z.b 6,335 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ z.b عزيز يك زحمت هم براي شما دارم من يك روغني ميخوام كه در سيستم تحت فشار با گازهاي هيدروژن و مونو اكسيد و دي اكسيد هيچ واكنشي نده ببينيد ما يك گاز مخلوط از اينايي كه گفتم داريم و شرايطمون هم كه گفتم فشار 100 در نظر بگيريد و دماي نزديك به 300 درجه و اين مخلوط گازي با اين شرايط فشار و دما قراره داخل اين روغن تا حدودي حل بشه و ازش عبور كنه مثال ميزنم روغن ما نبايد با هيدروژن هيدروژناسيون بشه و نبايد با اكسيژن كربن دي اكسيد واكنش انفجاري بده! همونطوري كه شما ميدونيد خود اكسيژن خالص يا گازهايي مثل اتيلن و آستيلن با همه جور روغني واكنش دارن و معمولا به شكل انفجار اما مونواكسيد يا دي اكسيد تا حدودي فرق داره و با هر روغني واكنش نميده زحمت اين با شما و اگر براتون ممكنه تا 4 شنبه پيداش كنيد و راستي خاطرتون باشه اين روغن نبايد تو رنج دمايي 300 تا 350 درجه بخار بشه!!! موفق باشيد فعلا همينارو انجام ميديم تا به سيستمهاي كنترل و موارد ديگه برسيم وظايف امير و محسن رو هم بهشون خودم توضيح ميدم و احمد رضا هم كه فعلا مسافرته سلام من یه سوال دارم، میشه راهنماییم کنید؟؟:5c6ipag2mnshmsf5ju3 میشه بگین که این روغن کاربردش چی هست و قراره کجا و تو چه مرحله ای گاز سنتز ازش عبور کنه؟ قرار هست این روغن به عنوان سیال انتقال حرارت مورد استفاده قرار بگیره؟ از چه کاتالیستی استفاده میشه؟ اینطوری که من فهمیدم کلا روغن پایه ها به سه دسته ی معدنی(Mineral)، سنتزی (Synthetic) و طبیعی (Natural) تقسیم بندی میشن. فکر کنم توی کار ما و در سیستم های بسته و تحت فشار، روغن پایه های معدنی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرن که این روغن ها خودشون شامل دو گروه روغن های پارافینیک و نفتنیک هستن که از تصفیه نفت خام به دست میان. انجمن نفت آمریکا (API) اومده روغن های پایه رو بر اساس خواص فیزیکو شیمیایی اونها (بر اساس درصد وزنی ترکیبات سیرشده، درصد وزنی گوگرد و شاخص گرانروی و ... ) به 5 گروه تقسیم بندی کرده. توی این دسته بندی روش تولید لحاظ نشده چون روش تولید به تنهایی بیانگر سطح کیفیت روغن پایه نیست و برای بهبود کیفیت روغن پایه باید درصد ترکیبات سیرنشده و گوگرد موجود در روغن مورد نظر رو کاهش و شاخص گرانروی روغن رو افزایش داد. برای دست پیدا کردن به این اهداف هم فکر کنم میان از فرآیندهای مختلف پالایش استفاده میکنن.. روغن هایی که تو ایران تولید میشه، از روش استخراج با حلال بدست میان که در گروه I قرار میگیرن! فکر کنم از این ترکیبات بیشتر به عنوان روغن موتور استفاده میشه! درسته؟ اگه ما بخوایم روغنمون وارد واکنش های هیدروژناسیون و واکنش انفجاری با اکسیژن CO2 نشه، باید سعی کنیم روغنی رو انتخاب کنیم که درصد ترکیبات سیرنشده اون کم باشه و درواقع اشباع باشه (یعنی حتی المکان نباید پیوند دوگانه آلیفاتیک و همچنین حلقه های سیرشده در ساختار اون وجود داشته باشه). علاوه بر اون یه روغن خوب باید درصد ترکیبات آروماتیکش کم باشه، چون ترکیبات آروماتیک پایداری اکسیداسیون پایینی دارن و اکسیده شدن روغن باعث تشکیل کک، مواد آسفالتی و لجن میشه.. بعلاوه ترکیبات آروماتیک شاخص گرانروی پایینی هم دارن؛ ( Viscosity Index یا VI ) به ثبات گرانروی در مقابل دما اشاره میکنه.. روغنهای دارای شاخص گرانروی بالا، حساسیت کمتری نسبت به تغییرات دما دارن و در دماهای بالاتر کمتر افت ویسکوزیته پیدا میکنن. پس بهتره ما هم روغنی رو انتخاب کنیم که شاخص گرانروی بالایی داشته باشه. همچنین هرچی درصد سولفور روغن کمتر باشه، بهتره. نقطه ریزش پایین و قابلیت پمپ شدن خوب هم از شاخص های یه روغن خوب هست. از روی این جدول بنظر میرسه که گروه IV و Ultra 4,6,8 خواص مطلوب یه روغن خوب رو دارا هستن. اما چون روغن های گروه IV سنتتیک (پایه PAO) هستن و در ساختارشون پیوندهای دوگانه و عناصر واکنش پذیر دیده میشه، احتمالا بکار ما نمیان: از روغن های باقیمونده هم بین روغن های پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک، پارافینیک رو انتخاب میکنیم. چون در ساختار نفتنیک ها هم حلقه های اشباع و واکنش پذیر دیده میشه، آروماتیک ها رو هم که قبلا رد کردیم.. حالا برای انتخاب از بین روغن های پارافینیک، تعداد اتم‌های کربن موجود در یک هیدروکربن خیلی اهمیت داره. درواقع تغییر در تعداد اتم‌های کربن موجب تغییرات شدید در خواص هیدروکربن و در نتیجه کاربرد اون میشه.. انتخاب ما به دمای مخزن بستگی داره، یعنی فکر کنم دمای مخزن باید حداقل 40 درجه کمتر از دمای شکست هیدروکربن ها ( 360 تا 380 درجه ) باشه و همچنین از دمای 320 تا 340 درجه تجاوز نکنه .. نقطه جوش اولیه روغن انتقال حرارت هم باید حداقل 20 درجه از دمای مخزن بالاتر باشه . با این اوصاف و با در نظر گرفتن مجموع شرایط (پایداری اکسیداسیون مناسب، ظرفیت حرارتی زیاد، هدایت حرارتی بالا، قابلیت پمپ شدن، فشار بخار پایین، عدم خوردگی بر قطعات سیستم، نقطه اشتعال بالا و ...) بنظر میرسه که پارافین های C20-C40 خطی و یا شاخه ای برای کار ما مناسب باشن، یعنی ترکیباتی که در محدوده ی زیر قرار میگیرن: از اونجایی هم که با افزایش فشار سیستم نقطه ی جوش و فشار بخار افزایش پیدا میکنه، بنظر نمیرسه در محدوده ی دمایی سیستم مشکل تبخیر داشته باشیم. برای اطمینان هم میشه فشار بخار روغن مورد نظر رو از معادله ی کلازیوس کلاپیرون محاسبه کرد. حالا برای اینکه از بین این محدوده و از بین این همه ایزومر بخوایم یه دونه رو انتخاب کنیم، چه پارامترهای دیگه ای رو باید در نظر بگیریم؟ چه عوامل دیگه ای میتونن در انتخاب ما دخیل باشن؟ اصلا باید از بین روغنهای پارافینی یکی رو انتخاب کنیم یا روغن های سیلیکونی رو هم میتونیم بررسی کنیم؟؟ ببخشید سوالم یکم طولانی شد! 8 لینک به دیدگاه
wheeler 8,640 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ سلام من یه سوال دارم، میشه راهنماییم کنید؟؟:5c6ipag2mnshmsf5ju3 میشه بگین که این روغن کاربردش چی هست و قراره کجا و تو چه مرحله ای گاز سنتز ازش عبور کنه؟ قرار هست این روغن به عنوان سیال انتقال حرارت مورد استفاده قرار بگیره؟ از چه کاتالیستی استفاده میشه؟ اینطوری که من فهمیدم کلا روغن پایه ها به سه دسته ی معدنی(Mineral)، سنتزی (Synthetic) و طبیعی (Natural) تقسیم بندی میشن. فکر کنم توی کار ما و در سیستم های بسته و تحت فشار، روغن پایه های معدنی بیشتر مورد استفاده قرار میگیرن که این روغن ها خودشون شامل دو گروه روغن های پارافینیک و نفتنیک هستن که از تصفیه نفت خام به دست میان. انجمن نفت آمریکا (API) اومده روغن های پایه رو بر اساس خواص فیزیکو شیمیایی اونها (بر اساس درصد وزنی ترکیبات سیرشده، درصد وزنی گوگرد و شاخص گرانروی و ... ) به 5 گروه تقسیم بندی کرده. توی این دسته بندی روش تولید لحاظ نشده چون روش تولید به تنهایی بیانگر سطح کیفیت روغن پایه نیست و برای بهبود کیفیت روغن پایه باید درصد ترکیبات سیرنشده و گوگرد موجود در روغن مورد نظر رو کاهش و شاخص گرانروی روغن رو افزایش داد. برای دست پیدا کردن به این اهداف هم فکر کنم میان از فرآیندهای مختلف پالایش استفاده میکنن.. روغن هایی که تو ایران تولید میشه، از روش استخراج با حلال بدست میان که در گروه I قرار میگیرن! فکر کنم از این ترکیبات بیشتر به عنوان روغن موتور استفاده میشه! درسته؟ اگه ما بخوایم روغنمون وارد واکنش های هیدروژناسیون و واکنش انفجاری با اکسیژن CO2 نشه، باید سعی کنیم روغنی رو انتخاب کنیم که درصد ترکیبات سیرنشده اون کم باشه و درواقع اشباع باشه (یعنی حتی المکان نباید پیوند دوگانه آلیفاتیک و همچنین حلقه های سیرشده در ساختار اون وجود داشته باشه). علاوه بر اون یه روغن خوب باید درصد ترکیبات آروماتیکش کم باشه، چون ترکیبات آروماتیک پایداری اکسیداسیون پایینی دارن و اکسیده شدن روغن باعث تشکیل کک، مواد آسفالتی و لجن میشه.. بعلاوه ترکیبات آروماتیک شاخص گرانروی پایینی هم دارن؛ ( Viscosity Index یا VI ) به ثبات گرانروی در مقابل دما اشاره میکنه.. روغنهای دارای شاخص گرانروی بالا، حساسیت کمتری نسبت به تغییرات دما دارن و در دماهای بالاتر کمتر افت ویسکوزیته پیدا میکنن. پس بهتره ما هم روغنی رو انتخاب کنیم که شاخص گرانروی بالایی داشته باشه. همچنین هرچی درصد سولفور روغن کمتر باشه، بهتره. نقطه ریزش پایین و قابلیت پمپ شدن خوب هم از شاخص های یه روغن خوب هست. از روی این جدول بنظر میرسه که گروه IV و Ultra 4,6,8 خواص مطلوب یه روغن خوب رو دارا هستن. اما چون روغن های گروه IV سنتتیک (پایه PAO) هستن و در ساختارشون پیوندهای دوگانه و عناصر واکنش پذیر دیده میشه، احتمالا بکار ما نمیان: از روغن های باقیمونده هم بین روغن های پارافینیک، نفتنیک و آروماتیک، پارافینیک رو انتخاب میکنیم. چون در ساختار نفتنیک ها هم حلقه های اشباع و واکنش پذیر دیده میشه، آروماتیک ها رو هم که قبلا رد کردیم.. حالا برای انتخاب از بین روغن های پارافینیک، تعداد اتم‌های کربن موجود در یک هیدروکربن خیلی اهمیت داره. درواقع تغییر در تعداد اتم‌های کربن موجب تغییرات شدید در خواص هیدروکربن و در نتیجه کاربرد اون میشه.. انتخاب ما به دمای مخزن بستگی داره، یعنی فکر کنم دمای مخزن باید حداقل 40 درجه کمتر از دمای شکست هیدروکربن ها ( 360 تا 380 درجه ) باشه و همچنین از دمای 320 تا 340 درجه تجاوز نکنه .. نقطه جوش اولیه روغن انتقال حرارت هم باید حداقل 20 درجه از دمای مخزن بالاتر باشه . با این اوصاف و با در نظر گرفتن مجموع شرایط (پایداری اکسیداسیون مناسب، ظرفیت حرارتی زیاد، هدایت حرارتی بالا، قابلیت پمپ شدن، فشار بخار پایین، عدم خوردگی بر قطعات سیستم، نقطه اشتعال بالا و ...) بنظر میرسه که پارافین های C20-C40 خطی و یا شاخه ای برای کار ما مناسب باشن، یعنی ترکیباتی که در محدوده ی زیر قرار میگیرن: از اونجایی هم که با افزایش فشار سیستم نقطه ی جوش و فشار بخار افزایش پیدا میکنه، بنظر نمیرسه در محدوده ی دمایی سیستم مشکل تبخیر داشته باشیم. برای اطمینان هم میشه فشار بخار روغن مورد نظر رو از معادله ی کلازیوس کلاپیرون محاسبه کرد. حالا برای اینکه از بین این محدوده و از بین این همه ایزومر بخوایم یه دونه رو انتخاب کنیم، چه پارامترهای دیگه ای رو باید در نظر بگیریم؟ چه عوامل دیگه ای میتونن در انتخاب ما دخیل باشن؟ اصلا باید از بین روغنهای پارافینی یکی رو انتخاب کنیم یا روغن های سیلیکونی رو هم میتونیم بررسی کنیم؟؟ ببخشید سوالم یکم طولانی شد! سلام خسته نباشيد و ممنون بابت پيگيري اما يك مطلبي رو عرض كنم خدمت شما كه پاسخ تعدادي از سوالات رو ميده روغنهايي كه پايه نفتي دارن و سير شده هستند حالا به هر شكلي حتي سنگين ترينشون كه عملا نشه به جوش رسوندش و ساير روغنهايي كه به گروه هاي ديگه تعلق دارن همگي در حالتي كه تحت يك فشار سبك و به مرز 10 بار كه فشاري نيست ميرسند به شدت با برخي از گازها واكنش دارن بينشون آستيلن . الفين ها و اكسيژن و تركيبات اكسيژن داري مثل انيدريد كربنيك معروف تر هستند اين خاطرتون باشه كه قرار نيست روغن رو فشرده كنيم!!! گازهاي ما فشرده هستند و تو اين حالت به شدت واكنش با كوچكترين چربي ايجاد ميكنند مثلا اكسيژن رو در نظر بگيريد كه وقتي 10 بار فشرده شده به حالتي در مياد كه ميشه بهش گفت انبار شده و كنترل شده! مثل يك مايع كه درون بشر ميريزيم و ميتونيم يك چيز ديگه رو بهش اضافه كنيم و براي انجام يك واكنش آمادش كنيم كه يكجورايي ميشه گفت اختلاط مناسبي دارن و شما با شرايط واكنش كه حالا يا كاتاليسته يا گرما يا هرچيز واكنش رو پيش ميبريد ولي همون اكسيژن تو هوا بصورت پراكنده هستش و عملا امكان تركيب با هر چيزي رو نداره مگر اينكه يك ماده اي باشه كه تمايل به جذب و انجام واكنش با اونو داشته باشه مثل پتاس ! پتاس رو در نظر بگيريد كه داخل آب حل ميكنيد و ميذاريد يك گوشه ! اين تمايل زيادي براي جذب و شروع واكنش با دي اكسيد كربن هوا داره ولي دي اكسيد در صورتي كه پتاس نباشه ميتونه به عنوان يك گاز بصورت موجود در هوا مورد استفاده قرار بگيره؟ طبيعتا خير بايد اول اين گاز رو از هوا جمع و بعد از خالص سازي كنترلش كنيم و بعد وارد واكنشش كنيم نميشه هيدروژنو با كاتالسيت تو هوا اسپري كنيم و بخوايم واكنش بگيريم حالا روغن ما وقتي به درون مخزني كه گاز داخلش كنترل شده و راه فراري نداره و آماده واكنشه وارد بشه چي ميشه ؟ خب روغن سير شده هستش درست ولي وقتي سير شده باشه فقط چند نوع واكنش رو عملا نداره درسته ؟ مثل پارافين جماعت ! مثلا متان رو در نظر بگيريد ! خب پارافين سير شده هستش كه ميگن بي اثره و به جز هالوژن با چيزي واكنش نداره و تو شرايط بحراني خودش ميتونه با اولئوم يا نيتريك اسيد هم تركيبات نيتره و سولفوره بده اما واكنش براي افزايش و پليمريزاسيونو كرس لينك نداره! خب درسته و همه اينو قبول داريم(كه البته خود من اينو قبول ندارم) اما اثر اكسيژن چي ميشه ؟ اين واكنش به سير بودن يا نبودن ربطي نداره داره؟ تركيب اين دوتا آماده كوچكترين عامل گرما و جرقه يا شعله هستش كه دنيارو رو سر آدم خراب كنه تركيباتي هم كه اكسيژن دار هستند هم همينطوره مثلا دي اكسيد با متان تو واكنش رفرمينگ ميتونه به جاي آب و اكسيژن شركت كنه پس اينكه چرا انفجار رخ ميده مشخصه ورود مقدار كمي روغن به مخزني كه گاز توشه و يا سر راه خروجي گازي كه هنوز پراكنده نشده گرماي كوچيكي ايجاد ميكنه و همون براي گرفتن فبض براي عزيمت به اون دنيا كافيه پس روعن ما مهم نيست كه سير شده باشه . اين عامل سير شده ميتونه براي هيدروژن مناسب باشه ولي محدوده من خيلي خوشحال شدم و هستم كه داريد روي اين بحث فعاليت ميكنيد يعني پيگيريد . ممنونم كه زحمت كشيديد و براي راهنمايي كه بتونيد به بهترين نتايج دست پيدا كنيد يك گروهي رو معرفي ميكنم كه ميتنيد روشون بررسي كنيد بيايد روي روغنهايي كه حالت مصنوعي دارن كار كنيد مثل سيليكون ! اين يك مثال بود و همونطور كه ميدونيد يك دنيايي داره اين گروه ها و اما كاربرد روغن اينه كه يك قسمت دماي سيال ما رو ميگيره . ببينيد مثلا من از بخار براي خنك كردن پوسته راكتور استفاده ميكنم و از اين روغن بصورت يك عامل در گردش براي خنك كردن تا دماي 300 درجه گاز ورودي استفاده ميكنم اين روغن برخورد مستقيم باز گاز سنتز ما داره كه فشار نزديك به 100 بار رو داره و دماي بالايي كه متغيره و از 600 درجه مياد پايين به 300 ميرسه ومجددا از اول 600 اين شرايط شديدا آمادگي بوجود مياره تا غير عادي ترين واكنش ها هم شكل بگيره و ديگه قوانين شيمي زياد صادق نميشن و اما كاتاليست ما يك كاتاليست تركيبي از فلزهاي روي آلومينا و مسه كه گاهي كروم به جاي آلومينا استفاده ميشه البته نوع كاتاليست ما به روغن كاري نداره و اگر به خاطر وجود تركيبات گوگرد دار پرسيديد بايد بگم كاتاليست ما به شدت بر اثر گوگرد غير فعال ميشه خصوصا مس موفق باشيد 10 لینک به دیدگاه
wheeler 8,640 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ امروز پنج شنبست؟ خسته نباشي امير جان دو روز جلويي ؟ كجايي ؟ مگه تو قرار نيست تو بحث رفرمينگ شركت كني ؟ چرا به محسن كمك نميكني؟ اما اين كه گفتم امروز چند شنبه هستش رو به خانمها خادمي و احمدي گفتم چون قرار بود روي واحد تقطير كار كنن الان كار شده آيا ؟ به كجا رسيده ؟ 10 لینک به دیدگاه
amir ghasemiyan 4,517 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ خسته نباشي امير جاندو روز جلويي ؟ كجايي ؟ مگه تو قرار نيست تو بحث رفرمينگ شركت كني ؟ چرا به محسن كمك نميكني؟ اما اين كه گفتم امروز چند شنبه هستش رو به خانمها خادمي و احمدي گفتم چون قرار بود روي واحد تقطير كار كنن الان كار شده آيا ؟ به كجا رسيده ؟ گفتم پنج شنبه كه اگه تا پنج شنبه تالار آماده نشد جواب داشته باشيم :دي هستم همين دور و برا محسن استاديه واسه خودش ديگه نيازي به كمك من خورده پا نداره ميدونم بهونست ولي يكم درگير بودم. هم شخصي و هم مجله و هم بحث هايي كه براي تالار و مسائل مديريتي ديگه داشتيم. اين چند روز كلي با خانم مدير جلسه داشتيم. ولي خيلي هم دست خالي نيستم. يكسري تحقيقات اوليه كردم. ايشالله از فردا پس فردا كامل وارد جريان ميشم و هر كمكي از دستم بر بياد كوتاهي نميكنم درضمن حميد آقا مگه شما نميخواي به تالار دسترسي داشته باشي؟ رزومت كو پس؟ :icon_pf (34): 8 لینک به دیدگاه
M!Zare 48,037 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ مخزن در حال حاضر رایج ترین جنس برای مخزن کربن استیل هست، اما بدلیل اینکه حتی در فشار محیط نیز دچار اکسیداسیون میشه، ضخامت اولیش بسیار مهم هست...با استفاده از فرمول ضخامت مخزن محاسبه می شود. که وابسته به فشار، شعاع مخزن، ضریب اطمینان و تنش تسلیم است. مقدار ضریب اطمینان مساوی 4 و شعاع یک متر، تنش تسلیم کربن استیل نیز 353/4 مگاپاسکال است. از آنجاییکه بیشنیه فشار 120 بار یا 12 مگاپاسکال هست...ضخامت 136 میلی متر می شود. با توجه به این ضخامت و اینکه این ضخامت به دیواره رو به بیرون افزوده می شود وزن مخزن با استفاده از فرمول محاسبه می شود. از آنجاییکه حجم مخزن 5 متر مکعب و شعاع آن 1 متر است، ارتفاع مخزن 1/6 متر بدست میاید. 7 لینک به دیدگاه
mim-shimi 25,686 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 مهر، ۱۳۹۲ دوستان عزیز، ادامه بحث ها در بخش گروه ویژه طراحی و ساخت و در تاپیک های مخصوص به هر واحد پیگیری میشه کسانی که مایل به شرکت و مشاهده بحث ها هستن، رزومه خودشون رو در تاپیک رزومه تيم طراحي انجمن نو انديشان ارائه کنن ممنون 10 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده