masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۹۲ - سیب صحرایی ناکازاکی 1 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۹۲ بن سای چری(گیلاس ژاپنی) 1 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۹۲ بن سای پیراکانتا کوکسینیا 2 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۹۲ بن سای گل کاغذی......................بسیار زیبا 3 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 اسفند، ۱۳۹۲ تاریخچه پیداش بن‌سای واژه بن‌سای دارای دو قسمت «بن» و «سای» به معنای «یک گیاه درون ظرف» است. چینی‌ها اولین کسانی بودند که استفاده از زیبایی درختچه‌های طبیعی را در خانه‌ها و باغچه‌های خود رواج دادند و این‌کار را با انتقال درختچه‌های کوچک به داخل گلدان‌ها و ظروف زیبا و دکوراتیو انجام می‌دادند. البته همزمان، ژاپنی‌ها نیز کاشت درختچه‌های زینتی بن‌سای را با ظرافت کامل اجرا می‌کردند. نوشته‌ها نشان می‌دهد که پیدایش درختچه‌های بن‌سای به اوایل قرن چهاردهم بازمی‌گردد. البته تا حدودی ممکن است که فرهنگ تمرین کاشت بن‌سای حدود هزار سال قبل در چین سامان‌دهی و بنیان‌گذاری شده باشد. به‌تدریج ایده‌آل‌ها و فلسفه بن‌سای در طی سالها دست‌خوش تغییراتی شد. برای ژاپنی‌ها بن‌سای بیانگر آمیزش و ترکیب عقاید کهن و قدرتمند با فلسفه‌های شرقی در مورد هماهنگی و هارمونی موجود بین انسان، روح و طبیعت است. در ابتدا تنها خانواده‌های برتر و دارای مرتبه بالای اجتماعی در ژاپن از بن‌سای در مراسم و مناسبت‌های خاص استفاده می‌کردند و این درختچه‌ها را روی تاقچه‌هایی که به شکل‌های شکیل و ویژه طراحی شده بود قرار می‌دادند. این گیاه پیچیده به طور دائم در فضای بیرون خانه قرار داده نمی‌شد. با مرور زمان انواع بن‌سای با سبک‌های مختلف که هر کدام به مقدار زیادی نسبت به نوع دیگر دارای تنوع بودند به‌وجود آمدند. هنر کاشت و پرورش بن‌سای ادامه یافت؛ تا اینکه در قرن ۱۷ و ۱۸ ژاپنی‌ها در این هنر به اوج موفقیت رسیدند. در این زمان بن‌سای کماکان جایگاه و ارزش خود را به‌عنوان درکی عمیق از طبیعت حفظ کرد؛ اما عمق ظروف کاشت بن‌سای کمی از حالت قدیمی کمتر شد. بن‌سای تقریبا نوعی هویت و شناسنامه برای هنر ژاپنی‌ها محسوب میشود و هنوز هم افراد با استفاده از آن در مجالس و مناسبت‌های مهم بر اهمیت قدمت این درختچه‌ها تاکید دارند؛ برخی افراد در ژاپن نیز با جمع کردن مجموعه‌ای از انواع مختلف بن‌سای به ترویج هنری که نماینده فرهنگ و سنت آنهاست می‌پردازند. هنرمندان ماهر در کاشت و پرورش بن‌سای به‌تدریج با اشاره به فرهنگ‌های مختلف دیگر در هنر بن‌سای و اضافه کردن عناصر دیگر از قبیل صخره‌ها پرداختند. واژه بن‌سای به‌سرعت توسط توریست‌هایی که به ژاپن سفر می‌کردند در سرتاسر جهان منتقل شد و از آن به‌عنوان درختچه کوچکی که گویی تقلیدی ظریف و کوچک از درختان بلند و بزرگ موجود در طبیعت در گلدان‌های کوچک است یاد شد. سپس بن‌سای با حضور در نمایشگاه‌هایی در لندن و پاریس بیشتر و بهتر به افراد معرفی شد و به‌خصوص حضور بن‌سای در نمایشگاه بزرگ جهانی در پاریس در سال ۱۹۰۰ چشم جهانیان را به هنر بن‌سای گشود. در پی آن، روشهای کاشت‌وپرورش و نگهداری از این درختچه‌های زینتی به علاقه‌مندان با هر ملیت و فرهنگی آموزش داده شد و تنوع در کاشت انواع بن‌سای به‌تدریج بیشتر شد. امروزه بن‌سای در چین و ژاپن بیانگر فرهنگ و سنت آ‌نها است و دیگر بر خلاف گذشته دور، نگهداری و استفاده از زیبایی‌های این گیاه تنها مختص طبقه بالای جامعه نیست بلکه تمام افراد می‌توانند از این گیاه اصیل و هنری در خانه خود نگهداری کنند. می‌کوشیم تا شما را با هنر بن‌سای و انواع آن و همچنین پرورش آن آشنا کنیم. آشکار است که این هنر مانند هر هنر دیگری نیاز به پشتکار و دقت دارد. کاشت و نگهداری بن‌سای به روندی گفته میشود که از راه آن درختچه یا گیاه تنومندی برای کاشت و نگهداری درون گلدان آماده میشود. بن‌سای در حقیقت یعنی تعادل بین ریشه و اندام هوایی و به‌عبارتی دیگر، ترکیبی از علم باغبانی و هنر است. یکی از نکات مهم برای نگهداری گیاه بن‌سای آن است که به‌غیر از اجزای اصلی در ظرف، باید هر چیز دیگری را از آن حذف کنید. این‌کار به‌‌نوعی پالایش گیاه است که یکی از اقدامات نمادین در فلسفه‌های ژاپنی محسوب میشود. ژاپنی‌ها در پرورش بن‌سای بر تعادل نظم و فرم دادن آن به حالت مثلثی شکل در قسمت خارجی تاکید دارند که آن نیز خود، نوعی نماد است. نمونه‌های فراوانی از نتیجه این روند در مراکز پرورش گل‌وگیاه دیده میشود. جذابیت این روش این است که نمونه‌ای کوچک، ولی بالغ از یک گونه بزرگ‌قامت را می‌توانید در داخل یک گلدان سینی مانند مشاهده کنید. این روش، گیاه خانگی ایده‌آل را در دسترس شما قرار می‌دهد. دو گونه روند برای بن‌سای شناخته شده است: بن‌سای باغچه‌ای یا خارج از خانه؛ که در این روند، گونه‌های گیاهی شناخته شده‌ای مانند کاج‌ها، افراها، سرو کوهی و… به‌کار می‌رود و تنها برای مدت کوتاهی در زمستان به درون خانه آورده می‌شوند و باید حتما در فضای باز نگهداری شوند. بن‌سای درون خانه‌ای و آپارتمانی، که در سال‌های اخیر رواج یافته است. فرق این دو آن است که برای روند پرورش بن‌سای آپارتمانی از گیاهانی استفاده میشود که در مقابل سرما و یخبندان حساس هستند و بنابراین درون خانه‌ها سالها به رشد و نمو خود ادامه میدهند. در روند پرورش بن‌سای لازم نیست که از گونه‌های گیاهی کوتاه قامت استفاده شود. اینها گیاهانی هستند که با مراقبت کاشته شده و پرورش یافته‌اند و از رشد طبیعی خود برخوردارند. البته این‌کار مستلزم مهارت و صرف وقت است که در نهایت گونه‌های تماشایی و گران‌قیمتی رادرون گلدان‌های مخصوص به نمایش می‌گذارند. انواع این گیاه که در فروشگاه‌های ایران عرضه میشود، بیشتر وارداتی هستند که از طریق پیوندهای جوانه‌ها بر روی ساقه‌های ضخیم و فرم‌دار، آن را به شکل بن‌سای در آورده‌اند که به هیچ‌وجه جنبه هنری ندارد. انتخاب محل بن‌سای در خانه یکی از نکات مهم نگهداری بن‌سای در خانه، محل مناسب برای آن است. زیرا باعث میشود که گیاه برای سالها سالم و شاداب بماند و به شما انرژی مثبت دهد. برعکس، اگر محل انتخاب شده برای گیاه مناسب نباشد، نه تنها به‌خوبی رشدونمو نمی‌کند، بلکه سرانجام پژمرده خواهد شد. عواملی مانند نور، سایه، نحوه آبیاری، رطوبت و حتی میزان تحمل گیاه در صورت سهل انگاری کوتاه مدت می‌تواند بر عمر گیاه موثر واقع شود. خرید بن‌سای در هنگام خرید بن‌سای نکات زیر را در نظر بگیرید تا بتوانید گیاهی سالم و شاداب خریداری کنید: حتما گیاه بن‌سای را در فصل بهار که زمان رشد و شکوفایی آن است بخرید. از فروشنده محل نگهداری (داخل آپارتمان یا فضای باز) و سایر نیازها و همچنین نام گیاه را بپرسید تا بتوانید به‌خوبی از آن نگهداری کنید. نور مورد نیاز گیاه چه در داخل خانه و چه در فضای باز مناسب باشد. با یک انگشت ساقه گیاه را کمی فشار دهید، در صورتی که سفت و محکم نباشد، به اصطلاح ریشه در داخل خاک لق باشد، یا رشد آن به اندازه کافی صورت نگرفته یا ریشه در حال پوسیدن است که خرید آن پیشنهاد نمی‌شود. به دقت به برگ‌های آن نگاه کنید که از نظر اندازه و سالم بودن؛ برگ‌ها و ساقه‌ها با هم مطابقت داشته باشند. برای پی بردن به بیماری حشره‌زایی و آلوده نبودن به بیماری، نوک شاخه‌ها یا برگ‌ها و محل‌هایی که برگ به ساقه متصل است و همچنین زیر برگ‌ها را به دقت بررسی کنید که آفت نداشته باشند. پس از انتخاب گیاه، از فروشنده بخواهید آن را با روزنامه یا کاغذ کاملا بپوشاند. به‌طوری که نور مستقیم آفتاب به آن نتابد و از باد کولر اتومبیل دور باشد. در زمستان نیز شیشه‌های اتومبیل بالا باشد. تغییر درجه حرارت ناگهانی گیاه، باعث ریزش برگ‌های آن میشود. پس از ورود به خانه روزنامه‌ها را جدا کنید. نخستین کار برای اینکه اثر انتقال ناگهانی از گلخانه به خانه را (تغییر محیط زیست) تا اندازه‌ای خنثی کنید و گیاه با آب‌وهوای مکان جدید سازگار شود، روزی یکی دو بار در گرم‌ترین ساعات روز با آبی که فاقد کلر باشد و روزانه یکی دوبار با آب‌فشان روی برگ‌های آن را اسپری کنید و با همین آب آن را آبیاری کنید. (ظرفی فاقد درپوش را پر از آب کنید و در گوشه‌ای به مدت ۲۴ ساعت کنار بگذارید تا کلر آن پریده و از آن آب برای گیاه استفاده کنید). از کود دادن به گیاه برای مدتی خودداری کنید و چنانچه پس از گذشت چند روز، چند برگ از برگ‌های تحتانی آن زرد و پژمرده شد نگران نباشید؛ چون این حالتی است که گیاه برای بقای خود در محیط جدید به‌وجود می‌آورد. طبیعی است که گیاه در طی پذیرش شرایط محیط جدید، برگ‌های پیر و پایینی خو را از دست بدهد و برگ‌های جوان و تازه را که دمبرگ قوی‌تر دارند و معمولا در قسمت بالای ساقه‌ها می‌رویند حفظ کند. هرگز برگ‌های زرد را از ساقه جدا نکنید چون بهتر است این‌کار به‌طور طبیعی و به‌تدریج توسط خود گیاه انجام شود؛ زیرا گیاه قبل از دفع برگ‌ها، منفذی را که از جدا شدن دمبرگ از ساقه پدید می‌آورد می‌بندد و هیچ‌گونه خراشی باقی نمی‌ماند تا مورد حمله میکروب‌های عفونت‌زا قرار گیرد. ولی چنانچه بیشتر از دو یا سه برگ گرفتار زردی شوند، نشانه این است که در آبیاری گیاه افراط یا سهل‌انگاری کرده‌اید یا احتمالا گلدان را در محل تاریکی قرار داده‌اید. از قرار دادن هر دو گونه بن‌سای در معرض کوران هوا نیز خودداری کنید. بدیهی است گیاه خریداری شده اگر آپارتمانی باشد، باید آن را در پرنورترین قسمت آپارتمان قرار دهید و گیاه فضای باز را در بالکن یا در حیاط در محلی آفتابگیر قرار دهید و همچنین به علت کوچک بودن گلدان بن‌سای، هر روز به آبیاری و اسپری آب روی برگ‌ها اقدام کنید. توجه داشته باشید که برخی از این گیاهان فضای باز به غرقابی حساس هستند و در روزهای بارانی باید محل آن را تغییر داده و به محیطی خنک و پناهگاه برده شوند. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 اسفند، ۱۳۹۲ این هم عکس همان نارون زبان بسته بی گناه بعد از هرس زمستانه ومقداری سیم کشی برای فرم اولیه که در آینده امیدوارم بونسای شود. 1 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 اسفند، ۱۳۹۲ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام شمشاد : نام علمی : Buxus sempervirens زمان هرس: بهار ، پاییز جوالدوزک : نام علمی : Catalpa speciosaزمان هرس: آخر تابستان ، زمستان سدروس : نام علمی : Cedrusزمان هرس:تابستان ارغوان : نام علمی : Cercisزمان هرس:زمستان نحوه هرس: هرس این درخت بسته به نوع فرم آن می تواند بدون هرس و تنها با قطع اجباری شاخه های خشک به صورت گلدانی و باز باشد و یا با هرس شاخه زنی می توان تاج آن را انبوه و کروی ساخت. افرا : نام علمی : Acerزمان هرس:زمستان عرعر : نام علمی : Aillanthusزمان هرس: زمستان ، تابستان ابریشم : نام علمی : Albizziaزمان هرس: بهار زرشک : نام علمی : Berberisزمان هرس:زمستان ، تابستان دم موشی : نام علمی : Buddleia davidiiزمان هرس:اواخر زمستان نحوه هرس: یا شاخه اصلی را در زمستان از قسمت های داخلی حذف نمود(هرس نسبتا شدید)تا گیاه تحریک به رشد دوباره گردد. به ژاپنی : نام علمی : Chaenomelesزمان هرس:تابستان ، زمستان شبه سرو : نام علمی : Chamaecyparis lawsonianaزمان هرس:تابستان گل یخ : نام علمی : Chimonanthus praecoxزمان هرس:بهار ، تابستان درخت پر : نام علمی : Cotinus coggyriaزمان هرس:تابستان شیر خشت : نام علمی : Cotoneasterزمان هرس:بهار ، تابستان ، زمستان سرو : نام علمی : Cupressusزمان هرس:بهار و تابستان گل طاووسی : نام علمی : Cytisusزمان هرس:بهار یاس زرد : نام علمی : Forsythia زمان هرس:بهار زبان گنجشک : نام علمی : Franinusزمان هرس:زمستان لیلکی : نام علمی : Gleditsiaزمان هرس:زمستان ختمی درختی : نام علمی : Hibiscus syriacusزمان هرس:بهار ، تایستان و پاییز یاسمن : نام علمی : Jasminum officinalزمان هرس:بهار ، تابستان نحوه هرس: در بهار و تابستان بر حسب زمان گلدهی باید بعد از اتمام دوره گلدهی نسبت به حذف شاخه های ضعیف اقدام نمود و شاخه های خیلی بلند را تا نیمه کوتاه نمود. سرو کوهی : نام علمی : Juniperusزمان هرس:بهار ، تابستان برگ نو : نام علمی : Ligustrumزمان هرس:زمستان ، بهار ، تابستان ماگنولیا : نام علمی : Magnoliaزمان هرس:تابستان نحوه هرس: بهتر است تا جای ممکن به دلیل التیام زخمهای حاصل از هرس و کندی رشد درخت هرس نشوند ولی در صورت لزوم می توان نسبت به خذف شاخه های نابجا و یا شکسته اقدام کرد. زیتون تلخ : نام علمی : Meliaزمان هرس:تابستان توت : نام علمی : Morus sppزمان هرس:زمستان ، تابستان خرزهره : نام علمی : Nerium oleanderزمان هرس:تابستان نرگس درختی : نام علمی : Philadelphusزمان هرس:بهار ، تابستان ، پاییز نحوه هرس: این درختچه معمولا نیازی به هرس چندانی ندارد و تنها باید هر سه یا چهار سال یکبار در اوائل بهار یا پاییز تعدادی از ساقه های خیلی مسن را از قاعده قطع کنیم.همچنین هرس پنسمان یا چیدن نوک شاخه های تازه روئیده در تابستان باعث جلوگیری از حجیم شدن تاج شده و آنرا متراکم تر می سازد. نوئل : نام علمی : Piceaزمان هرس:بهار ، تابستان کاج : نام علمی : Pinus sppزمان هرس:بهار چنار : نام علمی : Platamus sppزمان هرس:تابستان ، زمستان صنوبر : نام علمی : Populus sppزمان هرس:تابستان پیراکانتا : نام علمی : Pyracantha sppزمان هرس:تابستان ، آخر زمستان بلوط : نام علمی : Quercus sppزمان هرس:تابستان ، زمستان سماق : نام علمی : Rhusزمان هرس:زمستان اقاقیا : نام علمی : Robiniaزمان هرس:تابستان ، زمستان بید : نام علمی : Salix sppزمان هرس:زمستان ، تابستان اسپیره : نام علمی : Spireaزمان هرس:بهار سرو خمره ای : نام علمی : Thujaزمان هرس:بهار ، تابستان ، پاییز نارون : نام علمی : Ulmus sppزمان هرس:اواخر تابستان ، زمستان بداغ : نام علمی : Viburnum sppزمان هرس:بهار ، اواسط تابستان مروارید درختی : نام علمی : Symphoricarpusزمان هرس:اوائل بهار گز : نام علمی : Tamarix sppزمان هرس:بهار ، تابستان سرخدار : نام علمی : Taxus sppزمان هرس:اواخر بهار ، تابستان 1 نقل قول لینک به دیدگاه
masi eng 47,044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 اسفند، ۱۳۹۲ یکی از هنرهای خیلی زیبایی ژاپنی پرورش درختان به صورت " برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام " است. بعضی از این گیاهان واقعا" زیبا بوده و ارزش زیادی هم دارند. این هنر برای هزاران سال در چین رواج داشته و پس از ارتباط فرهنگی بین چین و ژاپن، به ژاپن منتقل شده . بعضی از هنرمندان این هنر، بونساهای خیلی کوچک که حتی گاهی اوقات کوچکتر از کف دست هستند را پرورش می دهند که به اسم "مینی بونسای" شناخته میشود. برای پرورش یک بونسای دانستن علوم باغبانی، نوردهی، تغذیه، نیاز آبی و همچنین هرس شاخه، برگ و ریشه لازم است. در واقع با استفاده از روشهای خاص رشد گیاه را کم می کنند به طوری که به سلامت آن لطمه ای وارد نشود و هرس ریشه و برگ در فصل رشد باعث کاهش رشد شود . همچنین برای شکل دادن به گیاه با مرور زمان شکل دلخواه را به گیاه انتقال میدهند. تناسب درست بین اجزاء گیاه و همچنین تامین نیاز گیاه به پرورش یک بونسای سالم و زیبا کمک فراوانی میكند. برای تهیه یک بونسای می توان دو مرحله ی اصلی را در نظر گرفت: تغییر شکل درختی طبیعی که از نواحی کوهستانی یا دشت آورده ایم به درختچه های کوتاه تربیت بونسای که منظور تکامل بخشیدن به شکل ظاهری است. مرحله ی اول: نهال مورد انتخاب باید در عین کامل بودن باید کوچک ، کوتاه ، دارای ریشه های قوی و طول عمر دراز باشد . باید در نظر داشت که تفاوت اساسی یک بونسای و یک درخت در یک باغ کوچکی و بزرگی آنهاست وگرنه بونسای از نظر شکل ظاهری فرق دیگری با درخت طبیعی ندارد. قبل از شروع بهار گیاهی با شرایط ذکر شده انتخاب و آن را طوری از خاک بیرون می آوریم که مقداری از ریشه های فرعی وصل به ریشه ی عمودی(اصلی) گیاه باشد و گیاه را همراه خاک اطراف ریشه با ملایمت بیرون آورده تا خاک اطراف ریشه نریزد. گیاه را در ظرف مورد نظر می کاریم. بعد از 20 روز جوانه های کوچکی خواهد داشت . هنگامی که جوانه های تازه به ارتفاعی نزدیک 5/2 میلی متر رسید آن را فشار می دهیم یا کلا قطع می کنیم. حدود 2 الی 3 هفته بعد یک یا سه جوانه تازه در کنار جوانه ی قطع شده شروع به رشد می کنند. این بار جوانه های تازه هرگز خیلی بلند نخواهند شد. پس فاصله ی بین شاخه کوتاه شده و برگ هایی رشد می کنند که از حد طبیعی کوچک تر است. با نزدیکی فصل پاییز باید احتیاط های لازم را انجام داد که گیاه خشک نشود ، یخ نزند و مرتب در معرض دید خورشید قرار گیرد. درخت را در ماه فروردین بعدی باید دوباره به همان طریق اولی نشا کرد. دفعات نشاندن گیاه در ظرف دیگر بستگی به نوع درخت و سن آن دارد. قرار دادن گیاه در ظرف دیگر دو فایده دارد: درون ظرف پر از ریشه شده است و جای خالی برای رشد ریشه های تازه نیست . در هر انتقال حذف مقداری از ریشه ها و رویش ریشه های جدید باعث خواهد شد که مواد به مقدار لازم ( نه بیش از حد ) جذب کند و رشد نموده و از اندازه هایی که مورد نظر ماست بزرگتر نشود. شاخ و برگ های زیادی را قطع می کنیم و این عمل موجب تعادل بین مواد جذب شده به وسیله ی ریشه ی گیاه و مقدار هوایی که توسط شاخ و برگ پس داده( فتوسنتز ) می شود ، می گردد. 2 الی 3 هفته طول می کشد که گیاه در محل جدید ریشه های محکمی بگیرد. هنگامی که ریشه ها محکم شد ، جوانه ها شروع به رشد می کنند. بعد از دو ماه که درخت به ظرفش منتقل شد تمام برگ های آن در مرکز ساقه باید با قیچی قطع گردد. باقیمانده ی برگ های ساقه به زودی پژمرده شده و می افتند این حالت برگ ریزان مصنوعی پاییزی است. دو یا سه هفته بعد شاخه ها و برگ های جدید از جوانه های تازه بیرون خواهند آمد. این شاخه و برگ ها کوچک می شوند و نتیجتا به بونسای شکل باشکوهی می دهند. مرحله ی دوم ، تربیت بونسای: به سه طریق می توان عمل کرد: 1- هرس کردن شاخه و برگ ها که قبلا به آن اشاره شد. 2- سیم بستن 3- آویزان کردن شاخه سیم بستن: برای این که شکل دلخواه خود را به درخت بدهیم از سیم مسی استفاده می کنیم به این ترتیب که شاخه یا تنه را با دست و انگشتان به حالتی که مورد نظر است نگه می داریم. سیم را در جهت عقربه های ساعت به دور آن می پیچیم . شاخه های کوچک را برای 2 تا 3 ماه و شاخه های بزرگتر را برای 3 الی 4 ماه می توان سیم بست. آویزان کردن شاخه : به سادگی یک طناب یا نخ را به شاخه ی مورد نظر متصل و انتهای آن رابه جایی متصل می کنیم تا شاخه خمیدگی مورد نظر را پیدا کند. شرایط خاک: تمیز باشد ، کود طبیعی نداشته باشد ، قابلیت نگهداری رطوبت را داشته باشد و پوک باشد. محل نگهداری : در تمام سال آفتابی باشد ، در معرض هوا بوده ولی از بادهای شدید در امان باشد ، تمیز و دور از گرد و غبار باش 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .