Mohammad Aref 120,438 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 آبان، ۱۳۹۳ طرح مسئله: چگونه شاخص هاي فقر در مناطق شهري نسبت به متغيرهاي اقتصادي واكنش نشان داده است؟ و شدت تأثير هر يك از اين متغيرهاي اقتصادي بر فقر شهري به چه اندازه بوده است؟ سئوالي است كه با آن روبرو شده و بنابراين در پاسخ به سئوالات مذكور هدف اصلي اين تحقيق سنجش «اثر متغيرهاي كلان اقتصادي بر فقر شهري» است. روش: تحقيق حاضر بر اساس داده هاي اقتصاد كلان در طي سال هاي 85-1363 و تدوین يك مدل اقتصاد سنجي، درصدد شناسايي اثر متغيرهاي اقتصادي بر فقر در مناطق شهري مي باشد. ابتدا رابطة متغيرهاي اقتصادي با فقر به صورت توصيفي و كلي بيان شده، سپس براي تجزيه و تحليل اثر متغيرهاي اقتصادي بر فقرشهري يك مدل اقتصاد سنجي تشكيل داده مي شود. يافته ها: افزايش توليد ناخالص داخلي سرانه، افزايش هزينه هاي جاري و عمراني دولت و افزايش ماليات هاي مستقيم و غيرمستقيم موجب كاهش فقر شهري شده در مقابل افزايش نرخ و افزايش نرخ بيكاري موجب افزايش فقر شهري مي شود. نتايج: در مناطق شهري نرخ بيكاري باعث افزايش در هر دو شاخص فقر مي شود كه البته اثر بيكاري برشاخص نسبت سرشمار بي شتر است . در مناطق شهري، بيكاري از عوامل اصلي فقر به حساب م يآيد. اثر نرخ بيكاري بر درصد فقرا نسبت به شكاف فقر بي شتر بوده است. كليدواژه ها: شاخص شكاف فقر، شاخص نسبت سرشمار، عوامل مؤثر بر فقر شهری، فقر شهری نویسندگان: مهدي نورمحمدي، حاتف حاضري دانلود مقاله نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .