رفتن به مطلب

خصوصیات VLSM


arasharad

ارسال های توصیه شده

خصوصیات VLSM

VLSM ما را قادر به بکار گیری Mask های با اندازه متفاوت برای یک کلاس استاندارد آدرس IP می نماید . پروتکل هایی که در زمره پروتکل های Classful قرار می گیرند ، یعنی پروتکل های RIP1 و IGRP ، از ایده VLMS پشتیبانی نمی کنند . برای همین هم برای استفاده از مزیت هایی که VLSM ارائه می دهد نیاز به بکار گیری پروتکل های Classless مانند RIP2, OSPF , IS-IS , ELGRP, BGP داریم . مزیت های VLSM شامل دو مورد مهم زیر می شود :

استفاده هر چه بهتر از فضای آدرسی که در اختیار ما قرار گرفته است .

استفاده از خصوصیات Route Summarization

همانطوریکه مورد اول نیز بازگو می کند ، با استفاده از VLSM می توان از فضای آدرسی که در اختیار ما قرار داده می شود به بهترین شکل استفاده نمود . شکل 1-12 مثال ساده ای را قبل و بعد از استفاده از VLSM نشان می دهد .

در این مثال یک روتر در داخل شبکه خودی وجود دارد ( روتر A) که توسط اتصالات WAN به روترهای دیگر (B,C,D) در جاهای دیگر وصل شده است . در هر یم از این سایت ها حداکثر تعداد 50 عدد دستگاه وجود دارد و بنابراین Subnet mask را برابر با 62/ انتخاب نمودیم . در قسمت بالای شکل از VLSM استفاده نشده است . فقط می توان یک Mask که برابر با 255.255.255.192 بوده و حداکثر 62 آدرس برای هر یک از شبکه ها ارائه می دهد را در کل شبکه بکار برد . بخاطر تعداد شبکه ها با Subnet های مورد استفاده باید از دو آدرس در کلاس C استفاده نماییم که در صورت آدرس های زیادی در شبکه WAN به هدر خواهند رفت .

در قسمت زیرین شکل 1-12 آدرس دهی شبکه را با استفاده از VLSM انجام داده ایم . در این صورت مثال شبکه های دور (remote) از 26/ و شبکه خودی از 30/ به عنوان ماسک استفاده می کنند و بدین صورت فقط یک آدرس در کلاس C برای آدرس دهی کل دستگاه های شبکه مورد نیاز خواهد بود و در نتیجه از به هدر رفتن آدرس های زیادی در اتصالات WAN جلوگیری بعمل خواهد آمد.

چگونگی آدرس دهی با VLSM

برای اینکه بتوانید از VLSM استفاده نمایید باید مهارت کافی در زمینه آدرس دهی IP و عملیات تقسیم بندی شبکه به زیر شبکه های کوچکتر یا Subnetting داشته باشید . بدون داشتن زمینه لازم در این مباحث نمی توان از مزایای VLSM بهره برد . برای همین هم اگر تا بحال نتوانسته اید در آدرس دهی IP مهارت کافی را کسب نمایید بهتر است که فصل سوم را بار دیگر مرور نمایید . VLSM یعنی تخصیص Subnet Mask های با طول متفاوت در خلال یک آدرس در کلاس استاندارد . برای آدرس دهی با روش VLSM مراحل زیر را به ترتیب باید طی نمود :

1 – آن شبکه یا سگمنتی را که دارای بیتشرین تعداد دستگاه خواهد بود مشخص می کنیم .

2- بهترین ماسک ممکن را برای بزرگترین شبکه تعیین می نماییم .

3- سپس شروع به نوشتن شبکه های ایجادی به وسیله ماسک تعیین شده می کنیم.

4- برای شبکه هایی که دارای تعداد دستگاه کمتری هشتند ، یکی از شبکه های ایجادی جدید را تخصیص داده و متناسب با مقدار دستگاه موجود در آن شبکه ، ماسک مناسب را تعیین می کنیم .

6- برای هر یک از شبکه های کوچکتر بعدی ، مراحل 4 به بعد را تکرار می نماییم .

عملیات انجام گرفته ، در واقع تقسیم کردن شبکه ای که خود تقسیم شده است ، به شبکه های کوچکتر و در صورت لزوم تقسیم بندی مجدد آنها می باشد و بدین صورت است که از فضای آدرسی که در اختیار ما گذاشته شده است می توان به مناسبترین حالت بهره لازم را برد .

برای مثال فرض می نمایید که آدرسی در کلاس C و به صورت 192.168.1.0 تحویل گرفته ایم و سه شبکه LAN که به ترتیب دارای تعداد 120 دستگاه ، 60 دستگاه و 30 عدد دستگاه هستند نیز در اختیار داریم . بر طبق مراحل گفته شده (1و2) بزرگترین شبکه را انتخاب کرده و ماسک مربوط به آن را تعیین می کنیم . بزرگترین شبکه ما دارای 120 عدد دستگاه بوده که با توجه به آدرس داده شده ، ماسک مناسب به صورت 25/192.168.1.0 خواهد بود که 128 عدد آدرس را ارائه می دهد . در مرحله 3 شروع به نوشتن شبکه های ایجادی با استفاده از ماسک جدید می کنیم : 25/192.168.1.0 -25/192.168.1.128

فرض کنید که آدرس 25/192.168.1.0 را به این شبکه که دارای 128 عدد دستگاه است تخصیص داده ایم . حالا ما دارای دو شبکه باقیمانده هستیم که یکی دارای 60 عدد و دیگری دارای 30 عدد دستگاه می باشد . در مرحله بعدی دوباره اقدام به انتخاب بزرگترین شبکه موجود خواهیم کرد . بنابراین شبکه ای که دارای 60 دستگاه می باشد را برگزیده و سپس مراحل 4 و به بعد را بار دیگر در مورد این شبکه نیز تکرار می کنیم . فکر می کنید کدام ماسک بهترین انتخاب برای شبکه ای با 60 عدد دستگاه باشد ؟ اگر حدس شما 26/ می باشد ، بهترین گزینه را انتخاب نموده اید که در این صورت تعداد 62 آدرس در اختیار خواهید داشت . سپس شبکه های ایجادی را با استفاده از ماسک جدید دوباره می نویسیم :

192.168.1.128/26 – 192.168.1.192/26

در این شرایط نیز ما 26/192.168.1.128 را به این شبکه که دارای 60 دستگاه می باشد تخصیص داده و سراغ شبکه ای که دارای 30 دستگاه می باشد می رویم . همانطوریکه می بینید ما دارای یک فضای آدرس دهی اضافی با 62 آدرس هستیم که می توان آن را به شبکه دارای 30 دستگاه تخصیص داد . اما باز هم می توان از به هدر رفتن آدرس های بیشتر در این مرحله نیز جلوگیری بعمل آورد . بنابراین به مرحله 4 رفته و بار دیگر ماسک مناسب برای 30 عدد را که به صورت 27/ خواهد بود تعیین می کنیم . اگر شبکه های ایجادی جدید را به وسیله این ماسک جدید بنویسیم . دو شبکه جدید خواهیم داشت :

192.168.1.192/27 -192.168.1.224/27

اگر مورد اولی را به شبکه مزبور اختصاص دهیم ، باز هم مورد دوم باقی می ماند که می توان برای رشد بیشتر شرکت در آینده از آن استفاده نمود !

همانطوریکه مشاهده کردید به وسیله استفاده از VLSM می توانید بهترین شرایط را در هنگام بکارگیری آدرس های IP خلق نمایید. توصیه می گردد که در هر شبکه ، تعدادی آدرس را نیز برای دستگاه های دیگر که ممکن است در آینده در آن شبکه تعبیه شوند به صورت رزور شده نگه دارید . برای نمونه در مثالی که زده شد ، بوسیله بکاربردن ماسک 27/ دو شبکه جدید که هر کدام 30 عدد آدرس را ارائه می دهند در اختیار خواهیم داشت .اگر در آینده بخواهید چند دستگاه را در این شبکه اضافه نمایید ، به عقب برگشته و سیستم آدرس دهی خود را در کل شبکه تغییر دهیم تا بتوان فضای بیشتری را برای ورود دستگاه های جدید تعبیه نمود که کاری ناشیانه و در عین حال وقت گیر می باشد .

مثال اول :

بعد از اینکه شما یک نگرش کلی در مورد VLSM پیدا کردید ، نوبت به طرح مثال هایی پیچیده تر در این زمینه می رسد . شبکه ای را که در شکل 2-12 نشان داده شده است ملاحظه فرمایید .در این مثال آدرس 24/192.168.2.0 در اختیار ما قرار داده شده است که حداکثر تعداد 30 دستگاه در شبکه های دور از سایت مرکزی (Remote) قرار خواهند گرفت . همچنین اتصالات بین سایت اصلی و سایت های دیگر یاRemote از نوع نظیر به نظیر یا Point-to-point می باشد .

اولین مرحله ای که انجام خواهند گرفت ، انتخاب بزرگترین شبکه موجود در کل شبکه می باشد که همان سایت های Remote بوده که دارای 30 عدد دستگاه خواهند بود . بنابراین ماسکی که بتواند تعداد 30عدد دستگاه را آدرس دهی نماید به صورت 27/ یا 255.255.255.224 خواهد بود . شبکه هایی که به وسیله این ماسک بوجود خواهند آمد به صورت زیر هستند :

192.168.2.0/27- 192.168.0.32/27- 192.168.2.64/27- - 192.168.2.96/27-192.168.2.128/27- 192.168.2.160/27- 192.168.2.192/27- 192.16.2.224/27

همانطوریکه مشاهده فرمودید با استفاده از ماسک 27/ توانستیم تعداد 8 عدد شبکه ایجاد نماییم که 7 عدد را به سایت های Remote تخصیص خواهیم داد . اما یک شبکه اضافی را نیز در اختیار داریم که می توان از آن در آدرس دهی 7 عدد اتصال نظیر به نظیر موجود بین سایت مرکزی و سایت های پیرامون استفاده نماییم . بنابراین 7 آدرس اولی را برای آدرس دهی 7 سایت پیرامونی و آخری را (192.168.2.224/27) برای آدرس دهی اتصالات نظیر به نظیر استفاده می کنیم . برای پوشش دادن به 2 آدرس مورد نیاز برای هر یک از شبکه های نظیر به نظیر نیاز به ماسک 30/ داریم . در این صورت شبکه های ایجادی ما به شکل زیر خواهد بود :

192.168.2.224/30 -192.168.2.228/30- 192.168.2.232/30- 192.168.2.236/30- 192.168.2.240/30 – 192.168.2.224/30 – 192.168.2.248/30 – 192.168.2.152/30

با استفاده از ماسک 30/ در مجموع تعداد 8 عدد شبکه را ایجاد کردیم که 7 عدد از آنها را برای آدرس دهی 7 اتصال نظیر به نظیر موجود مورد استفاده قرار خواهیم داد که یک شبکه نیز اضافی باقی خواهد ماند . شکل 3-12 آدرس دهی نهایی شبکه را نشان می دهد . به یاد داشته باشید که 2 ماسک مختلف را برای آدرس دهی این شبکه مورد استفاده قرار دادیم : 27/ و 30/

مثال دوم :

برای درک بهتر مسئله به مثال دوم و شبکه 4-12 نیز توجه کنید . آدرسی در کلاس C و با شماره 192.168.3.0 در اختیار داریم که شرایط مورد نیاز شبکه نیز در روی شکل نشان داده شده اند . همچنین ما باید از VLSM برای آدرس دهی شبکه استفاده نماییم .

بزرگترین شبکه موجود در این مثال شبکه ای است که با نام Backbone مشخص شده و دارای 126 عدد دستگاه خواهد بود . بنابراین نیاز به ماسکی داریم که بتواند 126 عدد دستگاه را آدرس دهی نماید که ماسک 25/ مناسب خواهد بود . با استفاده از این ماسک می توان دو زیر شبکه ایجاد نمود :

192.168.3.0/25

192.168.3.128/25

اولی را برای آدرس دهی این شبکه که دارای 126 عدد دستگاه است مورد استفاده قرار داده و دومی را برای ادامه کار در نظر می گیریم.

دومین شبکه بزرگی که وجود دارد 3شبکه LAN هستند که هر کدام دارای 30 عدد دستگاه خواهند بود . ماسکی که بتواند 30 عدد آدرس در اختیار ما قرار دهد به صورت 27/ می باشد . بنابراین 192.168.3.128/25 را که برای اینکار در نظر گرفته بودیم به وسیله ماسک جدید دوباره به شبکه های کوچکتر تقسیم می کنیم :

192.168.3.128/27 – 192.168.3.160/27 – 192.168.3.192/27 – 192.168.3.224/27

اکنون دارای 4 عدد شبکه هستیم که هر کدام 30 عدد آدرس را در اختیار ما قرار می دهند . اما ما فقط به 3 عدد از این شبکه ها احتیاج داریم . بنابراین 3 مورد اولی را برای آدرس دهی آنها در نظر گرفته و مورد چهارمی یا 192.168.3.224/27 را برای دنباله کار رزرو می کنیم .

تا به اینجا بیشتر کار انجام شده است و تنها چیزی که باقی مانده ، آدرس دهی اتصالات نظیر به نظیر بین روترهاست . هر یک از این اتصالات دارای 6 دستگاه می باشد . ماسکی که بتواند این تعداد دستگاه را آدرس دهی نماید به صورت 29/ خواهد بود . سرانجام شبکه های زیر را با استفاده از این ماسک در اختیار خواهیم داشت :

192.168.3.224/29- 192.168.3.232/29 – 192.168.3.236/29 – 192.168.3.240/29- 192.168.3.248/29

ما فقط به 3 عدد از شبکه های فوق احتیاج داریم . بنابراین بازهم یک شبکه اضافی (192.168.3.248/29) باقی می ماند که می توان در آینده از آن استفاده نمود . شکل 5-12 حالت نهایی شبکه مذکور را نشان می دهد .

خصوصیات VLSM

VLSM ما را قادر به بکار گیری Mask های با اندازه متفاوت برای یک کلاس استاندارد آدرس IP می نماید . پروتکل هایی که در زمره پروتکل های Classful قرار می گیرند ، یعنی پروتکل های RIP1 و IGRP ، از ایده VLMS پشتیبانی نمی کنند . برای همین هم برای استفاده از مزیت هایی که VLSM ارائه می دهد نیاز به بکار گیری پروتکل های Classless مانند RIP2, OSPF , IS-IS , ELGRP, BGP داریم . مزیت های VLSM شامل دو مورد مهم زیر می شود :

استفاده هر چه بهتر از فضای آدرسی که در اختیار ما قرار گرفته است .

استفاده از خصوصیات Route Summarization

همانطوریکه مورد اول نیز بازگو می کند ، با استفاده از VLSM می توان از فضای آدرسی که در اختیار ما قرار داده می شود به بهترین شکل استفاده نمود . شکل 1-12 مثال ساده ای را قبل و بعد از استفاده از VLSM نشان می دهد .

در این مثال یک روتر در داخل شبکه خودی وجود دارد ( روتر A) که توسط اتصالات WAN به روترهای دیگر (B,C,D) در جاهای دیگر وصل شده است . در هر یم از این سایت ها حداکثر تعداد 50 عدد دستگاه وجود دارد و بنابراین Subnet mask را برابر با 62/ انتخاب نمودیم . در قسمت بالای شکل از VLSM استفاده نشده است . فقط می توان یک Mask که برابر با 255.255.255.192 بوده و حداکثر 62 آدرس برای هر یک از شبکه ها ارائه می دهد را در کل شبکه بکار برد . بخاطر تعداد شبکه ها با Subnet های مورد استفاده باید از دو آدرس در کلاس C استفاده نماییم که در صورت آدرس های زیادی در شبکه WAN به هدر خواهند رفت .

در قسمت زیرین شکل 1-12 آدرس دهی شبکه را با استفاده از VLSM انجام داده ایم . در این صورت مثال شبکه های دور (remote) از 26/ و شبکه خودی از 30/ به عنوان ماسک استفاده می کنند و بدین صورت فقط یک آدرس در کلاس C برای آدرس دهی کل دستگاه های شبکه مورد نیاز خواهد بود و در نتیجه از به هدر رفتن آدرس های زیادی در اتصالات WAN جلوگیری بعمل خواهد آمد.

چگونگی آدرس دهی با VLSM

برای اینکه بتوانید از VLSM استفاده نمایید باید مهارت کافی در زمینه آدرس دهی IP و عملیات تقسیم بندی شبکه به زیر شبکه های کوچکتر یا Subnetting داشته باشید . بدون داشتن زمینه لازم در این مباحث نمی توان از مزایای VLSM بهره برد . برای همین هم اگر تا بحال نتوانسته اید در آدرس دهی IP مهارت کافی را کسب نمایید بهتر است که فصل سوم را بار دیگر مرور نمایید . VLSM یعنی تخصیص Subnet Mask های با طول متفاوت در خلال یک آدرس در کلاس استاندارد . برای آدرس دهی با روش VLSM مراحل زیر را به ترتیب باید طی نمود :

1 – آن شبکه یا سگمنتی را که دارای بیتشرین تعداد دستگاه خواهد بود مشخص می کنیم .

2- بهترین ماسک ممکن را برای بزرگترین شبکه تعیین می نماییم .

3- سپس شروع به نوشتن شبکه های ایجادی به وسیله ماسک تعیین شده می کنیم.

4- برای شبکه هایی که دارای تعداد دستگاه کمتری هشتند ، یکی از شبکه های ایجادی جدید را تخصیص داده و متناسب با مقدار دستگاه موجود در آن شبکه ، ماسک مناسب را تعیین می کنیم .

6- برای هر یک از شبکه های کوچکتر بعدی ، مراحل 4 به بعد را تکرار می نماییم .

عملیات انجام گرفته ، در واقع تقسیم کردن شبکه ای که خود تقسیم شده است ، به شبکه های کوچکتر و در صورت لزوم تقسیم بندی مجدد آنها می باشد و بدین صورت است که از فضای آدرسی که در اختیار ما گذاشته شده است می توان به مناسبترین حالت بهره لازم را برد .

برای مثال فرض می نمایید که آدرسی در کلاس C و به صورت 192.168.1.0 تحویل گرفته ایم و سه شبکه LAN که به ترتیب دارای تعداد 120 دستگاه ، 60 دستگاه و 30 عدد دستگاه هستند نیز در اختیار داریم . بر طبق مراحل گفته شده (1و2) بزرگترین شبکه را انتخاب کرده و ماسک مربوط به آن را تعیین می کنیم . بزرگترین شبکه ما دارای 120 عدد دستگاه بوده که با توجه به آدرس داده شده ، ماسک مناسب به صورت 25/192.168.1.0 خواهد بود که 128 عدد آدرس را ارائه می دهد . در مرحله 3 شروع به نوشتن شبکه های ایجادی با استفاده از ماسک جدید می کنیم : 25/192.168.1.0 -25/192.168.1.128

فرض کنید که آدرس 25/192.168.1.0 را به این شبکه که دارای 128 عدد دستگاه است تخصیص داده ایم . حالا ما دارای دو شبکه باقیمانده هستیم که یکی دارای 60 عدد و دیگری دارای 30 عدد دستگاه می باشد . در مرحله بعدی دوباره اقدام به انتخاب بزرگترین شبکه موجود خواهیم کرد . بنابراین شبکه ای که دارای 60 دستگاه می باشد را برگزیده و سپس مراحل 4 و به بعد را بار دیگر در مورد این شبکه نیز تکرار می کنیم . فکر می کنید کدام ماسک بهترین انتخاب برای شبکه ای با 60 عدد دستگاه باشد ؟ اگر حدس شما 26/ می باشد ، بهترین گزینه را انتخاب نموده اید که در این صورت تعداد 62 آدرس در اختیار خواهید داشت . سپس شبکه های ایجادی را با استفاده از ماسک جدید دوباره می نویسیم :

192.168.1.128/26 – 192.168.1.192/26

در این شرایط نیز ما 26/192.168.1.128 را به این شبکه که دارای 60 دستگاه می باشد تخصیص داده و سراغ شبکه ای که دارای 30 دستگاه می باشد می رویم . همانطوریکه می بینید ما دارای یک فضای آدرس دهی اضافی با 62 آدرس هستیم که می توان آن را به شبکه دارای 30 دستگاه تخصیص داد . اما باز هم می توان از به هدر رفتن آدرس های بیشتر در این مرحله نیز جلوگیری بعمل آورد . بنابراین به مرحله 4 رفته و بار دیگر ماسک مناسب برای 30 عدد را که به صورت 27/ خواهد بود تعیین می کنیم . اگر شبکه های ایجادی جدید را به وسیله این ماسک جدید بنویسیم . دو شبکه جدید خواهیم داشت :

192.168.1.192/27 -192.168.1.224/27

اگر مورد اولی را به شبکه مزبور اختصاص دهیم ، باز هم مورد دوم باقی می ماند که می توان برای رشد بیشتر شرکت در آینده از آن استفاده نمود !

همانطوریکه مشاهده کردید به وسیله استفاده از VLSM می توانید بهترین شرایط را در هنگام بکارگیری آدرس های IP خلق نمایید. توصیه می گردد که در هر شبکه ، تعدادی آدرس را نیز برای دستگاه های دیگر که ممکن است در آینده در آن شبکه تعبیه شوند به صورت رزور شده نگه دارید . برای نمونه در مثالی که زده شد ، بوسیله بکاربردن ماسک 27/ دو شبکه جدید که هر کدام 30 عدد آدرس را ارائه می دهند در اختیار خواهیم داشت .اگر در آینده بخواهید چند دستگاه را در این شبکه اضافه نمایید ، به عقب برگشته و سیستم آدرس دهی خود را در کل شبکه تغییر دهیم تا بتوان فضای بیشتری را برای ورود دستگاه های جدید تعبیه نمود که کاری ناشیانه و در عین حال وقت گیر می باشد .

مثال اول :

بعد از اینکه شما یک نگرش کلی در مورد VLSM پیدا کردید ، نوبت به طرح مثال هایی پیچیده تر در این زمینه می رسد . شبکه ای را که در شکل 2-12 نشان داده شده است ملاحظه فرمایید .در این مثال آدرس 24/192.168.2.0 در اختیار ما قرار داده شده است که حداکثر تعداد 30 دستگاه در شبکه های دور از سایت مرکزی (Remote) قرار خواهند گرفت . همچنین اتصالات بین سایت اصلی و سایت های دیگر یاRemote از نوع نظیر به نظیر یا Point-to-point می باشد .

اولین مرحله ای که انجام خواهند گرفت ، انتخاب بزرگترین شبکه موجود در کل شبکه می باشد که همان سایت های Remote بوده که دارای 30 عدد دستگاه خواهند بود . بنابراین ماسکی که بتواند تعداد 30عدد دستگاه را آدرس دهی نماید به صورت 27/ یا 255.255.255.224 خواهد بود . شبکه هایی که به وسیله این ماسک بوجود خواهند آمد به صورت زیر هستند :

192.168.2.0/27- 192.168.0.32/27- 192.168.2.64/27- - 192.168.2.96/27-192.168.2.128/27- 192.168.2.160/27- 192.168.2.192/27- 192.16.2.224/27

همانطوریکه مشاهده فرمودید با استفاده از ماسک 27/ توانستیم تعداد 8 عدد شبکه ایجاد نماییم که 7 عدد را به سایت های Remote تخصیص خواهیم داد . اما یک شبکه اضافی را نیز در اختیار داریم که می توان از آن در آدرس دهی 7 عدد اتصال نظیر به نظیر موجود بین سایت مرکزی و سایت های پیرامون استفاده نماییم . بنابراین 7 آدرس اولی را برای آدرس دهی 7 سایت پیرامونی و آخری را (192.168.2.224/27) برای آدرس دهی اتصالات نظیر به نظیر استفاده می کنیم . برای پوشش دادن به 2 آدرس مورد نیاز برای هر یک از شبکه های نظیر به نظیر نیاز به ماسک 30/ داریم . در این صورت شبکه های ایجادی ما به شکل زیر خواهد بود :

192.168.2.224/30 -192.168.2.228/30- 192.168.2.232/30- 192.168.2.236/30- 192.168.2.240/30 – 192.168.2.224/30 – 192.168.2.248/30 – 192.168.2.152/30

با استفاده از ماسک 30/ در مجموع تعداد 8 عدد شبکه را ایجاد کردیم که 7 عدد از آنها را برای آدرس دهی 7 اتصال نظیر به نظیر موجود مورد استفاده قرار خواهیم داد که یک شبکه نیز اضافی باقی خواهد ماند . شکل 3-12 آدرس دهی نهایی شبکه را نشان می دهد . به یاد داشته باشید که 2 ماسک مختلف را برای آدرس دهی این شبکه مورد استفاده قرار دادیم : 27/ و 30/

مثال دوم :

برای درک بهتر مسئله به مثال دوم و شبکه 4-12 نیز توجه کنید . آدرسی در کلاس C و با شماره 192.168.3.0 در اختیار داریم که شرایط مورد نیاز شبکه نیز در روی شکل نشان داده شده اند . همچنین ما باید از VLSM برای آدرس دهی شبکه استفاده نماییم .

بزرگترین شبکه موجود در این مثال شبکه ای است که با نام Backbone مشخص شده و دارای 126 عدد دستگاه خواهد بود . بنابراین نیاز به ماسکی داریم که بتواند 126 عدد دستگاه را آدرس دهی نماید که ماسک 25/ مناسب خواهد بود . با استفاده از این ماسک می توان دو زیر شبکه ایجاد نمود :

192.168.3.0/25

192.168.3.128/25

اولی را برای آدرس دهی این شبکه که دارای 126 عدد دستگاه است مورد استفاده قرار داده و دومی را برای ادامه کار در نظر می گیریم.

دومین شبکه بزرگی که وجود دارد 3شبکه LAN هستند که هر کدام دارای 30 عدد دستگاه خواهند بود . ماسکی که بتواند 30 عدد آدرس در اختیار ما قرار دهد به صورت 27/ می باشد . بنابراین 192.168.3.128/25 را که برای اینکار در نظر گرفته بودیم به وسیله ماسک جدید دوباره به شبکه های کوچکتر تقسیم می کنیم :

192.168.3.128/27 – 192.168.3.160/27 – 192.168.3.192/27 – 192.168.3.224/27

اکنون دارای 4 عدد شبکه هستیم که هر کدام 30 عدد آدرس را در اختیار ما قرار می دهند . اما ما فقط به 3 عدد از این شبکه ها احتیاج داریم . بنابراین 3 مورد اولی را برای آدرس دهی آنها در نظر گرفته و مورد چهارمی یا 192.168.3.224/27 را برای دنباله کار رزرو می کنیم .

تا به اینجا بیشتر کار انجام شده است و تنها چیزی که باقی مانده ، آدرس دهی اتصالات نظیر به نظیر بین روترهاست . هر یک از این اتصالات دارای 6 دستگاه می باشد . ماسکی که بتواند این تعداد دستگاه را آدرس دهی نماید به صورت 29/ خواهد بود . سرانجام شبکه های زیر را با استفاده از این ماسک در اختیار خواهیم داشت :

192.168.3.224/29- 192.168.3.232/29 – 192.168.3.236/29 – 192.168.3.240/29- 192.168.3.248/29

ما فقط به 3 عدد از شبکه های فوق احتیاج داریم . بنابراین بازهم یک شبکه اضافی (192.168.3.248/29) باقی می ماند که می توان در آینده از آن استفاده نمود . شکل 5-12 حالت نهایی شبکه مذکور را نشان می دهد .

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...