سیستم تنفسی respiratory system

[Matin H-d 18,145]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

سیستم تنفسی respiratory system

 

 

ریه

در بافت ریه دو قسمت عمده قابل تشخیص می باشد . درخت برنش شامل برنش ، برنشیول ، برنشیول انتهائی ، برنشیول تنفسی ، مجاری آلوئلی و آلوئلها که قسمت عمده بافت ریه را تشکیل و بصورت حفرات یا حجره های کوچکی دیده می شوند.برنش مجاری بزرگی هستند دارای اپی تلیومی مشابه اپی تلیوم نای که بافت غضروفی در آن بصورت

تکه های مجزا از هم دیده می شود.

 

( برنشیول و برنشیولاصلی) ، دارای اپی تلیومی از نوع مطبق کاذب با سلولهای گابلت کمتر میباشد. ولی غضروف دیده نمی شود و بجای آن عضلات پدیدار شده اند . برنشیول انتهایی بجای اپی تلیوم مطبق کاذب دارای اپی تلیومی از نوع استوانه ای یا مکعبی ساده می باشد . برنشیول تنفسی ساختمانی مشابه برنشیول انتهائی دارد با این تفاوت که دهانه آلوئلها بطور پراکنده بداخل برنشیول تنفسی باز می شوند .

 

مجرای آلوئلی دارای اپی تلیوم سنگفرشی ساده بوده و عضلات بصورت توده های پراکنده در طول مجرا دیده می شوند.

دهلیز آلوئلی ، فضای وسیعی است که چندین آلوئل به آن باز می شوند. در دیواره های بین آلوئلها دو نوع سلول دیده می شود سلولهای نوع I که سنگفرشی است و سلولهای نوع IIکه مکعبی و دارای هسته برجسته می باشند و سلولهای سورفاکتان ساز می باشند . سلولهای غباری یا ماکروفاژی با توجه به ذرات فاگوسیته شده بصورت توده های سیاهرنگ دیده می شوند . به مویرگها در داخل دیواره های آلوئلی و ضخامت بسیار نازک دیواره بین مویرگها و فضای داخل آلوئلی توجه نمائید .

در مورد رگهای خونی ریه ، شریانهای ریوی همراه با انشعابات برنش و برنشیول دیده می شوند و در مقایسه با شریانهای سایر قسمتهای بدن دارای دیواره نازکتری می باشند ( بخاطر وجود الیاف الاستیک و کم بودن الیاف عضلانی ) . همراه با شریانهای ریوی ، شریانهای تغذیه ای نیز با اندازه بسیار کوچک قابل تشخیص اند . وریدهای ریوی دورتر از شریانهای ریوی و بصورت تکی در میان آلوئلها دیده می شوند. و لذا برای تشخیص آنها از شریانهای ریوی بیشتر موقعیت آنها را باید در نظر گرفت تا ساختمانشان را .