضیح جایگزینی برای آن داشته باشد را خواهند پذیرفت.

[YAGHOT SEFID 29,302]

وداع با روح مریخ!/ پایان ماجراهای روبات ناسا ناسا رسما اعلام کرد که روبات مریخ نورد "روح" که یکی از موفق ترین ماموریتهای روباتیک تاریخ فضایی بوده پایان یافته و این کاوشگر برای همیشه خاموش شده است. به گزارش خبرگزاری مهر، 25 می 2011 ناسا پایان ماموریت بسیار موفق کاوشگر "روح" (اسپریت) را اعلام کرد.

 

 

این کاوشگر متحرک چرخدار به همراه دوقلوی خود که "فرصت" (Opportunity) نام دارد و هنوز در خدمت است در سال 2004 به مریخ رسید. این روبات تنها باید سه ماه بر روی سیاره سرخ کاوش می کرد. اما این ماموریت بسیار بهتر از آن چیزی که تصور می شد پیش رفت و موجب شد که یک ماموریت سه ماهه، 6 سال به طول انجامد.

کاوشگر روح حتی در یکسال گذشته نیز که در شن گیر کرده و از حرکت بازمانده بود همچنان به ارسال اطلاعات با ارزشی از موقعیت پیرامون خود ادامه می داد و در انتظار بود که کارشناسان از زمین و یا چرخهایش موفق بشوند آن را از داخل شنها بیرون بکشند.

اما در آن شرایط، سخت بود که به آینده خوش بینانه نگاه کرد و به این ترتیب "روح" آخرین امیدهای خود را برای ازسرگیری ارتباط با زمین از دست داد.

آخرین تماسی که روح با زمین تماس گرفت 22 مارس 2010 بود زمانی که مریخ در زمستان فرو رفته بود. به همین علت، ناسا پیش از هر قضاوتی در مورد سرنوشت این روبات و امتحان قدرت جمع آوری انرژی توسط پانلهای خورشیدی آن تصمیم گرفت تا بهار منتظر بماند، اما حتی پس از آغاز بهار نیز تلاشهای مسئولان پروژه دوقولهای مریخ نورد در برقراری تماس دوباره با روح بی نتیجه ماند و آنها حتی نتوانستند یک صدای بوق کوتاه را از این کاوشگر دریافت کنند.

بنابراین ناسا 25 می 2011 پس از انجام آخرین تماس بی پاسخ رسما پایان این ماموریت را اعلام کرد. هرچند ماجراهای سیاره سرخ هنوز برای دوقلوی روح یعنی "فرصت" همچنان ادامه دارد.

اکتشافات روح در مریخ

 

روح، در دوره ماموریت خود بر روی مریخ تقریبا 8 کیلومتر را پیمود و به اولین کاوشگر فضایی تبدیل شد که به کوه یک سیاره دیگر صعود کرد و به قله آن رسید. این کوه Husband Hill نام دارد.

 

هرچند که پیمودن این مسیر 8 کیلومتری چندان خالی از حادثه نبود. به طوریکه در سال 2006 چرخ پشتی سمت راست این روبات در خاک گیر کرد، به این ترتیب، روح مجبور شد این چرخ را با خود روی زمین بکشد.

 

اما این موقعیت ناخوشایند پایان خوشی داشت. به طوریکه در سال 2007 یکی از مهمترین کشفیات "روح" به خاطر این چرخ، رخ داد.

 

در زمان انجام یک مانور حرکت معکوس برای بیرون کشیدن چرخ، "روح" نمونه خاک مایل به سفید شکافی که در اثر گیر کردن چرخ ایجاد شده بود را آزمایش و کشف کرد که این خاک، از رسوبات سیلیس تشکیل شده است. این یافته، تائید می کرد که در گذشته، مریخ از نظر ژئولوژیکی فعال بوده و این منطقه بخارات جوشان منتشر می کرده است.

 

در می 2009، پس از پیمودن چندین کیلومتر (در مقابل چند صد متری که در ابتدا برای این ماموریت پیش بینی شده بود) روح در یک ریگزار شنی گیر کرد و این آغاز پایان ماموریت روح بود. به طوریکه روح دیگر هرگز نتوانست خود را از این موقعیت نجات دهد.

 

 

آمارهای شگفت انگیز از دوقلوهای مریخ نورد

 

روح در طول 6 سال ماموریت خود از 4 ژانویه 2004 تا 22 مارس 2010 هزاران عکس را به زمین ارسال و دهها منطقه را بر روی مریخ کشف کرد و در مجموع 7 هزار و 730 متر را با سرعت چند سانتیمتر بر ثانیه پیمود.

 

اکنون ناسا تمام توجه خود را به روی دوقلوی روح، یعنی فرصت معطوف کرده است که همچنان به تنهایی به کار خود ادامه می دهد.

 

براساس آخرین آمارها، این کاوشگر روباتیک تا 18 می 2011 در مجموع 29709.29 متر (حدود 30 کیلومتر) را طی کرده است.

 

گوشه ای از تصاویری که روح در مدت ماموریت خود گرفت

 

[شـاهین 8,068]

هی وای مننننننننننننننننن

[YAGHOT SEFID 29,302]

رد ادعای نزدیک شدن اجرام بیگانه به زمین/ سال 2012 پایان جهان نیست اخترشناس ارشد پروژه SETI خبر رصد سه جرم عظیم بیگانه توسط این پروژه را رد کرد و اعلام کرد هیچ جرم غول پیکری زمین را تهدید نکرده است و در دسامبر سال 2012 منجر به نابودی زمین نخواهد شد. به گزارش خبرگزاری مهر، طی چند روز گذشته خبری تکان دهنده وب سایتهای خبری مانند "اگزماینر" و چند وب سایت نسبتا معتبر دیگر را زیر و رو کرده است: "کرگ کازنوف" اخترفیزیکدان پروژه SETI خبر از نزدیک شدن سه جرم بسیار بزرگ و بسیار سریع به زمین را داده است.

طول این اجرام پرنده که گفته شده توسط سری تلسکوپهای رادیویی هارپ رصد شده اند، دهها هزار کیلومتر است و بر اساس محاسبات دانشمندان در اواسط دسامبر سال 2012، تاریخی که در تقویم مایانها جهان به پایان خود خواهد رسید به زمین خواهند رسید.

باید این خبر را باور کرد؟ آیا واقعا پروژه SETI اجرام پرنده بیگانه ای که در حال نزدیک شدن به زمین هستند را کشف کرده است؟ با مراجعه به وب سایت SETI متوجه خواهید شد که این خبر شایعه ای بیش نیست و وب سایتهای خبری بدون اطمینان از صحت آن اقدام به انتشارش کرده اند.

"سث شوستاک" اخترشناس ارشد پروژه SETI در وب سایت این موسسه به بررسی چند جنبه متفاوت این خبر که آشکارا غیر عادی و مشکوک به نظر می آیند پرداخته و صحت آن را رد کرده است:

"در خبر گفته شده این اجرام که ظاهرا چند ده کیلومتر طول داشته و از آن سوی مدار پلوتون راهی زمین هستند، توسط رشته تلسکوپهای رادیویی هارپ رصد شده اند. در ابتدا باید بدانید که هارپ در آلاسکا واقع شده است و موقعیت سه جرم بیگانه ای که ظاهرا در حال نزدیک شدن به زمین هستند نیز در جنوب قطب آسمانی اعلام شده است. هر فردی که ابتدایی تری اصول هندسی را بداند درخواهد یافت که نمی توان این بخش از آسمان را از آلاسکا رصد کرد.

از سویی دیگر و مهمتر از همه موسسه SETI و یا هر یک از پروژه های مرتبط با SETI از هارپ استفاده نمی کنند. در خبر اصلی که در وب سایت "اگزماینر" منتشر شده به فردی به نام "کرگ کازنوف" اشاره شده که خبر نزدیک شدن این سه جرم را از جانب موسسه SETI اعلام کرده است. این در حالی است که چنین فردی در پروژه SETI وجود خارجی ندارد.

در صورتی که موسسه SETI اقعا سه جرم به این بزرگی و واضحی را رصد کرده بود که در حال نزدیک شد به زمین هستند مطمئنا خبر آن را بر روی وب سایت خود قرار می داد و وب سایتهای معتبر و مشهور خبری نیز از انتشار چنین خبر مهمی غافل نمی ماندند."

[YAGHOT SEFID 29,302]

جزئیات خورشید گرفتگی 11 خرداد ماه / کسوف کامل در سال 2034 دبیر انجمن نجوم اهواز از خورشیدگرفتگی در روز 11 خرداد ماه خبر داد و گفت: این خورشیدگرفتگی از نوع جزئی است و 14 روز پس از این خورشیدگرفتگی در روز 24 خرداد ماه ماه گرفتگی رخ می دهد که در ایران قابل روئت است. خسرو جعفری زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به جزئیات این خورشید گرفتگی اظهار داشت: این خورشید گرفتگی (کسوف) در روز چهارشنبه 11 خرداد ماه جاری اتفاق می افتد.

دبیر انجمن نجوم اهواز یادآور شد: این پدیده در ساعت 19 و 25 دقیقه و 17 ثانیه به وقت جهانی از شمال شهر توکیو آغاز می شود و حرکت خود را به سمت شمال در قاره آمریکا ادامه می دهد.

 

وی زمان اوج خورشیدگرفتگی را ساعت 21 و 17 دقیقه و 18 ثانیه به وقت جهانی ذکر کرد و ادامه داد: در این زمان 60 درصد سطح خورشید پوشیده می شود و خورشید مسیر خود را به سمت اقیانوس اطلس ادامه می دهد.

 

جعفری زاده با تاکید بر اینکه این خورشید گرفتگی در ساعت 23 و 6 دقیقه و 57 ثانیه پایان می یابد خاطرنشان کرد: این پدیده نجومی از ایران قابل رویت نیست.

 

وی با بیان اینکه سه نوع خورشید گرفتگی جزئی، کلی و حلقوی رخ می دهد، توضیح داد: زمانی که ماه به طور کامل نتواند قرص خورشید را بپوشاند خورشید گرفتگی برای ناظرین زمین به صورت جزئی دیده خواهد شد. به عبارت دیگر تمام قرص خورشید توسط ماه پوشانده نمی شود.

 

ماه گرفتگی 14 روز پس از خورشید گرفتگی

 

جعفری زاده اظهار داشت: 14 روز پس از خورشید گرفتگی جزئی روز 11 خرداد ماه ماه گرفتگی را شاهد خواهیم بود که در ایران قابل رویت است.

 

وی با بیان اینکه این پدیده در روز 25 خرداد ماه جاری رخ حواهد داد یادآور شد: ماه گرفتگی روز 25 خرداد ماه در ساعت 22 و 51 دقیقه آغاز می شود و ساعت 23 دقیقه بامداد روز 26 خردادماه پایان می باید.

 

 

سابقه خورشید گرفتگی های کامل در ایران

 

این محقق ستاره شناس، تعداد خورشید گرفتگی های کامل را کم دانست و اضافه کرد: هر 50 تا 60 سال یک بار خورشید گرفتگی کامل رخ می دهد. در ایران آخرین خورشید گرفتگی کامل در روز 20 مرداد سال 1378 رخ داده است که از مرز شمال غربی کشور آغاز شد و با گذر از بروجرد، اصفهان، کرمان، ایرانشهر مسیر خود را به سمت پاکستان ادامه داد.

 

خورشید گرفتگی کامل در سال 2034

 

دبیر انجمن نجوم اهواز از خورشید گرفتگی کامل در سال 2034 خبر داد و گفت: این پدیده از جنوب غربی از آبادان آغاز می شود و از استان فارس عبور می کند.

[YAGHOT SEFID 29,302]

کشف یک سوپر ستاره تنها در همسایگی راه شیری تیمی از ستاره شناسان بین المللی سوپر ستاره تنهایی را در همسایگی کهکشان راه شیری کشف کردند که جرم آن 150 برابر جرم خورشید است. به گزارش خبرگزاری مهر، این سوپر ستاره که به طور شگفت انگیزی می درخشد و به طرز عجیبی تنها است گروهی از دانشمندان بین المللی با استفاده از دستگاه FLAMES تلسکوپ VLT رصدخانه جنوبی اروپا در شیلی کشف کردند. این ستاره که VFTS 682 نام دارد می تواند به درک بهتر فرایندهای تشکیل ستارگان کمک کند.

VFTS 682 به صورت یک لکه درخشان در نزدیکی سحابی رتیل در ابر بزرگ ماژلان (کهکشان کوچکی در نزدیکی راه شیری) دیده می شود.

این ستاره عظیم 150 برابر جرم خورشید است. ستاره های با این ابعاد به طور طبیعی در مرکز شلوغ توده های ستاره ای قرار دارند، درحالیکه این ستاره تنها و خارج از توده ستاره ای است و به همین علت شگفتی دانشمندان را برانگیخته است.

نزدیکترین توده ستاره ای که محتوی تعداد بسیار زیادی از سوپر ستارگان است RMC 136 نام دارد و به همین علت دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که این ستاره در این توده ستاره ای به دنیا آمده باشد، هرچند این توده هرگز منفجر نشده و بنابراین مشخص نیست که VFTS 682 چگونه از آن خارج شده است.

این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "زمانی که ستاره ای با این جرم را در انزوا و تنها پیدا کردیم بسیار شگفت زده شدیم. خاستگاه این ستاره اسرارآمیز و معلوم نیست که از کجا آمده است."

رصد اول این ستاره، آن را به صورت یک ستاره جوان و گرم اما نه چندان درخشان نشان داد درحالی که رصدهای جدید انجام شده با تلسکوپ VLT نشان داد که بیشتر انرژی این ستاره قبل از اینکه به ما برسد جذب گرد و غبار کیهانی می شود و بنابراین VFTS 682 بسیار نورانی تر از آن چیزی است که در رصدهای اولیه به نظر رسید به طوریکه حتی می توان گفت جرم آسمانی در گروه ستارگان بسیار نورانی قرار دارد.

براساس گزارش یونیورس تودی، در این رصدها همچنین کشف شد که VFTS 682 بسیار داغ است و دمای سطح آن به حدود 50 هزار درجه سانتیگراد می رسد.

[shaden. 18,583]

ماه در شامگاه روز جمعه 13 خردادماه به نزدیکترین فاصله خود با خوشه باز M35 در صورت فلکی جوزا قرار می گیرد.

به گزارش خبرنگار مهر، در شامگاه روز جمعه 13خردادماه در ساعت 20:42 دقیقه پدیده مقارنه ماه و خوشه باز M35 رخ می دهد در این پدیده ماه به نزدیکترین فاصله خود با خوشه باز M35 می رسد.

در این پدیده نجومی زاویه جدایی ماه از خوشه باز M35 حدود 2/7 درجه است.

 

خوشه باز M35 در پایین صورت فلکی جوزا قرار دارد و دارای قدر (درخشندگی) ظاهری 5/3 است. این خوشه سبب شده تا زیر آسمانی صاف و تاریک با چشم غیر مسلح به خوبی دیده شود.

برای یافتن آن کافی است وسیله رصدی خود را در انتهای صورت فلکی جوزا جایی که سه ستاره تقریبا هم قدر (با درخشندگی های یکسان) قرار دارند، تنظیم کنید. تلسکوپهایی با میدان دید باز (حدود 1/5درجه ) نمای بسیار زیبایی از خوشه M35 ارائه می دهد.

 

این مقارنه زیبا زمان مناسبی برای رصدگران است تا نسبت به رصد این پدیده نجومی و عکسبرداری از آن اقدام کنند.

 

[shaden. 18,583]

این خورشید گرفتگی (کسوف) در روز چهارشنبه 11 خرداد ماه جاری اتفاق می افتد.

مهر:دبیر انجمن نجوم اهواز از خورشیدگرفتگی در روز 11 خرداد ماه خبر داد و گفت: این خورشید گرفتگی از نوع جزئی است و 14 روز پس از این خورشیدگرفتگی در روز 24 خرداد ماه ماه گرفتگی رخ می دهد که در ایران قابل روئت است.

 

خسرو جعفری زاده با اشاره به جزئیات این خورشید گرفتگی اظهار داشت: این خورشید گرفتگی (کسوف) در روز چهارشنبه 11 خرداد ماه جاری اتفاق می افتد.

 

دبیر انجمن نجوم اهواز یادآور شد: این پدیده در ساعت 19 و 25 دقیقه و 17 ثانیه به وقت جهانی از شمال شهر توکیو آغاز می شود و حرکت خود را به سمت شمال در قاره آمریکا ادامه می دهد.

 

وی زمان اوج خورشیدگرفتگی را ساعت 21 و 17 دقیقه و 18 ثانیه به وقت جهانی ذکر کرد و ادامه داد: در این زمان 60 درصد سطح خورشید پوشیده می شود و خورشید مسیر خود را به سمت اقیانوس اطلس ادامه می دهد.

 

جعفری زاده با تاکید بر اینکه این خورشید گرفتگی در ساعت 23 و 6 دقیقه و 57 ثانیه پایان می یابد خاطرنشان کرد: این پدیده نجومی از ایران قابل رویت نیست.

 

وی با بیان اینکه سه نوع خورشید گرفتگی جزئی، کلی و حلقوی رخ می دهد، توضیح داد: زمانی که ماه به طور کامل نتواند قرص خورشید را بپوشاند خورشید گرفتگی برای ناظرین زمین به صورت جزئی دیده خواهد شد. به عبارت دیگر تمام قرص خورشید توسط ماه پوشانده نمی شود.

 

ماه گرفتگی 14 روز پس از خورشید گرفتگی

جعفری زاده اظهار داشت: 14 روز پس از خورشید گرفتگی جزئی روز 11 خرداد ماه ماه گرفتگی را شاهد خواهیم بود که در ایران قابل رویت است.

 

وی با بیان اینکه این پدیده در روز 25 خرداد ماه جاری رخ حواهد داد یادآور شد: ماه گرفتگی روز 25 خرداد ماه در ساعت 22 و 51 دقیقه آغاز می شود و ساعت 23 دقیقه بامداد روز 26 خردادماه پایان می باید.

 

سابقه خورشید گرفتگی های کامل در ایران

این محقق ستاره شناس، تعداد خورشید گرفتگی های کامل را کم دانست و اضافه کرد: هر 50 تا 60 سال یک بار خورشید گرفتگی کامل رخ می دهد. در ایران آخرین خورشید گرفتگی کامل در روز 20 مرداد سال 1378 رخ داده است که از مرز شمال غربی کشور آغاز شد و با گذر از بروجرد، اصفهان، کرمان، ایرانشهر مسیر خود را به سمت پاکستان ادامه داد.

 

خورشید گرفتگی کامل در سال 2034

دبیر انجمن نجوم اهواز از خورشید گرفتگی کامل در سال 2034 خبر داد و گفت: این پدیده از جنوب غربی از آبادان آغاز می شود و از استان فارس عبور می کند.