FARHUD 3,117 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 مهر، ۱۳۹۲ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام جالب است بدانید در واقع نیروی دریایی المان نازی در طول جنگ دوم در واقع صاحب تنها یک ناو هواپیمابر بود که بسیار دیر تکمیل شد زمانی که دیگر کار از کار گذشته بود. در ابتدای جنگ استراتژی نیروی دریایی نازی مبتنی بر استفاده از زیردریایی ها و رزم ناو هی سنگین استوار بود. در 1935 ادولف هیتلر نسبت به ساخت ناوهای هواپیمابر برای نیروی دریایی نازی علاقه مند شد و بنا بر اسرار او پروژه گرف زپلین مطرح گردید . بر اساس طرح جاه طلبانه ای که ادمیرال اریک ردر مطرح نمود(طرح زد) قرار بر این بود شرکت کشتی سازی deutsche werke نهایتا تا 1945 چهار ناوهواپیمابر گرف زپلین برای نیروی دریایی المان بسازد که نهایتا پروژه به دو نمونه کاهش یافت که نمونه دوم نیز هیچگاه از حد اسم فراتر نرفت. قرار داد اولیه ساخت کشتی در 16 نوامبر 1935 بسته شد و بدنه شناور گرف زپلین در 28 دسامبر سال بعد یعنی 1936 به اب انداخته شد. یکی از مهمترین مشکلات نبود تجربه ی کافی در زمینه ی تولید اینگونه ناوها در شرکتهای مرنبط المانی بود که نیروی دریایی المان را با مشکلات فنی و تکنیکی زیادی مواجه کرد از ان جمکه می توان به مشکل تهیه سیستم پیشران برای گرف زپلین اشاره کرد . به همین منظور طراحان المانی مطالعه گسترده ای را بر روی طرح ناوهای هواپیمابر ژاپنی اغاز نمودند ولی در حقیقت طرحی که در طی مطالعات در نظر داشتند بیشتر به یک رزمناو سنگین مجهز به توپ های سنگین 203 میلیمتری دریایی شبیه بود تا ناو هواپیمابر ( البته این موضوع تا حد زیادی اجباری بود چون ناوهای هواپیمابر امریکایی و یا ژاپنی توسط رزمناوها اسکورت می شدند اما گرف زپلین می بایست بیشتر به خود متکی باشد تا اسکورت ) در 1941 نیروی دریایی انگلستان با استفاده از ناوهواپیمابر حملات سنگینی را علیه نیروی دریایی ایتالیا تدارک دید با وقوع این حملات ضرورت حضور ناو های هواپیمابر در نیروی هی متحدین اهمیتی بیش از پیش یافت. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در ماه می 1941 در اواسط جنگ ادمیرال ردر در گزارشی رسمی به هیتلر از تکمیل 85 درصدی پروژه و تکمیل نهایی ان تا سال بعد خبر داد البته ردر ایت موضوع را نیز اضافه کرد که یک سال نیز برای تست و اموزش خدمه مورد نیاز است این درحالی بود که در واقع ناو تا 1940 می توانست تحویل داده شود ولی بدلیل کمبود قطعات مورد نیاز و همچنین با بدقولی گورینگ( فرمانده نیروی هوایی) هنوز هیچ هواپیمایی برای ناو هواپیمابر اماده نبود. با وجود علاقه ی شخص هیتلر به پروژه و قول مساعد مجدد گورینگ و حتی سفارش اولین سری هواپیماهای ناو نشین تا پایان 1944 هنوز هیچ هواپیمای ناو نشینی اماده تحویل نبود. به در خواست ردر سه مدل هواپیما بعنوان ناوگان ناو هواپیمابر در دست تکمیل یا تغییرات قرار داشت مدل ناو نشین هواپیمای هجومی اشتوکا موسوم به junkers ju 87c/b مجهز به ازدرهای ضد کشتی و جنگنده دفاع هوایی مستراشمیت bf-109T و بعدها پروژه me155 v2 نیز اضافه شد. مدل ناو نشین اشتوکا ju_87 با بالهای جمع شونده اشتوکا در واقع قرار بود جنگنده ی اصلی مورد استفاده ی ناو باشد به همین منظور از 1938 کار بر روی نمونه ی اختصاصی ناو نشین اشتوکا در دست اجرا قرار داشت که یکی ار مهمترین تفاوت های مدل های ناو نشین اشتوکا نسبت به مدل های زمین پایه امکان جمع بالها به طرفین برای کاهش حجم اشغالی جنگنده بر روی ناو بود. برد مفید اشتوکاها با باکهای پر به بیش از 1100 کیلومتر مربع بالغ می گردید. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ارابه های فرود برای فرود بر روی ناو بهسازی شده بود تا 1939 پیشرفت طراحی و تکمیل این مدل بسیار سریع پیش رفت و حتی 10 پیش نمونه اول این مدل نیز تولید شد اما در نهایت سفارش 115 فروندی برای اشتوکا مدل ju-87c-1 بدلیل مشکلات بوجود امده در طرح تکمیلی ناو کنسل شد. چنگنده های bf-109T که در واقع مدل اختصاصی نیروی دریایی bf-109E به حساب می امد که به عنوان جنگنده های دفاع هوایی ناو در نظر بودند اولین پرواز خود راکه با موتورهای جدید DB-601 مجهز گزدیده بودند انجام دادند. این جنگنده ها به قلاب گیرنده و گیره فلاخون مخصوص ناو هواپیمابر مجهز بودند همچنین مساحت بالها افزایش یافت و امکان جمع کردن انها در صورت لزوم نیز در نظر گرفته شده بود در کل 70 پیش نمونه bf-109t-1 سفارش داده شد ولی پس از ساخت 7 فروند اولیه پروژه ناو کنسل گردید و 63 فروند جنگنده باقی مانده پس از تکمیل بعنوان تنها یگان bf-109T به خطوط مقدم جبهه در نروژ فرستاده شدند . جنگنده های دوباله fi-167 تنها جنگندهایی بودند که اختصاصا برای گرف زپلین بعنوان بمب افکن حمل کننده ی اژدر طراحی و تکمیل گردید اما با توقف پروژه ناو در 1940 این پروژه نیز سرعت تکمیل خود را از دست داد با این وجود 10 فروند اولیه تولید شد و به عنوان جنگنده شناسایی به هلند فرستاده شدند بعدها این جنگنده ها به کشور مادری خود بازگشتند تا تست های کلی دیگری روی انها انجام پذیرد ولی در نهایت طرح انها به فراموشی سپرده شد باید اضافه کرد fi_167 جنگنده ای بسیار پایدار با بانور پذیری بسیار عالی بود این هواپیما در واقع براحتی با یک بال پرواز می نمود اما برای فرود بر روی اب و تعادل بهتر از دو بال بهره می برد. ناو هواپیمابر کلاس گرف زپلین در کل توان نگهداری ناوگانی به استعداد 10 فروند مستراشمیت bf-109 و 20 فروند اشتوکا و نهایتا 20 فروند بمب افکن fi-167 هشت فروند ju-87 و هشت تا ده فروند مستراشمیت bf-109 را در هانگر (محفظه های داخلی) خود جای دهد از لحاظ ذخیره تسلیحات جنگنده ها نیز انبار جنگ افزار ناو بین 66 تا 87 فروند اژدر و تا 70 عدد مین دریایی را در خود جای میداد در 1943 زمانی که ناکار امدی نیروی دریایی المان دیگر کاملا مشهود بود هیتلر علاقه خود را نسبت به نیروی دریایی از دست داد و این مساوی با پایان ارزوهای ادمیرال ردر بود و اغاز دوران ادمیرال دونیتز فرمانده مشهور ناوگان زیر دریایی های نیروی دریایی المان نازی در شرایطی که گرف زپلین 95% تکمیل شده بود و تمامی مراحل ساخت پروژه به حالن تعلیق در امد. تمام تسلیحات ناو جدا شد و به نروژ فرستاده شدتا در دفاع زمینی شرکت نماید و از عرشه و انبار کشتی برای ذخیره سازی تجهیزات نیروی دریایی المان استفاده گشت. در اپریل 1945 زمانی که شهر stettin واقع در هلند به محاصره ی نیروهای سرخ در امد وضعیت ناو ابدا مناسب برای دفاع یا فرار نبود و توپ خانه ی اصلی ان هنور اماده نبود در این زمان فرمانده یگان دریایی شر stettin کاپیتان سوم گانگ کهلر بود که گروهی را برای نابودی ناو که در کنار رود پارنیکا لنگر انداخته بود مامور کرد تا ناو را پیش از ورود نیرو های سرخ به شهر غرق نمایند ولی موفق نشدند به طور کامل ماموریت خود را به پایان برسانند و نهایتا ناو به دست نیروهای سرخ افتاد. پس از شکست المان نازی بدنبال کنفرانس مشترکی که در ماه های پایانی 1945 برگزار شد تصمیم بر این گرفته شد که کلیه ناوگان باقی مانده نیروی دریایی المان به خصوص گرف زپلین بهمراه 30 زیر دریایی دیگر کشف شده از این نیرو معدوم کردند. سرانجام در 1947 ناو با مقادیر زیادی مواد منفجره پر شد و سپس توسط جنگنده های شوروی مورد بمب باران قرار گرفت بیش از 24 بمب بر روی گرف زپلین رها گردید و سرانجام با دو اژدر این اخرین افسانه را به قعر اقیانوس فرستاد. تا مدت ها محل غرق گرف زپلین مشخص نبود که سرانجام در سال 2006 بطور اتفاقی در طی جستجو های پژهشی شرکت نفتی هلندی پتروبالتیک ناو هواپیمابر گرف زپلین را در 55 کیلومتری شمال شهر WBadysbawowo پیدا شد. منبع مجله ی جنگ افزار 2 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .