رفتن به مطلب

بیماریهای مهم و روش درمان آن در شیلات


ارسال های توصیه شده

بیماری ویروس طاعون یا پلیگ و شیوه های پیشگیری و مقابله(Plague)

 

 

سپتامبر سال 1986 يک عفونت جدی در برخی از گونه های سيچلايد شروع به ظاهر شدن شد . اين عفونت در مخازن سالن های عمده فروشی های سراسر ايالات متحده ديده شد . به نظر ميرسيد که اين بيماری با ورود ماهی هايی از جنوب شرقی آسيا وارد ايالات متحده شده بود . بيماری بسيار عجيب و ويرانگر بود و در ماهی های دي*** ، آنجل ، سورم ، اوراوس و اسکار ديده می شد .

تلفات اوليه بسيار بالا بود و اضطراب شديدی در بين توليد کننده و وارد کننده های ماهی های آکواريومی ديده می شد . در چند روز تمام مخازن سالن ها آلوده شدند و تلفات شروع شده بود و صاحبان مخازن به اين نتيجه رسيده بودند که اين عفونت از راه هوا وارد مخازن ديگه ميشد و باعث آلوده شدن کل سالن های ايالات متحده شده بود .

وقتی که آشکار شد اين بيماری مسری است ، ماهی های آلوده رو به آزمايشگاه پاتولوژی و تشخيص بيماری ها فرستادند . بعد از مدتی آزمايشگاه اعلام کرد که ماهی ها هيچ گونه نشانه اي از بيماری های هگزامتيا ، پسودوموناس ، استرپتاکوس و آيروموناس ندارند .

در اروپا نيز اين بيماری ظاهر شد و مردم اروپا علت آن را وجود سموم آلی در آب ميدانستند و بعد از چند روز نشانه های اين بيماری در مشرق زمين هم ديده شد و پرورش دهنده گان ماهی علت بروز اين بيماری رو قليايی بودن آب ميدانستند . هيچ کس در اصل علت درست بروز اين بيماری رو در بين ماهيان گونه سيچلايد نميدونست و تنها حدس و گمان هايی بود که پرورش دهنده گان ميزدند .

درمان در تمام کشور ها شروع شد ، هر شخص برداشت شخصی از اين بيماری ميکرد و شروع به درمان به وسيله : آسپرين ، قرص های سرما ، آب اسيد ، پرمنگنات پتاسيم ، تريچلافون ، تتراساکلين ، جنتوماکسين ، نيتروفورازون و مترونيدازول کردند ، ولی هيچ کدام از درمان ها موفق نبود .

در طول اين زمان پيشنهاد های گوناگونی برای درمان اين بيماری عنوان شد و باعث شد که يک جلسه در اورلاندو ايالت فلوريدا برگزار شود . در اين جلسه افراد زيادی که اين بيماری رو تجربه کرده بودند حضور داشتند . در اين جلسه ، تمام حظار به اين نتيجه رسيدند که اين بيماری به خودی خود باعث مرگ ماهی نميشود . اين بيماری در اصل يک نوع ويروس است که به سيستم ايمنی ماهی حمله ميکند و باعث بروز بيماری های ديگر در ماهی ميشود . در انتهای اين جلسه ، اين بيماری رو ايدز يا طاعون يا طاعون سياه دي*** ناميدند .

 

 

 

بيماری وارد آکواريوم ميشود با ورود ماهی جديد ، گياهان ، وسايل تزينی ، غذا و حتی هوا . زمانی که ماهی آلوده به طاعون وارد آکواريوم جديد ميشد ، هيچ گونه علايمی از بيماری نداشت و کاملاً سالم و سر حال بود ، به اصطلاح بيماری درون ماهی به حالت خواب زمستانی بود .

بعد از 3 تا 5 روز نشانه های بيماری در آکواريوم ها ديده ميشد ، در ابتدا ماهی ها به قسمت های تاريک آکواريوم ميرفتند و کمتر شنا ميکردند و به اصطلاح کم رو می شدند . بعد از يه مدت يک لايه مخاطی بر روی پوستشون تشکيل ميشد و باله های ماهی شروع به فاسد شدن می شد و ماهی بيماری به صورت غير طبيعی نفس می کشيد . در اين مرحله اگر با دقت به ماهی نگاه ميکرديم ، ميديدم که در قسمت باله ها رنگ ماهی کاملاً کم رنگ شده و انگار باله ها به حالت فاسد شدن در امدن و ماهی ها خودشون رو به لوازم داخل آکواريوم ميکشيدند . در مراحل بعدی ماهی غذا نميخورد و همش در جای تاريک بدونه حرکت باقی ميموند . ماهی های بيمار در کف آکواريوم يا در سطح آکواريوم به صورت کج قرار ميگرفتند . در روز های اوليه اين بيماری ، طوری به نظر ميرسه که انگار ماهی در مرحله مرگ قرار داره و زجر بسيار شديدی رو تحمل ميکنه و لحظه های آخرين زندگيش هست .

آنجل ها بين 7 تا 14 روز به بيماری مبتلا ميشدند و پوسيدگی باله های اين ماهی بسيار شديد تر از ماهی های ديگه بود ، اين بيماری در آنجل خيلی شبيه بيماری مثانه بود و درمان اين بيماری در آنجل بسيار سخت تر از ماهی های ديگه بود . تلفات در آنجل فيش بسيار بيشتر از ماهی های ديگه بود .

 

 

دوره بيماری بين 7 تا 21 روز بود و ماهی های بسيار کمی زنده ميمونند و ميتونستند اين دوره رو تموم کنند ، اغلب ماهی هايی که اين دوره رو رد کرده بودند دچار بيماری های زيادی شده بودند . اکثرشون باله های نصفه داشتند و بيماری هايی از قبيل Flukes , Capillaria و Hexamitiases گرفته بودند و بايد اين بيماری ها درمان می شد .

نکته اي که خيلی جالب بود اين بود که ماهی هايی که از اين بيماری جون سالم به در ميبردند ، ديگه نسبت به طاعون مقاوم شده بودند ولی اين بيماری درونشون مونده بود و هر موقع وارد آکواريوم جديد ميشدند ، بقيه ماهی های داخل آکواريوم رو آلوده به بيماری طاعون ميکردند ولی برای خودشون هيچ مشکلی پيش نمييومد ، حتی ديده شد که ماهی های که 6 ماه از خوب شدنشون گذشته ، هنوز ناقل بيماری طاعون بودند .

در آن زمان ما به يه نتيجه کلی رسيديم که : هر شی يا ارگانيسمی که در محل آلوده بوده بايد کاملاً از بين ميرفت . به عنوان مثال : کيسه های ماهی ، جعبه هايی که کيسه ها درون اون قرار ميگرفتند ، تمامی ***** ها ، تمامی گياهان ، ماهی هايی که ميزبان اين بيماری هستند ( سورم - دي*** - آنجل - سکار ) و حتی ماشين هايی که مسئول حمل و نقل ماهی ها بودند . ماهی هايی که تازه خريداری ميشدند هم بايد در مخازنی جدا و کاملاً دور از محل استقرار ماهی های بيماری ، قرار ميگرفتند .

تمام ماهی های جديد رو در قرنطينه به مدت 4 تا 6 هفته نگه ميداشتيم تا مطمئن بشيم که بيماری تاعون نداشته باشند . ( جالبه بدونيد که در سال 1986 ، بيش از 20 مرکز نگهداری ماهی در آمريکا به حالت قرنطينه در امد و اجازه خروج و ورود هيچ موجود زنده اي به داخل و خارج از قرنطينه داده نمی شد ، حتی پرسنلی که داخل قرنطينه بودند به مدت 1 ماه از محل خارج نشدند )

 

هیچ درمان قطعی برای ویروس پلیگ وجود ندارد.تنها راه مقابله با آن ایزوله نگه داشتن ماهی و جلوگیری از مبتلا شدن ماهی به عفونت های باکتریایی و قارچی و .... است

دور نگهداشتن ماهی از شرایط استرس زا و قوی نگهداشتن سیستم ایمنی بدن ماهی کمک زیادی به ماهی آلوده به ویروس میکند

 

آنتی بیوتیک های وسیع الطیف به همراه سموم ضد انگل و قارچ نظیر آکریفلاوین کمک بسیاری به درمان این بیماری میکند

لینک به دیدگاه
  • پاسخ 40
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

ویروس لیمفوسیستیس و شیوه های درمان(Lymphocystis)

 

01.jpg02.jpg

 

 

 

 

مفوسیستیس

یک بیماری مزمن عفونی است که بر آمدگی های تومور مانند خوش خیمی بر روی پوست و باله های بسیاری از ماهیان ایجاد می شود

علائم:

برآمدگی های زگیل مانند روی پوست (حتی بعضی وقتها بعضی ماهی ها به دلیل بزرگی این بر آمدگی های بر نحوه ی شنای ماهی تاثیر می گذارند ) در بعضی منابع نوشته شده که این بیماری بعضی وقت ها موجب هم جنس خواری می شود

بر آمدگی های پوستی به اندازه ی 0.3-2 میلیمتر و یا بزرگتر هستند این بر آمدگی ها به رنگ های کرمی صورتی خاکستری رنگ هستند

 

گاهی ممکن است بر سطح احشا و داخل عضلات نیز این بر آمدگی ها دیده شوند برآمدگی های این بیماری معمولا به صورت مجموعه ای از دانه های کنارهم تشکیل می شوند و انتشار یکنواختی ندارند

 

نشانه ها:

این بیماری در ابتدا بر روی اندام حرکتی ماهی (باله) نمایان می گردد.

به شکل تودهای به هم چسبیده به رنگ های سفید، کرم،زرد ویا صورتی دیده میشود.

در شدت حاد بودن ممکن است در دهان و آبشش ماهی نیز دیده شود.

این بیماری در بین فرشته ماهیان و پروانه ماهیان بسیار شایع می باشد

 

 

 

پیشگیری :

قرنطینه نمودن ماهیان جدید قبل از ورود به سیستم اصلی آکواریوم.

خریداری ماهیان سالم زیرا این بیماری به راحتی قابل دیدین و تشخیص می باشد.

جلوگیری از تغییرات ناگهانی آب مخصوصا:دما،غلظت نمک،ph،نیتریت و آمونیاک

 

درمان:

متاسفانه این بیماری درمان قطعی ندارد در واقع بیشتر بیماری های ویروسی ماهی درمان قطعی ندارند و بیشتر ایمن سازی از طریق واکسیناسیون انجام می شود

با رعایت اصول قرنطینه جلوگیری از ورود ماهی بیمار آلوده به تانک میتوان تا حدود بسیار زیادی از این بیماری جلوگیری کرد

 

 

توجه: برای بر داشتن توده از روی بدن ماهی ابتدا یک پارچه لطیف را کاملا با آب آغشته کرده سپس ماهی را به آرامی بر روی آن گذاشته و توده را به آرامی از روی بدن ماهی بر می دارید و اگر این توده بر روی باله بود با قیچی ان قسمت از باله را که دارای توده میباشد جدا کنید.

برای بهبود نیز استفاده از غذاهایی با ترکیبات بالای ویتامین کمک شایانی می کند.

لینک به دیدگاه

پوسیدگی باله و دم و شیوه های درمان(Columnaris)

 

 

 

یکی از شایع ترین بیماری های آکواریوم پوسیدگی باله و دم و یا کالومناریس است.این بیماری منشا باکتریایی دارد.این باکتری در بیشتر منابع از خانواده باکتری های گرم منفی معرفی شده است.بعضی از منابع آن را گرم مثبت معرفی کرده اند.Flexibacter , Cytophaga , Myxobacteria از باکتری هایی هستند که به عنوان عامل این بیماری معرفی شده اند.

این بیماری تقریبا بین بیشتر ماهی ها مشترک است.

 

علایم :

 

1.در مراحل اولیه ضعیف شدن و فرسوده شدن باله و دم ماهی.نوک دم و باله ماهی نازک و ضعیف میشه

2.ریش ریش شدن و خورده شدن باله و دم ماهی

3.پدید آمدن زخم و خوردگی روی پوست بدن ماهی

4.تخریب لایه های پوست

5.کدر شدن سطح چشم(عفونت ثانویه)

6.به وجود آمدن زخم های سفید رنگ اطراف دهان

7.به وجود آمدن لایه های سفید و ابری و پنبه ای مانند روی زخم ها(عفونت قارچی)

8.تنفس سنگین و سریع و باز بودن آبشش ها

9.تغییر رنگ دادن غشای داخلی آبشش ماهی(خیلی روشن و بی رنگ یا قهوه ای تیره)در این حالت به دلیل مردن بافت داخلی آبشش (نکروز) مرگ ماهی 100% خواهد بود

 

درمان :

 

1.اضافه کردن یک قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر 20 لیتر آب

2.استفاده از محلول آکریفلاوین(یک قطره در هر لیتر)در حال حاضر دارو هایی تو بازار موجود هست که ماده موثرشون آکریفلاوین است.

ماده موثره Sera Baktopur و Tetra General Tonic هر دو آکریفلاوین است

3.استفاده از یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف

لینک به دیدگاه

کرم های سفید یا پلاناریا(Planaria)

 

 

کرم سفید رنگ از خانواده ترماتودها است و خطری برای ماهی ها و یا محیط آکواریوم ندارد.در واقع پلاناریا انگل نیست و میزبانی برای زندگی انتخاب نمیکند.

غذادهی زیاد(و یا بد) و آب آلوده شرایط را برای زندگی و تخم ریزی این کرم ها مهیا میکند

معمولا زیر شن های کف آکواریوم بهترین مکان برای زندگی و تکثیر پلاناریا است

 

علایم :

 

وجود کرم های ریز و سفید رنگ داخل آب آکواریوم که مدام در حال حرکت و جنب و جوش هستند.در مواردی که آب آکواریوم خیلی آلوده باشد تعداد این کرم ها به حدی زیاد میشود که روی سطح شیشه را هم پر میکنند

 

ضرورتی برای استفاده از دارو وجود ندارد و با تمیز نگه داشتن محیط آکواریوم این کرم خود به خود از بین خواهد رفت.ولی در موارد بسیار حاد میتوانیم از روش های زیر برای ریشه کنی این کرم استفاده کنیم

 

پاک سازی :

 

راه اول :

 

یکی از شیوه های ریشه کنی کرم پلاناریا استفاده از فرمالین 37% است.

 

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 0 تا 2

2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بین 3 تا 5

4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (GH) بالای 6

 

به دلیل وجود تخم پلاناریا دوز دارو باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

 

محصولات آماده ای توی بازار هست که ماده اصلیشون فرمالین و مالاچیت گرینه

 

ماده موثره Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

 

 

راه دوم :

 

یکی از سریع ترین و بهترین گزینه ها برای ریشه کنیه کرم پلاناریا استفاده از سرا تریمازول(Sera Tremazol) محصول کمپانی سرا است.ماده موثر این دارو پرازیکوانتل است.(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

 

راه سوم :

 

در صورتی که به سرا تریمازول دسترسی نیست معمول ترین راه برای ریشه کنی پلاناریا پرازیکوانتل (Praziquantel) یا لورنسیت (Lorencit) است.این قرص در ورق های 50 و 100 میلی گرمی در داروخانه های دامی موجود است.

 

2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب به مدت 3 تا 5 روز.

پرازیکوانتل قادر به از بین بردن تخم کرم نیست.به منظور از بین بردن تخم پلاناریا دوز دارو بعد از 7 روز تجدید شود.

لینک به دیدگاه

فرونکولوزیس و شیوه های درمان(Furunculosis)

 

 

 

فرونکولوزیس

علت نام گذاری این بیماری طبق تحقیقاتی که داشتم به خاطر ضایعات تاول مانندی است که روی پوست ایجاد می کند

عامل این بیماری باکتری گرم منفی میله ای شکل کوتاه است و تقریبا بی تحرک است

در این بیماری هرچه دما بیشتر باشد شدت بیماری بیشتر می شود در واقع با دمای آب نسبت مستقیم دارد

قابل توجه دوستانی که در آکواریومشون لاک پشت نگه میدارند:

خزندگان دوزیستان و بعضی ماهیان وحشی می توانند ناقل این بیماری باشند شیوع این بیماری بسیار زیاد است و به سرعت تمام ماهیانی که در یک تانک هستند به این بیماری مبتلا می شوند در واقع در بعضی موارد شیوع بیماری صد در صد است

انتقال این بیماری از طریق آب و غذاو وسایل آلوده صورت می گیرد و هم از طریق تخم !

یعنی تخم های ماهی هم به این بیماری آلوده می شوند

معمولا تلفات این بیماری بسیار زیاد است در بعضی مواقع تلفات به 85% هم می رسد

علائم:

نشانه ها و علائم این بیماری را می توان به سه شکل حاد و تحت حاد یا مزمن تقسیم کرد:

شکل حاد:

در این مرحله از بیماری روزانه درصد قابل توجهی از ماهیان بی حال شده و به سطح آب آمده و تلف می شوند

از انواع نشانه های این بیماری می توان به تیرگی رنگ بدن بیرون زدگی چشمان خونریزی در پوست باله ها آبششها و دیگر نواحی بدن نام برد

شکل تحت حاد:

دراین شکل از بیماری نشانه های شکل حاد به صورت خفیف ظاهر می شود و تاول های مشخصی نیز در پوست ظاهر می شود و درصد تلفات کم تر است

تاول ها در حقیقت زیر پوستی بوده که در اثر ضربه یا فشار پاره شده و از آن خونابه ای حاوی خون خرده های بافتی و باکتری خارج می شود قبل از باز شدن آنها نیز به صورت برآمدگی هایی مشخص و نرمی روی عضلات قابل تشخیص است

شکل مزمن:

در این شکل از بیماری که معمولا به دنبال دو شکل اول ظاهر می شود فقط ضایعات جلدی وجود دارد که توسط عوامل ثانویه شدت می یابند معمولا تلفاتی وجود ندارد قارچی شدن ضایعات کنده شدن فلس ها تحلیل باله های شنا لاغری عدم تمایل به غذا گاهی تیرگی رنگ بدن ماهی و حتی در بعضی مواقع کوری ماهی و یا ضایعات داخلی شامل وجود تاول در عضلات می باشد

درمان:

درمان این بیماری معمولا سخت است وانتخاب دارو باید توسط یک فرد با تجربه و یا دامپزشک صورت گیرد:

(چون داروی خاصی برای درمان این بیماری پیدا نکردم به چند منبع مطمئن رجوع کردم و داروهای پیشنهادی آنها را برای شما می نویسم)

1.مخلوط سولفامرازین + سولفا گوانیدین یه میزان 264 میلیگرم به ازای هر کیلو گرم وزن ماهی در روز به مدت سه روز و از همین دارو به میزان 154 به ازای هر کیلو گرم وزن ماهی در روز به مدت یک هفته

2.اکسی تتراسایکلین به میزان 55 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن ماهی در روز به صورت مخلوط در غذا

3.اریترمایسین تزریقی (اریترو – 200 ) 20-40 میلی گرم در کیلو گرم وزن ماهی (به هیچ عنوان اگر تجربه ی این کار رو ندارید از این روش استفاده نکنید چون ممکنه باعث مرگ ماهیتون بشه)

لینک به دیدگاه

توبر کلوزیس

 

 

یک بیماری نسبتا عفونی باکتریایی است که به طور روزافزونی معمول و متداول میگردد.نمونه های مبتلا به دلیل پیشگیری از ابتلای سایر ماهی ها باید فوراً از مخزن انتقال یابند.

 

 

ماهی توبرکلور معمولاً به طور نرمال تغذیه میکند اما همانطور که ارگان های درونی اش آسیب میبیند وزنش را نیز از دست میدهد.برخی ماهی ها جوش های ریز زیرپوستی که عاقبت زخم میشوند را به همراه دارند.در دیگر ماهی ها،این جوش های ریز در پشت چشم در حال ایجاد اگزوفتالمی توسعه میابند.

 

 

باکتریی که سبب بیماری میشود دماهای سردتر از بیشتر باکتری هایی که به انسانها سرایت میکنند را ترجیح میدهد.به هر حال،توبرکلوزیس ماهی میتواند معمولا به شکل یک جوش ریز عفونی بر پوست انسان سرایت کند،اما همچنین احتمال کوچکی وجود دارد که سبب یک عفونت درونی خطرناک نیز گردد.همین که شناسایی در یکی از ماهی هایتان انجام شد،باید احتیات های بهداشتی دقیقی اتخاذ شود.شناسایی صریح و آشکار فقط توسط کالبدشکافی میواند صورت پذیرد.

 

 

علایم:

 

 

1-رنگ پریدگی

 

 

2-جمع شدگی باله ها

 

 

3-کاهش وزن

 

 

4-آسیب هاب پوستی زخم دار

 

 

درمان:

 

 

با دامپزشک متخصص مشورت کنید.ماهی های مبتلا باید از مخزن انتقال داده شده و معدوم گردند.به آنها اجازه ندهید که در مخزن بمیرند،چرا که دیگر ساکنین آنها را خورده و سپس آنها نیز مبتلا خواهند شد.ارقام مورد سرایت باید درمان شوند.جهت این کار آنها را به مخزن درمان انتقال دهید و آکواریوم اصلی را ضدعفونی کنید.اگر دیگر ماهی ها از پای درآمدند هیچ نمونه جدیدی را وارد مخزن نکنید،مگر اینکه همه ماهی های مبتلا را معدوم کرده و سپس آکواریوم را تمیز و ضدعفونی کنید،آن گاه میتوانید نسبت به ماهی دار کردن مجدد آکواریومتان اقدام نمایید.

 

 

برگرفته از کتاب «مقدمه ای بر بهداشت و درمان ماهیان آکواریومی»

لینک به دیدگاه

نام بیماری : زخم بدن ماهی

ریشه بیماری : انگل

01.jpg02.jpg

زخم بدن ماهی یا marinum uronema:

این بیماری یکی از کشنده ترین نوع بیماری های آب شور می باشد که بیشتر در بین پروانه ماهیان و فرشته ماهیان خانواده جراح ها شایع است، در این نوع بیماری به دلیل حمله انگل و استفاده از بافت های بدنی ماهی آب بدن ماهی بسیار کم می شود. اندازه این انگل به طور معمول در حدود 20 تا 40 میکرون می باشد.

علائم:

ایجاد زخم در بدن ماهی، آسیب های جدی بر روی بدن ماهی، تغییر رنگ ماهی (ماهی کم رنگ می شود)،تنفس سریع، بی اشتهایی نسبت به غذا، کم شدن وزن ماهی جزء نشانه های این بیماری هستند.در صورت حاد بودن ماهی خود را به قسمت های کم جریان آکواریوم می رساند، و یا ماهی به حالت سر به هوا درمی آید و حتی ممکن است چشم ماهی به حالت ابری درآید.

درمان:

استفاده از حمام آب شیرین با این تفاوت که مدت زمان ماندن ماهی در آب شیرین تا حد امکان بیشتر باشد. البته این نیز بستگی به بیماری ماهی و تحمل ماهی دارد.

پاک کردن قسمت آسیب دیده بدن ماهی با تکه پارچه ای نرم

استفاده از داروهایی با رکیبات مالاشیت گرین و مرمر سبز ویا حتی فرمالین

در برخی مقالات استفاده از متلین بلو نیز پیشنهاد گردیده است

پیشگیری:

استفاده از دستگاه uv

استفاده از رژیم غذایی مناسب مخصوصاً ترکیباتی که دارای ویتامین ها باشند

جلوگیری از استرس ماهی

ایجاد شرایط مناسب آب در آکواریوم مخصوصاً ph و نیترات

استفاده از عناصر کم یاب برای ماهیان

منبع :http://www.aquashop.ir

 

 

لینک به دیدگاه

نوع بیماری : سیاه ICH

ریشه بیماری : انگل

01.jpg02.jpg

این نوع بیماری نیز بیشتر در بین جراح ماهیان شیوع پیدا می کند، این بیماری نیز ریشه انگلی داشته و توسط هجوم انگل ها به میزبان صورت می گیرد.

درمان این بیماری ساده است و این بیماری نیز مانند لکه های سفید توسط انگل های کرمی شکل صورت می گیرد.

چرخه عمر:

در ابتدا ممکن است توسط ماهی بیمار به داخل سیستم اصلی آکواریوم راه پیدا کندو بعد از ورود به دنبال میزبانی جدید برای تغذیه و رسیدن به بلوغ می گردد.

بعد از 4 تا 5 روز تغذیه به لایه های پائینی آکواریوم رفته و شروع به تخم ریزی کرده و بعد از 5 روز کرم های جوان در آکواریوم به دنبال میزبان گشته و چرخه دوباره شروع می شود اما گسترده تراز قبل.

علائم:

هنگامی که این کرم ها بر روی بدن میزبان می نشینند و شروع به تغذیه می کنند لکه های سیاهی بر روی بدن ماهی نمایان می شود و هنگامی که ماهی در زیر نور حرکت می کند دیدن این انگل راحت تر می شود و هنگامی که بر روی بدن ماهی باشند ممکن است ماهی تغییر رنگ دهد و رو به تیره شدن رنگ برود.

ماهی برای رهایی از انگل خود را به اشیاء داخل آکواریوم می کشاند و ماهی کم کم بی حال می شود و از قدرت تحمل آن نیزکاسته می شود و ماهی اشتهای خود را از دست می دهد.

درمان:

حمام آب شیرین و استفاده از داروهای فرمالین به این بیماری تاثیر بسزایی دارد.

پیشگیری:

این انگل ممکن است حدود 40 تا 50 روز بدون میزبان زنده بماند پس تقریباً ریشه کن کردن آن از آکواریوم امری دشوار است.

خالی کردن مقداری از آب آکواریوم حتماً باید از کف آکواریوم باشد پس از 3 تا 5 روز

استفاده از تمیز کننده های آکواریوم مانند انواع میگوها، هرمیت و خرچنگ ها

استفاده از رژیم غذائی مناسب.

منبع :
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

بیماری انگل سیاه در دلقک ماهی آب شور

نام بیماری : brooklynella

ریشه بیماری : انگل

01.jpg02.jpg

جزو انگلهای ریشه دار می باشند، که از پوست میزبان استفاده می کنند و آن را با نام بیماری دلقک ماهی می شناسند. البته این به این معنا نیست که فقط دلقک ماهی دچار این بیماری می شود و سایر گونه های ماهیان نیز دچار این بیماری می شوند.

این انگل جزو آن دسته است که می تواند ماهی بیمار را به سرعت از پای در آورد.

تکثیر در این نوع انگل از طریق دوتایی شدن می باشد پس به سرعت می تواند تکثیر شود برای همین امر است که تشخیص در این بیماری مهم ترین اصل است،تا از ازدیاد این انگل جلوگیری شود.

علائم:

تنفس سریع برای ماهی. تقریباً ماهی کم تعادل می شود و در سطح آب حرکت می کند.

امتناع از خوردن غذا، کم رنگ شدن بدن ماهی، و مهم ترین علامت غبار یا غشایی است که بر روی بدن ماهی دیده می شود که این ها تماماً نشانه های ضایعاتی پوستی از حملات این انگل است.

ماهی در صورت حاد بودن این بیماری به حالت سر به هوا در می آید، به دلیل حمله این انگل ماهی مقدار زیادی از آب بدن خود را از دست می دهد.

پیشگیری:

خرید از فروشگاه های معتبر زیرا در فروشگاه های معتبر ماهی قبل از فروش قرنطینه می شود.

قبل از ورود ماهی به سیستم اصلی آکواریوم آن را تا یک هفته در قرنطینه خانگی نگه داری کنید.

استفاده از رژیم غذائی مناسب با ترکیبات متفاوت گوشتی و گیاهی.

استفاده حداقل 20 روز یکبار از دستگاه UV

درمان:

یکی از بهترین درمان ها حمام آب شیرین می باشد 4 روز و در روز 3 مرتبه به مدت 5/1 تا 3 دقیقه بسته به تحمل ماهی، در برخی مقالات آمده که داروهای با ترکیبات مس نیز برای درمان مناسب است. استفاده از قرص مترونیدازول برای این بیماری بسیار موثر می باشد.

استفاده از داروهایی با ترکیبات مالاشیت گرین و در برخی موارد فرمالین نیز تاثیر خوبی بر روی این بیماری دارد.

منبع:
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

لینک به دیدگاه

نام بیماری : بیماری های مربوط به چشم در ماهیان اب شور

ریشه بیماری : باکتری

02.jpg03.jpg

04.jpg

بیماری های مربوط به چشم چیست؟

مشکلات مربوط به چشم در ماهیان آب شور بسیار شایع می باشد.

یکی از عوامل این بیماری سوء تغذیه می باشد ولی ریشه اصلی این بیماری باکتریایی است.

آن دسته از ماهیان که دچار کدری چشم می شوند و یا چشم آنها تار می گردد به دلیل حمله باکتری با نام علمی exophthalmia است. دلیل دیگر آن حمله انگلی با نام گیل می باشد.

در برخی مقالات نیز آمده که روشنایی بیش از حد و یا از ازدیاد نور در آکواریوم نیز باعث این کدری می شود.

 

علائم بیماری:

در این نوع بیماری در ابتدا به صورت حاله ای کدر یا سفید در چشم نمایان می گردد، که به مرور زمان این حاله پررنگ تر شده و چشم را کاملاً سفید می کند.

و اگر بیماریpopeye باشد دچار تورم شده و یا در کنار و یا پشت چشم حباب می افتد، در این حالت ماهی اشتهای خود را کاملاً از دست داده و نسبت به غذاهیچ عکس العملی نشان نمی دهد و نیز بینایی خود را از دست می دهد. (اگر درمان انجام گیرد این کوری به صورت موقت خواهد بود).

به دلیل استرس ماهی در این بیماری ممکن است شرایط آب تا اندازه کمی به هم بریزد.

 

درمان:

استفاده از آنتی بیوتیک ها مانند تتراسیکلین در صورت داشتن popeye

استفاده از داروی آموکسی سیلین و یا پنی سیلین در صورت داشتن کدری چشم

استفاده از داروهایی با ترکیبات مس

حمام آب شیرین به طول درمان سه روز هر روز 3 مرتبه

 

پیشگیری:

مناسب نمودن شرایط آب مخصوصاً نیتریت و نیترات و آمونیاک، دقت در هنگام خرید، ماهی را انتخاب کنید که نسبت به حرکت عکس العمل نشان دهد و دچار کدری چشم نباشد، تثبیت دمای آب، زیرا افزایش ناگهانی دمای آب آکواریوم شرایط را برای این بیماری محیا می کند.

پیشگیری از استرس ماهی

استفاده از ویتامین های گروه A که بسیار تاثیر گزار می باشد

رژیم غذایی مناسب

لینک به دیدگاه

نام بیماری : کریپتوکریون

ریشه بیماری : انگل

01.jpg03.jpg

کریپتوکریون چیست؟

این بیماری از خیلی جهات شباهت به بیماری ادینیوم دارد.این بیماری از گونه هایی است که اگر به سرعت تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است اما اگر در ابتدا این بیماری جدی گرفته نشود به سرعت در آکواریوم شیوع پیدا کرده و موجب مرگ ماهیان خواهد شد.این انگل جزء انگل های ریشه دار می باشد که در صورت بی توجهی موجب مرگ ماهیان خواهد شد.

چرخه عمر کریپتوکریون( (Cryptocaryon irritans :

انگل بعد از خروج از کیست به دنبال میزبان میگردد ، تقریبا اگر تا 2 روز میزبانی برای خود پیدا نکرد به حالت مرگ در می آید.بعد از اتصال به میزبان که معمولا به بدن یا آبشش است مرحله بعدی فرو بردن ریشه ها و تغذیه ازبافت بدن میزبان است.

پس از بالغ شدن دست از فعالیت بر داشته و خود را در ماده مخاطی میزبان نگه می دارد ودر عرض 6تا10 روز شروع به تکثیر خود میکند و پس از تکثیر کیست پاره شده و چرخه دوباره شروع می شود با این تفاوت که این بار با تعداد بیشتری شروع به آسیب رسانی می کنند.

نشانه ها:

کریپتوکریون در ابتدا به صورت دانه های نمک است و به بدن و باله ها حمله می کندو پس از بلوغ کم کم به سمت آبشش حمله میکند

ماهی در زمانی که انگل پایه های خود را در بدن میزبان فرو می برد در تلاش است تا با کشیدن سطح بدن خود به اشیاء داخل آکواریوم انگل را از بدن خود جدا کند.

در این حالت ماهی بی میل می شود،از غذا خوردن امتنا می کند و شاید کمی از رنگ بدن خود را از دست بدهد.

در برخی موارد ناراحتی شدید تنفسی نیز گزارش شده است.

در صورتی که انگل در حالت کیست باشد ممکن است علائم به صورت غبار بر روی بدن میزبان نمایان گردد.

توصیه های درمان:

در اینجا نیز میتوان از داروهایی با ترکیبات مس استفاده نمود

اما بهترین و موثرترین روش درمان حمام آب شیرین می باشد که به سرعت بر روی کریپتوکریون تاثیر می گذارد.

جلوگیری :

قرنطینه قبل از ورود به آکواریوم اصلی حداقل به مدت 10 روز.

کاهش استرس ماهی در شرایط قرنطینه و آکواریوم اصلی زیرا استرس در این نوع بیماری به معنای استارت بیماری است.

تنظیم نمودن پارامتر های آب و پایدار نمودن درجه حرارت آب آکواریوم.

مانند دیگر بیماری ها در این بیماری نیز تغذیه یکی از مهمترین عوامل در پیشگیری این بیماری است.

لینک به دیدگاه

نام بیماری : ادینیوم

ریشه بیماری : انگل

01.jpg02.jpg

 

ادینیوم چیست؟

سفیدک دریایی ، که با نام علمیه ocellatumAmyloodiniumآن را می شناسند.. عضو یک گروه بزرگی از انگل های تاژکدار هستند.چرخه زندگی این انگل که به درجه حرارت آب بستگی دارد می تواند در 6 تا 12 روز به پایان برسد.

این بیماری به گونه ای است که می تواند به سرعت در محیط بسته آکواریوم شیوع پیدا کند که درصورت تشخیص ندادن و درمان نکردن منجر به مرگ تک تک ماهیان آکواریوم خواهد شد

چرخه عمر ادینیوم:

تخم انگل از کیست آزاد شده و در جستجوی ماهی میزبان می گردد به طور معمول این انگل ها می توانند تا 8 روز بدون میزبان زنده بمانند اما ممکن است در درجه حرارت پائین تا 30 روز زنده بمانند.

زمانی که آنها یک میزبان را مورد تهاجم قرار می دهند ابتدا از بافت نرمی که در داخل آبشش می باشد استفاده می کنند.بعد از اینکه انگل ها جای خود را در بدن میزبان تثبیت کردند نوبت به فرو بردن پایه های تغذیه ای انگل در بدن میزبان می باشد.

میزبان پس از 3 تا 7 روز تغذیه تبدیل به انگلی بالغ می شود که در این حالت هم می تواند شروع به تخم ریزی کند و هم می تواند پایه های تغذیه ای خود را عمیق تر در بدن میزبان فرو ببرد و در این حالت میزبان صدمه بیشتری می بیند. این بیماری بسیار مسری می باشد.

علائم بیماری:

انگل اودینیوم در ابتدا به آبشش حمله کرده.ماهیان مبتلا به این انگل ممکن است دارای علائمی مانند: تنفس سریع، بی حالی در مجموعه آکواریوم،و یا کشیدن بدن به اشیاء داخل آکواریوم باشد که این حالت ناشی از تهاجم انگل به آبشش و ایجاد موکوس های اضافی در آن است.

تشدید این حمله باعث می شود که ماهی تعادل مناسبی در آب نداشته و تشدید این حمله باعث میشود که ماهی تعادل مناسبی در آکواریوم نداشته باشد و ممکن است ماهی بر روی سطح آب بی حال حرکت کند و یا در منطقه ای در آب آکواریوم حرکت کند که جریان فوق العاده کمی داشته باشد

بیماری کم کم بعد از آب شش به طرف باله ها و بدن پیش می رود.

این کیستها به شکل دانه های نمک بر روی بدن و باله ها ظاهر می شود و در این حالت که در مرحله پیشرفته بیماری نیز می باشد تولید موکوس بیشتر شده و ماهی نسبت به غذا خوردن بی میل می شود.

در این حالت معمولا دیگر دارو تاثیر زیادی نخواهد داشت و پایان عمر ماهی کم کم فرا خواهد رسید.

موثرترین درمان ها برای ادینیوم:

 

حمام آب شیرین به مدت 3 روز

استفاده از داروهایی که دارای ترکیبات مس باشند (حتما بر طبق دستورالعمل استفاده گردد).در هنگام استفاده از دارو بهتر است که نور آکواریوم خاموش شود و اکسیژن دهی به میزان کافی انجام شود

توجه:داروهایی که دارای ترکیبات مس می باشند برای ریف ها و میگو ها و لایو راک کشنده است.

پیشگیری:

خالی نمودن آکواریوم به مدت 4 هفته. در این حالت انگل میزبانی ندارد که از بدن آن تغذیه کند و از سوء تغذیه تلف خواهد شد.

استفاده از تمیز کننده های آکواریوم نسبت به حجم ماهی ها (راس آرایشگر و میگو کلینر)

قرنطینه کردن ماهیان جدیدی که به آکواریوم اضافه می شوند

استفاده از دستگاه UV در آکواریوم

تنوع در غذا دهی و رژیم غذایی مناسب برای ماهی ها (که این غذا ها باید دارای ارزش غذایی بالایی باشند)

منبع:

لینک به دیدگاه

[h=2][/h] [TABLE=class: cms_table]

[TR]

[TD=width: 20%, bgcolor: #ff0000]

نشانه ی بیماری

[/TD]

[TD=width: 30%, bgcolor: #ff0000]

عامل بیماری

[/TD]

[TD=width: 50%, bgcolor: #ff0000]

درمان

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

ماهی جدید شما بدون هیچ گونه نشانه ی بیماری مرده است

[/TD]

[TD=width: 30%]

"علایم تانک جدید"

[/TD]

[TD=width: 50%]

افزودن ماهی به تانک گرم جدید می تواند ماهی را شکه کند و در بعضی مواقع مهلک باشد

.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

از دست دادن اشتها

[/TD]

[TD=width: 30%]

یک مشکل محیطی، ماهی که به تازگی اضافه شده است خوردن اغلب غذا ها به جز غذاهای زنده را رد می کند

.

[/TD]

[TD=width: 50%]

شاید به خاطر شرایط بد آب و وجود اوره ی زیاد باشد

.مقداری از آب آکواریوم را تعویض نمایید.همچنین ممکن است به خاطر استرس بوده باشد.با ماهی های خود مهربان ترباشید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

2,3)

کرک های پنبه ای شکل بر روی بدن

[/TD]

[TD=width: 30%]

قارچ ها

, (قارچ دهان)

[/TD]

[TD=width: 50%]

در صورت مشاهده ی این بیماری می توانید از دارو های قارچ کش چون

"مالاشیت گرین" و حمام نمک استفاده کنید.(1 قاشق چایخوری برای هر 4 لیتر آب)

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

1)

لکه های سفید کوچک بر روی بدن سر و باله ها

[/TD]

[TD=width: 30%]

سفیدک

(ایک)

[/TD]

[TD=width: 50%]

بیماری ای بسبار مطرح

(خصوصا در آکواریوم های جدید) روش های مختلفی برای جلوگیری از انتشار آن وجود دارد که بهترین آن استفاده از نمک است(1 قاشق چایخوری به ازای هر 4 لیتر آب)

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]8)فرسایش در غشای نرمعشای باله ها)[/TD]

[TD=width: 30%]

دم خوره، فاسد شدن باله ها

[/TD]

[TD=width: 50%]

قبل از بروز عفونت ثانوی درمان را شروع کنید

.عفونت ثانوی بعد از چند روز قسمت اعظم باله ها را از بین می برد.برای درمان می توانید از آنتی بیوتیک ها به همراه حمام نمک استفاده کنید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

ظاهر شدن پرده ای نسبتا سفید بر روی چشم ماهی

[/TD]

[TD=width: 30%]

کیفیت بد آب ، وجود کلرین در آب

[/TD]

[TD=width: 50%]

کیفیت بد آب

: تعویض منظم آب از جمله احتیاجات ماهی ها هستند.

وجود کلر

:از داروی ضد کلر قبل از قرار دادن ماهی در تانک استفاده کنید.و یا مدت 24 ساعت بعد از پر کردن تانک ماهی ها را بدان منتقل کنید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

4)

ماهی ها در کف آکواریوم نفس نفس می زنند.در اطراف آبشش ها رگه های قرمزی به چشم می خورد.

[/TD]

[TD=width: 30%]

به احتمال زیاد به خاطر کمبود اکسیژن و یا نوعی بیماری آبششی

[/TD]

[TD=width: 50%]

اگر ماهیان زیادی دارید پمپ هوا کارساز خواهد بود

.به اندازه ی کافی اکسیژن در اختیار ماهی ها قرار دهید.در مورد بیماری آبششی اطلاعاتی در دسترس نمی باشد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]5)کرم هایی از آبشش ماهی آویزان شده اند و ماهی دائم نفس نفس می زند.[/TD]

[TD=width: 30%]کرم آبشش

Dactylogyrus[/TD]

[TD=width: 50%]

یکی دیگر از انگل ها می باشد

.از دارو های ضد انگل طبق دستور استفاده کنید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

7)

قرمز شدن پوست،یا پدیدار شدن نقاط قرمز بر روی باله ها

[/TD]

[TD=width: 30%]

ویروس،زخم،عفونت باکتریالی

[/TD]

[TD=width: 50%]

ویروس ها تنها توسط میکروسکوپ قابل مشاهده هستند و بیناری ای علاج ناپذیر اس و لی می توانید در مراحل اولیه از آنتی باکتری ها و یا حمام نمک طولانی مدت استفاده کنید

.(3-5 گرم برای هر لیتر برای مدت چند روز)

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

باله ها سیخ ایستاده اند و ماهی پف کرده است

.

[/TD]

[TD=width: 30%]

استسقا

(آب آوردن شکم)

[/TD]

[TD=width: 50%]

به نظر می رسد که مربوط به عفونت های باکتریایی باشد

.ولی هیچ درمانی در مورد آن وجود ندارد.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

کرم های کوچکی چون انگل ها ار ماهی ها آویزان هستند و ماهی مدام خود را به سنک های داخل آکواریوم می مالد

.

[/TD]

[TD=width: 30%]

کرم های لنگری

(Lernea)

[/TD]

[TD=width: 50%]

ممکن است تعداد زیادی از انگل ها

(ی سخت پوست) در اطراف ماهی ها و در تانک شما موجود باشد.می توانید از داروی ضد انگل و یا نمک استفاده کنید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%]

6)

رنگ قسمتی از پوست بدن ماهی کدر تر شده است.

[/TD]

[TD=width: 30%]

تولید بیش از حد بلغم

[/TD]

[TD=width: 50%]

این بیماری توسط فقدان برخی مواد معدنی ظاهر می گردد

.سعی کنید از ریز مغذی ها و ویتامین های گروهB استفاده کنید.

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 20%][/TD]

[TD=width: 30%][/TD]

[TD=width: 50%][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

مسلما آکواریوم داران می خواهند ماهی های خود را حفظ کنند و به همین منظور اقدام به خرید برخی دارو ها می کنند و در بعضی مواقع این دارو ها موثر واقع می شود.ولی یک هشدار قبل از مصرف این دارو ها باید مورد توجه قرار گیرد:بعضی از دارو ها می توانند در مدت طولانی زیان آور باشند. درمان توسط "مالاشیت گرین" و "متیلن بلو" می تواند موثر باشد ولی متاسفانه همین داروها برخی از باکتری های مفید را نیز از بین می برند. برخی از دارو ها در طول مدت درمان موجب می شوند کربن و زئولیت از بین بروند. و این امر عامل موثری است که با از دست دادن این باکتری ها(مواد) نیم چرخه ی کربن/ زئولیت ناقص بماند.

حمام نمک

یکی از راه های موثر در درمان بیماری ماهی ها حمام نمک است که کزیت آن از بین نبردن باکتری های کفید می باشد. حمام نمک یکی از بهترین دارو های ضد عفونی کننده و ضد قارچ است.اگر می خواهید برای درمان از غلظت زیاد نمک استفاده کنید بهتر است به تدریج مقدار نمک مورد نظر را اضافه کنید تا به ماهی ها هم فشار وارد نشود و دچار اختلال نگردند.در بعضی از مواقع استفاده از حمام نمک برای مدت کوتاه می تواند بسیار مفید و موثر باشد.برای این منظور از مفدار بیشتری نمک استفاده می کنیم.(10 گرم بر لیتر برای مدت 30 دقیقه)

لینک به دیدگاه

اشنايي با بیماری کیسه هوا

 

این بیماری با نام های Swim Bladder یا Air Bladdder و یا Gas Bladder شناخته می شود.یکی از شایع ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع ویروسی و در بعضی از منابع باکتریایی ذکر شده است.این بیماری مستقیما" کیسه ی هوای ماهی را درگیر می کند.کیسه ی هوا یک اندام داخلی و کیسه ای شکل در بدن ماهی است که درون آن پر از نوعی گاز است و ماهی به وسیله آن بدون صرف انرژی اضافی تعادل خود را در عمق های مختلف آب حفظ می کند.در بعضی از گونه ها این کیسه ی هوایی به شنوایی ماهی کمک می کند.

 

علایم:

1.به هم خوردن تعادل شنای ماهی

2.در موارد حاد ماهی به صورت بر عکس از ناحیه شکم روی سطح آب شناور می شود.

3.متوقف شدن ماهی در کف آکواریوم و نداشتن تحرک

4.تقلا کردن شدید در حین شنا کردن در زاویه ای غیر عادی

5.وجود حباب های ریز هوا داخل مدفوع ماهی به صورتی که مدفوع ماهی بر روی سطح آب شناور شود.

 

ماهی مبتلا به بیماری کیسه ی هوا اشتها و علاقه زیادی به خوردن دارد.در این حالت غذای خشک بدترین انتخاب برای ماهی است.

 

عوامل تحریک کننده بیماری:

۱.غذادهی زیاد به ماهی

2.مصرف بیش از حد غذای خشک

3.تغییر ناگهانی رژیم غذایی ماهی

4.آب آلوده

5.نوعی ویروس یا باکتری که مستقیما به کیسه هوایی ماهی حمله میکند.

 

راه های پیشگیری:

1.خیساندن غذای خشک قبل از مصرف بین 2 تا 3 دقیقه

2.ندادن غذای زیاد

3.نگه داشتن آب تانک در شرایط ایده آل و تمیز

 

درمان:

بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) و همچنین اضافه کردن یک قاشق غذاخوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک می کند.غذا ندادن به ماهی به مدت یک هفته نیز در درمان بیماری موثر است.

در آخر نیز استفاده از درمان های دارویی زیر توصیه می شود:

 

راه اول :

استفاده از تتراسایکلین :

250 میلی گرم به ازای هر 37.8 لیتر آب.دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

 

راه دوم :

استفاده از سولفات نئومایسین :

250 میلی گرم به ازای هر 37.8 لیتر آب.دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

 

منبع: forum.niksalehi.com

لینک به دیدگاه

[TABLE=class: cms_table]

[TR]

[TD=align: center]بيماري ماهي - لودگی يا لرنه آ [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][TABLE=class: cms_table]

[TR]

[TD=width: 10][/TD]

[TD=bgcolor: #a1dbfe][/TD]

[TD=width: 10][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: cms_table_BoxStyle1, width: 100%, bgcolor: #ffffff]بيماري ماهي لودگی با لرنه آ

 

1998_orig.jpg

 

نوع بیماری : انگلی (بند پایان )

عامل بیماری : انواع lernaeide

 

نحوه تشخیص :

این بند پا شباهت کمی به بند پاهای دیگر دارد در بخش فوقانی سر خود بجای چنگک، عضو خرطوم مانندی دارد که با آن به ماهی می چسبد. کیسه های تخم این انگل در بیشتر مواقع نه بشکل کشیده بلکه گلوله گشته و به هم گره خورده است. این انگل مخصوص آب شیرین می باشد و بیشتر بر روی آبشش ها، دهان، پوست، چشم یا بافت ماهیچه ها دیده می شوند.

 

نحوه درمان :

استفاده از فرمالین. اگر تعداد ماهی ها کم بود می توان انگل ها را به وسیله یک پنس از بدن ماهی جدا نمود و محل گزش را با الکل سفید ضد عفونی کرد. هر چهار هفته ، ماهی را چک کنید تا اگر دوباره انگلی دیدید آن را جدا کنید

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

عوامل ایجاد کننده بیماری در ماهیان زینتی :

Ø1- باکتری

Ø2- قارچ

Ø3- انگل

Ø4-ویروس

Ø5-عوامل محیطی و تغذیه ای

برای استفاده از همه ی مطالب روی گزینه (ادامه مطلب )کلیک کنید.

بیماری پوسیدگی باله ودمfrown.gifدم خوره)

 

 

ماهیان دارای رنگ دانه مثل (مولی سیاه) و ماهیان با باله های بلند (گلد فیش) آسیب پذیر ترند.

بیماری در اثر عوامل مختلف از جمله :

شرایط نامناسب بهداشتی

تغذیه نامناسب

وجود استرس (آب نامناسب استرس گرمایی و سرمایی تغذیه بد گرسنگی و حمل و نقل)

و حضور باکتریها (چندین گونه باکتری ) بوجود می آید

علائم

ایجاد یک خط سفید لبه باله های شنا ،تا جایی که تمام باله و شعاعهای آن را درگیر میکند و روی بدن زخمی ایجاد میشود که جایگاهی جهت حضور باکتریها و قارچها میگردد.

پیشگیری و درمان

Ø- اصلاح شرایط محیطی

Ø- اصلاح جیره

Ø- ضد عفونی محیط و آب

Ø- درمان دارویی

مایکوباکتریوزیس(توبرکلوزی� �) : (سل))

یک بیماری عفونی و مزمن پیشرونده است. که قابل انتقال به انسان می باشد وتاکنون گزارشاتی در این زمینه وجود داشته است

لذا لازم است شناسایی ماهی بیماردر اسرع وقت انجام و ضمن جدانمودن آن از سایر ماهیان احتیاطات بهداشتی به طور دقیق رعایت گردد.

علائم بیماری:

در انسان ندولهای جلدی ،عفونت مفصل زانو، عفونت های زخمی و درگیری ریه و سایر اندامها دیده می شود.

در ماهی :

1- رنگ پریدگی و یا تیره شدن بدن

2-جمع شدن باله ها

3- لاغری و کاهش وزن و کم اشتهایی‌‍

4-ایجاد زخم و ندولهای پوستی روی بدن

5-مشکل تنفسی

6-بیرون زدگی چشمها

7-از بین رفتن فلسها

8-تورم شکم

9-تغییر شکل فکین ویا ستون فقرات

بعلاوه ممکن است هیچکدام از علائم فوق دیده نشود وفقط تلفات مشاهده شود

در کالبد گشایی ندولهای سفید – خاکستری در بافتها دیده میشود(ماکروسکوپی یا میکروسکوپی)

 

تشخیص بیماری:

 

بر اساس علائم ظاهری و جدا سازی باکتری انجام میشود

درمان و کنترل بیماری:

ازآنجا که بیماری قابل انتقال به انسان است ونیز درمان دارویی بی اثر ویا کم اثر است بنابر این بهترین راه مقابله با بیماری معدوم کردن ماهیان آلوده است.

-رعایت بهداشت و ضدعفونی تجهیزات

-حذف ماهیان آلوده

-رعایت شرایط قرنطینه در زمان ورود ماهیان جدید(4-2هفته )

-کاهش تراکم

-پرهیز از مصرف امعاء و احشاء آلوده

منبع بیماری:

-آب و خاک آلوده

-دوزیستان(قورباغه ، مار، لاکپشت)

-خزندگان

-صدفها

لینک به دیدگاه

ایکتیوفتریوز:بیماری دانه های سفید:

 

عامل بیماری:یک تک یاخته مژه دار است

انگل پراکندگی وسیعی دارد و تقریبا تمامی ماهیان آب شیرین به آن حساس هستند.

انگل در حالت معمولی بر روی بدن و آبشش ها دیده میشودکه به شکل کروی یا بیضی شکل وجود دارد.

عوامل موثر در شیوع بیماری:

1- تراکم بالا

2- درجه حرارت (19-17) درجه سانتی گراد

چرخه زندگی:

Øانگل پس از رسیدن به مرحله بلوغ ماهی را ترک کرده و به کف استخر سقوط میکند،و در همین حال تقسیم شدن آن شروع میشود که در نتیجه از یک موجود از چندصد تا چندهزار (معمولا 2000)انگل بوجود میآید سپس کیست آن پاره شده و تمام انگلهای جوان بوجود آمده در آن ،در درون آب رها میشوندو به جستجوی یک ماهی میپردازند و سپس به بدن ماهی چسبیده و شروع به تغذیه و رشد می کندو در مدت 11-30 روز به مرحله بلوغ میرسد و دوباره از بدن ماهی رها شده و چرخه تکرار میگردد.

علائم بیماری :

 

- ظهور نقاط سفید کوچک در سطح پوست ، باله ها و آبشش.

- ماهیان خود را به بستر و یا دیواره استخر می مالند .

- حرکت سریع ماهی در استخر و پرش به بیرون از آب .

- ایجاد زخم در بدن و حضور باکتریها

- ضعف و مرگ

تشخیص بیماری:

 

تشخیص با توجه به علائم ظاهری و آزمایش انگلی امکان پذیر است .

درمان:

سولفات مس 1.5 میلی گرم در لیتر

فرمالین 1 به 4000

نمک 3%

داکتیلوژیروزیس:

انگل عامل بیماری از گروه کرمهای پهن می باشد که بر روی آبشش به سر می برد طول زندگی آن 120-30 روز است و تا 8 روز بدون میزبان قادر به زندگی است.

انگل تخمگذار است و نوزاد بعد از 4 روز از تخم خارج می شود که خود را به ماهی رسانده و در آبشش ها جایگزین می شود. این نوزاد 6-3 روز بعد از تولد بالغ می شود.

انگل به راحتی از یک ماهی به ماهی دیگر منتقل می شود

ژیروداکتیوس:

بیشتر انگل پوست ماهی بوده ولی گاهی بر روی آبشش و چشم ماهی نیز دیده می شود. انگل زنده زا بوده و یک کرم بالغ در طی یکماه می تواند تا یک میلیون کرم بوجود آورد.

این انگل را بیشتر می توان از قسمت باله های پشتی یا دمی ماهی جدا نمود و قسمت آلوده پوست دارای ترشحات خاکستری آبی رنگ می شود.

ماهیان آلوده به این دو انگل حرکات غیر عادی داشته و گاهی از آب به بیرون می پرند ودر حالت پیشرفته بیماری ، ماهی بی اشتها گشته و تلف میشود.

چرخه زندگی و تولید مثل
:

انگل زنده زا بوده و اغلب جنین در بدن آن دیده میشود نه تنها این جنین بلکه در داخل بدن جنین ،جنین دیگری دیده میشود که خود شامل جنین دیگری است بنابراین یک انگل قادر است که سه بار در داخل بدنش جنین دیگری تولید کندکه شامل چهار نسل میباشد.

نوزاد انگل پس از تولد بر روی بدن ماهی رفته و قلابهای انتهای بدن خودرا در بدن ماهی فروکرد و تغذیه نموده و تولید نسلهای بعدی را شروع میکنددوره زندگی هر انگل15-12 روز است که اگر فراوانی زنده زایی یک انگل بالغ و نسل های بعدی آن محاسبه شود مجموعا در طی یک ماه 2452 انگل جدید حاصل میشود .

تشخیص

:

جهت تشخیص بیماری می توان از پوست و آبشش لام تهیه و زیرمیکروسکوپ بررسی نمود.

درمان:

با استفاده از:

حمام فرمالین 1:4000

سم نگوون ppm 5/0-1

و نمک انجام می گیرد.

در چرخه زندگی انگلهای قلاب دار پوست اگر نوزادان میزبان خود را نیابند پس از چند روز (یک هفته) تلف خواهند شد لذا در هنگام آلودگی استخرهای آلوده را از ماهی خالی کرده و اجازه میدهند آب چند روزی در استخر بماند

این انگلها میتوانندبوسیله ماهیان آلوده ،دوزیستان ،پرندگان و بی مهرگان به استخرها منتقل گردند

ضوابط بهداشتی

1-کنترل منابع تولیدی(تکثیر و پرورش)

_ بازدید و نمونه برداری

_ صدور گواهی حمل

2-کنترل بهداشتی در مراحل بارگیری و حمل و نقل:

_حمل و نقل فقط از مرکز دارای مجوز انجام گیرد.

_وسیله حمل ونقل باید مناسب و در مخازن مناسب و تمیز و یا کیسه های پلاستیکی داخل یونولیت انجام شود.

_ در صورت وجود علائم بیماری و یا تلفات حمل و نقل تا بهبودی کامل ممنوع است.

_ غذادهی حداقل 48 ساعت قبل از حمل قطع شود.

- حمل بایستی بعد از جذب کیسه زرده و یک هفته پس از آغاز تغذیه فعال انجام شود.

- جهت حمل می بایست برای هر ماهی حداقل یک لیتر آب و مقدار 2 برابر هوا در نظر گرفته شود.

- آب ‌ظروف حمل می بایست تمیز بوده وفاقد هرگونه آلودگی باشد.

- افزودن نمک طعام بدون یدبه نسبت1_5/. درصد و یا سایر

آرام بخشهای مجاز به مخازن حمل مفید می باشد

- جهت حفظ کیفیت مطلوب آب مخازن حمل استفاده از مواد جاذب آمونیاک مانند زئولیت الزامی است.

- حفظ دمای مناسب حمل ونقل (20-18)سانتی گراد در طول مسیر الزامی است.

- حفظ اکسیژن محلول 5 mg بر لیتر در طول مسیر الزامی است.

- تلفات ناشی از حمل ونقل بایستی دفن بهداشتی شوند.

- هر گونه تلفات و بیماری به دامپزشکی گزارش شود.

-شستشوی حوضچه ها زود به زود انجام گیرد.

-حوضچه های تخریب شده اصلاح گردند.

-تغذیه ماهیان به اندازه مناسب انجام گیرد.

-کیفیت غذا باید مناسب باشد.

-تلفات سریعاجمع آوری و دفن بهداشتی شود.

-جداسازی ماهیان بیماراز سایرین.

-رعایت دوره ای حداقل 2 هفته قرنطینه ای برای ماهیان

-جدید الورود.

-

آنالیز غذایی ماهیان زینتی

۱) پروتئین 37%

۲) چربی 5%

۳) کربوهیدرات 34%

۴) فیبر 4%

۵) مولتی ویتامین

 

منبع :
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

لینک به دیدگاه

ژیروداکتیوس:

بیشتر انگل پوست ماهی بوده ولی گاهی بر روی آبشش و چشم ماهی نیز دیده می شود. انگل زنده زا بوده و یک کرم بالغ در طی یکماه می تواند تا یک میلیون کرم بوجود آورد.

این انگل را بیشتر می توان از قسمت باله های پشتی یا دمی ماهی جدا نمود و قسمت آلوده پوست دارای ترشحات خاکستری آبی رنگ می شود.

ماهیان آلوده به این دو انگل حرکات غیر عادی داشته و گاهی از آب به بیرون می پرند ودر حالت پیشرفته بیماری ، ماهی بی اشتها گشته و تلف میشود.

چرخه زندگی و تولید مثل
:

انگل زنده زا بوده و اغلب جنین در بدن آن دیده میشود نه تنها این جنین بلکه در داخل بدن جنین ،جنین دیگری دیده میشود که خود شامل جنین دیگری است بنابراین یک انگل قادر است که سه بار در داخل بدنش جنین دیگری تولید کندکه شامل چهار نسل میباشد.

نوزاد انگل پس از تولد بر روی بدن ماهی رفته و قلابهای انتهای بدن خودرا در بدن ماهی فروکرد و تغذیه نموده و تولید نسلهای بعدی را شروع میکنددوره زندگی هر انگل15-12 روز است که اگر فراوانی زنده زایی یک انگل بالغ و نسل های بعدی آن محاسبه شود مجموعا در طی یک ماه 2452 انگل جدید حاصل میشود .

تشخیص

:

جهت تشخیص بیماری می توان از پوست و آبشش لام تهیه و زیرمیکروسکوپ بررسی نمود.

درمان:

با استفاده از:

حمام فرمالین 1:4000

سم نگوون ppm 5/0-1

و نمک انجام می گیرد.

در چرخه زندگی انگلهای قلاب دار پوست اگر نوزادان میزبان خود را نیابند پس از چند روز (یک هفته) تلف خواهند شد لذا در هنگام آلودگی استخرهای آلوده را از ماهی خالی کرده و اجازه میدهند آب چند روزی در استخر بماند

این انگلها میتوانندبوسیله ماهیان آلوده ،دوزیستان ،پرندگان و بی مهرگان به استخرها منتقل گردند

ضوابط بهداشتی

1-کنترل منابع تولیدی(تکثیر و پرورش)

_ بازدید و نمونه برداری

_ صدور گواهی حمل

2-کنترل بهداشتی در مراحل بارگیری و حمل و نقل:

_حمل و نقل فقط از مرکز دارای مجوز انجام گیرد.

_وسیله حمل ونقل باید مناسب و در مخازن مناسب و تمیز و یا کیسه های پلاستیکی داخل یونولیت انجام شود.

_ در صورت وجود علائم بیماری و یا تلفات حمل و نقل تا بهبودی کامل ممنوع است.

_ غذادهی حداقل 48 ساعت قبل از حمل قطع شود.

- حمل بایستی بعد از جذب کیسه زرده و یک هفته پس از آغاز تغذیه فعال انجام شود.

- جهت حمل می بایست برای هر ماهی حداقل یک لیتر آب و مقدار 2 برابر هوا در نظر گرفته شود.

- آب ‌ظروف حمل می بایست تمیز بوده وفاقد هرگونه آلودگی باشد.

- افزودن نمک طعام بدون یدبه نسبت1_5/. درصد و یا سایر

آرام بخشهای مجاز به مخازن حمل مفید می باشد

- جهت حفظ کیفیت مطلوب آب مخازن حمل استفاده از مواد جاذب آمونیاک مانند زئولیت الزامی است.

- حفظ دمای مناسب حمل ونقل (20-18)سانتی گراد در طول مسیر الزامی است.

- حفظ اکسیژن محلول 5 mg بر لیتر در طول مسیر الزامی است.

- تلفات ناشی از حمل ونقل بایستی دفن بهداشتی شوند.

- هر گونه تلفات و بیماری به دامپزشکی گزارش شود.

-شستشوی حوضچه ها زود به زود انجام گیرد.

-حوضچه های تخریب شده اصلاح گردند.

-تغذیه ماهیان به اندازه مناسب انجام گیرد.

-کیفیت غذا باید مناسب باشد.

-تلفات سریعاجمع آوری و دفن بهداشتی شود.

-جداسازی ماهیان بیماراز سایرین.

-رعایت دوره ای حداقل 2 هفته قرنطینه ای برای ماهیان

-جدید الورود.

-

آنالیز غذایی ماهیان زینتی

۱) پروتئین 37%

۲) چربی 5%

۳) کربوهیدرات 34%

۴) فیبر 4%

۵) مولتی ویتامین

 

منبع :
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

لینک به دیدگاه

نام بیماری : چینودونلا

ارگانیسم : cypriniichilodonella

منشاء : انگل تک یا خته ای تاژک دار

 

 

 

 

01.jpg02.jpg

 

 

توضیحات:

کیفیت ضعیف آب وارد کردن آب و یا ماهی آلوده باعث ایجاد این انگل در آکواریوم می شود.

 

نشانه ها:

1. وجود لکه های سفید ابری شکل بر روی بدن و دم ماهی

2. کشیدن پوست و بدن ماهی به اشیاء داخل آکواریوم

3. گوشه گیری و بی حرکت ماندن ماهی در آکواریوم

4. ابری شدن چشم

5. تنفس سخت و شدید ماهی در صورت آلوده شدن آبششها

6. کم اشتهایی و لاغری ماهی

7. ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی

8. سستی و بی حرکتی ماهی در مراحل حاد

 

درمان:

راه اول : جابجایی ماهی به قرنطینه بالا بردن دمای آب تا 86 درجه F برای 5 روز برای کشتن انگل اضافه کردن یک قاشق غذا خوری نمک آکواریوم در هر 20 لیتر آب

راه دوم : حمام نمک5/7 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب معادل 78/3 لیتر و انتقال ماهی درون محلول تا به هم خوردن تعادل ماهی (بسته به تحمل ماهی) بین 30 ثانیه تا چند دقیقه و بعد از آن منتقل کردن ماهی به آب سالم

راه سوم : اضافه کردن 5/2 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب معادل 78/3 لیتر و انتقال ماهی به این محلول برای 10 الی 15 دقیقه و منتقل کردن ماهی به آب سالم.

راه چهارم : استفاده از داروهای موجود در بازار که ماده موثر آنان فرمالین و مالاچیت گرین است، و استفاده آن بسته به دستور دارو

راه پنجم : استفاده از سولفات مس 1 میلیگرم به ازای هر 5 لیتر آب در 5 تا 7 روز و بعد از پایان این مدت 100% آب سیفون گردد و تکرار مجدد دوز دارو

راه ششم : استفاده از پرمنگنات پتاسیوم

 

 

 

حمام کوتاه مدت:

 

 

10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

 

 

 

حمام بلند مدت:

 

 

1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 4 ساعت بهتر است که از آبی با سختی پایین استفاده شود با مقیاس 1/2 (مثال: 2 واحد آب مقطر در ازای 1 واحد آب شیر)

راه هفتم : اضافه کردن 1 تا 3 قطره از محلول اکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم- 1گرم پودر اکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول

 

نکته

1. بند 4و5و6و7مستلزم هوادهی بالای آب می باشد.

2. در بند 4و5و6و7 از ماهیان کفزی یا کف خوار در آکواریوم استفاده نشود چون منجر به مرگ این ماهیان می گردد.

 

 

 

 

پیشگیری:

1. آب مناسب

2. دقت در خرید ماهی

3. ضدعفونی و قرنطینه ماهی خریداری شده

4. استفاده از نمک در آب آکواریوم بنا به دستورات داده شده

لینک به دیدگاه

[h=2]نحوه ی شناسایی ماهی های بیمار[/h]

به طور کلی رفتار و وضع ظاهری ماهی بیمار از ماهی های سالم متمایز است.

 

بنابراین به آسانی می توان در یک آکواریوم بین تعدادی ماهی یک یا چند ماهی بیمار را شناسایی نمود.

 

عوامل ظاهری عمده ای که در تشخیص و شناسایی ماهی بیمار موثر هستند عبارتند از:

 

۱-بیحال شدن ماهی

 

۲-فرار نکردن در اثر تحریک یا ترساندن

 

۳-شنای غیرطبیعی

 

۴-جدا شدن از سایر ماهی ها و کناره گیری کردن از آن ها

 

۵-مالیدن بدن به دیواره ها یا کف

 

۶-ماندن در سطح آب

 

۷-باز نگه داشتن دهان

 

۸-سریع شدن تنفس و افزایش تعداد آن در دقیقه۹-پریدن از آب

 

۱۰-کمرنگ شدن سطح بدن

 

۱۱-خونریزی جلدی

 

۱۲-سخت شدن یا پاره شدن باله ها

 

13-تا خوردن باله ها

 

۱۴-ظهور لکه های سفید یا قرمز بر روی بدن

 

۱۵-پیدا شدن لکه های ابر مانند بر روی بدن

۱۶-امساک یا غیر طبیعی بودن تغذیه

 

هر ماهی بیمار ممکن است یک یا چند عامل از عوامل فوقالذکر را نشان دهد.

 

 

در هر صورت بلا فاصله بعد از ظهور علایم بیماری باید در اسرع وقت نسبت به شناسایی و کنترل عامل بیماریزا اقدام نمود.در غیر این صورت ممکن است

 

ماهی ها در وضعی قرار گیرند که کنترل یا مداوای آن ها امکان پذیر نباشد.

 

 

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.


×
×
  • اضافه کردن...